เพื่อนบ้าน

ผู้เยี่ยมชม

คำว่าเพื่อนบ้าน ในปัจจุบันได้สิ้นสลายไปเสียแล้ว เพราะความเห็นแก่ตัวเป็นหลักใหญ่ ความอิจฉาเป็นข้อที่สอง ความริษยาเป็นข้อที่สาม เมื่อไม่มีเพื่อนบ้านก็เหมือนกับอยู่โดดเดี่ยว เมื่อต้องอยู่โดดเดี่ยวก็ไม่มีความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน เมื่อทุกคนรู้กันอย่างนี้แต่ทำไม? ยังไม่มีเพื่อนบ้าน?

ตอบเมื่อ: 03 ก.พ.2005, 4:30 pm

คือ...ความเห็นแก่ตัว ความอิจฉา ความริษยานี่มันมีอยู่ในมนุษย์ทุกผู้ทุกนาม จะมากน้อยก็ตามแต่ละบุคคล หากแต่บางคนได้มาศึกษาธรรมะและลงมือฝึกปฏิบัติบ้างก็หนักข้อกว่าเก่าก็มี

แต่บางคนได้ปฏิบัติธรรมมาช้านาน กิเลสมันก็ยังคงเดิมก็มี บางคนก็เบาบางลงได้บ้าง แต่ตราบใดที่ยังเป็นมนุษย์หากพบเพื่อนบ้านดังกล่าวก็ให้เมตตา แต่อย่าไปตามกิเลสเพื่อนบ้านก็เพียงพอ

จิตที่ดี จิตที่มีเมตตาที่ได้การฝึกฝนปฏิบัติมาดีแล้ว จะมีเพื่อนบ้านอย่างไรก็ไม่เป็นปัญหา ความโดดเดี่ยวอาจจะสอนอะไรได้หลายๆอย่าง บางคนก็พอใจอยู่กับความโดดเดี่ยวที่เปี่ยมไปด้วยกิเลส บางคนก็พอใจอยู่กับความโดดเดี่ยวท่ามกลางความนิ่ง และสงบจากกิเลสทั้งปวง

คือโดดเดี่ยวได้หลายสภาวะอีกเช่นกัน ก็จะเอาอะไรกับมนุษย์ ก็ดูๆกันไปฉากละครแต่วัน ดูละครไปก็ย้อนดูตัวไป...ก็เท่านั้นเอง...

มณี ปัทมะ ตารา

ผู้เยี่ยมชม

ผมว่า คำว่า เพื่อน ยังคงมีอยู่ในสังคมไทย และสังคมโลกครับ เพียงแต่ว่าสถานที่อยู่ของเพื่อนเราเปลี่ยนไปครับ

ยกตัวอย่าง

สมัยก่อน ที่ทำงานของเราก็คือที่บ้าน เพราะเราทำนา ทำสวน เพื่อนที่จะพบปะเจอะเจอ ก็คือ เพื่อนบ้าน ส่วน ผู้ที่อยู่ห่างไกลออกไปคนละหมู่บ้าน เราก็ไม่สนิทกัน

สมัยนี้ เราต้องเคลื่อนย้ายตัวเอง ไปทำงานตามที่ต่างๆ นอกบ้าน มีบ้านก็แทบไม่ได้อยู่บ้านเลย เพื่อนของเรามักจะกลายเป็นเพื่อนที่ทำงานไปแทน ส่วนบ้านที่ข้างๆ กัน ก็กลายเป็นคนไม่สนิทกันไป เพราะเขาก็ไม่ค่อยอยู่บ้านเหมือนกัน

ดังนั้น เรายังมีเพื่อนอยู่ครับ เพราะมนุษย์เป็นสัตว์สังคม ยังไงก็หนีเรื่องเพื่อนไปไม่พ้นครับ