ลูกเป็ดขี้เหร่

ตอบเมื่อ: 03 ต.ค.2006, 3:08 pm

ภูมิทัศน์ชนบทเป็นภาพที่สวยงามนัก ขณะนี้กำลังเข้าฤดูร้อน ข้าวสาลีกำลังออกรวงเหลืองอร่าม แสงแดดสาดส่องบ้านหลังเก่าแสนสวยที่มีคูลึกล้อมรอบจากกำแพงลึกลงไปในน้ำ และที่กอไม้นี้เองได้มีแม่เป็ดนั่งกกไข่อยู่ในรัง ซึ่งไข่พวกนั้นกำลังจะแตกออกมาเป็นเป็ดตัวน้อยๆ และวันนี้แม่เป็ดคิดว่าน่าจะกกพอแล้ว เพราะกกนานมาก จนไม่ค่อย มีใครจะมาหา เพราะเป็ดตัวอื่นๆ มักชอบไปว่ายน้ำเล่นมากกว่าที่จะว่ายเข้ามาคุยกับแม่เป็ดที่ส่วนมากก็จะชอบนั่งอยู่แต่ที่ จะกกไข่นั้นอยู่อย่างเดียว

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 03 ต.ค.2006, 3:10 pm

ในที่สุดไข่เป็ดก็แตกฟองออกมาเป็นลูกเป็ดตัวแล้วตัวเล่าตามกันมา "จิ๊บ จิ๊บ" ลูกเป็ดส่งเสียงร้อง ไข่ทั้งหมดมี ชีวิตขึ้นมาและโผล่หัวออกจากไข่ "ก้าบ ก้าบ ก้าบ" แม่เป็ดสอน ลูกเป็นทั้งฝูงเลยร้องขานรับ ก้าบ ก้าบ ให้เหมือนแม่ เป็ดมากที่สุด "อุแม่เจ้า โลกนี้ทำไมถึงได้ใหญ่โตมโหฬารอย่างนี้ !" ลูกเป็ดต่างพากันอุทาน เพราะเพิ่งได้เห็นที่ว่างมาก กว่าเมื่อคราวที่อยู่ในเปลือกไข่" ลูกคิดว่าโลกทั้งโลกมีเพียงเท่านี้หรือจ๊ะ "แม่เป็ดถามด้วยความเอ็นดู "มันกว้างไกลไปจน ถึงท้ายสวนโน่นแน่ะ แต่แม่เองยังไปไม่ถึงหรอกนะจ๊ะ เอาหละ มาครบทุกตัวแล้วใช่ไหม ?" พูดพลางแม่เป็ดก็ลุกขึ้น "แต่ว่าลูกแม่ยังออกมาไม่หมดนี่ ไข่ใบโตที่สุดยังไม่แตกอีกแน่ะ แล้วจะมานอนนานแค่ไหนกันนะ แม่ชักจะเหนื่อยแล้วนา"

