ความริษยาเป็นเหตุทำให้โลกฉิบหาย (สมเด็จพระญาณสังวรฯ)

ผู้เยี่ยมชม

โทษของความริษยานั้น

พระพุทธศาสนสุภาษิตแสดงว่า “ความโกรธก่อความพินาศ”
คำก้าวร้าวที่เกิดจากความโกรธก็ก่อความพินาศเช่นกัน

แต่โทษของความริษยาแสดงไว้หนักกว่า รุนแรงกว่ามาก
และโทษของความริษยานั้นพระพุทธศาสนสุภาษิตแสดงว่า
“ความริษยาเป็นเหตุทำให้โลกฉิบหาย”
คำก้าวร้าวที่เกิดจากความอิจฉาริษยาจึงทำโลกให้ฉิบหายได้เช่นกัน

ความโกรธเกลียดมีโทษน้อยกว่าความอิจฉาริษยา
เพราะความโกรธไม่ค่อยฝังใจผู้ใดนาน อาจหายได้เร็ว
หายได้ง่าย เกิดใหม่ได้ หายไปได้อย่างไม่ยืดเยื้อ

แต่ความอิจฉาริษยาจะฝังใจนาน หายยาก
ติดต่อกันฝังตัวอยู่เป็นพื้นใจ มีผลยืดเยื้อน่ากลัว
ที่ท่านแสดงโทษของความโกรธและความริษยา
ไว้หนักเบาผิดกัน จึงเป็นความจริงแท้

ควรกลัวความริษยาให้มาก ดูใจตนเองให้ดี อย่าให้มีริษยาเข้ายึดครองใจ
เพราะริษยาจะมีฤทธิ์ชั่วร้ายบัญชาให้คิดพูดทำเลวร้ายได้จริง

: แสงส่องใจ พระพุทธศักราช ๒๕๔๘
: สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก

ตอบเมื่อ: 18 พ.ค.2006, 5:20 pm

อนุโมทนาบุญค่ะ...คุณ I am
ขอบคุณสำหรับ..ธรรมะดีดี ที่มีมาฝากกันเสมอ

ธรรมใดๆ ก็ไร้ค่าถ้าไม่ทำ

ธรรมะสวัสดีค่ะ

ดอกไม้

ผู้เยี่ยมชม

อนุโมทนา..สาธุค่ะ
สวัสดีค่ะ.................................

ตอบเมื่อ: 29 ม.ค. 2012, 4:22 pm