ทุกข์เรื่องความรักแสนสาหัส

ผู้เยี่ยมชม

เห็นใจคนหัวอกเดียวกัน เราเองก็รู้สึกแย่เหมือนกันแต่ร้องไม่ออกน้ำตาจะท่วมปอดอยู่แล้วค่ะสามีเริ่มมีพฤติกรรมเปลี่ยนสืบแล้วกำลังมีกิ๊ก กลัวบรรยากาศพาไปกลายมาเป็นเมียน้อยเพราะผู้หญิงจ้องอยู่

ผู้เยี่ยมชม

เรียนคุณ กาน
ทำใจให้หนักแน่นนะคะ อย่าตีจนไปก่อนไข้ ถึงจะทีท่าที เราก็ขอให้ใช่สติพูดคุย อย่าเราอารมณ์ของเรามาพูด ถ้าเขาเป็นจริง เขาก็ไม่ฟังเราหรอกค่ะ คนกำลังหลงนี่ เทวีมีผระสพการณ์เช่นกัน ทุกข์มากทุกข์มานาน แต่อาศัยธรรมเป็นที่ยึดเหนี่ยว ไหว้พระ สวดมนต์ ไปฝึกรรมฐานที่วัดแผ่เมตตาให้เขา อโหสิกรรมหใพวกเขา ทำมาก ๆ ให้ถึงมากที่สุดเลย เรื่องนี้ต้องใช้เวลาและความอดทน ควาทเข้าใจอย่างมากเลยค่ะ แล้วคุณก็จะผ่านไปได้
คุณสร้างตวามดีแล้ว มีบุญแล้วก็จงแผ่เมตตาให้ผู้หญิงคนนั้นด้วย อย่าไปอาฆาตพยาบาทหรือสาปแช่งเขานะคะ กรรมนี่ เขาทำยังไง เขาก้ได้รับกรรมของเขาเองค่ะ ทำไมเราต้องไปเอี่ยวเวรกรรมของคนอื่นเล่าคะ หันมาสร้างบุญให้ตัวเองนะคะ
ขอให้ผ่านพ้นปัญหาไปด้วยดีค่ะ และ สวัสดีปีใหม่ค่ะ ยิ้มเห็นฟัน

ตอบเมื่อ: 04 ม.ค. 2007, 2:13 pm

คุณไม่ได้ทุกข์หรือเจอเรื่องแบบนี้เพียงผู้เดียวหรอก ยังมีคนอีกเป็นล้าน ๆ ที่ต้องเจอเรื่องแบบนี้ บางคนหนักกว่าอีก มีผู้หญิงอยู่คนหนึ่งน่ะ ไม่เคยมีใครรักเลยทั้งที่เขาเป็นคนดี เป็นคนจริงใจ เขารักใครแล้วมักจะไม่ได้ความรักจากคนนั้นเลย แถมยังมีลูกน้อยอีกหนึ่งคน ต้องรับผิดชอบต้องเลี้ยงดูอยู่เพียงคนเดียว กลางวันก็ต้องทำงาน ไหนจะงานบ้าน ไหนจะเรื่องเงินที่ไม่พอใช้ ที่สำคัญสามีก็ผิดศีลข้อ 3 ตลอดเวลา แต่ละวันต้องเจออยู่กับเรื่องพวกนี้ ยังไม่พอน่ะ ยังติดการพนันด้วย ชอบโกหกเห็นแก่ตัว เห็นแก่ตัวนี่แบบสุด ๆ ไม่เคยรักและดูแลผู้หญิงคนนั้นเลย เพราะหญิงคนนั้นมีฐานะที่ตำต้อยกว่าและไม่ต้องคิดเลยว่าสังคมรอบตัวจะเป็นอย่างไร ที่แย่ไปกว่านั้นผู้หญิงคนนั้นไม่มีใครเลย แม่ถูกรถชนเสียชีวิต พ่อมีภรรยาใหม่ก่อนที่แม่จะตายไม่กี่เดือน แถมบ้านที่เคยอยู่ก็ไม่มี วันดีคืนดีทะเลาะกับสามี สามีไล่ออกจากบ้าน ไม่มีแม้กระทั้งที่พักอาศัย มันน่าเวทนาแค่ไหน....มีใครล่ะที่จะช่วยเขาได้ นอกจากตัวเขาเอง....ถึงแม้ว่าวันนี้ผู้หญิงคนนั้นจะยังไม่สามารถผ่านทุกอย่างไปได้ แต่ความดีที่เขาทำจะทำให้เขาผ่านมันไปได้ด้วยการ ปฏิบัติธรรม มีสมาธิ มีธรรมะอยู่ในใจ..
ทุกอย่างที่เล่ามามันเป็นเรื่องจริง ไม่ใช่นิยายที่แต่งขึ้นมา หากคุณกำลังเจอปัญหาคล้าย ๆ แบบนี้ ลองนึกถึงคนที่แย่กว่าสิ คุณจะรู้สึกว่าคุณโชคดี ที่ไม่แย่ขนาดนั้น หากคุณไม่อยากเจอเรื่องราวแบบนี้ จงทำแต่ความดีอย่าเบียดเบียนใคร อย่าทำให้ใครทุกข์ ทั้งในชาตินี้และชาติหน้า.....สวดมนต์อุทิศส่วนกุศลให้พวกเขาเยอะๆ แล้วเราจะหลุดพ้นมันมาได้เอง....ที่สำคัญต้องมีความรักให้กับตัวเอง และมีความบริสุทธิใจเมื่อรักคนอื่นอย่าหวังความรักจากคนอื่นเพราะนั่นมันจะนำมาซึ่งความทุกข์.... สาธุ

