ธรรมโอสถ : ทุกอย่างสำเร็จได้ด้วยใจ (พญ.อมรา มลิลา)

ตอบเมื่อ: 30 ต.ค.2006, 3:56 pm

เมื่อใจเห็นอย่างนี้แล้ว ทุกเวลานาทีของชีวิตจะมีแต่คุณค่า
ทำให้เราเก็บสะสมสบียงไปเรื่อย
อะไรที่เราคิด อะไรที่เราพูด อะไรที่เรากระทำ
จะเป็นมรรคทั้งหมดทั้งสิ้น
เราจึงไม่ต้องห่วงว่า คืนนี้จะมีเวลานั่งกี่นาที
เพราะทุกเวลานาทีที่ลืมตาตื่นอยู่
เหมือนเราได้ทำภาวนาต่อเนื่องกันอยู่แล้ว

ท่านอาจารย์สอนอยู่เสมอว่า ไม่ว่าเราจะอยู่ในอิริยาบถใด
จะยืน เดิน นั่ง นอน ถ้าใจมีสติรักษาอยู่
ก็เหมือนเราภาวนาอยู่ตลอดเวลา
กายเราก็ทำภาระหน้าที่ไป
ขณะที่ใจเก็บเกี่ยวเสบียงเอามาเป็นการภาวนา
เราจึงได้ประโยชน์ทั้งทางโลก ได้ประโยชน์ทั้งทางธรรม
มีชีวิตจิตใจที่กลมกลืนกันไป

ขณะที่ทำงานทางโลก เกิดปัญหาอะไรขึ้น
เราก็นำปัญหานั้นมาพินิจพิเคราะห์
เป็นหินลับสติปัญญา จนแกะแก้ปัญหานั้นสำเร็จ
ใจเราก็สงบ ได้สมาธิ ได้อาหารใจ
งานทางโลกก็ได้คำตอบ แกะแก้ไปในทางที่ถูกต้อง
เหมาะควร แม้เราจะมีหนี้สิน มีปัญหาอะไร
ก็เปรียบเสมือนเราชดใช้หนี้สินอยู่ โดยสม่ำเสมอ
ใจของเราก็เก็บเกี่ยวความสงบ ความรู้
ความฉลาดเป็นผลประโยชน์ไปเรื่อยๆ
เสบียงของเราก็เพิ่มพูนขึ้นจนเราเกิดความมั่นใจ
ชีวิตเราจึงเป็นชีวิตที่มีคุณค่า
ไม่ใช่ถูกเวลากลืนกินไปโดยเปล่าประโยชน์

ไม่อย่างนั้น เราจะเข้าใจผิดว่า... ตอนนี้ฉันต้องทำงาน
เพราะฉะนั้นฉันก็ทำได้ทุกรูปแบบ
ไม่ได้ด้วยเล่ห์ ก็เอาด้วยกลไม่ได้ด้วยมนต์ ก็เอาด้วยคาถา
ใจจะเป็นอย่างไร ช่างมันก่อน
รอให้เกษียณ รอให้แก่ไม่มีอะไรทำเสียก่อน ถึงค่อยไปภาวนา

ถึงตอนนั้น ก็ภาวนาไม่ไหวเสียแล้ว
เพราะใจหลงแล้ว เราก็มาย้อนคิดเสียดาย
ไปมองออกนอก เพ่งโทษ คิดริษยาผู้อื่น...
ทำไมเราถึงไม่มีเงินมีทองอย่างคนโน้นคนนี้นะ
ซึ่งถ้าเรามีเงินมีทองจริง
เราก็อาจเอาทรัพย์สินเหล่านั้นมาเป็นเครื่องมือ
พาตัวเองตกหลุมตกบ่อ หนักเข้าไปอีก
คราวนี้ก็เลยว่า... รู้อย่างนี้ ฉันไม่มีเสียดีกว่า
จะได้รู้สำนึก ปลุกตัวเองให้รู้ตัวเสียแต่เนิ่นๆ

สรุปแล้ว เราก็ผัดวันประกันพรุ่งไปเรื่อย
ถูกเวลากลืนกินชีวิตสั้นเข้าไปทุกวันๆ
เอาเป็นว่าจะเป็นอะไรก็ตาม
ให้เราพึงพอใจในความเป็นความมีของเรา
แล้วตั้งในใจของเราเอาไว้

อย่างที่คุยกันมาทั้งหมดนี้ ขอรับรองว่า
ทุกอย่างจะสำเร็จได้ด้วยใจที่ตั้งไว้ดีแล้วทั้งนั้น
เพราะใจเป็นสิ่งมีพลังยิ่งใหญ่เหนือพลังใดๆ ในจักรวาลนี้

เราโชคดี ที่เราต่างมีใจพุทธะกันคนละดวงๆ
หน้าที่ของเราเพียงแค่ว่า เอาสติมาเคลือบป้องกันเอาไว้
อย่างให้ขี้ฝุ่นขี้ผง กิเลสทั้งหลายมาเกาะ
มาทำให้เราเห็นผิดเป็นชอบไปว่า
กิเลส คือ ใจของเรา ตรงนี้แหละ คือ จุดที่สำคัญที่สุด

คนโดยมาก ที่ย่ำแย่ลื่นหกล้มไป
ก็เพราะคิดผิดไปว่า กิเลสนั้นเป็นเรา
แล้วปล่อยให้กิเลสประทับทรง พาเราเข้ารกเข้าพงไป
แต่ถ้าเราเอาสติรักษาใจเอาไว้
ใจนั้นจะมีความเห็นชอบ ถูกต้องทำนองคลองธรรม
เหมือนเป็นประทีป ส่องทางให้เรา ไปที่ไหนก็ไม่หลงทาง
ไปที่ไหนก็ไม่เป็นอันตราย ชีวิตจึงมีแต่ความร่มเย็นผาสุกใจ

ขอโอกาสฝากไว้เป็นกำลังใจว่า
เราทุกคนมีศักยภาพที่จะทำชีวิตของตนให้ร่มเย็น
พ้นจากความทุกข์ทั้งปวงได้

สาธุ

จบบริบูรณ์ค่ะ สาธุ

คัดมาจาก :: ผู้จัดการออนไลน์ 4 ธันวาคม 2544 09:52 น.

ตอบเมื่อ: 10 พ.ย.2006, 9:56 am

สาธุ สาธุ สาธุ

ตอบเมื่อ: 18 มี.ค.2007, 8:40 pm

สาธุ

ตอบเมื่อ: 21 มี.ค.2007, 11:15 pm

ขอบคุณค่ะ