อาชีพ นักแสดง ให้ความรื่นเริงแก่ผู้คน เป็นกุศลหรือไม่

ตอบเมื่อ: 19 เม.ย.2006, 11:38 am

อาชีพ นักแสดง ให้ความรื่นเริงแก่ผู้คน เป็นกุศลหรือไม่นั้นจาก พระสูตรว่าดังนี้
พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๘ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๐
สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค
ตาลปุตตสูตร
[๕๘๙] สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระวิหารเวฬุวัน
กลันทกนิวาปสถาน ใกล้พระนครราชคฤห์ ครั้งนั้นแล พ่อบ้านนักเต้นรำนามว่า
ตาลบุตร เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ถวายบังคมพระผู้มีพระภาคแล้ว
นั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ครั้นแล้วได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า ข้าแต่พระองค์
ผู้เจริญ ข้าพระองค์เคยได้ยินคำของนักเต้นรำ ผู้เป็นอาจารย์และปาจารย์ก่อนๆ
กล่าวว่า นักเต้นรำคนใดทำให้คนหัวเราะ รื่นเริง ด้วยคำจริงบ้าง คำเท็จบ้าง
ในท่ามกลางสถานเต้นรำ ในท่ามกลางสถานมหรสพ ผู้นั้นเมื่อแตกกายตายไป
ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายแห่งเทวดาผู้ร่าเริง ในข้อนี้พระผู้มีพระภาคตรัสอย่างไร
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า อย่าเลยนายคามณี ขอพักข้อนี้เสียเถิด ท่านอย่าถามข้อนี้
กะเราเลย ฯ
[๕๙๐] แม้ครั้งที่ ๒ ... แม้ครั้งที่ ๓ พ่อบ้านนักเต้นรำนามว่าตาลบุตร
ก็ได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์เคยได้ยินคำของ
นักเต้นรำ ผู้เป็นอาจารย์และปาจารย์ก่อนๆ กล่าวว่า นักเต้นรำคนใดทำให้คน
หัวเราะ รื่นเริง ด้วยคำจริงบ้าง คำเท็จบ้าง ในท่ามกลางสถานเต้นรำ ในท่าม
กลางสถานมหรสพ ผู้นั้นเมื่อแตกกายตายไป ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายของ
เทวดาผู้ร่าเริง ในข้อนี้พระผู้มีพระภาคตรัสอย่างไร ฯ
[๕๙๑] พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรนายคามณี เราห้ามท่านไม่ได้แล้ว
ว่า อย่าเลยนายคามณี ขอพักข้อนี้เสียเถิด ท่านอย่าถามข้อนี้กะเราเลย แต่เรา
จักพยากรณ์ให้ท่าน ดูกรนายคามณี เมื่อก่อนสัตว์ทั้งหลายยังไม่ปราศจากราคะ
อันกิเลสเครื่องผูกคือราคะผูกไว้ นักเต้นรำรวบรวมเข้าไว้ซึ่งธรรมอันเป็นที่ตั้ง
แห่งความกำหนัด ในท่ามกลางสถานเต้นรำ ในท่ามกลางสถานมหรสพ แก่สัตว์
เหล่านั้นมากยิ่งขึ้น เมื่อก่อนสัตว์ทั้งหลายยังไม่ปราศจากโทสะ อันกิเลสเครื่องผูก
คือโทสะผูกไว้ นักเต้นรำรวบรวมเข้าไว้ซึ่งธรรมเป็นที่ตั้งแห่งโทสะ ในท่ามกลาง
สถานเต้นรำ ในท่ามกลางสถานมหรสพ แก่สัตว์เหล่านั้นมากยิ่งขึ้น เมื่อก่อน
สัตว์ทั้งหลายยังไม่ปราศจากโมหะ อันกิเลสเครื่องผูกคือโมหะผูกไว้ นักเต้นรำ
ย่อมรวบรวมไว้ซึ่งธรรมอันเป็นที่ตั้งแห่งโมหะ ในท่ามกลางสถานเต้นรำ ในท่าม-
*กลางสถานมหรสพ แก่สัตว์เหล่านั้นมากยิ่งขึ้น นักเต้นรำนั้น ตนเองก็มัวเมา
ประมาท ตั้งอยู่ในความประมาท เมื่อแตกกายตายไป ย่อมบังเกิดในนรกชื่อปหาสะ
อนึ่ง ถ้าเขามีความเห็นอย่างนี้ว่า นักเต้นรำคนใดทำให้คนหัวเราะ รื่นเริง
ด้วยคำจริงบ้าง คำเท็จบ้าง ในท่ามกลางสถานเต้นรำ ในท่ามกลางสถานมหรสพ
ผู้นั้นเมื่อแตกกายตายไป ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายแห่งเทวดาชื่อปหาสะ ความ
เห็นของเขานั้นเป็นความเห็นผิด ดูกรนายคามณี ก็เราย่อมกล่าวคติสองอย่าง
คือ นรกหรือกำเนิดสัตว์เดียรัจฉาน อย่างใดอย่างหนึ่ง ของบุคคลผู้มีความเห็น
ผิด ฯ
[๕๙๒] เมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสอย่างนี้แล้ว พ่อบ้านนักเต้นรำนามว่า
ตาลบุตรร้องไห้สะอื้น น้ำตาไหล พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรนายคามณี เราได้
ห้ามท่านแล้วมิใช่หรือว่า อย่าเลย นายคามณี ขอพักข้อนี้เสียเถิด อย่าถามข้อนี้
กะเราเลย ฯ
คามณี. ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ไม่ได้ร้องไห้ถึงข้อที่พระผู้มี-
*พระภาคตรัสอย่างนี้กะข้าพระองค์หรอก แต่ว่าข้าพระองค์ถูกนักเต้นรำผู้เป็นอาจารย์
และปาจารย์ก่อนๆ ล่อลวงให้หลงสิ้นกาลนานว่า นักเต้นรำคนใดทำให้คนหัวเราะ
รื่นเริง ด้วยคำจริงบ้าง คำเท็จบ้าง ในท่ามกลางสถานเต้นรำ ในท่ามกลางสถาน
มหรสพ ผู้นั้นเมื่อแตกกายตายไป ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายของเทวดาชื่อปหาสะ
ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พระธรรมเทศนาของพระองค์แจ่มแจ้งยิ่งนัก ข้าแต่พระองค์
ผู้เจริญ พระธรรมเทศนาของพระองค์แจ่มแจ้งยิ่งนัก พระผู้มีพระภาคทรงประกาศ
ธรรมโดยอเนกปริยาย ดุจหงายของที่คว่ำ เปิดของที่ปิด บอกทางแก่คนหลงทาง
หรือตามประทีปในที่มืดด้วยหวังว่า คนมีจักษุจักเห็นรูป ฉะนั้น ข้าแต่พระองค์
ผู้เจริญ ข้าพระองค์นี้ขอถึงพระผู้มีพระภาคกับทั้งพระธรรมและภิกษุสงฆ์ว่าเป็น
สรณะ ข้าพระองค์พึงได้บรรพชาอุปสมบท ในสำนักของพระผู้มีพระภาคนาย
นฏคามณีนามว่าตาลบุตรได้บรรพชา ได้อุปสมบทในสำนักพระผู้มีพระภาคแล้ว
ท่านพระตาลบุตรอุปสมบทไม่นาน หลีกออกจากหมู่อยู่ผู้เดียว ไม่ประมาท มีความ
เพียร มีใจแน่วแน่ ฯลฯ ก็แลท่านพระตาลบุตรเป็นพระอรหันต์องค์หนึ่ง ใน
จำนวนพระอรหันต์ทั้งหลาย ฯ
จบสูตรที่ ๒

