ฉันผู้ไม่แพ้

ตอบเมื่อ: 26 พ.ค.2007, 7:40 pm

ฉันผู้ไม่แพ้

อ่อนล้าและเหน็บหนาว
รวดร้าวและหมองหม่น
เจ็บปวดและทุกข์ทน
ไม่อับจนซึ่งหนทาง

น้ำตาที่รินไหล
หลั่งรดใจที่อ้างว้าง
ร่างนี้แม้บอบบาง
ไม่ร้างรอคอยง้อใคร

มาช่วยอำนวยผล
มายินยลมาเห็นใจ
ชีพนี้แม้ยากไร้
ไม่ถอดใจพ่ายแพ้เลย

น้ำตาที่รินไหล
หลั่งออกไปใช่เปิดเผย
กลืนทุกข์คายสุขเชย
ใช่เฉลยว่าพ่ายแพ้

ยังสู้มิท้อถอย
ล้มร้อยครั้งพลั้งร้อยแผล
ไม่มีใครเหลียวแล
ไม่ยอมแพ้ก่อนสิ้นแรง

สู้แม้รู้จะแพ้
เพราะอ่อนแอกายไม่แกร่ง
ไม่สิ้นหวังแม้สิ้นแรง
จะกล้าแกร่งอุดมการณ์

สิริมงคล ๒๗/๐๒/๔๒

ตอบเมื่อ: 27 พ.ค.2007, 2:25 pm

อย่างไรไม่ท้อถอย
ไร้สำออยคอยถามหา
เพื่อนแท้แก้สงกา
มิพึ่งพาลาแล้วโลก

น้ำตาฤาแห้งหาย
สลายไปใยต้องโศก
คร่ำครวญหวนวิโยค
ดั่งเป็นโรคโงกซึมคล้าย

ธรรมดาแห่งโลกธรรม
หากไม่คว่ำพร่ำพลิกหงาย
นินทาล้ากลับกลาย
เป็นสรรเสริญเพลินเผลอใจ

ดีชั่วก็ช่างเถิด
ผลส่งเลิศประเสริฐสาย
นิพพานหาญกล้าตาย
พ้นบรรยายธรรมแท้จริง

ธรรมะสวัสดี

มณี ปัทมะ ตารา

ผีเสื้อ

ผู้เยี่ยมชม

อ่อนล้า และ เหน็บหนาว
เมื่อถึง คราว ฝนหลั่งริน
หัวใจ แทบ พังภินท์
ยามได้ ยิน เสียงคร่ำครวญ

น้ำตา ที่ รินไหล
หฤทัย ให้ ผันผวน
ชีวิต เริ่ม เรรวน
โศกกำสรวล หวน อาลัย

ยังสู้ มิ รู้ถอย
อย่าเลื่อนลอย ลา ลับไกล
มิรู้ หลัก เส้นชัย
อย่าแพ้ พ่าย ให้อดทน

สู้แม้ รู้ จะแพ้
ใช่จะ แน่ มิกังวล
กายใจ ควร ตั้งตน
ควรฝึก ฝน ให้จงดี

ไม่มี ใคร เหลียวแล
ไม่ท้อ แท้ แต่ยังมี
เพื่อนพ้อง และ น้องพี่
บนโลก นี้ มีมากมาย

ผู้ไม่แพ้ ลูกนก

ตอบเมื่อ: 06 มิ.ย.2007, 1:56 pm

I don't want to be the winner.
I didn't say, i'm a loser.
What you've got from those things
if you have no-one left.

ตอบเมื่อ: 07 มิ.ย.2007, 1:30 am

อ้างอิงจาก:

I don't want to be the winner.
I didn't say, i'm a loser.
What you've got from those things
if you have no-one left.

แปลว่า...

