4 Oct 2007, 10:46

อันว่าความรักนั้น มีบทกวีหลายโวหารเปรียบประมาณไว้เป็นอะไรต่อมิอะไรมากมาย ถ้าจะนับเนื่องให้เป็นหลายๆ กิ่งใบของบทกวี-บทเพลงก็คงได้
---ในโลกแห่งความจริง รักของบางคู่ดูคล้ายเป็นเรื่องพลาดพลั้งบังเอิญเมื่อเจริญงอกงามขึ้นแล้วก็แตกกอต่อก้านเร็วไว จนเลยล่วงถึงปลายทางคือการจับคู่อยู่เคียง โดยทั้งสองจะได้มั่นใจได้มากเพียงไหนว่า หลังจากนี้ สุขที่หมายจะรออยู่ตรงหน้าเสมอไป เพราะไม่แน่นอนนัก นานเข้า...ความใกล้ชิดอาจเป็นพิษก็ได้
---โดยเฉพาะอย่างยิ่ง หากความรักนั้นไม่ได้ช่วยผันผ่อนลดทอนความขัดสนทางเศรษฐกิจ หรือทั้งคู่ต่างไม่พยายามเปลี่ยนเรื่องหนักให้เป็นเบาด้วยวิธีเจือปอารมณ์ขันในชีวิตแล้วไซร้ วันหวานที่เคยมีก็อาจมีวันดับลงได้เหมือนกัน

---กระท่อมปลายนา

---ณ บ้านเล็กริมคลองรังสิต ไดแอนนาอยู่กินกับนายจำรัสหนุ่มไทยในบ้านที่เสียค่าเช่าเดือนละ 50 บาท ใช้ตะเกียงต่างแสงไฟฟ้า ดื่มน้ำฝนแทนน้ำแช่ตู้เย็น ไม่มีคนรับใช้คอยดูแลหุงหาอาหารหรือซักรีดเสื้อผ้า 
---หลายอย่างเปลี่ยนไป เธอต้องปรับตัวเองให้แบกรับภาระใหม่มากมาย โดยเฉพาะเรื่องค่าใช้จ่าย ซึ่งบางครั้งไดแอนนาหารายได้ด้วยการรับสอนภาษาอังกฤษให้คนที่สนใจทั่วไป
---ทางรักใหม่นี้ไม่ราบรื่นเท่าใดนัก กระนั้นแล้ว แหม่มชาวอังกฤษก็เพียรพยายามโน้มตัวเองลงสัมผัสทุกสิ่งที่เป็นแบบชาวบ้าน ไม่ว่าจะเป็นการร่วมดำนากับเพื่อนบ้านใกล้เคียง หรือกินอาหารไทยจำพวกน้ำพริกและปลาร้า
---เธอยังคงประกาศความรู้สึกมั่นใจอยู่เสมอว่า
---"ถึงเวลานี้ฉันไม่มีเงิน ไม่มีทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนเมื่อก่อน แต่ฉันมีจำรัส ฉันก็มีความสุขแล้ว"
---ต่อมาคู่รักต่างผิวนี้ได้พากันมุ่งหน้าเข้าเมืองหลวง ทำมาหาเลี้ยงชีพอย่างปากกัดตีนถีบ ท่ามกลางความสับสนว้าวุ่นของเครื่องจักรยนต์และผู้คน
--- วี่แววความไม่ราบรื่นของทั้งคู่ไม่ได้ปรากฏแต่ตาสาธารณชน จนเกิดเป็นข่าวทางหน้าหนังสือพิมพ์อีกวาระหนึ่ง ในเดือนกรกฎาคม 2513