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 03 ต.ค.2006, 3:12 pm

แม่เป็ดบ่นพลางแต่ก็ก้มลงฟักไข่ใบใหญ่ต่อไป "ว่าไงจ๊ะ...เป็นอย่างไรบ้าง" ยายป็ดเฒ่าเอ่ยปากถามเมื่อมาเยี่ยมแม่เป็ด "มีไข่อยู่ฟองหนึ่ง ฟักนานจังเลยจ๊ะ" แม่เป็ดที่กำลังฟักไข่ตอบ "มันไม่ยอมแตก แต่ยายไปดูเป็ดตัวอื่นสิจ๊ะ พวกเขาเป็นเป็ด ที่น่ารักที่สุดเท่าที่ยายเคยเห็นเลยนะ พวกเขาเหมือนพ่อเปี๊ยบเลย "ไหนมาดูซิว่าทำไมไข่ที่เหลืออีกฟองจึงไม่ยอมแตกซักที" ยายเป็ดเฒ่าพูด "เอ...หรือว่าเธอฟักไข่ไก่งวง ! ฉันก็เคยกกพลาดไปทีหนึ่งแล้ว แล้วตัวเองก็มาเสียใจเพราะลูกหลงพวกนั้น เขากลัวน้ำ ฉันอุตส่าห์เรียกแล้วเรียกอีก ทั้งเรียกทั้งจิก ก็ไม่ลง ไหนขอฉันดูไข่นั่นหน่อยเถอะ นั่นไงล่ะ ไข่ไก่งวงเลยหละ เธอต้องปล่อยให้มันนอนอยู่นั่นแหละ แล้วออกไปสอนลูกตัวอื่นๆ ให้หัดว่ายน้ำดีกว่า" "เฮ้อ แต่ว่าฉันเองยังอยากกกต่อไปอีกสักนิด" แม่เป็ดแสดงความต้องการ "ไหนๆ ก็กกมาแล้วตั้งนาน กกต่ออีกนิด คงไม่เป็นไร" "ตามใจหล่อนก็แล้วกัน" ยายเป็ดเฒ่าตอบ พลางเอ่ยปากขอลากลับ และแล้วในที่สุดไข่ใบใหญ่ก็แตกออกมา "จิ๊บ จิ๊บ" ลูกตัวน้อยส่งเสียงร้องเรียก พลางดิ้นกระดุกกระดิกออกมาจากเปลือกไข่ มันตัวโต และดูน่าเกลียดเชียว แม่เป็ดจ้องดู "ตอนนี้ออกมาเป็นลูกเป็ดโค่งกว่าใครเขา" แม่เป็ดเย้า "คนอื่นๆ เขาไม่เห็นเหมือนอย่างนี้เลย รึว่าจะเป็น ลูกไก้งวงจริงๆ ซะแล้ว ไว้คอยดูตอนลงน้ำก็คงจะรู้ความจริงกัน ถ้าไม่ลงละก็จะเตะให้น่าดูเชียว"

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 03 ต.ค.2006, 3:14 pm

วันต่อมาเป็นวันที่อากาศดีเหลือเกิน พระอาทิตย์สาดส่องแสงจ้าสว่างไสวไปหมด แม่เป็ดจึงพาลูกๆ มายังริมบึง นางกระโดดลงน้ำเสียงดัง "ตูม" นำหน้าลูกๆ พลางร้องเรียกลูกๆ "ก้าบ ก้าบ" ลูกเป็ดแต่ละตัวต่างกระโดดลงน้ำ มันจมหัวลงน้ำแล้วโผล่ขึ้นมาใหม่ แล้วลอยคอว่ายอย่างสวยงาม ลูกเป็ดต่างใช้เท้ากระพุ้งน้ำเล่นสบายใจ แม้แต่เจ้าลูก เป็ดขี้เหร่สีน้ำตาลตัวเล็กที่สุดตัวนั้นยังลงเล่นว่ายด้วย "นั่นมันไม่ใช่ลูกไก่งวงนี่นา" แม่เป็ดพูด "ลองดูการใช้ขาตีน้ำสิ ทำได้ดี๊ดี การทรงตัวก็แสนจะสง่า นั่นแหละลูกในอกเชียวนะนี่ ความจริงถ้าดูให้ดีก็หล่อไม่ใช่เล่นเหมือนกัน ก้าบ...ก้าบ...ไหนลูกมานี่ซิ แม่จะพาไปเที่ยวยังโลกภายนอก แล้วจะพาลูกไปที่เล้าเป็ด แต่เจ้าจะต้องอยู่ใกล้ ๆ แม่นะ ไม่งั้นเดี๋ยวโดนใครเหยียบเข้าให้ เวลาเดินต้องคอยระวังๆ แมวไว้ด้วยนะลูก"