ฉันไม่ได้ต้องการเป็นผู้ชนะ
แต่ฉันไม่ได้หมายความว่าฉันจะเป็นผู้แพ้
คุณหวังที่จะได้อะไรจากสิ่งเหล่านั้น
ถ้าคุณไม่เหลือใครเลย

ฉันไม่ได้ต้องการเป็นผู้ชนะ
แต่หาละความหมายเห็นเช่นผู้แพ้
คุณหวังที่ได้อะไรในปรวนแปร
ชนะแพ้แท้ไม่เหลือซึ่งใครเลย

เพียงสมมติทางภาษาว่าไม่ยึด
กลับสู้ฮึดอึดอ้างทางความเผย
ศีลวินัยไร้พื้นฐานพาลหยาบเคย
ติดคิดเฉยเอ่ยปรุงแต่งกิเลสคน

สร้างฉากไว้ให้คนหลงตามความคิด
กล่าวสะกิดผิดชั่วมัวสับสน
ฝึกดูจิตรู้ขณะอารมณ์ตน
หาใช่ค้นเพ่งโทษโปรดละวาง

ธรรมะสวัสดี

มณี ปัทมะ ตารา

ผีเสื้อ

ตอบเมื่อ: 19 มิ.ย.2007, 9:14 am

ขอบคุณมาก
เป็นบทกลอนที่หยิ่งทรนงอย่างยิ่ง

เหมือนบทกลอนที่เคยอ่านแต่สมัย เมื่อ 20 ปีที่แล้ว

"เพื่อศักดิ์นักสู้"

จำได้ขึ้นใจ บทที่ว่า

"มีสองขามายืนบนพื้นภพ
มีตาครบคู่สมองมาส่องหน
มีสองมือถือพิทักษ์รักค่าตน
มีกมลมาเพื่อเชื่อตนเอง"

รัก

ตอบเมื่อ: 20 มิ.ย.2007, 10:43 am

คุณสิริมงคลที่รัก

ขอก็อป ไปใช้ คงไม่ว่ากัน ในเวป thaiwriter.net

ขอขอบพระคุณ

ตอบเมื่อ: 20 มิ.ย.2007, 11:40 am

ไม่เป็นไรครับ kanawat_ny แต่ผมตามลิงค์ที่คุณให้ไปแล้วผมเข้าไม่ได้ สมัครสมาชิกแล้ว ให้รออีเมล์ ก็ยังไม่เห็น ผมไม่เก่งคอมฯ ด้วยสิ

ขอบคุณ
สิริมงคล

ตอบเมื่อ: 25 มิ.ย.2007, 11:16 am

มีน้องคนหนึ่งเขาขาดกำลังใจ (อย่างมาก) เลยพูดเรื่องราวของกลอนที่คุณสิริมงคลแต่งให้เขาฟัง วันนี้เลยขออนุญาตอีกครั้ง ขอปริ้นซ์ เลยละทีนี้

อีกอย่างน่ะ ขอฝากกลอนบทนี้มาให้อ่าน แต่งไว้นานแล้ว (ตั้งแต่ลงสนามใหม่ๆ) อาจจะไม่เพราะแต่ก็ยังแก้ไม่ได้ (บทที่1) ยังไงขอความคิดเห็นแก้ไขด้วย Thank

อนึ่ง ลองสมัครใหม่น่ะ thaiwriter.com และ http://www.thaiwriter.net/ เวปนี้มีดีหลายอย่าง มีการวิจารณ์เรื่องสั้น การวิจารณ์บทกวี โดยสมาชิกไทยไรเตอร์ คุณสิริมงคลแต่งกลอนเก่งอยู่แล้ว ลองไปเล่นกับเพื่อนๆ ที่สนาม เผื่อมีอะไรให้เราเก็บใส่กระเป๋า

ฝากบทกลอนนี้มาให้อ่าน ...เขียนไว้ตั้งนานแล้ว แต่ไม่อยากเปลี่ยนแปลงข้อความ โดยเฉพาะบทที่ 1 ซึ่งมีแต่เสียงตรี (ทำให้ไม่ไพเราะ)

