ผู้ตกเป็นเหยื่อของสังคม

ตอบเมื่อ: 11 มี.ค.2005, 11:58 pm

ผู้ที่คิด แยบยบ และฉ้อฉล

มอมเมาจน บางคน ตกเป็นเหยื่อ

คนมากมาย หลงใหล ไปยึดเชื่อ

เสียเลือดเนื้อ เงินตรา ให้เขาล่อ

เราต้องดิ้น ไปใจ ปรารถนา

จิตวิญญาณ์ รวดร้าว ตามใจก่อ

บางครั้งท้อ แต่ก็ผัน สุดยาวไกล

ยิ่งวิ่งไล่ ไขว่ค้า ยิ่งทุกข์ทน

บางทีได้ สิ่งสิน ที่จิตหวัง

ได้ทั้งรัก ทั้งใคร่ ใจยังหม่น

ต้องไตร่ตรอง มองจริง สิ่งใดสุข

สิ่งใดทุกข์ ทนหวัง ระวังระแวง

ต้องปล่อยใจ ปล่อยจิต คิดปล่อยวาง

กลับมาว่าง สงบสุข ทึ่ทุกแห่ง

มีมวลมิตร สนิทใจ ไม่คลางแคลง

ธรรมชี้แจง สัจจะ ว่าชัดจริง :

ตอบเมื่อ: 12 มี.ค.2005, 1:06 am

สาธุครับ

และขอยินดีกับการเป็นท่านแรก ที่เข้ามาเขียนกวีในลานกวีธรรม

ผู้เยี่ยมชม

สาธุค่ะ...

..

..ยินดีด้วยค่ะ ท่านแรกในลานกวีธรรม...

ผู้เยี่ยมชม

บางทีได้สิ่งสินที่จิตหวัง

ได้ทั้งรักทั้งใคร่ยังใจหม่น

ผมเห็นจริงข้อนี้มากเลยครับ เมื่อสมหวังครั้งใด ผมจะไม่ใช้เวลายินดีกับสิ่งที่ได้มา

กลับไปมองหาสิ่งที่สูงกว่า ดีกว่า แล้วในชีวิตก็จะไม่มีอะไรที่เรียกได้ว่าสมหวังเลย

จริงสุดๆครับ

ให้ของขวัญ 1 กล่อง สำหรับกวีคนแรกแห่งลสนกวีธรรมครับ

ผู้เยี่ยมชม

คนเรามักมองแต่ด้านหน้าหรือมองแต่ผู้อื่นเสมอ มักหลง ลืม ตัวตนของตนเอง เที่ยวท่องไปในจิตหรือการกระทำของผุ้อื่น ผู้อื่นเป็นเช่นไรรู้มากยิ่งกว่าตัวเองเสียอีก ประหลาดนักเหตุใดจึงไม่เพ่งไม่มองตังเองว่าเป็นเช่นไรหรือเป็นเพราะกิเลสที่ปิดบังตาในของตนเองจึงมองไม่เห็นว่าอะไรเป็นอะไร พระพุทธเจ้าท่านให้มองตัวเองดีกว่ามองตัวเองดีกว่า ถ้าไม่ฉลาดในการมองผู้อื่น หรือเตือนผู้อื่นไดอย่างเหมาะสม คำว่าเหมาะสมสำคัญมากเตือนแรงก็แครงใจกันเตือนเบาก้ไม่รู้สึกรู้สา ฉะนั้นการที่คิดจะเตือนผู้อื่นต้องรู้การเตือนเช่นไรจึงจะเหมาะและที่ควรจึงจะสามารถช่วยเขาได้อย่า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ใช้ความคิดส่วนตัวมาตัดสินเด็ดขาดเพราะนั้นนั้นคือเผด็จการแน่นอน ผู้ใฝ่ในธรรมพิ่งพิจารณาเพราะมิฉะนั้นความไม่พึ่งพอใจจะเกิดขึ้น อะไรๆก็เสียหมด

ขอให้ทุกคนเห็นคุณค่าของการเกิดเป็นคนหรือมนุษย์ เทอญไหม่มีใครที่เขาอยากจะเป็นคนที่ถูกผู้อื่นนินทาว่าร้ายกันทุกคนหรอกครับ ดปรดให้อภัยแก่กันและกัน อภัยทานเป็นสิ่งที่ดีผมว่าถ้าทุกมีอภัยทานดลกนี้จะสันติสุขไม่เบียดเบียนกันด้วย วาจาและการกระทำ เพื่อให้ผู้อื่นพินาศไปด้วยการกระทำของตน สาธุ............

จากผู้หวังสันติในโลก เพื่อให้โลกนี้น่าอยู่

เป็นสวรรค์บนดิน ถึงแม้ในดลถนี้จะไม่มีคำว่า

สุขจีรังจริง