Home  • กระดานสนทนา  • สมาธิ  •  สติปัฏฐาน  • กฎแห่งกรรม  • นิทาน  • หนังสือ  •  บทความ  • กวีธรรม  • ข่าวกิจกรรม  • แจ้งปัญหา
คู่มือการใช้คู่มือการใช้  ค้นหาค้นหา   สมัครสมาชิกสมัครสมาชิก   รายชื่อสมาชิกรายชื่อสมาชิก  กลุ่มผู้ใช้กลุ่มผู้ใช้   ข้อมูลส่วนตัวข้อมูลส่วนตัว  เช็คข้อความส่วนตัวเช็คข้อความส่วนตัว  เข้าสู่ระบบ(Log in)เข้าสู่ระบบ(Log in)
 
ได้ทำการย้ายไปเว็บบอร์ดแห่งใหม่แล้ว คลิกที่นี่
www.dhammajak.net/forums
15 ตุลาคม 2551
 ลูกเป็ดขี้เหร่ อ่านหัวข้อถัดไป
อ่านหัวข้อก่อนหน้า
สร้างหัวข้อใหม่ตอบ
ผู้ตั้ง ข้อความ
ลูกโป่ง
บัวแก้ว
บัวแก้ว


เข้าร่วม: 01 ส.ค. 2005
ตอบ: 4089

ตอบตอบเมื่อ: 03 ต.ค.2006, 4:20 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน



minikui_s20.jpg


ดอกไม้ ดอกไม้ ดอกไม้
 


แก้ไขล่าสุดโดย ลูกโป่ง เมื่อ 27 ธ.ค.2006, 10:21 am, ทั้งหมด 1 ครั้ง
ดูข้อมูลส่วนตัวส่งข้อความส่วนตัวชมเว็บส่วนตัว
ลูกโป่ง
บัวแก้ว
บัวแก้ว


เข้าร่วม: 01 ส.ค. 2005
ตอบ: 4089

ตอบตอบเมื่อ: 03 ต.ค.2006, 4:21 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน



minikui20.jpg


โชคดีที่ประตูเปิดกว้าง เอาไว้ ลูกเป็ดจึงได้โอกาศบินหนีไปได้อย่างรวดเร็ว ไปซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้ที่มีหิมะตกลงมาใหม่ ๆ และนอนนิ่งราวกับตายแล้ว เป็นเรื่องเศร้าเหลือเกินที่จะบรรยายถึงความทุกข์ทรมานของฤดูหนาวอันแสนหนาวเย็นที่ลูกเป็ดได้พบพานมานั้น มันได้หลบไป อาศัยอยู่ในโพลงร้างที่ไม่มีเจ้าของกลางพงต้นอ้อแห่งหนึ่ง และได้อาศัยตั้งหลัก เพื่อรอให้ถึงฤดูใบไม้ผลิที่จะมาเยือนอีกครั้ง และอยู่ที่นั่นจนพ้นตลอดหน้านาวเลยทีเดียว....

ดอกไม้ ดอกไม้ ดอกไม้
 


แก้ไขล่าสุดโดย ลูกโป่ง เมื่อ 27 ธ.ค.2006, 10:21 am, ทั้งหมด 1 ครั้ง
ดูข้อมูลส่วนตัวส่งข้อความส่วนตัวชมเว็บส่วนตัว
ลูกโป่ง
บัวแก้ว
บัวแก้ว


เข้าร่วม: 01 ส.ค. 2005
ตอบ: 4089

ตอบตอบเมื่อ: 03 ต.ค.2006, 4:23 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน



minikui21.jpg


และแล้วเมื่อแสงแดดกลับมาเยือนอีกครั้งในฤดูใบไม้ผลิ โลกกลับสวยงามขึ้นมาอีกครั้ง เสียงนกกล้าร์คร้อง เพลงกล่อมให้โลกสวยงามขึ้นมาทันใด นาทีนั้นลูกเป็ดขี้เหร่ยกปีกกระพือขึ้น รู้สึกว่ามันกลับมีพลังมากกว่าก่อน มีแรงบินไปได้ ไกลไปถึงที่ไหน ๆ กว่าที่เขาจะรู้สึกตัว ก็มาถึงสวนขนาดใหญ่ ที่ซึ่งแอ็ปเปิ้ลออกดอกบานเต็มต้น ส่งกลิ่นหอมตลบไปทั่ว อากาศในฤดูใบไม้ผลิช่างสดชื่น และข้างหน้านั้นเองมีหงส์สวยงามสามตัวกำลังไซ้ขนลอยละล่องอยู่บนผิวน้ำอย่างนุ่มนวล ชวน มองออกมาจากพงหญ้าหนา ลูกเป็ดจำภาพหมู่นกที่สวยงามนั้นได้และเต็มไปด้วยความรู้สึกเศร้าอย่างประหลาด

