ขอบคุณคุณลูกตาล

ตอบเมื่อ: 22 ก.ย. 2008, 8:14 am

ขอบคุณคุณลูกตาลมากนะค่ะ แต่การจะทำให้สติของเราอยู่กับตัวเองนั้นทำได้อยากมาก ทำให้เราไม่คิดว่าเขาจะทำอะไร อยู่ที่ไหน มีใครหรือไม่นั้น รู้สึกยากมาก พยายามอ่านหนังสือ สวดมนต์ ฟังเพลง อ่านนิทานให้ลูกฟัง ก็ยังคิด.....

บางครั้งที่มีปัญหากับแฟน ทำให้เรารู้สึกไม่อยากทำอะไร บางครั้งอารมณ์เสียใส่ลูก แต่เราก็รู้สึกผิดและคิดได้ว่าทำให้ลูกเสียใจ เวลาที่เราร้องไห้มีปัญหาลูกก็จะเห็นน้ำตาทุกครั้ง เราเองรู้สึกห่วงสภาพจิตใจของลูกมาก กลัวว่าลูกจะมีปัญหา แต่ลูกก็จะปลอบแม่ทุกครั้ง ทั้งที่เขาอายุเพียง 5 ขวบ แต่เขาก็คิดได้ ตอนที่เราเลิกกับแฟนคนแรก (พ่อของลูก) ลูกก็ปลอบแม่ว่า....ถ้าเขาไม่ดีก็ไม่ต้องอยู่กับเขา ซึ่งทำให้เราคิดว่า กลัวเขาจะมีปัญหาหรือว่าเกลียดผู้ชาย เรากับลูกอยู่ด้วยกันแค่ 2 คน มีพ่อแม่ก็เหมือนไม่มีเพราะ พ่อก็มีเมียใหม่ แม่ก็มีสามีใหม่ มีพี่ชายก็พึ่งพาอาศัยไม่ได้ สามีก็ไม่ค่อยฟังปัญหาของเรา เขาเอาแต่ใจและบอกว่า ตัวเขาก็เคลียดเรื่องงานมากพออยู่แล้ว อย่าเอาเรื่องไม่เป็นเรื่องมาให้เขา แต่เราก็อยากมีคนคุยด้วย มีคนคอยปรึกษา ให้กำลังใจ มีเพื่อนก็ไว้ใจไม่ได้เวลาที่มีปัญหา เราเคยปรึกษาแล้วเขาเอาเรื่องของเราไปบอกต่อคนอื่นในที่ทำงาน เราไม่รู้จะพึ่งใคร ปรึกษาใคร เราพยายามยืนด้วยตัวเอง แต่ดูข้างนอกเหมือนเราเป็นคนเข้มแข็ง แต่พอนอนหรือต้องอยู่คนเดียวจะคิดมากทุกครั้ง และก็ร้องไห้ออกมาทุกครั้ง อยากหาวิธีที่จะทำให้เรามีสติไม่คิดมาก อยากปล่อยวางแต่ไม่รู้จะทำอย่างไร ใครพอมีคำแนะนำดี ๆ ให้มั้ยคะ รู้สึกสงสารจิตใจลูกมาก

ตอบเมื่อ: 23 ก.ย. 2008, 10:01 pm

สู้ สู้

ตอบเมื่อ: 25 ก.ย. 2008, 8:11 am

ขอบคุนเช่นกันค่ะ ดิฉันยินดีที่จะเป็นที่ปรึกษา และเห็นใจคุณในฐานะผู้หญิงด้วยกันค่ะ

-- ถ้าผู้อื่นพึ่งไม่ได้ คุณก็หันมาพึ่งตนเองซิค่ะ เพราะทุกข์หรือสุขมันอยู่ที่จิตใจเราเองค่ะ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับคนอื่น ถ้าคุณเอาความสุขไปฝากไว้ที่คนอื่นคุณจะไม่มีวันแก้ทุกข์ได้เลยค่ะ
-- ดิฉันแนะให้คุณฝึกสติค่ะ เพราะจะช่วยลดความฟุ้งซ่านของจิตลงได้ จากแต่ก่อนคุณคิด 100 ก็จะเหลือ 80 หรือน้อยกว่านั้น คนเราทุกข์เพราะคิดนะค่ะ ปรุงแต่งไปต่างๆ นาๆ ยิ้มเห็นฟัน

-- อย่าย้อนคิดถึงอดีต เพราะมันผ่านไปแล้วเราไม่สามารถแก้ไขได้ อย่าคาดหวังกับอนาคตเพราะยังมาไม่ถึงคาดเดาไม่ได้ ให้อยู่กับปัจจุบันค่ะ มีสติรู้อยู่ตลอดเวลาว่าทำอะไรอยู่ เราคิดอะไร ให้รู้ทันความคิดนั้นๆ ทุกข์ก็รู้ว่าทุกข์ แต่อย่าไปยึดติดกับมัน ทุกข์หรอสุขมันอยู่กับเราไม่ได้นานหรอกค่ะ แปรเปลี่ยนได้ตลอดเวลา
-- เราต้องรักตัวเองให้มากกว่ารักคนอื่นค่ะ สิ่งใดคิดแล้วทำให้ตนเองทุกข์ก็อย่าคิด ถ้าคุณคิดแล้วทุกข์แสดงว่าคุณนั่นแหละกำลังทำร้ายตัวเองอยู่ค่ะ บางเรื่องวางเฉยแล้วไม่เป็นทุกข์ก็ควรวางเฉยค่ะ อย่าคาดหวังกับความคิดคนอื่น เพราะถ้าไม่เป็นไปตามที่เราคิดเราจะเป็นทุกข์

ดิฉันยินดีให้ปรึกษานะค่ะ greezi_t@hotmail.com

ตอบเมื่อ: 25 ก.ย. 2008, 9:23 pm