ผู้เยี่ยมชม

ก็จริงค่ะอย่างที่คุณนันท์นลินว่า เฮ่อแต่ยังกลุ้มอยู่ดี แต่ก็น้อยลงหน่อย

ตอบเมื่อ: 06 ม.ค. 2007, 11:54 am

ก็จริงค่ะอย่างที่คุณนันท์นลินว่า เฮ่อแต่ยังกลุ้มอยู่ดี แต่ก็น้อยลงหน่อย

อ่านที่... เฮ่อแต่ก็ยังกลุ้มอยู่ดี แต่ก็น้อยลงหน่อย อดยิ้มไม่ได้

เอางี้บ้างไหม ไหนๆ มันกลุ้มนักก็ อยู่กับความกลุ้มนั้นสะเลย อยู่กับมันให้ได้ ลองๆ ศึกษา

มันดูสิว่า หน้าตามันเป็นยังไง

มันเกิดมาจากไหน มันสิ้นสุดที่ไหน ลองสังเกตดู ศึกษามัน ทำใจให้เป็นปกตินิ่งๆ อย่าเพิ่งตี

โพยตีพายเอากับมัน พอเกิดขึ้นมาก็ลองถามมันสิว่า แกเป็นใครทำไมถึงเก่งนัก

ทำให้เรากลุ้มได้...

ตอบเมื่อ: 06 ม.ค. 2007, 12:48 pm

ทุกสิ่งอย่างแปรผันตามเวลา ในฤทัยย้อนมามองตนไหม
แต่ละวันผันผ่านยึดสิ่งใด แต่ละวันผ่านไปค่าคือสิ่งใด
ทุกสิ่งว่างอยู่ติดตัวไม่มีเปลี่ยน ตะวันเดือนสัปเปรียนมิห่างเหิน
จิตตนทุกข์มิยอมตื่นยังเฉยเมิน มิก้าวเดินบนแนวทางอริยาหมาย
ละสิ่งยึดทุกสิ่งวางจิตตนว่าง ละขันธ์ห้าเห็นอนิจจามิยึดถือ
หลักไตรรัตน์เห็นได้รอบกายา ภาพมายาอดียสุขผ่านมาทุกข์มิต่างกัน
พุทธองค์ทรงเมตตา จำเริญจำเริญ

