เวลาล่วงไปๆ บัดนี้เราทำอะไรอยู่

ตอบเมื่อ: 11 เม.ย.2006, 9:30 pm

เวลาล่วงไปๆ บัดนี้เราทำอะไรอยู่

ถึงฝนฟ้าที่ตกมาไม่ทั่วฟ้า
หลายเพลาผ่านไปยังไม่สาง
ยังได้ยินเสียงฝนเป็นลางๆ
เลยนึกคลางแคลงใจในราตรี
หลายเพลาผ่านไปในชีวิต
ยิ่งนึดคิด ยิ่งตรึกตรอง ยิ่งสับสน
อะไรหนอคือสาระในชีวิตคน
นอกจากปล่อยให้ผ่านพ้นไปวันๆ
คือ กุศล ผลบุญ ที่ทำไว้
คือ ดวงใจ ที่ผ่องแผ้วด้วยกุศล
คือ ดวง จิต ที่ สดใสไม่หมองมล
ยังราตรีชีวิตคนให้รุ่งเรื่อง

ตอบเมื่อ: 12 เม.ย.2006, 1:54 am

ชีวิตนี้เกิดมาเรียนรู้ทุกข์
คลุกทั้งสุขเคล้าน้ำตาน่าสงสาร
เสียเวลาไร้สาระมาเนิ่นนาน
เพียงผ่านผลาญเกิดมาแล้วเจ็บตายไป

เพียรคิดดี ทำดี พูดดี ตอบ
พิจารณาชอบถูกต้องครรลองไซร้
ประโยชน์ตนประโยชน์ท่านสะสมใฝ่
เหตุปัจจัยสร้างกุศลผลความดี

ธรรมะสวัสดี
มณี ปัทมะ ตารา

ผีเสื้อ

ตอบเมื่อ: 12 เม.ย.2006, 8:31 am

แม้ดอกไม้บานสะพั่งในยามเช้า
ชีวิตเราหนุ่มสาว ยังสดใส
เมื่อ ดอกไม้เหี่ยวเฉาลงต้องล่วงไป
ไฉน เล่าขีวิตเราจะไม่แก่ลง

แม้นางงามงามโสภาดุจนางฟ้า
พอชราหน้าตาก็บัดสี
ไม่สวยสด งดงามดั่งก่อนมี
คงแต่ความ บัดสีให้ดูชม

ถึงสวยสดงดงามซักเพียงไหน
สุดท้ายเล่าก็เน่าเหม็น เป็นเหยื่อหนอน
อนิจจัง สังขารไม่ถาวร
ถูกหมู่หนอนชอนไชเมื่อตายไป

ตอบเมื่อ: 12 เม.ย.2006, 3:36 pm

อย่าดูหมิ่น บุญ บาป ประมาณน้อย
ว่าจะไม่ตามต้องสนองผล
แม้ตุ่มน้ำที่ รอง รับสายชล
ยังเปี่ยมล้นด้วยหยาดน้ำที่ตกมา

ตอบเมื่อ: 13 เม.ย.2006, 9:02 am

วันสงกรานต์เวียนพบ บรรจบแล้ว
สายลมแผ่ว พัดมา เพลาสาย
ใบไม้พริ้ว กิ่ง สะพัด ต้องพระพาย
ใจ สบาย ทุกครั้ง วันสงกรานต์

ตอบเมื่อ: 13 เม.ย.2006, 9:31 am

เห็นผู้คนสาดน้ำสนุกสนาน
โอ สงกรานต์ วันน้ำสาดไปแล้วหนอ
สาด สาด สาด สาดไป ไม่รั้งรอ
เศร้า จริง หนอ กับ น้ำที่สาดมา

ผู้คนสาด สาด ไปใจขุ่นข้อง
สงกรานต์ หมอง หมองใจ กับความหลง
เป็น สงคราม สายน้ำ เห็นแล้วปลง
ใจทะนงกับผู้คนที่มัวเมา