ตอบเมื่อ: 19 เม.ย.2006, 11:25 pm

สาธุค่ะ

น่าเห็นใจดารานักร้องนักแสดงเหมือนกันนะคะ แต่เขาอาจจะมองแค่เป็นเพียงนิทานปรำปรา

ผู้เยี่ยมชม

นักแสดงยังน่าจะเห็นใจได้บ้าง เพราะผู้ดูการแสดงก็รู้อยู่ว่านั่นเป็นเพียงแค่สิ่งบันเทิงและผู้แสดงเองก็ให้ทุกคนรู้ว่าสิ่งนี้เป็นสิ่งบันเทิงเท่านั้น แต่พระพุทธเจ้ายังทำนายขนาดนี้
แล้วพวกนักการเมืองบางพวกบางคนนี่ซิ จะขนาดไหนเพราะเขาเหล่านั้นได้แสดงออกถึงความโลภ โกรธ หลง ชักจูงให้ผู้คนทั้งบ้านทั้งเมืองต้องมีอารมณ์อกุศล ร่วมกับเขาเหล่านั้นไม่รู้ว่าจะบาปขนาดไหน
ยังมีอีกคืออาชีพสื่อ ที่เสนอเรื่องที่ทำให้คนเกิดความแตกแยก ความชิงชัง ยุให้คนแตกสามัคคีกัน โทษเขาเหล่านี้จะเป็นอย่างไรหนอ

ตอบเมื่อ: 23 เม.ย.2006, 11:00 pm

เห็นการแสดง มหรสพ แล้วรู้สึกสังเวช ใจ นักแสดงบางคนสติดี ก็แสร้งทำเป็นสติไม่ดี
บางคนไม่ก้าวร้าวบิดามารดา พอแสดงละครก็แสร้งก้าวร้าวบิดามารดา
บางคนไม่บ้าแต่แสดง เป็นคนบ้า เห็นมหรสพบางเรื่องเป็นหนังตลก ต้อง แก้ผ้าถ่ายทำกลาง
สาธารณชน ไม่มีความละอายเลย เพื่อ ความหัวเราะชอบใจของคนดู มีแต่การหลอกหลวงกัน ในท่ามกลางมหรสพ
นักแสดงคนไหน แสดงเก่ง คนดูก็ติดตามหลงไหล ในละครที่นักแสดงนั้นแสดง ทำเวลา
ที่ผ่านไป ให้เปล่าประโยชน์ อายุนี้น้อยนัก เวลาในการมีชีวิตนั้นน้อยนัก เราไม่รู้ว่าจะมีชีวิต
อยู่ถึงเมื่อไหร่ บุคคลผู้มีปัญญา ใคร่ครวญแล้ว พึงทำเวลาที่ผ่านไปๆให้เกิดประโยชน์ ด้วยการ
บำเพ็ญ กุศล ละอกุศล เจริญทาน ศีล ภาวนา ดำรงชีวิตด้วยความไม่ประมาท สาธุ

ผู้เยี่ยมชม

ไม่ใช่สื่อหรอกม้างงง ที่สร้างความแตกแยก ใคร ? ก็รู้ๆเห็นๆ

ตอบเมื่อ: 19 พ.ค.2006, 10:49 pm

ลึกซึ้งมากครับคุณ จักรพนธ์
ถ้าเรามองอย่างผิวเผินเหมือนจะเป็นสิ่งที่ดีนะครับ
แต่ลองใคร่ครวญด้วยปัญญาแล้วใช่เลย
มีแต่ความเสื่อมทั้งนั้น