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 03 ต.ค.2006, 3:16 pm

แม่เป็ดพาลูก ๆ มาถึงที่เล้าเป็ด กำลังเกิดศึกแย่งหัวปลาไหลกัน ระหว่างเป็ดสองครอบครัว แต่แล้วแมวก็มาดอดเอาหัว ปลาไหลไปกินเสียจนได้ " เอ้า...เร็ว มาหัดใช้ขากันนะลูก " เสียงแม่ให้กำลังใจ " ลูกจ๋า ลูกต้องรู้จักก้าวขาให้มั่นคงนะจ๊ะ ต้องรู้จักค้อมหัวให้เป็ดเฒ่าที่ยืนอยู่มุมโน้นด้วย ท่านเกิดมาในสกุลสูงกว่าใคร ๆ สืบสายเลือดสเปนมาตั้งแต่ดั้งเดิมทีเดียว เลยนะ และด้วยเหตุนี้ท่านจึงมีรูปร่างใหญ่โตอย่างที่ลูกเห็น เอ้า...ลูก เร็วเข้า กางนิ้วออกนะ เป็ดที่ผ่านการฝึกอบรมบ่มนิสัย มาอย่างดีจะต้องรู้จักเหยียดนิ้วออกให้เต็มที่เหมือนอย่างที่บรรพบุรุษได้ทำมานะจ๊ะ แล้วก้มหัวลงแล้วพูดว่า " ก้าบ ก้าบ " ขณะที่แม่เป็ดกำลังสอนลูก ๆ อยู่นั้น เป็ดตัวอื่น ๆ ต่างหันมามองแล้วพูดเสียงดังว่า " ดูนั่น เรามีเป็ดฝูงใหม่เพิ่มมาอีกแล้ว ยังกับว่าที่มีอยู่แล้วมันไม่พอยังงั้นแหละ มันดูยังไง ๆ อยู่นา ไอ้ลูกเป็ดตัวนั้น ฉันไม่เอาด้วยนะ " สิ้นคำก็มีเป็ดตัวหนึ่งบินหวือ มาจิกคอลูกเป็ดขี้เหร่ทันที " ปล่อยลูกฉันนะ " แม่เป็ดห้าม " เขาไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนสักหน่อย " " มันก็ใช่...แต่ว่าลูกแกมัน ตัวโตประหลาดเกินไปหน่อย น่ากลัวออก " เป็ดตัวที่เข้าไปทำร้ายแก้ตัว " ฉันเลยต้องไล่มันไปให้พ้น " " ก็ไอ้ลูกตัวอื่น ๆ มันน่ารัก ทั้งน้าน " แม่เฒ่าเป็ดพูด " เขาน่ารักกันทุกตัว ยกเว้นตัวนั้นตัวเดียว มันผิดใครเขา ฉันอยากให้เธอปรับปรุงแก้ไขเขาให้ดีขึ้นสักหน่อยนะ " " มันคงเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ ท่านแม่เฒ่า " แม่เป็ดอุทธรณ์ " แม้ว่าเขาจะไม่หล่อ แต่เขามี อารมณ์ดีเหลือเกิน ว่ายน้ำเขาก็ว่ายได้ดีเหมือนลูกตัวอื่น ๆ เออ ฉันพอจะกล้าพูดได้ว่าดีกว่าตัวอื่นอยู่สักหน่อยเสียด้วย ฉัน เชื่อว่าโตขึ้นเขาคงจะสวยกว่านี้ อาจจะตัวเล็กลงสักหน่อย เขาอยู่ในไข่นานเกินไปหน่อย เลยรูปร่างออกมาไม่ได้สัดส่วน " พูด พลางแม่เป็ดก็หันไปไซ้ขนลูกเป็ดน้อย

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 03 ต.ค.2006, 3:17 pm

แต่ลูกเป็ดอาภัพที่ออกจากไข่มาหลังสุดนี่สิ ขี่เหร่เหลือใจ ทั้งถูกกัด ถูกผลักไส เป็นที่รังเกียจของสัตว์ทุกตัว รวมทั้งจากฝูงไก่ และนกกระทาด้วย ในข้อหาที่เหมือนเดิม ๆ อีกนั่นแหละที่ว่า " ตัวใหญ่เกินไป " พวกมันต่างพูดเป็นเสียงเดียวกัน ลูกเป็ดอาภัพ กระอักกระอ่วนใจ ทำตัวไม่ถูก ไม่รู้ว่าจะทนอยู่ต่อไปดีหรือปล่าว หรือว่าถอยหนีให้ห่างออกไปดี มันอยู่อย่างไม่มีความสุขเลย เพราะตนเองนั้นสุดแสนจะขี้เหร่ และถูกหัวเราะเยาะอยู่ทุกวี่ทุกวันทั่วทั้งเล้าเป็ดเลยทีเดียวก็ว่าได้

