พุทธคุณมีจริงไม่ต้องสงสัย

ตอบเมื่อ: 14 ธ.ค.2007, 9:08 pm

ผมพยายามปฏิบัติธรรมเท่าที่ทำได้ แต่มีหลายครั้งที่เสียทีกับกิเลส แต่ก็พยายามสู้ใหม่ล้มลุกคุกคลานมาตลอด พยายามให้ทาน รักษาศีล สวดมนต์ ภาวนา มีเรื่องที่อัศจรรย์หลายเรื่องที่เกิดขึ้นกับผมทำให้เผมมีกำลังใจที่จะภาวนา วันนี้ผมจะเล่าให้ฟัง 1 เรื่องก่อนคือผมเป็นคนชอบสะสมพระพุทธรูป และพระเครื่องโดยส่วนใหญ่จะได้รับจากพระที่ท่านให้มาแต่ผม มีบางส่วนที่บูชาจากวัดมีอยู่คืนหนึ่งตอนที่ผมสวดมนต์เสร็จและออกจากสมาธิ จิตผมก็คิดไปว่าผมยังไม่มีพระเครื่องของหลวงพ่อโสธรเลย ทำอย่างไรถึงจะมีไว้บูชาบ้างหนอ จากนั้นในวันรุ่งขึ้นผมไปทำงานตามปกติ ลืมบอกไปว่าวันนั้นผมอยู่เวรแผนกฉุกเฉิน อาชีพผมเป็นทันตแพทย์ และในเช้าวันนั้นหลังจากรักษาคนไข้คนหนึ่งเสร็จ คนไข้คนนั้นเอาหลวงพ่อโสธรรุ่นกระเบื้องหลังคาโบสถ์ให้ผม 2 องค์ ผมดีใจมากซึ่งเป็นความบังเอิญจริงๆ จากเหตุการณ์ในวันนั้นทำให้ผมมีกำลังใจที่ปฏิบัติให้มากขึ้นครับ และผมก็มีหลายเรื่องที่เกิดขึ้นอีกที่อธิบายไม่ได้ วันหลังผมจะเล่าให้ฟังอีกครับ

ตอบเมื่อ: 20 มิ.ย.2008, 12:13 pm

ขอให้ยึดมั่นในคุณความดีไว้ครับ มึน

ตอบเมื่อ: 03 ก.ย. 2008, 1:54 am

จริงสิจ๊ะ มีมาตั้ง 2500 กว่าปีแล้ว โปรดอย่างสงสัย สาธุ

ตอบเมื่อ: 04 ก.ย. 2008, 11:12 pm

ตอบเมื่อ: 05 ก.ย. 2008, 8:01 pm

สาธุอนุโมทนาด้วยเด้อ

มีเรื่องมาเล่าให้ฟังเหมือนกันนะ

เรื่องมีอยู่ว่าตั้งแต่ปี 2517-2519 ตัวเองเป็นคนชอบหากบโดยการเอาคันเบ็ดที่ยาวๆ เข้าเรียกว่าอย่างไรไม่รู้ อ่อนภาษาเด้อ เที่ยวไปตามทุ่งนาบ้านนอก ตามทุ่งนาที่มีแหล่งน้ำน้อยบ้างใหญ่บ้าง พอเห็นกบกระโดดลงน้ำก็จะคอยดูสักนิดหน่อย พอกบโผ่หัวขึ้นมาก็จะโยนเยื่อที่ติดอยู่กับเบ็ดไปหามัน พอมันกินเยื่อก็จะกระตุกคันเบ็ดเอากบมาจับหักขามัน พอหักขามันๆ ก็เอาขาหน้ามันเช็ดน้ำตามัน เราก็อดสงสารมันไม่ได้ ตอนหลังก็ไม่หักขามัน แต่ถ้าตัวไหนใหญ่หน่อยก็เอาเบ็ดเกี่ยวท้องมันเอาพุงมันมาทำเหยื่อต่อไปจะได้ไม่ต้องหาเหยื่อบ่อยๆ เพราะมันเหนียวและทน เอ ไม่เห็นเกี่ยวข้องอะไรเลย เกี่ยวสิ ทุกวันนี้ได้รับผลแห่งการกระทำนั้นโดยที่เป็นโรคกระเพาะอาหารมา 20 สิบกว่าปีแล้วรักษาไม่หาย มีอยู่ตอนปี 2526

ได้รับการจ้างสร้างบ้านให้เขาหลังหนึ่งเพราะเราเป็นช่าง ขึ้นไปตัดไม้จันทันที่มันไม่เท่ากันให้เท่ากัน ตอนที่จะไปตัดนั้นมีสติจำความได้อยู่ แต่ตอนที่ไปตัดจริงๆ ไม่รู้เลยว่าไปตัดตอนไหนและตกลงมาตอนไหน รู้สึกตัวขึ้นมาที่โรงพยาบาลก็ตอนบ่าย 4 โมงเย็น ตอนตกนั้น 2 โมงเช้า พอรู้สึกตัวขึ้นมาก็คิดถึงเรื่องที่ตนเคยกระตุก กบที่ติดเบ็ดให้ขึ้นสูงๆ และปากมันขาดออกจากเบ็ดแล้วก็ไปตกข้างหลัง จะตกลงโดนน้ำก็ตาย จะตกลงตรงไหนก็ตายทั้งนั้น เราทำเล่นด้วยความสนุก เพราะได้กบมากแล้วไม่มีที่ใส่ จะกลับบ้านแล้วก็ทำเล่นด้วยความสนุก พอรู้ตัวตื่นขึ้นมาก็นึกได้เลยว่า กบมาทวงหนี้แล้ว เพราะเราเคยทำให้เขาขาหัก เราก็ตกลงมาซี่โคลงหัก 3 ซี่

ลำบากอยู่เป็นเดือน ทำไมเรื่องอื่นไม่นึกถึงไปนึกถึงเรื่องกบ จึงว่ากบมาตามเอาที่เราได้ทำไว้กับเขา แม้ทุกวันนี้จะบวชมาแล้ว 25 พรรษาก็ยังรับผลของกรรมที่ทำไว้อยู่ทุกวันนี้ เป็นโรคกระเพาะไม่หาย วันไหนสวดมนต์แผ่เมตตาให้เขา ตื่นเช้ามาก็จะไม่อึดอัดในท้อง ถ้าวันไหนลืมแผ่เมตตาให้เขาก็จะทรมารมากทุกวันนี้ แต่ก็ต้องทนรับกรรมที่เราก่อขึ้นเอง จึงอยากจะบอกท่านใดที่ยังไม่ได้ทำกรรม ก็อย่าได้ทำเลยจงเว้นให้มากเท่าที่จะเว้นได้เพราะตัวเองโดนมาแล้วจึงมาบอกต่อ ใครไม่โดนกับตัวเองคงไม่เข้าใจหรอก แต่เรานี้เข้าใจเป็นอย่างมากเลย กมฺมุนา วตฺตติโลโก สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมจริงๆๆ นะ