ขวานวิเศษ

ตอบเมื่อ: 11 มิ.ย.2007, 11:37 am

หลังจากที่ชายหนุ่มผู้ยากจนคนหนึ่ง
ได้เข้ามาดูแลรับใช้นักพรต
ผู้กำลังบำเพ็ญเพียร ในป่านานกว่า 3 ปีแล้ว
เขาก็เกิดคิดถึงบ้าน จึงขอลากลับบ้าน
เพื่อไปอยู่ดูแลพ่อแม่ที่เริ่มแก่เฒ่าลงทุกวัน
นักพรตพยักหน้าอนุญาต
และยื่นขวานให้ชายหนุ่มเล่มหนึ่งพร้อม กับเอ่ยขึ้นว่า

“นี่เป็นขวานวิเศษ
ข้าไม่มีอะไรจะตอบแทนความมีน้ำใจของเจ้า
นอกจากขวานเล่มนี้ มันจะช่วยให้เจ้ากับพ่อแม่
มีชีวิตความเป็นอยู่ที่สุขสบาย
แต่มีข้อแม้ว่า เจ้าจะต้องใช้ขวานนี้ในทางที่ถูกเท่านั้น
มันจึงจะให้คุณแก่เจ้า
แต่ถ้าใช้ในทางที่ไม่ถูกไม่ควร
มันจะก่อภัยอย่าง มหันต์ให้กับชีวิตของเจ้า”

ชายหนุ่มรับขวานจากมือของนักพรต ก้มลงกราบ แล้วพูดว่า

“ข้าจะทำตามที่ท่านบอกทุกประการ แล้วข้าจะกลับมาหาท่านอีก”

เมื่อชายหนุ่มออกมาจากกระท่อมของนักพรตแล้ว
เขาก็มุ่งหน้ากลับบ้านพร้อมขวานวิเศษ
รุ่งเช้าของอีกวันหนึ่งเขาก็กลับมาถึงบ้าน
และเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้พ่อแม่ฟัง
พ่อแม่ของเขาดีใจเป็นอย่างยิ่ง
และเตือนให้เขาจดจำคำพูดของนักพรตให้ขึ้นใจ

จากนั้นเขาก็ลงมือทำงานด้วยการตัดฟืนไปขาย
โดยใช้ขวานวิเศษที่นักพรตให้มา
เพราะเขาเชื่อว่าขวานวิเศษเล่มนี้
จะช่วยให้พ่อแม่ของเขาสุขสบายขึ้นตามคำที่นักพรตบอก
ทุกวันเขาจึงตัดไม้ได้กองโตโดยไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย
เมื่อตัดไม้มาได้ก็จะนำไปเผาเป็นถ่าน
แล้วเอาไปขายที่ตลาด ถ่านไม้ของเขามีคุณภาพดี
ชาวบ้านจึงนิยมซื้อกันมาก
ทำให้เขามีรายได้ มากมาย
พ่อแม่เขาก็เริ่มมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น
พร้อมกับมีบ้านหลังใหม่ที่ลูกชายตัดไม้
ด้วยขวานวิเศษมาสร้างให้

ไม่นานนัก จากความขยันขันแข็ง
ด้วยการทำงานตัดฟืนเผาถ่านไปขาย
อย่างไม่ย่อท้อของชายหนุ่ม
และการรู้จักใช้จ่ายอย่างรู้คุณค่าของเงินที่หามาได้
ทำให้ครอบครัวนี้มีความ เป็นอยู่อย่างสุขสบาย
มีเงินเหลือเก็บเป็นจำนวนมาก
จนเรื่องนี้เป็นที่โจษขานของคนในหมู่บ้าน
หลายคนจึงมาขอร้องให้เขาพาไปหานักพรต
เพื่อขอของวิเศษ ชายหนุ่มทนการรบเร้า ไม่ได้
จึงได้พาชาวบ้านเหล่านั้นไปยังกระท่อมของนักพรต
เมื่อนักพรตรู้ความประสงค์ของชาวบ้านที่มาหา จึงได้เอ่ยขึ้นว่า

“ขวานที่ข้าให้ไป ก็เป็นแค่ขวานธรรมดาๆ เท่านั้นเอง”

“ครั้งนั้นท่านเป็นคนบอกข้าเองว่า
ขวานที่ท่านให้ เป็นขวานวิเศษ จะทำให้พ่อแม่ข้าสุขสบาย
แล้วก็เป็นจริงๆอย่างที่ท่านบอก
มาคราวนี้ทำไมท่านจึงบอกว่าเป็นแค่ขวานธรรมดาๆ เล่า”
ชายหนุ่มอดสงสัยมิได้

“เหตุที่ข้าบอกเช่นนั้น เพื่อให้เจ้ามีกำลังใจ
มุมานะในการทำงาน เพื่อพ่อแม่ของเจ้าเท่านั้นเอง
แต่ของวิเศษจริงๆ น่ะมีอยู่ในตัวเจ้าแล้ว
และก็มีอยู่ในตัวทุกคนที่มาด้วย”

“ท่านหมายความว่าอย่างไร ที่ว่าพวกเรามีของวิเศษอยู่ในตัว”
ชาวบ้านคนหนึ่งเอ่ยถาม

“พวกท่านที่มาไม่มีใครพิการสักคนเดียว
สามารถทำอะไรๆ ได้มากมายกว่าผู้ที่พิการ
นี่มิใช่ของวิเศษหรอกหรือ
และหากพวกท่านทำด้วยจิตใจอันวิเศษ
ด้วยวาจาอันวิเศษ มีความกตัญญู
มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ไม่เอารัดเอาเปรียบ
สมัครสมานสามัคคี มีความเพียรพยายาม
ไม่เกียจคร้าน ไม่ประมาท
ของวิเศษที่ท่านมีอยู่ก็จะอำนวยผลให้ทุกคน
กลับไปใช้ของวิเศษที่ท่านมีอยู่แล้วเถิด
เราไม่มีอะไรที่วิเศษไปกว่านี้แล้ว”

..........

พระพุทธเจ้าตรัสว่า อัตตา หิ อัตตโน นาโถ
แปลว่า ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน
และหากใครฝึกฝนตัวเองได้ดีแล้ว
ก็จะก่อให้เกิดความเจริญรุ่งเรืองแก่ตนเองเป็นแน่แท้

ดอกไม้

(จากหนังสือพิมพ์ธรรมลีลา ฉบับที่ 78 พ.ค. 50 โดยลีลา)
โดย ผู้จัดการออนไลน์

สาธุ

ตอบเมื่อ: 28 ต.ค.2007, 7:39 pm

ขอบคุณครับ

ตอบเมื่อ: 03 มิ.ย.2008, 4:36 pm

ขอบคุณครับ พุทโธ