อย่าสิ้นหวัง

อย่าสิ้นหวัง...ทุกคนย่อมมีวันที่จะผิดพลาด
เพียงประมาทหนทางเดินอย่าหวั่นไหว
เริ่มต้นก่อสร้างพลังจากภายใน
ปลุกหัวใจอ่อนโรยราก้าวต่อไป (บทนี้แหละที่ไม่สุนทรีย์ หากยังไงก็ช่วยปรับให้ด้วย)
อย่าสิ้นหวัง...ชีวิตนี้ต้องต่อสู้
ให้โลกรู้ว่าคนแกร่งเป็นไฉน
ล้มและแพ้คือเพลงชีวิตคิดท้อใย
เริ่มต้นใหม่ยังทันตั้งใจจริง
อย่าสิ้นหวัง...ทุกหนทางผิดย่อมมีทางถูกแก้
เมื่อมีชนะย่อมมีแพ้แท้ทุกสิ่ง
เมื่อล้มได้ต้องลุกได้อย่าประวิง
ใครท้วงติงควรยึดเป็นบทเรียน
อย่าสิ้นหวัง...ตราบชีพยังมีแรงให้ดิ้นร่า
ตราบมีมืดมีทิวามาผัดเปลี่ยน
เกิดเป็นคนควรสร้างควรหมั่นเพียร
วันข้างหน้าจะเสถียรดังใจปอง
อย่าสิ้นหวัง...โลกนี้ยังหมุนไปให้ไขว่คว้า
เริ่มที่ตัวก่อที่ใจใคร่สนอง
วันนี้เศร้าวันหน้าน้ำตาจะไม่นอง
แม้มากพ้องลาภยศเงินทองอย่าปักใจ
อย่าสิ้นหวัง...ชีวิตนี้อย่าสิ้นหวัง
มาก่อฝันทอพลังแห่งวันใหม่
แม้วันนี้...เธออาจเหมือนไม่มีใคร
วันต่อไป...ใช่ว่าจะไม่มี

รัก
อิสระ ชีวา
กลุ่มวรรณกรรมอีสานใต้-น้ำยืน

ถ้ายังเข้าไม่ได้ ติดต่อ kanawat_ny@hotmail.com

ตอบเมื่อ: 25 มิ.ย.2007, 2:32 pm

เรียนคุณสิริมงคล
ขอก็อปหน้าเวปไทยไร้ท์มาให้ เผื่อเข้าไปสมัคร

ข่าว: >อีเมล์ที่ใช้สมัครสมาชิกต้องเป็นอีเมล์ที่มีอยู่จริง อย่าได้กรอกอีเมล์มั่วๆ เพื่อสมัคร ท่านไม่สามารถเข้าใช้งานได้ จนกว่าจะคลิกลิ้งค์ที่ระบบส่งไปให้ท่านยืนยันการสมัคร สำหรับท่านที่ใช้ฮ้อตเมล์นั้น บางกรณีอาจจะไปตกที่เมล์ขยะ ขอให้ตรวจสอบดูอีกครั้ง< >ท่านที่ต้องการโพสต์ข่าวการประกวด หรือความเคลื่อนไหวต่างๆ ใคร่ขอความกรุณาโพสต์ได้ที่>ห้องถามตอบปัญหาวรรณกรรมครับ<-ขอบคุณ แสดงกระทู้ที่ยังไม่ได้อ่าน | แสดงกระทู้ที่ตอบกลับหัวข้อของคุณ

thaiwriter สังคมออนไลน์ของนักอ่าน นักเขียนไทยทั่วโลก > โลกวรรณกรรม > เมืองแห่งลมหายใจกวี

รัก
อิสระ ชีวา
กลุ่มวรรณกรรมอีสานใต้-น้ำยืน

ตอบเมื่อ: 19 ส.ค. 2008, 9:23 pm

เจริญในธรรมทุกท่านค่ะ (ไม่แพ้เหมือนกัน แต่อ่อนในแข็งนอก)