ตอบเมื่อ: 06 ม.ค. 2007, 12:54 pm

ทำนองเพลง : เจ็บนิดเดียว
กลิ่นบุปผาโชยผ่านให้ติดตรึง หวนคนึงบนแดนเคยสุขสันต์ ทิพย์นิพพานเมื่อได้มองแลเหลียว แสนเปล่าเปลี่ยวยามนี้อ้างว้างไร้บุตรเดิม
* เนิ่นนานแล้วนับยิ่งไกลทุกวัน พลัดหลงทางวนเวียนจนหลับฝัน ให้ตนทุกข์ทนยิ่งก่อกรรมต่อกัน ประดุจมลทินคอยตามซ้ำเติม ยิ่งเพิ่มกรรม พ่ายแพ้ปราชัย
** หากร่วมมือรวมใจกัน ช่วยแปรผันให้บัวบานเกิดพร้อมโลก เปลี่ยนซึ่งร้ายทั่วหล้ามาสุขนั้นคือพระธรรม อริะยอมทุ่มเท ขอเพียงคนตื่นเจอแสงธรรมส่อง สู่ประชาแดนเมธีพบพานดังฟ้าคอย
อยากบำเพ็ญให้ก้าวหน้าอย่าท้อ คนนั้นรอขอธรรมนำฉุดหนา แดนเบื้องบนรอผู้ที่บรรลุ เพราะว่าจากร้างพุทธะเดิมเนิ่นนาน (ซ้ำ * / ** / ** )

ผู้เยี่ยมชม

ขอบคุณ คุณกรัชกราย พยายามทำอยู่ค่ะ สวดมนต์ นั่งสมาธิ ทำงานให้ลืมๆ สิ่งที่เราขาด ดึงสิ่งที่เราเด่น เรามีความสามารถออกมา

ตอบเมื่อ: 15 ม.ค. 2007, 10:07 am

พระพุทธเจ้าสอนไว้ว่า มีรักที่ไหน มีทุกข์ที่นั่น แต่ปถุชนอย่างเราๆไม่จำ และไม่เข็ดหลาบ วิ่งหาความรักอยู่ตลอดเวลา รักธรรมะซิไม่มีวันทุกข์ มีแต่สุขใจ ไร้กังวล สงบเย็นเป็นที่สุด ถ้าทำไม่ได้ก็ลองคิดแบบนี้ซิ รักเค๊าได้แต่ให้รักเท่ารักตัวเอง อย่ารักน้อยกว่ารักตัวเองเพราะจะทำให้เราเห็นแก่ตัว และอย่ารักมากกว่ารักตัวเองเพราะจะทำให้เราเจ็บปวด แล้วคุณก็จะมีรักอย่างสุขใจ ลองดูนะลองดู

