วิปัสสนาภูมิ ตอนที่ 9 ญาณ 16

ตอบเมื่อ: 01 ต.ค.2008, 10:31 am

คุณ กัดกาย เรื่องทักท้วง ผมไม่ว่า แต่มันเป็นข้อสังเกตุว่า ทำไมคุณจึงฉุกคิดตอนนี้ ทำไมคนอื่นพิมพ์ผิด คุณไม่ไปตักเตือน นั่นแสดงให้เห็นว่า คุณกรัชกรายกำลัง จ้องประเด็นที่ผิด อันเนื่องจากกิเลสในใจตนที่ จะจับผิด นึกคิดอะไร ไม่ถูกกับรูปกาล

ในกระทู้ใครๆ ก็พิมพ์ผิด และ ไม่ได้หมายความว่า ผมจะไม่แก้ไข แต่มันไม่ใช่ การมานั่งมองสิ่งเหล่านี้ อันดับแรก

เข้าใจด้วย ส่วนเรื่องเปลืองสมอง นี่ผมก็ขอตำหนิคุณ ว่า คุณรับไม่ได้หรือ กับ การโต้แย้ง อีกทั้ง ใครเป็นคนเรียกร้องขอให้ผมอธิบาย ความอุทัพยญาณ เมื่ออธิบายแล้ว มันเกิดอะไร คุณกลับบอกว่า เปลืองสมอง

คุณตามดูจิตคุณทันไหม

และ ผมจะบอกอะไรให้ฟัง ว่า ทั้งหลายทั้งปวง เกิดจาก มานะของพวกคุณ ที่ คิดว่า ตัวเองดีแล้ว เก่งแล้ว ปรากฎว่า มีคนมาบอกว่า พวกคุณโง่ และ แสดงให้เห็นว่า พวกคุณโง่จริง คุณรับไม่ได้ เพราะมันไปกระทบกับ อัสมิมานะ คุณยังอ่อนไหวในโลกธรรม
ยังไม่มีจิตที่มีกำลังสมาธิ ยังไม่มีจิตที่มีกำลังปัญญา ยังไม่มีจิตที่เป็นอธิศีล

สรุปง่ายๆ ว่า โง่แล้ว อวดฉลาดกัน ทั้ง 4 คน

และ หากว่า จะยุติไปก็ได้ ผมจะได้เอาเวลามาโพสกระทู้ในทางธรรมของผมเสียที ไม่ใช่มัวตอบคำถามทิ้งเปล่า เพื่อสนองตัณหา ความอยากเหนือกว่า ของพวกคุณ แต่ทั้งนี้ไม่ใช่จะไม่มีประโยชน์ เพราะว่า ประโยชน์นั้น อยู่ที่ผู้จะตักตวงได้ ประโยชน์นั้นอยู่ที่มารจะได้รู้ตัว ประโยชน์นั้นอยู่ที่ ผม ซึ่งเห็นกิเลส และ มารยาของกิเลสในตัวพวกท่าน ที่ พลิกไปมา เพียงเพื่อจะชนะ ผมเท่านั้น

ตอบเมื่อ: 01 ต.ค.2008, 11:00 am

อ้างอิงจาก:

อุทัพยญาณ

ศัพท์ธรรมเป็นภาษาบาลี เขียนแล้วจะต้องแปลได้ ให้ความหมายได้ เข้าใจได้ มิใช่สักแต่ว่าเขียนๆ หรือยกเอาศัพท์ธรรมมาพูดๆ ปะติดปะต่อกัน แล้วก็บอกว่าอธิบายธรรมะ

พูดอธิบายธรรมไม่ต้องบาลีก็ได้ แต่เมื่อพูดแล้วคนเข้าใจก็ใช้ได้ แต่ต้องให้ตรงธรรมนะครับ

กรัชกายท้วงเฉพาะศัพท์ธรรม ส่วนที่เขียนชื่อคน ชื่อสถานที่ เป็นต้น ผิด อย่างนี้ถือพลาดโดยไม่เจตนา พอเดาเนื้อความกันได้

ศัพท์ธรรม ครั้งแรกผิด พอได้ แต่ครั้งต่อไป ผิด แล้วมีผู้ทักท้วง ก็แก้สะ อย่างนี้น่าอนุโมทนา

