ศีล5บริสุทธิ์ไม่ใช่ศีลนับข้อค่ะ
เป็นความบริสุทธิ์ของกุศลจิต
เป็นภูมิจิตภูมิธรรมอริยบุคคล
ตามทึ่พระพุทธเจ้าแสดงเอาไว้
ศีลไม่ใช่ข้อห้ามแต่แปลว่าปกติ
คือความปกติเป็นไปของจิตในชีวิตประจำวัน
มี3แบบคือ1.อกุศลศีล ปุถุชนล่วงศีลเป็นปกติ
2.กุศลศีล อริยบุคคลมีปกติไม่ล่วงศีลเป็นปกติ
3.อัพยากตาศีล พระอรหันต์มีปกติจิตไม่เป็นทั้งกุศลและอกุศล
ดังนั้น ความปกติจิตที่เป็นกุศลศีลค่ะ ถึงพระโสดาบันศีล5จึงบริสุทธิ์ได้ค่ะ

ก่อนรู้เรื่องที่ถาม โฮฮับ ไปศึกษาเจตนาก่อนไป

เจตนาตามหลักธรรมนะ มิใช่เจตนาว่ากันเอง คิกๆๆ

บริสุทธิอยู่ที่ผลครับ

ทำแล้วนึกถึงเมื่อใดก็สุขใจ

มีกุศลในใจให้แยกแยะ สิ่งไหนดีสิ่งไหนไม่ดี

แล้วเข้าสมาคมที่ใดก็ไม่เก้อเขิน

ทำมรรคให้เกิด

ทำนิพพานให้แจ้งในที่สุด

พรานป่าเขาก็รู้สึกสุขใจทุกครั้งที่เขาล่าสัตว์ได้มาก
หัวโขมยรู้สึกสุขใจเมื่อโขมยของได้โดยไม่ถูกจับ
คนเช้าชู้รู้สึกสนุกและสุขใจเมื่อได้พากิ๊กขึ้นโรงแรม
คนขายสินค้ายินดีและสุขใจที่สามารถใช้คำพูดหลอกล่อให้คนมาซื้อสินค้า
คนติดเหล้า ความสุขเกิดจากอะไรระหว่างได้ดื่มเหล้ากับอดเหล้า

เรื่องศีลห้าล้วนแล้วแต่เป็นคำสอนของพวกโมฆะบุรุษ
ขาดความเข้าใจในความเป็นศีลบริสุทธิกับกฎข้อห้าม

ศีล ความหมาย คือ ความสงบ(วิเวก)ของ กาย วาจา ใจ
เป็นองค์มรรคที่ควรปฏิบัติให้เกิดขึ้น ประกอบด้วย สัมมาอาชีวะ,สัมมากัมมันตะ,สัมมาวาจา ไม่ใช่ ข้อห้าม ๕ข้อที่เรียกว่ากันว่าศีล๕

ศีล๕ ที่เรียกกันนั้น แท้จริงเป็นวินัย ๕ข้อที่ฆราวาสควรปฏิบัติ เพื่อความสงบของสังคม และเพื่อผู้ปฏิบัติไม่เกิดความวุ่นวาย กังวลเดือดเนื้อร้อนใจในภายหลัง

ความเป็นปุถุชนที่ยึดมั่นในศีล คือ ไม่ทำโน่น นี่ นั่น โดยความยึดถือ แล้วคิดว่าตนบริสุทธิ์ในศีล มันเป็นศีลลัพพรตปรามาส

ซึ่งการยึดไว้ว่าอย่าทำอย่างนั้น มันอาจเกิดความร้อนใจได้ เช่น
ไม่ยอมฆ่ายุงในบ้าน แต่ลูกเป็นไข้เลือดออก ก็ต้องมานั่งกลุ้มใจ
ขโมยเข้าบ้านถามว่าเงินอยู่ไหน คงต้องพูดความจริงบอกที่เก็บเงินให้ขโมย แล้วก็ต้องเสียใจ

ไม่ฆ่างู ไม่พูดปดกะขโมยเพื่อให้ศีลบริสุทธิ์ แต่กลุ้มใจ เสียใจทีหลัง มันก็เปรียบกะนรกตั้งแต่ยังไม่ตาย


เชิญแก้ใข ขยายความต่อ ครับท่าน

ศีลที่แท้จริง มันไม่เกี่ยวต้องทำหรือห้ามทำ กาารจะทำให้เกิดศีลได้นั้น
เราต้องคำนึ่งถึงสังคมที่เราอาศัยอยู่เป็นอันดับแรก เช่นว่า ในสังคมที่เราอาศัยอยู่นั้น
มีกฎข้อบังคับว่า ห้ามทารุณกรรมสัตว์และยังมีข้อกำหนดว่า ให้ทุกบ้านช่วยกันกำจัดยุ่งลาย
หนูและแมลงสาป เช่นนี้เราก็ต้องปฎิบัติตามสังคม คือห้ามฆ่าหรือรังแกสัตว์พร้อมกันไปกับการฆ่าและ
ทำลายสตว์ควบคู่กันไป.........นี่เรียกการเอาสัมมาอาชีวะเป็นที่ตั้ง

ส่วนการไม่ทารุณกรรมสัตว์และการกำจัดสัตว์ที่เป็นพาหะของโรค.....นี่เป็นการกระทำเรียกว่า สัมมากัมมันตะ
ส่วนสัมมาวาจาก็คือการบอกกล่าวสื่อสารให้คนอื่นกระทำตามนี่แหละคือ ศีลบริสุทธิ