ดอกไม้ ดอกไม้ ดอกไม้
 


แก้ไขล่าสุดโดย ลูกโป่ง เมื่อ 27 ธ.ค.2006, 10:22 am, ทั้งหมด 3 ครั้ง
ดูข้อมูลส่วนตัวส่งข้อความส่วนตัวชมเว็บส่วนตัว
ลูกโป่ง
บัวแก้ว
บัวแก้ว


เข้าร่วม: 01 ส.ค. 2005
ตอบ: 4089

ตอบตอบเมื่อ: 03 ต.ค.2006, 4:25 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน



minikui22.jpg


" ฉันจะลองบินเข้าไปหาพวกเขา นกผู้สูงศักดิ์เหล่านั้น หากเขาจะจิกให้ตายก็จะยอม เพราะฉันน่าเกลียดนัก แต่ยังกล้า เข้าไปใกล้พวกเขาอีก แต่ไม่เป็นไรหรอก ถูกนกพวกนี้ฆ่าตายเสียยังดีกว่าอยู่อย่างขมขื่น ให้ฝูงเป็ดมาเย้ยไยไพ หรือปล่อย ให้แม่ไก่จิก แถมยังถูกเด็กเลี้ยงไก่ทุบตีเอาอีก หรือไม่ก็อยู่อย่างทรมานในหน้าหนาว " คิดดังนั้นเป็ดน้อยก็บินลงไปในน้ำ ว่ายตรงไปยังฝูงหงส์อันสวยงามนั้น เมื่อหงส์พวกนั้นหันมาเห็น ต่างก็รีบว่ายน้ำเข้ามาหาแล้วไซ้ขนให้ " ฆ่าผมให้ตายเถอะครับ " เจ้าสัตว์ที่น่าสงสารครวญคราง พลางก้มหัวไปยังผิวน้ำเพื่อรอความตาย แต่นั่นอะไรนั่น ที่ปรากฏ แก่สายตาของเขาในเงาน้ำ ในน้ำนั้นสะท้อนเงาของตัวเอง แต่มันกลับไม่ใช่ตัวเขาที่เคยเงอะงะ ตัวเขาที่เคยมีขนดำ ๆ ช่างน่า เกลียดและน่าขมขื่นอะไรอย่างนั้น เขาเองก็คือหงส์เหมือนกัน เกิดมาในเล้าเป็ดก็ไม่เป็นไร หากไข่ที่วางอยู่นั้นเป็นไข่หงส์ เป็ดน้อยรู้สึกสุขใจกับความทุกข์ยากลำบากที่เคยพานพบมา ในอดีต และเมื่อได้มาลิ้มรสแห่งความสุขและความงามที่ต้อนรับก็ยิ่งสุขมากขึ้น และแล้วหงส์สวยงามทั้งฝูงต่างว่ายน้ำมาราย รอบเขาเอาไว้ และไซ้เขาด้วยจะงอยปาก

ดอกไม้ ดอกไม้ ดอกไม้
 


แก้ไขล่าสุดโดย ลูกโป่ง เมื่อ 27 ธ.ค.2006, 10:22 am, ทั้งหมด 1 ครั้ง
ดูข้อมูลส่วนตัวส่งข้อความส่วนตัวชมเว็บส่วนตัว
ลูกโป่ง
บัวแก้ว
บัวแก้ว


เข้าร่วม: 01 ส.ค. 2005
ตอบ: 4089

ตอบตอบเมื่อ: 03 ต.ค.2006, 4:25 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน



minikui_s22.jpg


ดอกไม้ ดอกไม้ ดอกไม้
 


แก้ไขล่าสุดโดย ลูกโป่ง เมื่อ 27 ธ.ค.2006, 10:22 am, ทั้งหมด 1 ครั้ง
ดูข้อมูลส่วนตัวส่งข้อความส่วนตัวชมเว็บส่วนตัว
ลูกโป่ง
บัวแก้ว
บัวแก้ว