อีกที "อุทัพยญาณ" ที่คุณเขียยมาอีก ไหนคุณลองแยกศัพท์ออกมาแปลให้ได้ความตามที่คุณพรรณนา ที่ผ่านมาก่อนหน้าดิคับ ยิ้ม

ตอบเมื่อ: 01 ต.ค.2008, 11:07 am

อ้างอิงจาก:

ศัพท์ธรรม ครั้งแรกผิด พอได้ แต่ครั้งต่อไป ผิด แล้วมีผู้ทักท้วง ก็แก้สะ อย่างนี้น่าอนุโมทนา

อีกที "อุทัพยญาณ" ที่คุณเขียยมาอีก ไหนคุณลองแยกศัพท์ออกมาแปลให้ได้ความตามที่คุณพรรณนา ที่ผ่านมาก่อนหน้าดิคับ ยิ้ม

คุณ กรัชกราย คุณพลาดมาก เพราะผมจะแก้ให้ว่า เป็น อุทัพพยญาณ ต่างกันแต่ พ ตัวเดียว แต่ สิ่งที่คุณจะต้องระวัง อย่าให้พลาดอีกต่อไป คือ คุณจะต้องเขียนบาลี ให้ถูกทุกครั้ง และ เมื่อไร ที่คุณเขียนผิดแม้แต่ตัวเดียวหรือ พยัญชนะ และ สระตัวเดียว ผมจะยกเรื่องนี้ ขึ้นมา

คุณอ่านไม่รุ้เรื่องในเหตุผล ที่ผมยกข้างต้นเลย เถียงข้างๆ คูๆ ตอนแรกบอกว่า เขียนชื่อกรัชกรายผิด ตอนหลังมาบอกว่า บาลีผิด ให้อภัยไม่ได้
คุณ รู้จักคำว่า มาตรฐานไหม กรัชกราย ไม่ใช่ว่านึกอะไรได้แล้ว เอาอันนั้น

คุณกลับไปอ่านข้อความที่ผมตำหนิคุณแล้ว ยอมรับความจริงหน่อย

ตอบเมื่อ: 01 ต.ค.2008, 11:17 am

อ้างอิงจาก:

เล่นงี้หรอคุณขันธ์

เหมือนกันแต่ทำเพื่อต้องการ อภินิหาริย์

อภินิหาร หรือ อภินิหาริย์

ในกระทู้ที่คุณ บอกให้ผมเขียนคำว่า อุทัพพยญาณให้ถูกนั่นแหละ

ธัมมุธัจจ์ หรือธรรมุทธัจจ์

นี่ต่างกัน ท หนึ่งตัว สรุปตัวไหนถูก

อ้างอิงจาก:

คุณ mes ไม่ควรประท้วงคุณขันธ์เรื่องเขียน กรัชกาย เลย คุณขันธ์ เขียนกรัชกราย
ทุกครั้ง เคยแก้ให้ด้วยซ้ำ คิดว่าเขียนผิด แต่ท่านก็ยังเขียน กรัชกราย กรัชกราย ฯลฯ เหมือนเดิม เลยปล่อยเลยตามเลย เห็นว่าไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร

เห็นมะคับน่า พอคุณทักท้วงแค่นั้นแหละ คุณขันธ์เขียนเพี้ยนเป็น “กัดกาย” ไปกันใหญ่เร้ยคราเนี่ย

คุณ มี มาตรฐาน ที่มี สอง กรัชกราย

คุณ หมดความชอบธรรมที่จะมาตักเตือนผมเรื่องเขียนผิดหรือถูก

ตอบเมื่อ: 01 ต.ค.2008, 11:47 am

อ้างอิงจาก:

คุณ กรัชกรายคุณพลาดมาก เพราะผมจะแก้ให้ว่า เป็น อุทัพพยญาณ ต่างกันแต่ พ ตัวเดียว แต่สิ่งที่คุณจะต้องระวัง อย่าให้พลาดอีกต่อไป คือ คุณจะต้องเขียนบาลี ให้ถูกทุกครั้ง
และ เมื่อไร ที่คุณเขียนผิดแม้แต่ตัวเดียวหรือ พยัญชนะ และ สระตัวเดียว ผมจะยกเรื่องนี้ ขึ้นมา