ผู้เยี่ยมชม

ขอบคุณๆ ตอนนี้ก็พอทำใจได้ แต่ก็ยังไม่เข็ดหลาบค่ะ ยังอยากเล่นกับไฟ แต่น้อยลงแล้ว

ตอบเมื่อ: 07 ก.พ.2007, 11:21 pm

ผู้หญิงที่ขาย...เก่งแล้วได้รางวัลตั๋วไปต่างประเทศหนึ่งใบก็ซื้อตั๋วทัวร์ให้สามีเราไปด้วยกัน เคยได้สองใบก็เลือกไปกับสามีเราไม่ไปกับแม่ของตัวเองทั้งๆ ที่อยู่บ้านกับแม่แค่สองคน แล้วแสดงหลอกลวงคนอื่นว่าเป็นสามีภรรยากัน ก่อนไปเขาก็เรียกร้อง..สามีไม่ยอมเลยทะเลาะกัน แต่สามีเราก็ดิ้นรนไป(ง้อ) ช่างไม่แคร์ความรู้สึกของเราและลูกเลย เราก็คิดว่าเราก็ไม่ได้ทำอะไรผิด หรือว่าเราดีและมีค่าน้อยเกินไปไม่เพียงพอที่จะเป็นคู่ครองคนเดียวของเขา เขาเคยบอกเราว่าจะเลิกกัน ขอให้เราอดทนรอๆๆ ...ถ้าจะเลิกกับเขาเราก็เสียเปรียบทุกๆ อย่างแล้วก็ต้องทนเพื่อลูก มันทุกข์เท่าไรเขาก็ไม่เข้าใจหรือสนใจเลย ช่วงนี้สวดมนต์อ่านธรรมะก็ไม่ได้ นอนก็ไม่หลับ เลยเริ่มทำบุญบริจาคเงิน และฟังบทสวดมนต์หรือฟังธรรมจากเน็ต และคิดว่าน่าจะอุทิศส่วนกุศล และแผ่เมตตา รวมทั้งอโหสิกรรมให้กับเขาทั้งสอง ขออย่าให้เราต้องพบเจอเรื่องแบบนี้อีกเลยทุกชาติไป ขออธิษฐานจิตจะไม่จองเวรกับใคร หากชาติหน้ายังต้องเกิดมา ขอเป็นมนุษย์ ไม่ว่าหญิงหรือชายก็จะเป็นคนดี รับผิดชอบหน้าที่ในครอบครัว มีศีลห้า ไม่นอกใจหรือหลอกลวงกันให้เจ็บปวดรวดร้าวใจ หากมีคู่ขอให้เป็นคู่บุญที่มุ่งหน้าปฏิบัติธรรมสู่นิพพานต่อไปทุกชาติที่ยังต้องเกิด และหากไม่มีคู่ก็จะไม่เสียใจ และขอให้มีความสุขอยู่กับการศึกษาปฏิบัติธรรมสู่นิพพานเช่นกัน สาธุ

===============================================
ขออุทิศส่วนกุศลไปถึงเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายทั้งหมด ไม่ว่าจะเกิดแล้วก็ดี ยังไม่เกิดก็ดียังเป็นวิญญาณล่องลอยก็ดี ที่ข้าพระพุทธเจ้าได้เคยล่วงเกินท่านทั้งหลายไม่ว่าจะทางตรงทางอ้อมทุกภพชาติและชาตินี้ก็ดี ทั้งเจตนาและไม่เจตนา ขอให้เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายทั้งหมด รวมทั้งสามีและผู้หญิงที่แย่งสามีและทำร้ายจิตใจของข้าพระพุทธเจ้าในชาตินี้ ได้โปรดมาอนุโมทนา และเมื่ออนุโมทนาแล้วขอโปรดอโหสิกรรมโทษทั้งหลายเหล่านั้นให้แก่ข้าพระพุทธเจ้าด้วย และกรรมเวรใดที่ท่านทั้งหลายได้เคยกระทำต่อข้าพระพุทธเจ้าทุกภพชาติและชาตินี้ ข้าพระพุทธเจ้าก็อโหสิกรรมโทษให้แก่ท่านทั้งหลายด้วยเช่นกัน สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันหมดทั้งสิ้น จงเป็นสุข เป็นสุขเถิด อย่าได้เบียดเบียน จองกรรม จองเวรแก่กันและกันเลยทั้งชาตินี้ชาติหน้า และให้มีแต่ความสุขกาย สุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นตลอดไปด้วยเทอญ

ด้วยเดชะ ขอส่วนกุศลผลบุญแห่งข้าพระพุทธเจ้า ได้น้อมถวายไปให้นี้ จงดลบันดาลให้ข้าพระพุทธเจ้า ประสบแต่ความสุขความเจริญทั้งทางโลกทางธรรม ขอให้แคล้วคลาดจากภยันตรายใดๆ ทั้งปวง ขอให้กรรมเก่าหมดไป กรรมใหม่อย่าให้เกิดขึ้น ขอให้มีสติปัญญาเฉลียวฉลาด ขอให้ห่างไกลจากศัตรูหมู่มาร พบเจอแต่กัลยาณมิตร ขอให้ศัตรูกลับใจมาเป็นมิตร และขอให้ข้าพระพุทธเจ้าประสบความสำเร็จสมหวังทั้งเรื่องการงาน การเงิน ชีวิตครอบครัว ชีวิตสังคม ชีวิตรัก และยังเป็นอุปนิสัยปัจจัยให้แก่ข้าพระพุทธเจ้าได้เข้าถึงซึ่งพระนิพพานในอนาคตกาลเบื้องหน้านี้เทอญ
===============================================

