ธรรมทาน กับ อภัยทาน (สมเด็จพระญาณสังวรฯ)

ผู้เยี่ยมชม

การให้ “ธรรมทาน” แม้จะมากถึง ๑๐๐ ครั้ง
ก็ยังได้บุญน้อยกว่าการให้ “อภัยทาน” แม้จะให้แต่เพียงครั้งเดียวก็ตาม

การให้อภัยทาน ก็คือ “การไม่ผูกโกรธ ไม่อาฆาตจองเวร ไม่พยาบาทคิดร้ายผู้อื่นแม้แต่ศัตรู” ซึ่งได้บุญกุศลแรงและสูงมากในฝ่ายทาน เพราะเป็นการบำเพ็ญเพียรเพื่อ “ละโทสะกิเลส” และเป็นการเจริญ “เมตตาพรหมวิหารธรรม” อันเป็นพรหมวิหารข้อหนึ่งในพรหมวิหาร ๔ ให้เกิดขึ้น

อันพรหมวิหาร ๔ นั้น เป็นคุณธรรมที่เป็นองค์ธรรมของโยคีบุคคลที่บำเพ็ญฌานและวิปัสสนา ผู้ที่ทรงพรหมวิหาร ๔ ได้ย่อมเป็นผู้ทรงฌาน ซึ่งเมื่อเมตตาพรหมวิหารธรรมได้เกิดขึ้นแล้วเมื่อใด ก็ย่อมละเสียได้ซึ่ง “พยาบาท” ผู้นั้นจึงจะสามารถให้ “อภัยทาน” ได้

การให้อภัยทานจึงเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อนและยากเย็น จึงจัดเป็นทานที่สูงกว่าการให้ทานทั้งปวง

: การสร้างบุญบารมี
: สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก

ตอบเมื่อ: 21 ส.ค. 2006, 1:25 pm

อนุโมทนาบุญค่ะ...คุณ I am

ยิ้ม

ผู้เยี่ยมชม

ชีวิตความเป็นอยู่ของเราก็ล่วงไปๆ ทุกขณะลมหายใจเข้าออก...หลวงปู่ขาว อนาลโย

เราเกิดมาได้อัตตภาพอันดี สมบูรณ์บริบูรณ์
พวกเราได้สมบัติมาดีแล้ว
ควรใช้มันซะ ใช้ไปในทางดี
ทางดี คือ การทำบุญให้ทาน รักษาศีลภาวนา
ใช้มันซะเมื่อมันยังสมบูรณ์บริบูรณ์อยู่
อย่าไปนอนใจเมื่อวันคืนล่วงไปๆ
พระพุทธเจ้าว่า วันคืนล่วงไปๆ
มิใช่จะล่วงไปแต่วันคืนเดือนปี
ชีวิตความเป็นอยู่ของเราก็ล่วงไปๆ
ทุกขณะลมหายใจเข้าออก

http://www.dhammathai.org/store/talk/view.php?No=52

ตอบเมื่อ: 29 ม.ค. 2012, 4:41 pm