ผมจะแก้ให้ว่า เป็น อุทัพพยญาณ ต่างกันแต่ พ ตัวเดียว

ก็ยังดีที่มีกุศลจิตคิดแก้

เดิมคุณเขียน “อุทัพยญาณ” แล้วแก้เป็น “อุทัพพยญาณ” โดยซ้อนตัว

พ. มาตัวหนึ่ง

แต่ยังไม่ถูกทั้งหมดครับ

หากย้อนกลับไปดูที่กรัชกายเคยแยกไว้ก่อนหน้าก็จะเห็น

ที่ถูกเขียนอย่างนี้ครับ “อุทยัพพยญาณ” สังเกตดูครับว่ายังพร่องตรง

ไหน

ให้เวลาสำรวจจะเฉลยทีหลัง

อ้างอิงจาก:

สิ่งที่คุณจะต้องระวัง อย่าให้พลาดอีกต่อไป คือ คุณจะต้องเขียน
บาลี ให้ถูกทุกครั้ง

ตกลงครับ หากกรัชกายพิมพ์พลาดครั้งแรกโดยไม่เจตนา เมื่อมีผู้ทักท้วงว่า

ผิด และได้ตรวจสอบที่มาที่ไปแล้ว กรัชกายจะแก้ไขให้ตามที่ถูก เพราะ

มีเจตนาอยู่แล้วว่าจะทำให้ถูกต้อง

อ้างอิงจาก:

และ เมื่อไร ที่คุณเขียนผิดแม้แต่ตัวเดียวหรือ พยัญชนะ และ สระตัว
เดียว ผมจะยกเรื่องนี้ ขึ้นมา

อย่างที่บอกก่อนหน้า หากเป็นศัพท์ชื่อคน ชื่อสถานที่ เป็นต้น พิมพ์ผิดหาย

หกตกหล่นไปบ้าง ถือว่าพลาดโดยไม่เจตนา ผู้อ่านพอเดาเนื้อความกันได้ ก็

อะลุ่มอะล่วยได้ประเด็นนี้ ไม่นับแต้ม ยิ้ม

ตอบเมื่อ: 01 ต.ค.2008, 12:04 pm

อ้างอิงจาก:

ก็ยังดีที่มีกุศลจิตคิดแก้

เดิมคุณเขียน “อุทัพยญาณ” แล้วแก้เป็น “อุทัพพยญาณ” โดยซ้อนตัว

พ. มาตัวหนึ่ง

แต่ยังไม่ถูกทั้งหมดครับ

คุณ กรัชกราย คุณแก้ข้อความของคุณก่อนดีัไหม ที่ผมยกมาข้างต้น
ไม่ต้องมา เฉไฉ

ตอบเมื่อ: 01 ต.ค.2008, 2:38 pm

นายขันธ์

ภายใต้หนังราชสีห์

พอร้องทำไมดัง

โฮ้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ตอบเมื่อ: 01 ต.ค.2008, 2:49 pm

นายขันธ์

ภายใต้หนังราชสีห์

พอร้องทำไมดัง

โฮ้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ผมไำด้ยินแต่คุณ ทั้งสี่ร้องเสียงอย่างนั้นนะครับ
ส่วนผมยังไม่ได้คำรามเลยนี่

คุณจะได้ยินเสียงผมได้อย่างไร

ตอบเมื่อ: 01 ต.ค.2008, 3:15 pm

ขันธ์

ผมถามว่าสังขาร น่ะ
คุณเห็นว่าเกิดดับยังไง
คุณก็ไม่ตอบ
อย่างทีคุณพูดมันจำมาพูด

ของจริงมันต้องลงรายละเอียดได้

ที่คุณพูดมาผมก็เคยเป็นนะ
แต่ทำไมผมไม่ได้ญาณได้แยนอะไรเหมือนคุณ
แล้วคุณบอกว่าทำไมผมไม่พูดว่าผมเป็น
ว่าผมมาทำเป็นเก่งตอนคุณเฉลย

ก็ผมไม่ใช่คนอวดตัวนี่
เมื่อพูดแล้วอาจให้คนอื่นเข้าใจผิด
มีอคติกับผมเป็นเวรเป็นกรรมทั้งเค้าและผมมันก็ไม่ดี
ผมจึงไม่พูดไงในบางสิ่ง