ผู้เยี่ยมชม

มีทุกข์เกี่ยวกับสามี และเรื่องอื่นๆ ทั่วไป ขอแนะนำลอง เข้าไปที่เว็ป www.kasinung.com ซึ่งสามารถ เลือกคลิ๊กเข้าไปรับฟังหัวข้อธรรมะเรื่องต่างๆ เป็นเรื่องเล่าจากผู้ประสบปัญหา และมีผู้ดำเนินรายการซักถามแบบคุยสนทนา มีการสอดแทรกธรรมะ ทำให้เห็นความเป็นจริง ช่วงหลังของรายการจะมีท่านอาจารย์ซึ่งเป็นฆราวาสมาพูดแนะนำอีกทีหนึ่ง เป็นการสอนที่เข้าใจง่าย เมื่อตั้งใจปฏิบัติจริงจะเห็นผลจริง ลองเข้าไปดูนะคะ เอาใจช่วยผู้มีทุกข์ทั้งหลาย สู้ สู้

สำหรับเรื่องเกี่ยวกับสามี ขอแนะนำ คลิ๊กเข้าไปฟัง 2 เรื่องนี้ก่อน
- ฟังชีวิตจริงเรื่อง ความรักความอาฆาตแค้น 23/04/48
- ฟังชีวิตจริงเรื่อง ทางออกเมื่อสามีติดเหล้าและผู้หญิง 14/05/48

ต่อจากนั้นยังมีเรื่องต่างๆให้รับฟัง ถ้าจะให้ดี ควรรับฟังตามลำดับของเรื่องที่แสดง
(ขออวยพรให้ผู้ใฝ่ธรรม ได้ธรรมะ และเข้าถึงธรรมด้วยเทอญ) สาธุ

ผู้เยี่ยมชม

เห็นใจคนที่ทุกข์เหมือนกัน และขอบคุณผู้ที่ส่ง เว็บไซต์มาให้

ผู้เยี่ยมชม

ฉันอ่านเรื่องของคุณ มันทรมานจริงๆ เพราะตอนนี้ฉันก็ทั้งเจ็บทั้งแค้น แสนทรมานมากคะ แต่พยายามหักห้ามใจศึกษาธรรมะ แต่คงยังมีกรรมมาบังเพราะยังไม่รู้จะเริ่มต้นตรงใหน ใครช่วยแนะนำด้วยนะคะ สาธุ

ตอบเมื่อ: 12 มิ.ย.2008, 4:32 pm

มีลูก 3 คนแล้ว ยังคิดมีใหม่อีกเหรอค๊ะ สงสารลูกค่ะ อยู่เป็นเพื่อนกะลูก ๆ ดีกว่าไม๊ค๊ะ

ตอบเมื่อ: 23 ส.ค. 2008, 10:20 pm

วุ่นวายหนอ ความรัก เศร้า

ตอบเมื่อ: 09 ก.ย. 2008, 8:55 am

รักษาใจของเราให้ดี แล้วความรักจะไม่ก่อให้เกิดทุกข์ค่ะ

ตอบเมื่อ: 09 ก.ย. 2008, 2:38 pm

ปล่อยวางนะครับ เรื่องทางโลกหาสาระไม่ได้ยิ่งยุ่งยิ่งหลงทาง คนเราไม่ได้เกิดมาเพื่อทำใจตัวเองให้เป็นทุก ก็ธรรมชาติเค้าย่อมแปรปรวนไม่เที่ยง นี่มันของธรรมดา มีแต่คนบ้าที่อยากให้มันเที่ยง มีอะไรบ้างที่เป็นเราเป็นของเรา วางภาระเสียให้หมด อย่ากำหนดว่าเป็นเราเป็นของเรา อีก100 ปีคนทั้งหลายในโลกก็ต้องกลายเป็นดินไปหมด แม้กระดูกก็อาจไม่เหลือ ดวงจิตที่ละความอยากไม่ได้ต้องตกนรกเป็นส่วนมาก เกิดเป็นสัตว์เดียรฉานน้อยใหญ่มากมาย น้อยนักที่จะไปเกิดในสุขคติภพ ปล่อยวางเถอะครับชีวิตนี้เราต้องนิพพาน ละความอยากใจจะได้สว่างเสียที อยากอะไรก่อนละเรื่องนั้นเลย ทำได้ยากแต่ก็ทำได้จริงๆ ผมยืนยันได้ สาธุ