---ลาแล้วแก้วตาพี่

---เมื่อนายจำรัส บุญสูง กับไดแอนนาตัดสินใจครองรักกันในเดือนเมษายน 2512 แล้ว ต่างตระหนักถึงความไม่พร้อมทางฐานะการเงิน และพากันโยกย้ายไปอยู่โคราชได้ระยะหนึ่ง
---จำรัสออกทำงานถีบสามล้อ เช่าโรงแรมราคาถูกอยู่ในโคราชกับแหม่มสาวตามลำพัง
---ทั้งคู่เริ่มอับจน ไดแอนนาไม่สามารถหางานทำเลี้ยงครอบครัวได้ ครั้งหนึ่งเธอเคยเดินทางกลับไปเยี่ยมลูกสาวกับสามีเก่าที่อเมริกา อยู่ที่นั่นได้เพียงสามเดือนก็กลับมาหานายจำรัสอีกครั้ง
---ความทรงจำแสนหวานค่อยๆเลือนหาย ภาพที่ซ้อนแทรกขึ้นเข้ามาใหม่เต็มไปด้วยความคับแค้นและขมตรม...
---หลังเที่ยงคืนวันที่ 5 กรกฎาคม 2513 นายร้อยเวรสถานีตำรวจนครบาลนางเลิ้ง ได้รับแจ้งจากพลเมืองดีว่า มีชายไทยกินยาตายอยู่ในห้องพักเลขที่ 21 ชั้น 4 ตึกไทยนิยมผ่านฟ้าซึ่งเป็นแฟลตเปิดให้เช่าพักอาศัย
---เมื่อรับแจ้งแล้ว ตำรวจรีบรุดไปยังห้องดังกล่าว พบนายจำรัส บุญสูง กำลังมีอาการร่อแร่เนื่องจากพิษยา เลือดสดๆทะลักออกมาจากปากของเขาขณะซบอยู่ในอ้อมกอดของไดแอนน่า ตำรวจนำร่างของนายจำรัสส่งแพทย์วชิรพยาบาลเพื่อช่วยเหลือทันที แต่เมื่อไปถึงโรงพยาบาล แพทย์ตรวจอาการแล้วหมดหนทางแก้ไข...จำรัสสิ้นในเสียก่อนแล้ว
---ทางด้านไดแอนนา เมื่อราวเจ็ดโมงเช้าวันเดียวกันนั้นเอง เธอพยายามกินยาตายตามจำรัสไปในห้องพักเดิม แต่แพทย์ล้างท้องช่วยชีวิตไว้ได้
---ในห้องนั้น ห้องที่ทั้งสองเคยหวานอมขมกลืนด้วยกัน ตำรวจพบจดหมายลายมือไดแอนนาเป็นข้อความตกๆ หล่นๆ ว่า "มายดาลิ่งจำรัส ไอเลิฟยูเวรี่มัช ทำไมคุณฆ่าตัวตาย คุณเป็นสามีที่ดีที่สุดของฉัน ฉันรักและบูชาคุณ..."
---ตำนานรักของหนุ่มไทยกับสาวฝรั่ง แม้ว่าจะไม่ราบรื่นชวนชื่นชมตลอดชีวิตของเขาและเธอ ด้วยว่าฝ่ายหนึ่งชิงปลิดชีพตนเองไปเสียก่อน แต่ก็เป็นรอยตราตรึงให้หวนนึกถึงน้ำใจบูชารัก อันเป็นหนึ่งเดียวในรสหวานที่มีสีสันแปลกกัน...ดังเช่นไดแอนนาและจำรัส... 

https://www.last.fm/user/ManInAUniform/ ... 7%E0%B8%A2

เพื่อนๆ มองในมุม ของธรรมะ ว่าอย่างไงบ้างค่ะ !
สำหรับ เรา ในมุมมองของเรา เรามองว่า คนเรา
การที่จะได้เกิด มาเป็นคู่ กันอย่างที่แท้จริงนั้น
ไม่ใช่ง่ายๆ เลย !!

ในมุมมองของธรรมะ ชีวิตรักนั้น ปนไปด้วยความทุกข์ มีความสุขก็ในเรื่องของโลกธรรม8เท่านั้น
แม้จะเคยเป็นเนื้อคู่กัน ก็เพราะเหตุปัจจัยที่เคยทำร่วมกันมาก่อน แต่ก็เป็นเหตุปัจจัยทางโลกธรรม8อยู่ดี
ช่วงสุดท้ายแสดงชัดว่า มีพบก็มีพลัดพราก

คุณ student เขียน



ใช่ค่ะ !! ถึงแม้ว่า เค้าทั้ง2 คน จะเคยทำกรรมดี ร่วม กัน
ถึงแม้ว่า จะเกิด กันมาคนล่ะฟากฟ้า แต่ เค้าทั้ง 2 ก้อได้มาพบ เจอกัน
ถึงแม้ ว่า เค้าทั้ง 2 จะดิ้นรน ต่อสู้ชีวิต ด้วยกัน แค่ไหน
แต่ ก้อไม่ สามารถ ที่จะหนี กับสัจธรรม ที่ว่า
มีพบก้อต้องมีการพลัดพราก

ตำนานรัก พักชีวิตจบชีวิตด้วยการฆ่าตัวตาย
ชาติต่อๆไป มีความเป็นไปได้มากที่จะต้องฆ่าตัวตายอีกเป็นแน่

ชายหญิงคู่นี้ คงมีความผูกพันกันจึงต้องมาร่วมหัวจมท้าย สร้างวิมานกลางอากาศด้วยกัน
และต้องมาพลัดพรากจากกัน

คนที่รู้เรื่องนี้
ก็ให้ดูอยู่รู้อยู่ ว่าอย่าประมาทในกรรม
ไม่เกิดกับเราก็อย่าประมาท ว่าจะไม่มีโอกาสเกิดกับเราอย่างนี้
มีชีวิตอยู่ จงหมั่นสร้างบุญกุศลให้มาก
เวรกรรม มีจริง

ยสฺมึ มโน นิวีสติ - จิตฺตญฺจาปิ ปสีทติ
อทิฏฺฐปุพฺพเก โปเส - กามํ ตสฺมึปิ วิสฺสเส.