เข้าร่วม: 01 ส.ค. 2005
ตอบ: 4089

ตอบตอบเมื่อ: 03 ต.ค.2006, 4:27 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน



minikui23.jpg


เด็ก ๆ ที่เข้ามาเที่ยวในสวน โยนขนมปังและเมล็ดพืชให้ เด็กคนเล็กที่สุดตะโกนบอก " ดูนั่น...สมาชิกใหม่ ! " เด็กคนอื่น ๆ ได้ยินต่างก็รุมล้อมเข้ามาดูอย่างดีใจ " ใช่แล้วสมาชิกใหม่ ! " แล้วเด็ก ๆ ก็พากันตบมือเต้นไปรอบ ๆ และวิ่งไปเล่าให้พ่อแม่ฟัง บรรดาฝูงหงส์ต่างได้กินขนมเค็กและขนมปังมากมายที่พวกเด็ก ๆ พากันโยนลงมาให้ในน้ำพลางพูดว่า " ตัวใหม่สวยที่สุดเลย ทั้งหนุ่มทั้งน่ารัก " บรรดาหงส์ที่มีอายุมากต่างก้มหัวให้กับเขา หงส์หนุ่มรู้สึกเขินจนต้องซุกหัวซ่อนไว้ใต้ปีก อย่างไม่รู้เหตุผลว่า เป็นเพราะด้วยเหตุใด เขารู้เพียงว่าเขามีความสุขมาก แต่กลับไม่รู้สึกว่ามีความเย่อหยิ่งอยู่ในใจแต่อย่างใด ผู้มีจิตใจงดงาม จะต้องไม่รู้สึกหยิ่งยะโส เขาครุ่นคิดถึงยามที่ถูกกลั่นแกล้งและได้รับการเย้ยหยัน แต่ตอนนี้เสียงที่ได้ยินกลับเป็นว่าเขาสวยที่สุด ที่สุดกว่าหงส์ทั้งหลาย พระอาทิตย์ก็ส่องแสงต้อนรับ เขากระพือขน ชูคอระหง และจากส่วนลึกของหัวใจเหมือนดังจะบอกว่า " เมื่อครั้งยังเป็นลูกเป็ดขี้เหร่อยู่นั้น ผมไม่เคยนึกฝันเลยว่าจะมีความสุขได้ถึงเพียงนี้ ! "

ดอกไม้ ดอกไม้ ดอกไม้


-----------------------------------
แปลและเรียบเรียงโดยสุขุมาลย์

คัดลอกมาจาก...
http://sukumal.brinkster.net

สาธุ สาธุ สาธุ
 


แก้ไขล่าสุดโดย ลูกโป่ง เมื่อ 27 ธ.ค.2006, 10:23 am, ทั้งหมด 1 ครั้ง
ดูข้อมูลส่วนตัวส่งข้อความส่วนตัวชมเว็บส่วนตัว
ลูกโป่ง
บัวแก้ว
บัวแก้ว


เข้าร่วม: 01 ส.ค. 2005
ตอบ: 4089

ตอบตอบเมื่อ: 03 ต.ค.2006, 4:39 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

ลูกเป็ดขี้เหร่ :

เรื่องราวอมตะของลูกเป็ดที่เกิดมามีหน้าตาขี้เหร่
จนใครๆก็เอาแต่ล้อเลียนในความอับลักษณ์ของมัน
มันจึงออกเดินทางผจญภัย
ในที่สุดมันก็ได้พบพ่อแม่ที่แท้จริงของมัน
และได้รู้ว่าที่แท้จริงแล้วมันไม่ใช่เป็ดที่หน้าตาขี้เหร่ แต่มันเป็นหงส์ที่สวยงาม


ดอกไม้ ดอกไม้ ดอกไม้
 
ดูข้อมูลส่วนตัวส่งข้อความส่วนตัวชมเว็บส่วนตัว
ลูกโป่ง
บัวแก้ว
บัวแก้ว


เข้าร่วม: 01 ส.ค. 2005
ตอบ: 4089

ตอบตอบเมื่อ: 03 ต.ค.2006, 4:47 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

เกี่ยวกับผู้เขียน:

ฮันส์ คริสเตียน แอนเดอร์เซ่น (Hans Christian Andersen)
นักประพันธ์ชาวเดนมาร์ก เกิดเมื่อวันที่ 2 เมษายน คริสตศักราช 1805
เคยเป็นพนักงานในโรงละคร และใช้ชีวิต เร่ร่อนไปทั่วยุโรป
จนได้พบกับสองพี่น้องตระกูล กริมม์ (Grimm Brothers)
นักเขียนนิทานชื่อดัง ซึ่งต่อมาได้คบหาเป็นมิตรสหายกับ ฮันส์ คริสเตียน แอนเดอร์เซ่น
นอกจากจะเลื่องชื่อในด้านการเขียนนิทานแล้ว
ฮันส์ คริสเตียน แอนเดอร์เซ่น ยังเขียนงานได้อีกหลากหลายแนว
เช่น เรื่องสั้น นวนิยาย บทละคร กวีนิพนธ์ บทเพลง
นิทานเรื่องเอกซึ่งสร้างชื่อให้ ฮันส์ คริสเตียน แอนเดอร์เซ่น เป็นที่รู้จักทั่วโลก
นอกจากนิทานเรื่องเงือกน้อย, เด็กหญิงขายไม้ขีดไฟ, ลูกเป็ดขี้เหร่
แล้วยังมีนิทานเรื่อง เจ้าหญิงกับเมล็ดถั่ว, ฉลองพระองค์ชุดใหม่ของพระราชา
และลูกข่างกับลูกบอล อีกด้วย


สาธุ สาธุ สาธุ
 


แก้ไขล่าสุดโดย ลูกโป่ง เมื่อ 27 ธ.ค.2006, 10:23 am, ทั้งหมด 1 ครั้ง
ดูข้อมูลส่วนตัวส่งข้อความส่วนตัวชมเว็บส่วนตัว
อำนวยยาลา
บัวใต้ดิน
บัวใต้ดิน


เข้าร่วม: 30 ต.ค. 2006
ตอบ: 15
ที่อยู่ (จังหวัด): 259หมู่6ตำบลนาเกลืออำเภอพระสมุทรเจดีย์จังหวัดสมุทรปราการ

ตอบตอบเมื่อ: 23 พ.ย.2006, 7:39 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

ขอบคุณมากครับได้อ่านแล้วทำให้ใจเป็นสุขไปด้วยกับเจ้าเป็ดขี้เหร่จัง ทุกข์ตอนต้นสุขบั้นปลาย ยิ้มเห็นฟัน ยิ้มเห็นฟัน สาธุ สาธุ สาธุ แมวโพง
 

_________________
ศรัทธาพระพุทธศาสนาเป็นเลิส
ดูข้อมูลส่วนตัวส่งข้อความส่วนตัว
suvitjak
บัวบาน
บัวบาน


เข้าร่วม: 26 พ.ค. 2008
ตอบ: 457
ที่อยู่ (จังหวัด): khonkaen

ตอบตอบเมื่อ: 23 ก.ค.2008, 12:25 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

สาธุ ขอบคุณครับผมชอบมากเลยครับ แลบลิ้น
 

_________________
ซื่อกินไม่หมดคดกินไม่นาน
ดูข้อมูลส่วนตัวส่งข้อความส่วนตัว
แสดงเฉพาะข้อความที่ตอบในระยะเวลา:      
สร้างหัวข้อใหม่ตอบ
 


 ไปที่:   


อ่านหัวข้อถัดไป
อ่านหัวข้อก่อนหน้า
คุณไม่สามารถสร้างหัวข้อใหม่
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
คุณไม่สามารถแก้ไขข้อความของคุณ
คุณไม่สามารถลบข้อความของคุณ
คุณไม่สามารถลงคะแนน
คุณ สามารถ แนบไฟล์ในกระดานข่าวนี้
คุณ สามารถ ดาวน์โหลดไฟล์ในกระดานข่าวนี้


 
 
เลือกบอร์ด  • กระดานสนทนา  • สมาธิ  • สติปัฏฐาน  • กฎแห่งกรรม  • นิทานธรรมะ  • หนังสือธรรมะ  • บทความ  • กวีธรรม  • สถานที่ปฏิบัติธรรม  • ข่าวกิจกรรม
นานาสาระ  • วิทยุธรรมะ  • เสียงธรรม  • เสียงสวดมนต์  • ประวัติพระพุทธเจ้า  • ประวัติมหาสาวก  • ประวัติเอตทัคคะ  • ประวัติพระสงฆ์  • ธรรมทาน  • แจ้งปัญหา

จัดทำโดย  กลุ่มเผยแผ่หลักคำสอนทางพระพุทธศาสนา ธรรมจักรดอทเน็ต
เพื่อส่งเสริมคุณธรรม และจริยธรรมในสังคม
เมื่อวันที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2546
ติดต่อ webmaster@dhammajak.net
Powered by phpBB © 2001, 2002 phpBB Group :: ปรับเวลา GMT + 7 ชั่วโมง