สาระจากเรือนธรรม จิตดิ้นรน กลับกลอก...

ผู้เยี่ยมชม

จากหนังสือธรรมบท โดย เสฐียรพงษ์ วรรณปก

“จิตดิ้นรน กลับกลอก ป้องกันยาก ห้ามยาก

คนมีปัญญาสามารถทำให้ตรงได้

เหมือนช่างศรดัดลูกศร

มฤตยูฉุดคร่านรชนผู้มัวเลือกเก็บดอกไม้(กามคุณ)

มีใจเกี่ยวข้องอยู่ในกามคุณไป เหมือนห้วงน้ำใหญ่

พัดพาเอาชาวบ้านผู้หลับไหลไปฉะนั้น

ไม่ควรมองหาความผิดผู้อื่น

หรือธุระที่เขาทำแล้วหรือยังไม่ทำ

ควรตรวจดูเฉพาะสิ่งที่ตนทำ หรือยังไม่ทำเท่านั้น

เมื่อเกิดมาแล้วจะต้องตาย

ก็ควรสร้างบุญกุศลไว้ให้มาก

เหมือนนายมาลาการร้อยพวงมาลัย

เป็นจำนวนมากจากกองดอกไม้ฉะนั้น

ราตรีนานสำหรับคนนอนไม่หลับ

ระยะทางโยชน์หนึ่งไกล สำหรับผู้ล้าแล้ว

สังสารวัฎยาวนาน สำหรับคนพาล

ผู้ไม่รู้แจ้งพระสัทธรรม

ถึงจะอยู่ใกล้บัณฑิตตลอดชีวิต

คนโง่ก็หารู้พระธรรมไม่

เหมือนจวักไม่รู้รสแกงฉะนั้น

กรรมใดทำแล้ว ทำให้เดือดร้อนภายหลัง

กรรมนั้นไม่ดี ผู้ทำกรรมเช่นนี้ต้องร้องไห้

น้ำตานองหน้า รับสนองผลกรรมนั้น

กรรมใดทำแล้ว ไม่ทำให้เดือดร้อนภายหลัง

กรรมนั้นดี คนทำย่อมเสวยผลกรรมนั้น

อย่างเบิกบานสำราญใจ

ตลอดระยะเวลาที่บาปยังไม่ให้ผล

คนพาลสำคัญบาปเหมือนน้ำผึ้ง

ต่อเมื่อมันให้ผลนั้นแหละ เขาย่อมได้รับทุกข์

กรรมชั่วที่ทำแล้ว ยังไม่ให้ผลทันทีทันใด

เหมือนนมที่รีดใหม่ๆ ไม่กลายเป็นนมเปรี้ยวในทันที

แต่มันจะค่อยๆเผาผลาญผู้กระทำในภายหลัง

เหมือนไฟไหม้แกลบฉะนั้น...”