ศีลเปรียบเสมือนรั้วล้อมมิให้ความชั่วเข้ามา สมเด็จพระญาณสังวร

ผู้เยี่ยมชม

ศีลเปรียบเสมือนรั้วล้อมมิให้ความชั่วเข้ามา

เหมือนเป็นการสร้างรั้วล้อมตัวเอง ศีลยิ่งมากข้อ ก็ยิ่งเหมือนรั้วที่แน่นหนามั่นคงแข็งแรง และยิ่งมีวงแคบ จะทำอะไรจะไปไหนก็ล้วนแต่มีข้อห้ามทั้งนั้น เมื่อรู้สึกดังนี้จึงไม่พอใจที่จะรักษาศีลปรารถนาที่จะทำอะไรจะไปไหนก็ทำตามความพอใจ มีเรื่องเล่าในอรรถกถาธรรมบทว่า ภิกษุรูปหนึ่งรู้สึกว่า วินัยที่พระพุทธเจ้าบัญญัติไว้มีเป็นอันมาก ไม่อาจจะรักษาให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ได้ มีความเบื่อหน่ายหมดกำลังใจ

พระพุทธเจ้าทรงเรียกภิกษุนั้นไปตรัสถามว่า จะรักษาเพียงข้อหนึ่งได้หรือไม่ ภิกษุนั้นก็กราบทูลว่า ถ้าเพียงข้อเดียวก็สามารถ

พระพุทธเจ้าตรัสสอนว่า ถ้าอย่างนั้นก็ให้รักษาจิตของตนเอง เมื่อสามารถรักษาจิตของตนเองได้เพียงข้อเดียว ก็สามารถรักษาศีลข้ออื่นๆ ได้ทั้งหมด

ภิกษุนั้นได้ปฏิบัติตามพุทธโอวาท ก็สิ้นความอึดอัดรำคาญ สามารถรักษาพระวินัยให้บริสุทธิ์บริบูรณ์

สาธุ

ศีลคือความปกติกาย ปกติวาจา ปกติใจ

ศีลแม้จะมีข้อบัญญัติมากหรือน้อยอย่างไร แต่ก็มีลักษณะเดียวกัน คือความปกติ อันหมายถึงปกติกาย ปกติวาจา ปกติใจ แต่เพราะบุคคลมีโลภะ โทสะ โมหะ หรือ โลภ โกรธ หลง จึงทำให้ประพฤติผิดปกติ เหตุฉะนี้ พระพุทธเจ้าจึงสอนให้ตั้งใจงดเว้น จากความประพฤติผิดปกติต่างๆ และได้ทรงบัญญัติข้อที่พึงงดเว้นไว้โดยชัดเจน

เมื่อได้ตั้งใจงดเว้นตามพระบัญญัติ ก็เชื่อว่ามีศีลตามที่งดเว้นได้

ดังที่แสดงไว้ในจริยาปิฏก เล่าเรื่องดิรัจฉานบ้าง มนุษย์บ้าง เทพบ้าง ผู้รักษาศีลยิ่งกว่าชีวิต แม้เป็นเรื่องนิทานชาดกอันอาจเห็นว่าเก่าพ้นสมัย แต่คติของเรื่องก็ยังเป็นเครื่องสอนใจได้ ไม่มีเก่า ซ้ำยังเป็นเครื่องเตือนโดยอ้อมว่า แม้เดรัจฉานก็เห็นคุณของศีล ไฉนมนุษย์จึงไม่เห็นคุณของศีลเล่า

: สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก

ตอบเมื่อ: 04 ก.พ.2006, 10:32 am

อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ...คุณ I am

ศีลคือความปกติกาย ปกติวาจา ปกติใจ
รักษาจิต...รักษาความปกติ...รักษาศีลได้

สาธุ