ความสุข

ตอบเมื่อ: 26 ม.ค. 2007, 9:56 pm

ความสุข

เธอมองว่าฉันเปลี่ยวเหงา
มีความโง่เขลาสิ้นคิด
ที่เอาธรรมะเป็นมิตร
ใช้ชีวิตอยู่อย่างยากไร้

ฉันมองว่าเธอเปลี่ยวเหงา
มีความโง่เขลาชิดใกล้
เธอจึงหลงความวิไลย
ที่โลกหลอกไว้ให้ชม

ฉันจึงน้อมใจไปคิด
ชีวิตเธอขาดเหมาะสม
สุขกายทุกข์ใจฝังจม
เพราะโง่งายงมจำเริญ

เธอก็น้อมใจไปคิด
ฉันเดินทางผิดบิดเผิน
วัตถุแสงสีให้เพลิน
กลับเมินไปเดินพงไพร

ฉันสุขเธอสุขก็ถูก
แล้วแต่ใครผูกจิตไว้
แต่ถ้าหากมองเห็นสัจนัย
สุขของใคร ของฉันรึของเธอ

สิริมงคล ๑๐/๐๖/๓๘

ตอบเมื่อ: 06 ก.พ.2007, 11:21 pm

ทางเดินคอนกรีตแสงสี
มิต่างแตกมีร้อนหนาว
ทางเดินพงพฤกษ์ตรึกสกาว
ก็หลงเพลินพราวไม่ตรง

ติดคิดตรึกนึกฝึกย้อน
อาวรณ์วางไว้ไม่หลง
สติรู้อารมณ์จิตปลง
กรรมกงงงคิดปลิดไป

ธรรมะสวัสดี คุณสิริมงคล

มณี ปัทมะ ตารา

ผีเสื้อ

ตอบเมื่อ: 07 ก.พ.2007, 8:27 pm

ธรรมสวัสดีเช่นกัน ขอสมัครเป็นน้องใหม่ของเวปด้วยขอรับ