สัมมาวาจา ทำไมใช้คำวำ "คือการบอกกล่าวสื่อสารให้คนอื่นกระทำตาม" อ่านแล้วสดุด
ลองยกตัวอย่างหน่อยค่ะ ทำไมไม่ใช่การรู้แล้วละ การพูดที่ไม่เกิดประโยชน์ทั้ง ๔ ล่ะ

"คือการบอกกล่าวสื่อสารให้คนอื่นกระทำตาม" เป็นการอธิบายความของลักษณะการใช้คำพูด
เมื่อเราจำเป็นต้องพูดหรือสื่อสารออกไป ถ้าเราเป็นผู้ปฏิบัติไม่เกี่ยวกับใคร เรามีสัมมาอาชีวะและ
มีสัมมากัมมัตตะแล้ว.....การเงียบเฉยก็เป็นสัมมาวาจาเช่นกัน

แต่ถ้าเรามีการติดต่อกับผู้อื่น เช่นเดินมากับเพื่อน เราเห็นหมาจรจัดเราย่อมไม่ทำร้ายมัน
เพราะเรารู้ว่าสังคมมีกฎเกณท์ตั้งไว้ การที่เราไม่ไปทำร้ายมันย่อมเป็นกัมมันตะ
ประเด็นมันอยู่ตรงนี้คือ ถ้าเพื่อนเราไม่รู้ว่าสังคมท่านมีกฎ แล้วเราไม่เตือนให้เพื่อนให้รู้หรือเราไปพูดจายุยงให้เพื่อนทำ......
วาจาของเราย่อมไม่ใช่สัมมาวาจา รวมไปถึงอาชีวะและกัมมัตตะด้วย

ตรงข้ามถ้าเราเตือนเพื่อนว่าไม่ควรไปทำร้ายหมา เพราะสังคมท่านห้าม
ความเป็นสัมมาอาชีวะ สัมมากัมมันตะและ สัมมาวาจา ย่อมเกิดขึ้นกับเรา

สัมมาอาชีวะ คือ เรารู้ว่าสังคมท่านห้าม

สัมมากัมมัตตะ คือเราไม่ไปทำลายหมา

สัมมาวาจาคือเรารู้ว่าสังคมท่านห้ามแล้วเราได้เตือนเพื่อน

การทำให้เกิดสัมมาศีล(วิเวก)นั้น เราจะต้องพิจารณาเป็นกรณีไป
จะทำหรือไม่ทำสิ่งใดก็ให้เอาสภาพแวดล้อมของสังคมเป็นหลัก
การปฏิบัติและการพูดจาก็ให้อยู่ภายใต้กฎเกณท์ของสังคม

ปรุงแต่งกันอร่อย ดูๆแล้วก็นึกสงสาร ศีล (วิเวก) ของ กาย วาจา ใจ

ตลกดีแท้...ครับ

เด้ว..ก็ศีล 5
เด้วก็ว่า..ศีลบริสุทธิ์
เด้ว..ก็ว่ากฎของสังคม

แล้วก็เอามาคลุกๆกัน...เป็นศีลกะปิ..ไปะเนี้ย

นี้ก็ปนกัน..ซะ

คนถือศีล..เอามาปนกะคนมีกิเลส...ซะ

มันคนละประเด็นกัน...

เขาไม่ฆ่ายุง....เขาก็ยึดถือเอาศีลมาปฏิบัติ..มันก็ถูกแล้ว..ถูกในระดับของเขา...รึคุณดวงจะฆ่ายุงแล้วตัวเองคิดว่าตัวเองไม่ผิดศีลข้อปานา..ละคับ
ลูกเป็นไข้เลือดออก...เขาก็ทุกข์ใจ...มันก็อีกเรื่องหนึ่ง...มันไม่ใช่เรื่องศีลแล้ว...นี้มัน..ผัสสะ..เวทนา..ตัณหา...แสดงตัวตนของมัน...ปฏิจจะ..แสดงออกมา..ก็เขายังไม่ใช่พระอรหันต์..จะไม่ให้ทุกข์ใจอย่างไร..

ศีล...

ก็แค่..ตัวเองไม่ทำผิดเอง...ไม่ยุให้ใครทำผิด...ไม่ยินดีเมื่อเห็นใครทำผิด

กาย..วาจา..ใจ..
ครบ..

ตักน้ำรดหัวตอ กับสีซอให้ควายฟัง
ป้ากบเข้าใจสำนวนสองสำนวนนี้มั้ย

ความหมายก็ไม่มีไรมาก มันก็คือคนที่ฟังผู้รู้อธิบายอะไรแล้วไม่เข้าใจ
ก็เลยต้องหัวเราะแก้เขินแล้วก็เกรียนใส่ แทนที่จะโต้แย้งด้วยเหตุผลว่าอีกฝ่ายไม่ถูกต้องอย่างไร

พี่โฮแนะให้ป้ากบกับนายกรัชกายสมานฉันท์กันเถอะครับ
นิสัยของป้ากบกับกรัชกายเหมือนกันเดีียะ แบบนี้แล้วจะมาแบ่งข้างแบ่งสีทำไม
เอาเป็นว่าไปรวมกันเป็นฝั่งเดียวกัน แล้วช่วยกันออกความคิดมาถล่มพี่โฮก้ได้

อย่าทำตัวเป็นไอ้หนูชอบตีหัวเข้าบ้าน ....เชื่อมั้ยเถียงกันด้วยเหตุผลกับพี่โฮ
ป้ากบแกถลกผ้าถุงจ้ำอ้าวก่อนใคร