ขันธ์ คุณประมาทคนอื่นมากไป
คนเค้ามีธรรมตั้งเยอะแยะในเวปแห่งนี้
เค้ามี แต่ก็ทำเป็นเหมือนไม่มี
เพราะไม่มีกิเลสผลักดันเหมือนคุณน่ะสิ

มีเท่าไหร่อยากประกาศออกมาหมด
มีแต่จ่ายออกไปอะไรก็ไม่เหลือ
ผมบอกเลยธรรมที่คุณรู้เห็นมายังไม่ใช่ธรรมที่แน่นอน
คุณก็ยังจมได้เสื่อมได้
รู้ตัวไว้ด้วย

ตอนนี้ไฟเผาไหม้ใจคุณไปเท่าไหร่แล้วล่ะ
หมดธรรมแล้วล่ะสิ
ถึงได้อาละวาดไม่หยุด

เอาอย่างนี้แล้วกันทีกิเลสในใจคุณมันยังเห่าว้อ ว้อ ได้

ธรรมะจะออกบ้างเหมือนกัน

ผมเกิดมาเพื่อสร้างพุทธการกบารมี
เพื่อความเป็น"พระพุทธเจ้าในกาลข้างหน้า"

สิ่งที่ผมรู้ผมเห็นเหมือนคุณนั่นเป็นเครื่องหมายว่า
ถ้าผมต้องการเป็นพระโสดาบันในชาตินี้
ผมสามารถเป็นได้
แต่ผมปรารถนาความเป็น "พระพุทธเจ้า"

เอ้าตอบมา รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ
เกิดดับได้ยังไง
เล่าเหตุการณ์และรายละเอียดมาด้วย

รูปนามมีความสัมพันธ์กันทำไมจะหาเหตุปัจจัยซึ่งกันไม่ได้
ทำไมผมไม่ใช่พระอริยะผมรู้ได้
แต่คุณที่ประกาศตัวเป็นพระอริยะถึงรู้ไม่ได้

เอ้าตอบมาซะที
แม้แต่เรื่องธรรมระดับพื้นยังไม่ยอมตอบ

ก็ตอบไม่ได้น่ะสิถึงไม่ตอบใช่มั้ย ขันธ์ เอ๊ย

ตอบเมื่อ: 01 ต.ค.2008, 3:22 pm

อ้างอิงจาก:

ผมเกิดมาเพื่อสร้างพุทธการกบารมี
เพื่อความเป็น"พระพุทธเจ้าในกาลข้างหน้า"

สิ่งที่ผมรู้ผมเห็นเหมือนคุณนั่นเป็นเครื่องหมายว่า
ถ้าผมต้องการเป็นพระโสดาบันในชาตินี้
ผมสามารถเป็นได้
แต่ผมปรารถนาความเป็น "พระพุทธเจ้า"

เอ้าตอบมา รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ
เกิดดับได้ยังไง
เล่าเหตุการณ์และรายละเอียดมาด้วย

ผมผิดไปแล้วครับ ผิดไปแล้วที่เถียงกับคนบ้าอยู่ได้ตั้งนาน

นี่คุณ guest ผมว่า คุณควรจะประมาณตนหน่อยนะ เพราะว่า ใจคุณ เมตตาก็ไม่มี ปัญญาก็ไม่มี วิริยะบารมีก็ไม่มี ทานก็ไม่มี บารมีด้านใดๆ ก็ไม่มี ริอาจเพ้อเจ้อจะเป็นพระพุทธเจ้า

ส่วนเรื่อง อะไรเกิดดับอย่างไร คุณไปอ่านของผมให้เข้าใจก่อน แล้วตั้งคำถามมาเป็นประเด็น ไม่ใช่ถามกราดแบบนี้ มันวัดอะไรไม่ได้หรอก
ถามมาได้เกิดดับอย่างไร อธิบายการเกิดดับก็พูดไปแล้ว ยังจะให้มันเป็นอะไร คนจะเป็นพระพุทธองค์ จะต้อง
1 ปัญญามาก ฉลาดในวิถีจิต คือ รู้ว่า จะต้องถามต้องพูดอย่างไรเพื่อชักนำเข้าสู่คำตอบ
2 ขันติสูง คือ อดทน
3 สมาธิ เป็นเลิศ
4 เมตตาเป็นเลิศ นี่ด่าผมปาวๆ ยังจะบอกว่า เมตตา แล้วด่านั้นไม่ใช่ด่าด้วยธรรมนะ ด่าแบบ ไอ้ขันธ์เจ้าเล่ห์ ไอ้จิ่้จอกเจ้าเล่ห์ นี่ พระพุทธเจ้าท่านด่าคนแบบนี้หรือ

guest กลับบ้านไปเล่น เกมส์ดีกว่าไป แล้วก็ทำใจให้มันเหมือนคนธรรมดานั่นดีที่สุด จิตใจจะได้ไม่ฟุ้งซ่าน

