ลู่ลม

ตอบเมื่อ: 17 มี.ค.2007, 4:51 pm

ลู่ลม

ยืนอยู่บนยอดดอยสูง
ลมเย็นพวยพุ่งลูบไล้
หนาวเหน็บสะท้านเข้าใน
เมฆขาวเลื่อนไหลพรายพลิ้ว

ทิวสนนับร้อยวูบไหว
กวัดแกว่งก้านใบหวีดหวิว
ทุ่งหญ้าเอนลู่ลมปลิว
ล้มลุกลู่ลิ่วพลิ้วตา

ดุจดังสุขทุกข์ที่พบ
ล้มลุกทาบทบทายท้า
ตราบเท่าเล่ห์ลมมายา
เห่กล่อมบีฑาดวงใจ

เพราะลมหรือเพราะมายา
หรือว่าเพราะหญ้าเพราะใจ
ใคร่ครวญครวญใคร่สิ่งไหน
สิ่งใดล้มลุกปลุกปลิว

ปลิวปลุกปรุงแต่งแต้มสี
ราวีวุ่นวายไหวพลิ้ว
สงบบ้างเถิดใจอย่าปลิว
ลู่ลิ่วตามลมกิเลสเลย

สิริมงคล ๓/๐๒/๓๗

ตอบเมื่อ: 22 มี.ค.2007, 1:30 am

รู้สึกเย็นซึมแทรกทั่วกายา
ลมพัดพาซับเข้าถึงจิตนั่น
สดชื่นใจในธรรมดาของสามัญ
คือสติตามรู้พลันทั้งกายใจ

ร้อนก็รู้ปรับเข้าและปรับออก
ทั้งในนอกกระเพื่อมไหวผ่อนคลายไว้
สลับไปสลับมาไม่เพ่งใน
นั่งนี้ไซร้เรียกว่าฝึกวิปัสสนา

เจริญในธรรม

มณี ปัทมะ ตารา

ผีเสื้อ

ผู้เยี่ยมชม

...

หนาวจัง....

.....