ตอบเมื่อ: 14 เม.ย.2006, 2:59 pm

ถึงมากเพื่อน หมู่ มิตร สนิทใคร่

ถึงมากญาติ คอย รัก คอยห่วงใย

เมื่อ ตายไป เขาก็ส่ง แค่หน้าโลง

ตอบเมื่อ: 15 เม.ย.2006, 9:32 pm

ญาติ พี่น้อง ส่งไป ได้เท่านี้

แต่ความดี ติดตาม ไป ทุกแห่งหน

พึง เร่ง ทำ ความดี ประดับตน

กุศล ส่ง ให้พ้น ทุกข์ ถึง นิพพาน สาธุ

ผู้เยี่ยมชม

นึกถึงว่าเวลาล่วงไปให้ใจหาย
ค่อยค่อยคลายลมหายใจได้ปุจฉา
ฤาชีวิตทุกชีวิตที่เกิดมา
เพียงพบพาหนทางสู่ความตาย

ยิ่งรักมากยิ่งห่วงมากยิ่งตัดยาก
ยิ่งสุขมากยิ่งทุกข์มากยิ่งสับสน
ยิ่งคิดมากยิ่งไม่รู้ยิ่งเวียนวน
ยิ่งสงบนิ่งยิ่งร้อนรนยิ่งจนใจ

เคยปล่อยวางละได้ไร้กิเลส
ยังมีเหตุให้ใจเขวจิตหวั่นไหว
คงตัดรักตัดตัวตนพ้นไม่ไกล
หรือนี่ไงสัจธรรมตามครรลอง

วางสักพักจักวนเวียนมายึดติด
ว่างจากจิตติดที่กายคล้ายตามกระแส
ไม่ว่าธรรมไม่ว่าอธรรมไม่เที่ยงแท้
ระลึกเพียงแค่เกิดขึ้นมาแล้วดับไป

ยามฝนตกก็ช่างมันเดี๋ยวต้องหยุด
เศร้าสุดๆก็ช่างมันเดี๋ยวต้องหาย
เกิดมาแค่ร้อยปีก็ต้องตาย
เทียบไม่ได้กับเวลาแห่งจักรวาลชั่วนิรันดร์

ท่านสอนว่าเกิดมาแล้วเป็นอะไรก็ให้รู้
ทำอะไรให้สติอยู่กับปัจจุบันขณะ
เข้าใจง่ายปฏิบัติแสนยากจักมานะ
เขียนมานี้มีสาระไร้สาระปะปนไป

ตอบเมื่อ: 19 เม.ย.2006, 10:10 pm

อันโลกนี้ หาสิ่งใด ยั่งยืนไม่
เหตุปัจจัย ให้เกิด ดับ ตามเหตุผล
อย่ายึดมั่น ถือ มั่นเป็นตัวตน
ใจ จะ พ้นซึ่งทุกข์ พบนิพพาน สาธุ

ตอบเมื่อ: 23 เม.ย.2006, 11:19 pm

แม้จะมีโภคะมหาศาล
มีบริวารมากล้ำจำนวนหมื่น
มีความสุข สดชื่น ทุกวันคืน
ไม่อาจฝืนความตาย ไปได้เลย

ตอบเมื่อ: 23 เม.ย.2006, 11:29 pm

เมื่อชีวิตเรานี้มีลมอยู่
จงเร่งรู้ศีล ทาน นะ ท่าน เอ๋ย
หมั่นภาวนา ทุกๆ วันหัดให้เคย
อย่าละเลยความดีทุกวี่วัน

เมื่อสิ้นลมจิตพรากจากโลกนี้
จะได้พาความดีไปสวรรค์
อย่าทำบาปน้อยน้อยนิด ให้ผิดพลัน
เพราะบาปนั้นจะเป็นเงาตามเราไป

สู่นรกอเวจีที่มืดมิด
สุดที่ใครจะตามติดไปช่วยได้
ต้องทนทุกข์สยดสยองในกองไฟ
ตามแต่กรรมของผู้ใดที่ได้ทำ

ตอบเมื่อ: 15 ธ.ค.2006, 7:37 pm

ดื่มเมรัยท่ามกลางสายฝนโปรยปลาย
หนทางยาวไกลขอเพียงใจมุ่งมั่น
อุปสรรค์ขวางกันทนฟันฟ่า
ปณิธานตั้งไว้มิลืมเลือน

สายน้ำรินหลั่งไหลมิหวลกลับหัน
วันเวลาผ่านเลยไปดุจสายน้ำไหล
ในใต้หล้าผู้คนมากล้น
แต่บำเพ็ญได้จริงจะมีสักกี่คน

ในโลกกว้างแห่งนี้มีผู้คน
ที่สับสนไร้ความหวังและความฝัน
แต่เชื่อว่าคงจะต้องมีซักวัน
พบตัวตนแท้จริงนั้นคือใคร