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 03 ต.ค.2006, 3:19 pm

วันแรกนั้นผ่านไปได้อย่างกระท่อนกระแท่นเต็มทน แล้ววันต่อ ๆ มาสถานการณ์ก็ยิ่งแย่ลงมากกว่าเดิม เพราะลูกเป็ดน้อยโดน ถูกไล่จิกและกลั่นแกล้งทุกวัน แม้แต่พี่ ๆ ก็เถอะต่างก็พากันรังเกียจ บางครั้งถึงกับออกปากพูดเป็นเชิงประชดว่า " เมื่อไหร่ น้า...ที่แมวมันจะคาบไปกินเสียที ไอ้ตัวน่ารังเกียจ " และถึงแม่เป็ดเองก็เถอะ ถึงกับออกปากบอกว่า " ทางที่ดีลูกไปอยู่เสียให้ ไกลก็ดีนะลูก " สิ้นคำแม่เป็ด ลูกเป็ดตัวอื่น ๆ ก็รุมกันเข้าจิกทับเข้าไปให้อีก

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 03 ต.ค.2006, 3:20 pm

ลูกเป็ดอาภัพสุดที่จะทนต่อไปได้อีกแล้ว จึงตัดสินใจบินหนีข้ามแนวป่าไป ทำให้พวกนกเล็ก ๆ ในพุ่มไม้ถึงกับตกใจผวา " พวก เขาตกใจเพราะความน่าเกลียดของฉันแน่เลย " ลูกเป็ดคิดในใจพลางหลับตาลง แต่ยังคงวิ่งออกไปข้างหน้าไม่ยอมหยุดยั้ง วิ่ง มาไกลจนเหนื่อยอ่อน และเมื่อหมดแรงมันก็ล้มลงนอนหลับ ณ ริมบึงใหญ่ที่มีเป็ดป่าอาศัยอยู่บึงหนึ่งซึ่งไกลออกมาจากเล้าเป็ด ที่มันได้เคยอาศัยและกำเนิดลืมตาออกมามองโลกที่แสนจะโหดร้าย....

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 03 ต.ค.2006, 3:22 pm

รุ่งเช้าเมื่อฝูงเป็ดป่าตื่นขึ้นมา พวกมันต่างกรูกันเข้ามาดูสมาชิกใหม่ " เธอเป็นเป็ดพันธุ์ไหนกันล่ะฮึ " ต่างพากันเอ่ยปากถามไถ่ ลูกเป็ดหันมองตัวโน้นทีตัวนี้ทีเป็นการทักทายอย่างสุภาพที่สุด " แกนี่มันน่าเกลียดพิลึก " เป็ดป่าเอ่ยปาก " แต่ก็ไม่ต่างไปจาก พวกเรานักหรอก แต่อย่าเผลอมาแต่งงานกับพวกเราได้เป็นพอ " น่าสงสาร เขาไม่ได้นึกถึงเรื่องแต่งงานเลย สิ่งที่ปรารถนาสูง สุดขณะนี้ก็คือ ขอให้มีฝูงอยู่ มีที่นอนที่กินและอยู่ใกล้แหล่งน้ำเพียงเท่านั้นเป็นพออย่างเดียวเอง พออยู่ได้สักสองสามวันอยู่ ๆ ก็เกิดเสียงดัง " ปัง ! ปัง ! " เป็นเสียงปืนดังแหวกอากาศลอยมาเหนือหัวพวกเขา และแล้วเป็ด ป่าสองตัวก็ตกลงมาสลบแน่นิ่งอยู่ในบึงใหญ่และตายทันที ทำให้น้ำในบึงแดงฉานไปด้วยเลือด ปัง ! ปัง ! เสียงปืนดังขึ้น มาอีกครั้ง แล้วตามด้วยเสียงปืนอีกสองนัด ทำให้ฝูงเป็ดป่าบินหนีแตกฝูงกันให้จ้าละหวั่น แล้วยังเสียงดังไล่หลังมาอีก ทีนี้เป็นการล่าสัตว์ครั้งยิ่งใหญ่ ซึ่งได้ถูกเริ่มขึ้น บรรดานักล่าสัตว์ทั้งหลายอยู่รายล้อมรอบบึงมากมาย บางคนนั้นนั่งแฝงกายนิ่ง อยู่บนกิ่งไม้เหนือน้ำ