ตอบเมื่อ: 01 ต.ค.2008, 3:29 pm

ขันธ์ คุณไม่เคยปรารถนาพุทธภูมิ
คุณจะรู้ได้ยังไง
ทำเป็นเดา เพื่อหาเรื่องด่าผม

กิเลสมันแสดงตนอย่างนี้ล่ะ
กลัวคนอื่นเด่นกว่าตัวเอง
ต้องสร้างจุดเด่น

เอ้าที่ถามตอบมา
ถ้าไม่ตอบแสดงว่าไม่รู้จริง
ผมจะได้สรุปว่าคุณน่ะ "ของปลอม"

รู้แค่เนี้ย เกิดกับดับ

ใครเค้าก็เกิดดับกันทั้งนั้นแหละคู้น.....

ไม่แน่จริงนี่หว่า......

ตอบเมื่อ: 01 ต.ค.2008, 3:36 pm

อ้างอิงจาก:

ธัมมุธัจจ์ หรือ ธรรมุทธัจจ์

คุณพูดไว้ก่อนหน้านี้ว่า เมตตากรัชกาย

คุณได้แสดงออกถึงเมตตานั้นแล้วครับสาธุ

หากพบศัพท์ธัมม์ที่กรัชกายพิมพ์ไปผิดหรือเพียงสงสัยว่าผิดช่วยแย้งอีกนะ

ครับ กรัชกายจะตรวจซ้ำอีกครั้งหนึ่ง

ธัมมุธัจจ์ ธัมมุทธัจจ์ ธรรมุทธัจจ์ ศัพท์ทั้งสามนี้เขียนรูปไหนก็ได้ครับ

ถูกทั้งหมด ธัมม+อุธัจจ์ ธัมม+อุทธัจจ์ ธรรม+อุทธัจจ์

อุธัจจ์ หรือ อุทธัจจ์ แปลว่า ฟุ้งซ่าน

คำว่า กรัชกาย ก็เป็นบาลี เขียนอย่างนี้ถูก

แต่เขียน กรัชกราย ผิดครับ แล้วคุณจะแก้ไหมครับน่า ยิ้ม

ตอบเมื่อ: 01 ต.ค.2008, 3:40 pm

อ้างอิงจาก:

ขันธ์ คุณไม่เคยปรารถนาพุทธภูมิ
คุณจะรู้ได้ยังไง
ทำเป็นเดา เพื่อหาเรื่องด่าผม

คนเดา นั่นมันคุณ นั่นแหละ ด้นเดาว่า ตัวเองปราถนาพุทธภูมิ ด้นเดาไปว่าคนอื่นไม่รุ้ ด้นเดาไปว่า ตัวเองจะเข้าสู่โสดาบันเมื่อไรก็ได้
ด้นเดา ต่างๆ นาๆ

อ้างอิงจาก:

กิเลสมันแสดงตนอย่างนี้ล่ะ
กลัวคนอื่นเด่นกว่าตัวเอง
ต้องสร้างจุดเด่น

ไอ้ที่คุณบอกว่า คุณ จะเข้าสู่โสดาบันเมื่อไรก็ได้ แต่ตอนนี้สร้างบารมีจะเป็นพระพุทธเจ้า นี่ ไม่ได้สร้างจุดเด่นเลยหรือ

อ้างอิงจาก:

เอ้าที่ถามตอบมา
ถ้าไม่ตอบแสดงว่าไม่รู้จริง
ผมจะได้สรุปว่าคุณน่ะ "ของปลอม"

ใครไปห้ามคุณสรุปหละครับ จะสรุปอย่างไรก็สรุปไปสิ ผมไปยัดเยียดบอกให้คุณต้องเชื่อหรือ ว่าผมของจริง

อ้างอิงจาก:

รู้แค่เนี้ย เกิดกับดับ

ใครเค้าก็เกิดดับกันทั้งนั้นแหละคู้น.....

