เรื่องผมเอง .....หลงทางเพราะติดสุข

ผู้เยี่ยมชม

หลงทางเพราะติดสุข

สมัยยังไม่มีปัญหาชีวิต ไม่เคยคิดที่จะอ่าน และศึกษา ธรรมะเลย

คิดว่ามันเป็น ของเก่าและน่าเบื่อ สู้ไปเรียน ภาษาอังกฤษ ดีกว่า

แต่เมื่อปีที่แล้วได้เจอเรื่องร้ายแรงและทำให้ทุกข์ที่สุดในชีวิต

สภาพจิตใจตอนนั้น ย่ำแย่ มาก

มีตอนหนึ่งมันทุกข์ จนรู้ตัวว่าสติเรามันจวนเจียน แล้วนะ

มันใกล้จะรับความทรมาณนี้ ไม่ไหว แล้ว....

ที่เขาเรียกว่าตายทั่งเป็น มันเป็นแบบนี้นี้เอง

ถ้าไม่เจอกับตัวก็คงไม่รู้....

ไม่เคยคิด ว่ามันแสนสาหัสปานนี้

จนไม่ไหวจริงก็ต้องไปหาหมอ ครับ..

หมอ บอก ว่าคนที่คิดหดหู่แบบ นานๆ เกิน 4-5เดือนขึ้นไปแล้วยังคิดไม่ตก

ถ้าทิ้งไว้ ก็อาจจะ เสียสติไปเลย !! เส้นแบ่งของความวิกลจิตร มันเป็นแบบนี้หรือวะนี่ !!

สุดท้าย ต้องกิน ยาแก้เครียด และยานอนหลับ

ช่วงแรกที่กินยา เราจะรู้สึก เคลิ้ม แล้วก็เห็นผลทันที

เริ่มนอน ได้ และไม่วิตก จนฟ้งซ่านอีก

กินยามาได้ เดือนก็รู้ ว่ามันต้อง เพิ่มปริมาณนะ จาก หนึ่ง เป็น สอง มัน ต้องเพิ่มไปเรื่อย ๆ ..

จน มัน กลายเป็นสิ่งจำเป็นไปแล้ว .....

เริ่มมาคิดแล้วว่า ตกลง ยาของฝรั่ง มันช่วยได้จริงหรือ ?

มันเป็นการแก้ที่ถูกแล้วแล้วหรือ ?

(ตอน ต่อไป จุดเปลี่ยน)

ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ

chat156@hotmail.com

ผู้เยี่ยมชม

แล้วจะมารออ่านนะครับ ...

ขอบคุณสำหรับธรรมทานครับ

ตอบเมื่อ: 01 ก.พ.2005, 1:44 pm

ดีจังนะค่ะ ที่ผ่านช่วงนั้นมาได้

แล้วจะรอดูจุดเปลี่ยนค่ะ

ผู้เยี่ยมชม

นี่ดีนะครับ ว่าตอนนั้นไม่หาวิธีการแก้ไขปัญหาด้วยการหันไปพึ่งยาเสพติด บุหรี่ สุราต่างๆ เหมือนที่ญาติผมได้เคยทำมา แต่ปัจจุบันท่านได้เลิกจากสิ่งเหล่านี้แล้ว

ถ้าเปรียบการเดินทางชีวิต เหมือนการเดินทางจากกรุงเทพฯ ไปเชียงใหม่

ปัญหาของคุณนี่ถือว่า ได้ขับผ่านต้นทางมาได้เรียบร้อยแล้ว แต่มาหลงที่กลางทางครับ แถวๆ พิษณุโลก ทำนองนี้ เพราะฉะนั้น ความรุนแรงจะน้อยกว่าหลงตั้งแต่ต้นทาง คือ หลงตั้งแต่รังสิตเลย อย่างนี้ร้ายแรงครับ เหมือนคนที่มีปัญหาแล้วหันไปพึ่งอบายมุข เพราะยานอนหลับต่างๆ มีภัยกับเราแค่ชาตินี้เท่านั้น แต่ยาเสพติดต่างๆ มีภัยกับเราข้ามภพข้ามชาติทีเดียวครับ

อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่า ภาคสอง คุณจะหาทางออกจากพิษณุโลกเจอแล้ว กำลังจะมุ่งหน้าไปเชียงใหม่ ยินดีด้วยนะครับ แล้วจะติดตามอ่าน

ผู้เยี่ยมชม

.........จะท้อแค่ไหนก็ยังมีไฟอยู่........

.

อย่าท้อ................ขอจง..............ได้ลุกขึ้นสู้

.

โลกรู้..................ว่าคุณ.............ยังคงเข้มแข็ง

.

กำลังใจ...............ยังคง.............มีให้เติมแรง

.

หัวใจแกร่ง.........กล้าไว้............เพื่อใครสักคน