ปุพฺเพ ว สนฺนิวาเสน - ปจฺจุปฺปนฺนหิเตน วา
เอวนฺตํ ชายเต เปมํ - อุปฺปลํว ยโถทเก.


ใจย่อมจดจ่อ และแม้จิตก็ย่อมเลื่อมใสในบุคคลใด
เขาพึงสนิทสนมในบุคคลแม้นั้น ซึ่งตนไม่เคยเห็นโดยแท้.

ความรักย่อมเกิดเพราะอาศัยเหตุ ๒ ประการ
คือ
ด้วยการอยู่ร่วมกันในกาลก่อน ๑
ด้วยการเกื้อกูลกันในปัจจุบัน ๑ เปรียบเหมือนดอกบัวเกิดในน้ำได้ เพราะอาศัยเปียกตม และน้ำ ฉะนั้น.



สาวร้านเสริมสวยเครียดจัดดิ่งตึกชั้น 9 ฆ่าตัวสยองตามแฟนหนุ่มชาวอังกฤษ

https://www.khaosod.co.th/around-thailand/news_641294


ความรักอย่างเดียวไม่พอ ต้องกินอิ่มนอนหลับด้วย

กินอิ่มนอนหลับอย่างเดียวก็ไม่พอ ต้องมีความรักด้วย

.นึกมองดูตัวเอง...ตอนวัยรุ่นนี้..เรื่องรัก..เรื่องเพื่อนฝูง..เป็นที่หนึ่ง...ประหนึ่งว่า..ชีวิตเกิดมาเพื่อรัก....แต่เรื่องหาความรู้หาความจริงของชีวิตนี้กลับเป็นเรื่องรอง...นึกแล้ว...ก็อดอุทานไม่ได้ว่า.."ตรูนี้..โง่จัง"

ทำให้มองดูแล้ว.....มนุษย์เรา..ให้ความสำคัญ..ความรักระหว่างเพศ..มากเกินไป....ไม่ว่าจะ...ชาติก่อน..ชาตินี้..ชาติหน้า..รึชาติไหนๆ..จนชีวิตชุนมุลวุ่นวาย..ชาตินี้วุ่นวาย..ชาติหน้าก็ไม่แคล้วจะวุ่นวายอีก...สุดท้ายก็คว้าเอาสาระอะไรในชีวิตไม่ได้..

อะไรคือสาระของชีวิต?...

การพัฒนาจิตใจให้ยิ่งๆขึ้นไป...คือสาระของการเกิดมาในคราวหนึ่ง.ๆ..

การที่มนุษย์คนนึ่ง..จะรู้ว่าอะไรคือสาระของชีวิต..ได้นี้...ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย...แล้วอะไรเป็นเหตุละ?

การได้พบกัลยาณมิตร...ศรัทธา...แล้วได้ฟังธรรมจากท่าน..คือเหตุให้ได้รู้ถึงสาระของชีวิต

หาไม่แล้ว...มนุษย์ก็ตกอยู่ในวังวล...รัก...สมหวัง..ผิดหวัง..แล้วก็พลัดพราก...วนเวียนไปไม่รู้จบ...

เลิกหาได้แล้ว..

โลกนี้อัปรีย์ คิดเอานะความรักจะขนาดไหน

ถามกบอีกที ตอบให้ตรงคำถามนะขอรับโผม

คือขอถามว่า เมียคนที่ได้มาเพราะถือศีลสมาทานศีลเนี่ย ทุกวันนี้ ยังอยู่ด้วยกันไหมขอรับ

เห็นแกบอกว่าไม่เสพเมถุนธรรม900วันแล้วเมียหนีไปแล้วมั้งครับ

ผมกับภรรยา..เป็นพวกศีลเสมอกัน..ครับ..5555...

โชคดีของผม..ครับ..

อ้อ มีศีลเสมอกัน ไหนบอกชัดๆสิครับ มีศีลเสมอกันยังไง ใช้อะไรวัดว่าเสมอกัน

มีความสนใจคล้ายๆกัน...ใช้ชีวิตในแนวเดียวกัน...

ตกลงยังจับนมเมียอยู่มั้ย

ใช้ญาณหยั่งดู..จิ..
ไหนๆก็ว่า..รู้ว่าพ้นแล้ว..งัย

อ้อ มีศีลเสมอกัน มันเป็นยังงี้นี่เอง