ไม่แน่จริงนี่หว่า......

ผมคงไม่แน่จริง แต่ก็ไม่เหมือนคุณที่ไม่กล้าตอบแต่แรก

ตอบเมื่อ: 01 ต.ค.2008, 3:46 pm

อ้างอิงจาก:

ต่เขียน กรัชกราย ผิดครับ แล้วคุณจะแก้ไหมครับน่า

อ้างอิงจาก:

กรัชกายท้วงเฉพาะศัพท์ธรรม ส่วนที่เขียนชื่อคน ชื่อสถานที่ เป็นต้น ผิด อย่างนี้ถือพลาดโดยไม่เจตนา พอเดาเนื้อความกันได้

คุณ กรัชกาย คุณจะเอาอะไรกันแน่ จะแก้ชื่อ จะแก้ศัพท์บาลี คุณนี่สีลพตรปรามาสมากเอาการนะ

ไอ้ที่มีธรรมไม่ดู ใจตัวเองไม่ดู นี่ผมบอกให้คุณ ดูใจตน ไม่ใช่ให้มาดุว่า คนเขียนถุกหรือเขียนผิด ตัวเองจะว่าอย่างไร กับในกรณีที่ คนอื่นเขียนผิด

คุณจะต้องไปพูดกับทุกคนที่เขียนบาลีผิด 1
คุณจะต้องตรวจดูคำผิดของตัวเอง 1
คุณจะต้อง ให้คนอื่นแก้คำผิดนั้นด้วย 1

กรัชกาย อย่าเลือกปฏิบัติ และ ให้รู้จักมาตรฐานและสำรวจใจตัวเองลึกๆ ว่า จะทำไปทำไม ในเมื่อคุณไม่สามารถจะให้คนทุกคนแก้ไขให้ถูกได้
คุณมีสิทธิ์จะเตือนได้ แต่มันต้องไม่ใช่ประเด็น อย่ามีสีลพตรปรามาสให้มาก กัดกาย

ตอบเมื่อ: 01 ต.ค.2008, 4:07 pm

อ้างอิงจาก:

ผมได้ยินแต่คุณ ทั้ง สี่ ร้องเสียงอย่างนั้นนะครับ

ทั้งสี่ สี่ หรือ ๔ คุณนับคามินด้วยหรือ

คุณคามินปัจจุบันกาลท่านหยุดแล้วครับ มันเป็นอดีตล่วงไปแล้วดับแล้ว
ปล่อยๆ ไปเถอะ ค่อยๆ ตัดออกทีละหนึ่งๆ เดี๋ยวก็โล่งใจ

อ้อ ... ยังไม่หมด เหลืออีกศัพท์หนึ่ง อภินิหาริย์

ที่ถูกเป็น อภินิหาร
เขียนอภินิหาริย์ ผิด

หากเป็นปาฏิหาริย์ เขียนปาฏิหาร ผิด

รับยอมผิดว่า ขณะพิมพ์นึกเทียบปาฏิหาริย์

กรัชกายไม่ดื้อน๊า ผิดก็ว่าผิด ทำลายอัตตาไปด้วยเบากายเบาใจดี ยิ้ม

ตอบเมื่อ: 01 ต.ค.2008, 4:26 pm

อ้างอิงจาก:

เอ้าตอบมา รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ
เกิดดับได้ยังไง
เล่าเหตุการณ์และรายละเอียดมาด้วย

ขันธ์ตอบไม่ได้ เฮ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ตอบเมื่อ: 01 ต.ค.2008, 4:28 pm

สาธุ คุณ กรัชกาย ที่ลดอัตตาลงไป ถ้าทำมากๆ จะเป็นกุศลที่ติดตัว เมื่อทำอะไร กุศลอันนี้จะทำให้เราตัดภพตัดชาติได้ง่าย แต่ต้องทำให้เป็นนิสัย

ตอบเมื่อ: 01 ต.ค.2008, 4:30 pm

อ้างอิงจาก:

เอ้าตอบมา รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ
เกิดดับได้ยังไง
เล่าเหตุการณ์และรายละเอียดมาด้วย