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 03 ต.ค.2006, 3:23 pm

ควันปืนสีเทาลอยตัวอยู่เหนือพุ่มไม้ทึบครึ้มและเหนือน้ำ เบื้องล่างสุนัขล่าเนื้อกำลังเห่ากรรโชกอยู่ในโคลน จ๋อม จ๋อม พงอ้อป่ากกแหวกราบออกเป็นทาง ลูกเป็ดที่น่าสงสารตกใจตัวสั่น มันเอาหัวซุกลงใต้ปีก ด้วยความกลัวในขณะที่ มันต้องเผชิญหน้ากับสุนัขตัวใหญ่ที่มีลิ้นยาวห้อยออจากปาก ตาวาวดูน่ากลัวยิ่งนัก อ้าปากกว้างเห็นเขี้ยวแหลมคมหมายจะ ขย้ำหัวลูกเป็ดขี้เหร่ แต่เจ้าสุนัขล่าเนื้อตัวนั้นเมื่อมองเห็นเป็ดน้อยที่แสนจะขี้เหร่เข้า มันกลับก้าวย่ำลงโคลน จ๋อม...ผ่านเลยไป โดยไม่ได้แตะต้องลูกเป็ดแต่อย่างใดทั้งสิ้น และแล้วมันก็วิ่งไปหาเจ้านายของมัน

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 03 ต.ค.2006, 3:24 pm

" โอย สวรรค์โปรด ! " ลูกเป็ดถอนหายใจโล่งอก " นี่ฉันมันคงน่าเกลียดเอาการ แม้แต่หมายังไม่อยากจะกัดฉันเลย " ลูกเป็ดนอนนิ่งเงียบ ขณะที่ลูกปืนหวีดหวิวแล่นผ่านพงอ้อ ดังนัดแล้วนัดเล่ากึกก้องป่า กระทั่งสายจึงเงียบเสียง ถึงกระนั้น ลูกเป็ดที่น่าสงสาร ก็ยังไม่กล้าลุกขึ้น จนเสียงเงียบเข้ามาแทนที่ ลูกเป็ดซุ่มตัวเงียบไม่กล้าไหวติงอยู่เป็นเวลานานหลาย ชั่วโมง จึงค่อย ๆ เหลียวมองไปรอบ ๆ กาย แล้วรีบโผออกจากบึงแห่งนั้นอย่างเร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้ มันวิ่งผ่านทุ่งไร่และ พงหญ้า ขณะที่มีลมแรกกระโชกมา

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 03 ต.ค.2006, 3:25 pm

เย็นวันนั้นลูกเป็ดขี่เหร่ได้เดินมาจนถึงบ้านเก่าโกโรโกโสหลังเล็กหลังหนึ่ง มันโซเซจนไม่รู้ว่าจะล้มลงไปทางไหน มันจึงยืนอยู่นิ่ง พายุยังคงพัดกระหน่ำ ลูกเป็ดถึงกับทรุดนั่งไม่ให้ถูกลมพัดปลิว จากนั้นมันสังเกตเห็นบานประตูหลุดออกจากบานพับ ห้อย อยู่หมิ่นเหม่ ทำให้ลูกเป็ดสามารถเบียดสอดเข้าไปในบ้านทางช่องว่างนั้นได้ มันจึงไม่รีรอที่จะเข้าไปข้างใน