อย่าท้อถอยยามเมื่อเจอปัญหาหนัก
จงปักหลักแล้วลุกขึ้นยืนสู้ใหม่
มุ่งก้าวสู่ฝันที่หวังนั้นไม่ไกล
แม้จะไร้ซึ่งมิตรแท้ร่วมเดินทาง

ขอเพียงเชื่อมั่นในตนอย่าหดหู่
แล้วจะรู้ว่ามิตรแท้อยู่ไม่ห่าง
เพียงยังไม่ถึงเวลามาร่วมทาง
บนโลกกว้างซักวันหนึ่งจะได้เจอ

ตอบเมื่อ: 05 เม.ย.2007, 3:07 am

"หลงโลก"

วันคืนจะเปลี่ยน จะแปลง สดสลัวหรือสำแดงวิธีใดๆ

"ธรรมสัจจ์" ฤ อาจละไป สัตว์มนุษย์เทอดธรรมไหนสิควรคำนึง

เสียดายอดีตประหนึ่ง ศรสลักอุราตรึงเตลิดใจตัว

หม่นจิตระรึงระรัว สารพันจะพันพัวอนาคตกาล

ปัจจุบันสนุกสนาน ก็มิยั่งมิยืนนานฤดีเราหวัง

ควรสัตว์ระมัดระวัง ทุกข์ประลาตพินาศพังเพราะปรีชาญาณ

เห็นว่าอดีตกาล ก้าวละล่วงและแหลกลาญนิราสแรมไกล

อนาคตกาลไหน ยังบ่เยี่ยมบ่เยียนใยกมลกระสันต์

เห็นแจ่มประจักษ์ ณ วัน ปัจจุสมัยฤทัยพลันจะเอ่ย"อนัตตา"

เปล่าเพื่อประโยชน์จะหา สุขรื่นระเริงมานในโลกนี้

ถือธรรมวินัยวิธี อริยมัคค์ประเพณีพิโมกข์ใจหมองฯ

*บทกวีโดยท่านวรธัมม์*

ตอบเมื่อ: 07 เม.ย.2007, 9:30 am

เวลาล่วงเลยลับดั่งธารใส
สรรพธรรมเกิดที่ใจดับที่ใหน
ไม่เห็นจิตแท้จริงเห็นไม่ใส่ใจ
โจรหกไซร้แท้จริงใจสร้างมา

พิษภัยร้ายทั้งนอกในครอบงำ
จิตป่วยนำพระธรรมรักษาช้วยแก้
ครั้นกายป่วยนั้นใช้โอสถแก้แน่
ญาณตนแท้สิ่งสำคัญทุกเมื่อระวัง

พรั้งป่วยยึดในสิ่งมายาจิตม้วย
ครองธรรมช้วยคลายพิษพลันจิตไสว
ทั้งสามพิษคิดตรองจงอย่าใกล้
ผันแปรร้ายมิขอนำสู่ตน

กิเลสที่แฝงในจิตคิดหมั่นสลัด
รู้ขจัดทิ้งก่อนฝังเกินถอนราก
ค่อยขัดเกลาที่ฝังแน่นแปรมิลำบาก
เร่งคลายรากตัดโลภมิเหลือใย

หากเปรียบสีลประดุจดั่งล้อมรั้วกั้น
ในกรอบนั้นเปรียบไฟพร้อมเผาไหม้
มารกั้นใจโกรธเย็นลงผันได้
ด้วยดาบแห่งปัญญาใช้พ้นภัยพาล

ครองด้วยขันติอภัยเมื่อใจรุ่มร้อน
ขอจงย้อนพลันคิดมีเหตุผล
แม้ลุ่มหลงไตร่ตรองได้ไม่มืดมน
ปริธาณดลใจศรัทธามั่นผันแปรชะตา

พุทธะช้วยให้เวไนย์หลงได้รู้ตื่น
ได้ธรรมฟื้นจิตคืนส่องแสงไสว
คนึงหากเชื่อมั่นจริงใจแท้แม้ห่างไกล
พุทธจิตพ้นภัยสุขล้ำคืนแดน

ตอบเมื่อ: 11 พ.ค.2007, 2:35 pm

สาธุ สาธุ อนุโมทนา กับทุกบทกวีครับ เยี่ยมมาก

ตอบเมื่อ: 14 ก.ค.2007, 1:36 am

ดีครับ ขอบคุณ