ตอบเมื่อ: 09 ก.ย. 2008, 10:16 pm

ลองแบบนี้ดูดีไหมค่ะ
สวดมนต์ตามแบบฉบับหลวงพ่อจรัญ แล้วปฏิบัติวิปัสนากรรมฐาน เสร็จแผ่สวนกุศลให้กับคุณสามี และให้ตัวคุณเองขอให้พบหนทางแก้ไขที่ดีทั้ง 2 ฝ่าย ไม่มีใครอยากเจ็บช้ำหรอกเนอะ
ขอให้อดทนน่ะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ตอบเมื่อ: 17 ก.ย. 2008, 11:39 am

พยามยามทำใจให้หายทุกข์ ใช้สติปัญญาที่มีอยู่แก้ปัญหาทุกอย่างให้ผ่านพ้นไปด้วยดี เจ็บแทบกระอักเลือด ยิ่งอยากรู้ยิ่งเจ็บ คำสอนของพระทุกรูปมีค่ามาก เราอยู่กันมานานมากเคยชินกับสิ่งเดิมๆ แต่พอวันหนึ่งมารู้ว่าเขามีคนใหม่ใจสลาย สติแตกอยู่ประมาณสองสัปดาห์ แล้วก็เริ่มใช้ปัญญาแก้ปัญหา เดี๋ยวนี้ก็ยังทุกข์ใจ ใครมีทางออกบอกให้เอาบุญด้วยครับ อยากเล่าความเป็นมาเราเป็นคู่เกย์ ผมกะเขาใช้ชีวิตร่วมกันมา 23 ปีแล้ว อายุเขา 54 ปี ผม 42 ตอนที่ผมยังหนุ่มเขาดูแลให้การศึกษาผม ผมดูแลพ่อแม่เขาจนท่านทั้งสองรักผมเหมือนลูกของท่านและท่านรักผมมากกว่าลูกตัวเองอีกต่างหาก ท่านทั้งสองเสียชีวิตแล้วเราขอลูกมาเลี้ยงคนหนึ่งเป็นผู้หญิงตอนนี้เรียนชั้น ป.2 เราดำเนินชีวิตมาตามปกติ แล้วความเปลี่ยนแปลงก็เกิดขึ้น เมื่อเขาเผลอใจให้กับเด็กหนุ่ม ทหารเกณฑ์ ถึงขั้นหลงรักมากๆ ผมมาจับได้และผมขอออกจากชีวิตเขาตามที่เราเคยตกลงกันไว้ ถ้าใครมีคนใหม่คนเก่าก็ต้องจากไป แต่เราทั้งคู่รู้ว่ามันยากและด้วยหน้าที่การงานทำให้ผมไม่สามารถจากไปในเวลานั้นเลย ผมเป็นคนอุดร ทำงานที่เลย การที่ผมจะออกไปนับหนึ่งใหม่ ดูเป็นเรื่องหนักหนาสาหัสมาก แต่ก็ไม่ท้อนะ เพราะคิดว่าเรามีหน้าที่การงานที่ดี คือผมรับราชการ เขาจะเอาเด็กหนุ่มคนนั้นมาอยู่ที่บ้านด้วยและเขาสัญญาว่าจะส่งเด็กคนนั้นเรียนหลังจากปลดทหาร จนเดี๋ยวนี้เขายังติดต่อกันทุกวันด้วยโทรศัพท์ และข้อความ ขณะที่เล่าผมเองยังสับสนมากว่าผมควรทำยังไงต่อไป ตอนนี้ทุกข์ใจมาก ใครมีคำแนะนำดี ช่วยสงเคราะห์ด้วยนะครับ