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 03 ต.ค.2006, 3:26 pm

ในบ้านมีหญิงชราคนหนึ่งอาศัยอยู่กับแมวและแม่ไก่อย่างละหนึ่งตัว แมวนั่นเป็นแมวที่ขี้โมโหเพราะมักจะอารมย์ไม่ค่อยดี อยู่เสมอ ๆ และถ้าใครไปแหย่เข้า มันจะโก่งหลังขึ้นสูงแล้วส่งเสียงขู่ สำหรับแม่ไก่นั้นจะมีขาเล็กสั้น หญิงชราจึงตั้งชื่อว่า " แม่ไก่ขาสั้น " ไก่ตัวนี้จะออกไข่ได้มาก เป็นที่โปรดปรานของเจ้าของราวกับเป็นลูกก็ไม่ปานเลยทีเดียว หญิงชราเจ้าของบ้านกำลังนั่งถักเสื้อหนาวอยู่ และเมื่อนางหันมาเห็นลูกเป็ดขี่เหร่เข้า แต่สายตาของนางไม่ค่อยจะดีนัก จึงมองเห็นลูกเป็ดขี้เหร่เป็นเพียงเป็ดอ้วน ๆ ตัวหนึ่งที่บินหลงทางมา " เอ้าหลงมาจากไหนเล่านี่ ข้างนอกนะหนาวมากสินะ เข้ามาข้างในนี่ได้เลย " ลูกเป็ดจึงค่อย ๆเดินเข้ามาข้างในบ้านอย่างว่าง่าย

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 03 ต.ค.2006, 3:28 pm

ในตอนเช้า ทั้งแมวและแม่ไก่ก็สังเกตเห็นลูกเป็ด แมวนั้นส่งเสียงขู่ ไก่ก็จะร้องกระต๊าก " อะไรกันนั่น " หญิงชราเอ่ยถาม พลางเหลียวมองไปรอบห้อง " ขู่เขาทำไม นั่นละของดี " นางกล่าว " คราวนี้ละฉันจะได้ไข่เป็ดบ้าง หวังว่าคงไม่ใช่ตัวผู้น่ะนา แต่ต้องลองดูกันก่อน " แมวซึ่งทำตัวเป็นนายผู้ชายของบ้าน และไก่นั้นก็ทำตัวเป็นนายผู้หญิงของบ้าน ทั้งคู่มักจะคิดว่าพวก มันคือครึ่งหนึ่งของโลก และเป็นส่วนที่ดีที่สุด แต่เป็ดผู้อาภัพคิดว่าน่าจะมีความเห็นอีกอย่างหนึ่ง แต่ไก่ไม่ยอมฟังเสียง " นี่แก ออกไข่ได้ไหมล่ะ " แม่ไก่ถาม " ไม่ได้ครับ " " ออกไม่ได้ก็หุบปากของแกซะ...ฮึ " แมวจึงเอ่ยปากถามมาบ้างว่า " นี่แกโก่งหลังทำ เสียงขู่และกางกรงเล็บได้ไหม " " ไม่ได้ครับ " " งั้นก็เก็บความเห็นของแกไว้เมื่อผู้ที่ฉลาดกำลังพูด เข้าใจไหม ! " ลูกเป็ดขี้เหร่จึง ได้แต่ไปหลบมุมนั่งฟังด้วยความหดหู่อยู่อีกมุมหนึ่ง พลางคิดถึงอากาศที่สดชื่นและแสงแดดอันอบอุ่น