ขันธ์ตอบไม่ได้ เฮ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ผมว่า คุณ ตอบ คำถามผมให้ได้ก่อน แล้วผมจะตอบให้ฟัง
ผมถามว่า น้ำล้นถ้วย คืออะไร นั่นแหละ ตอบมาก่อน

ตอบเมื่อ: 01 ต.ค.2008, 4:35 pm

อย่างที่บอกกรัชกายเป็นบาลี ถ้าใครเขียน กรัชกราย แปลไม่ได้ จึงผิด ประท้วงประเด็นนี้ ยิ้ม

เหมือนขันธ์ นี่เป็นบาลี แปลว่ากอง เช่น รูปขันธ์ แปลว่า กองแห่งรูป
หากใครเขียน รูปขัน ผิด

คุณขันธ์ คุณใช้ศัพท์นี้ "ขันธ์" ศัพท์เดียวโดดๆ คงให้หมายถึงองคาพยพที่เป็นตัวคุณกระมัง จึงเขียนขันธ์

หากใครเขียน คุณขัน จะดูแปลกตา เพราะขัน ศัพท์นี้ น่าจะหมายถึงภาชนะกลมๆ หลากสี สำหรับใช้ตักน้ำ เป็นต้น

ขันมีหลายประเภท ขันพลาสติกก็มี ขันเงิน ขันทอง ก็มี คุณค่าราคาจะลดหลั่นกันลงไป ตามแต่เนื้อวัสดุที่ใช้หลอมเป็นขัน

แต่เป็นขันพลาสติก ราคาถูกหน่อย แต่ถ้าหมดอายุการใช้งานใช้ด้วย
แม่บ้านจะนำไปชั่งกิโลขาย ราคาขึ้นลงตามตลาด สูงสุดไม่เกิน 6 สลึง เศร้า

ตอบเมื่อ: 01 ต.ค.2008, 4:43 pm

เอาเถอะ จะกัดกาย หรือ กรัชกาย มันไม่มีใครได้ประโยชน์ หรือ โทษหรอก
เอา จิตเอาใจตัวเองให้มันถูกต้องเสียดีกว่า

ที่เคยถามว่า ผมฝึกแนวไหน ก็จะตอบให้ฟังว่า จิตตภาวนา

สมถะ ต้อง มี ต้องทำไปเรื่อยๆ จะทำอย่างไรก็ได้ ขณะเดียวกัน สังเกตุ ทุกข์ ที่เข้าสู่ใจแล้วมองว่า มันอยู่ในระดับใด หาเหตุหาผลกับมัน ให้เห็นว่า ทุกข์ ทั้งหมดที่เกิดกับใจ เป็น อุปาทาน ทีนี้ เหตุผลใดที่ทำให้เราวางอุปาทานนั้นได้ ให้พิจารณา โดยมีเครื่องมือ คือ มหาสติ แยก ขันธ์ ให้ได้ ก็จะทำให้เรา แยกระหว่าง อุปาทาน ทั้งปวงได้

สำคัญที่สุด คือ ซื่อสัตย์ ต่อใจตน ไม่ว่า จะเป็นความเลว ความดี ต้องยอมรับว่า นี่คือ อาการของจิตที่ไหลไป หาใช่ตัวตนเรา เมื่อเราไม่มองว่ามันเป็นของเรา เราก็จะมองตามสภาพความเป็นจริง ว่า นี่คือ อกุศล นี่คือ กุศล เมื่อยอมรับได้แล้วว่า มันเกิดกับเราจริง เราก็อย่าไปเป็นพวกมัน คอยละ และ คอยดูว่า มันเกิดมาเมื่อไร มันมีอะไรเป็นเชื้อ
ตัว มหาสติปัฎฐานนั้นแหละ จะทำให้เห็นเกิดดับ จนถึงปล่อยทั้งหมดได้ เพราะไม่ยึดในอุปาทาน

พูดให้ฟังแล้วไปอ่านหลายๆเที่ยวหน่อย แล้วปฏิบัติ ให้สุจริต ต่อ ใจตน ว่า เมื่อคิดไม่ดี ก็ให้รู้ รู้ในขณะนั้นเลย อย่าปล่อยไหล เตือนตนขึ้นมาในขณะนั้น