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 03 ต.ค.2006, 3:48 pm

ลูกเป็ดได้รับการทดลองให้อยู่ด้วยเป็นเวลาสามสัปดาห์ โดยที่มันไม่สามารถและปรากฏว่ามีไข่ออกมาได้ เขาเกิดความรู้สึกแปลก ๆ ที่นึกอยากออกไปลอยน้ำเล่น ในที่สุดเขาก็อดใจไว้ไม่ไหว จึงต้องไปบอกแม่ไก่ " แล้วเป็นอะไร ไปอีกล่ะนั่น หือ ยังออกไข่ออกมาไม่ได้หรือ " แม่ไก่ถาม " ไม่มีอะไรจะทำเหรอถึงได้ทำท่าอึดอัดอย่างนั้น พยายามออกไข่สิ หรือไม่ก็ทำเสียงครางก็ได้ แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น " " แต่ฉันว่าถ้าจะให้ดีต้องออกไปลอยน้ำเล่นดีกว่า " ลูกเป็ดขี้เหร่เสนอแนะ " สนุกนา ถ้าได้ดำน้ำแล้วมุดลงไปถึงก้นบึง " " ใช่ สนุกน่ะมันสนุกแน่ ฉันกล้ายืนยัน " แม่ไก่พูด " เธอนี่ใกล้บ้าเข้าไปแล้ว ลองถามเจ้าแมวผู้ฉลาดดูซิว่า เขาลอยน้ำหรือ ดำน้ำได้ไหม ไม่ต้องกังวลถึงฉันหรอก แต่ขออนุญาตเจ้านายที่เป็นหญิงชราเจ้าของบ้านดูก่อน ในโลกนี้ไม่มีใครรอบรู้เท่านาง ได้อีกแล้ว เธอคิดว่าหญิงชราจะยอมลอยคอในน้ำไหมล่ะ " " คุณไม่เข้าใจผมเลย " ลูกเป็ดติง " อุแม่เจ้า เธอต้องขอบคุณพระ ผู้เป็นเจ้าที่สร้างสิ่งดี ๆ ทุกอย่างมาให้เธอ เธอเองไม่ได้เข้ามาอยู่ในบ้านอันอบอุ่นหรอกหรือ แล้วยังได้เรียนรู้โลกกว้างจากที่นี่ แต่ที่จริงเธอน่ะโง่นะจะบอกให้ คบกับฉันนี่ไม่สร้างสรรค์เล้ย จงเชื่อฉันสิ ฉันแจงทุกอย่างให้ฟังแล้วเพื่อผลดีแก่ตัวเธอ ด้วย วิธีนี้เธอจะได้มิตรแท้ เห็นไหม เอ้าลองดูซิ...ลองออกไข่ดู หรือไม่ก็เริ่มเรียนรู้การขู่และการกางเล็บออก " " ผมคิดว่าผมจะลองออกไปสู่โลกกว้างน่าจะดีกว่า แล้วผมก็เสียใจด้วยอย่างมากที่ไม่สามารถที่จะออกไข่ออกมาให้หญิงชรา ได้ " ลูกเป็ดเปิดใจ " งั้นก็ลองดูสิ " แม่ไก่เสริม ลูกเป็ดขี้เหร่เลยจากเพื่อไปสู่โลกกว้างดังหวัง เขาลงไปลอยคอในน้ำ ดำดิ่งลงสู่ท้องน้ำ แต่เขาเป็นตัวที่ทำให้สัตว์อื่นตกตะลึงในความขี่เหร่ของเขาไปทุกทีนั่นแหละ

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 03 ต.ค.2006, 4:12 pm

ถึงฤดูใบไม้ร่วง ใบไม้กลายสีเป็นสีทองและน้ำตาลตลอดทั้งราวป่า ยามลมโบกโบยใบไม้เอนลู่พริ้วเล่นลม อากาศเยือกเย็น ไปทั่ว เมฆทุกก้อนดูจะอุ้มน้ำหนักที่อวลไปด้วยลูกเห็บและหิมะ เจ้าเป็ดที่น่าสงสารรู้สึกเศร้าอย่างยิ่ง เพราะมันต้องอยู่ตัวเดียว และว้าเหว่ ในเย็นวันหนึ่งขณะที่ดวงอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้าเป็นภาพที่สวยสดงดงาม ฝูงนกที่สวยงามกำลังออกจาก พุ่มไม้ ลูกเป็ดไม่เคยเห็นนกไหนจะสวยเท่านี้มาก่อน พวกนกเหล่านั้นคือหงส์ แต่ละตัวสวยสง่า สีขาวนวล ขนเป็นเงามันวาว วับ มีคอยาวนุ่มนวลยามส่งเสียงร้องฟังแล้วประหลาดนัก แต่ละตัวจะกางปีกกว้าง บินจากท้องทุ่งอันหนาวเย็นไปยังดินแดน อันอบอุ่นและท้องทะเลกว้าง บรรดาฝูงหงส์ต่างบินสูงขึ้นไปเรื่อย ๆ ในอากาศ สูงจนเป็ดน้อยฉงน ได้แต่หมุนวนอยู่ในน้ำ และพยายามชูคอสูงให้สูงขึ้นไปในอากาศตามอย่างนกสวยฝูงนั้น พยายามเปล่งเสียงประหลาด ๆ ออกมาที่ฟังแล้วแม้แต่ตัวเอง ยังตระหนก เขาจะไม่มีวันลืมนกฝูงนั้นเป็นอันขาด พวกเขาช่างมีความสุข เมื่อนกสวยเหล่านั้นบินไปจนลับสายตา

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 03 ต.ค.2006, 4:15 pm

ตอบเมื่อ: 03 ต.ค.2006, 4:16 pm

ลูกเป็ดขี้เหร่ดำลึกลงไปใต้น้ำ ผุดขึ้นมาอีกทีก็ไม่เห็นใครนอกจากตัวเอง เขาไม่รู้ว่านกพวกนั้นชื่ออะไร และพากันบินไปที่แห่ง ไหน นึกชอบนกพวกนั้นขึ้นมาครามครันอย่างไม่เคยรู้สึกชอบนกพันธุ์ใดได้มากเท่านี้มาก่อน อีกทั้งไม่ได้รู้สึกอิจฉาพวกเขาแม้แต่ น้อย ทำให้ตนเองวาดหวังไว้ลึก ๆ บ้างว่า อยากให้ตัวเองน่ารักอย่างนั้นบ้าง และเขาก็คงสุขไม่น้อยหากพวกเป็ดใจกว้างยอม รับเขาได้ท่ามกลางหมู่เป็ดด้วยกัน อนิจจาลูกเป็ดขี้เหร่เอ๋ย.....

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 03 ต.ค.2006, 4:17 pm

ฤดูหนาวช่างหนาวเหลือเกิน ลูดเป็ดจำใจต้องเคลื่อนไหวด้วยการ ว่ายน้ำเพี่อไม่ให้แข็งเป็นน้ำแข็ง ทว่าแต่ละคืน บริเวณที่เขาใช้ว่ายน้ำดูเหมือนจะแคบลง ๆ ทุกที และเย็นเยือกจนแผ่นน้ำแข็ง แตกเป็นรอย ลูกเป็ดต้องแกว่งขาอยู่ตลอดเวลาเพื่อไม่ให้ช่องที่เป็นน้ำนั้นปิด ครั้นพอนาน ๆเข้าก็เหนื่อยล้า ได้แต่หยุดอยู่นิ่ง ๆ และจับตัวเย็นเข็งทื่ออยู่บนแผ่นน้ำแข็งนั้น รุ่งเช้ามีชาวนาคนหนึ่งผ่านมาเห็นเข้า จึงไปกระทุ้งให้น้ำแข็งแตกด้วยรองเท้าไม้ แล้วเข้าไปอุ้มเอาลูกเป็ดกลับไปให้เมียของเขาที่บ้าน

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 03 ต.ค.2006, 4:19 pm

ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ลูกเป็ดขี่เหร่รอดชีวิตมาได้ เด็ก ๆ ที่เป็นลูก ๆ ของชาวนาผู้นั้นชอบเข้ามาเล่นกับลูกเป็ด แต่ลูกเป็ดกลับคิดว่า พวกเด็กจะเข้ามาทำร้าย จึงตกใจถลาบินไปจากจานนม ทำให้นมหกกระจายไปทั่วห้อง ภรรยาเจ้าของบ้านเห็นเข้าก็ร้องเสียง ดังพลางโบกมือไล่ ลูกเป็ดรีบบิน แต่บินหลงเข้าไปในรางเนย และลื่นตกลงไปในถังแป้งอีก อุแม่เจ้า ! ดูสารรูปลูกเป็ดแล้ว หญิงเจ้าของบ้านกรีดเสียงร้องพลางเอาคีมไล่ตีมัน เด็ก ๆ ก็กรูกันเข้ามาเพื่อจะจับด้วยความสนุกสนาน

ดอกไม้