...แสงแห่งจันทร์...

ตอบเมื่อ: 18 เม.ย.2005, 11:22 pm

สองตาสองจับจ้อง หมายแสง จันทรา
หนึ่งจิตหนึ่งใจจัก นำพา ลอยล่อง
ดาวน้อยดาวใหญ่ล้อม รวมแสง ส่องกาล
ณ แห่งใดในจักรวาล ฤา ณ ใจเรา

หากจุดหมายปลายทางคือความว่างเปล่า ดับสูญ
ขอมีเพียงความรักความเมตตาตลอดการเดินทาง
แสงแห่งจันทร์นี้ก็ยินดีจักสาดส่องทางให้เจ้าตลอดไป...

คุรุรักษ์เซน

ตอบเมื่อ: 18 เม.ย.2005, 11:25 pm

ดวงสุริยะยังคงดำรงแสง
สาดแรงแปลงทุกข์สุขศรี
จันทราพานวลอวลชีวี
รัศมีพลีอาบซาบซึมกาย

โยงใยใสจิตพิศเช้าค่ำ
อวลพลังคงอยู่รู้หมาย
ไร้ละทวิลักษณ์จักกลาย
สู่สายปลายทาง.....สัจจธรรม

มณี ปัทมะ ตารา

ตอบเมื่อ: 18 เม.ย.2005, 11:28 pm

จากแอ่งแก่งลำน้ำเหนือ
ไหลเอื้อเฟื้อแยกแตกสาย
ยอดภูพรูหลั่งฝั่งปลาย
มิสลายสายธารมหานที

สัตผ่อออ...พอได้รู้ในทุกสิ่ง
ด้วยเห็นจริงจากบริสุทธิ์พิสุทธิ์หนา
ทอเตาซีพง...ไร้ขอบเขตแห่งธรรมนา
หลั่งเมตตา กรุณา อมฤตใน

มณี ปัทมะ ตารา

ตอบเมื่อ: 18 เม.ย.2005, 11:37 pm

ระยิบระยับสลับพริ้วไหวให้จับจิต
แสงจันทร์พิศสายธารประสานไข
ราตรีกาลคร้านมืดมิดวิจิตรนัย
ดั่งดวงฤทัยใฝ่อิสระธรรม...มณี ปัทมะ ตารา

คุรุรักษ์เซน

ตอบเมื่อ: 18 เม.ย.2005, 11:39 pm

พุทธธรรมค้ำ...สัตผ่อสัตตอ
รัศมีทอไร้ขอบเขตแห่งธรรมหนา
ไม่แบ่งแยกชนชั้นวรรณะนา
นอมอ...พา...ผ่อ-สัตตอ นอมอผ่อเค

พุทธธรรมแผ่ยิ่งใหญ่กว้างไพศาล
คือปราบมารเหล่าร้ายมลายสูญ
อุดมด้วยรากธรรมนำสมบูรณ์
ก่อกอบกูลพูนสุขพ้นทุกข์ภัย

มณี ปัทมะ ตารา

ตอบเมื่อ: 18 เม.ย.2005, 11:41 pm

แสงจันทร์สาดส่องไร้จุดหมาย
สายลมโชยแผ่วมาแล้วจากไป
ต้นไผ่ยังโอนเอนพริ้วไหวไปมา
เสียงขลุ่ยไผ่ยามนี้มีผู้ใดสดับฟัง
ราตรีเงียบสงัดจิตใจกลับดังก้อง
ยิ่งดังก้องยิ่งไร้ศรัทธาไร้เหตุผล
หนทางช่างไกลแสนไกลเหลือเกิน
ไม่ว่าภายนอกหรือภายใน...ฤา ไร้จุดจบ

คุรุรักษ์เซน

ตอบเมื่อ: 18 เม.ย.2005, 11:43 pm

จันทร์งามยามสาดรัศมีส่อง
พิศมองตรองไร้หมอกเมฆาหมาย
สว่างทั่วท้องนภาราตรีกาย
คืนนี้ไม่เต็มดวงห่วงชื่นชม

ดุจดั่งแรงดูดดึงพึงชวนพิศ
ซับดวงจิตติดตรึงอยู่มิรู้หาย
มิแปรเปลี่ยนเวียนสลับไม่กลับกลาย
จันทร์ส่งหมายให้รู้ตลอดกาล

ลมโบกโบยโชยชื่นรื่นดวงจิต
กระแสชิดติดแนวแถวสันหลัง
รักษ์อวลเย็นเซนซาบอาบพลัง
กระซิบดังดั่งแนบข้างมิห่างกาย

พัดคราใดใยจับกระแสผ่าน
นานเท่านานปราณคงดำรงหมาย
กระแสคลื่นกลืนเกลียวเดียวมิคลาย
แทรกในกายสลายรูปพลังครอง

ไผ่โอนพริ้วลิ่วพรมลมแรงไหว
ทั้งนอกในไวรับจับกระแส
สัมผัสพื้นยืนรากไผ่ไม่ผันแปร
ยินขลุ่ยแลกระแสใกล้ไกลแต่กาย

มณี ปัทมะ ตารา

ตอบเมื่อ: 18 เม.ย.2005, 11:46 pm

พุทธธรรมค้ำ...สัตผ่อสัตตอ
รัศมีทอไร้ขอบเขตแห่งธรรมหนา
ไม่แบ่งแยกชนชั้นวรรณะนา
นอมอ...พา...ผ่อ-สัตตอ นอมอผ่อเค

..........

พุทธธรรมแผ่ยิ่งใหญ่กว้างไพศาล
คือปราบมารเหล่าร้ายมลายสูญ
อุดมด้วยรากธรรมนำสมบูรณ์
ก่อกอบกูลพูนสุขพ้นทุกข์ภัย

..........

นำมอขอนอบน้อมพร้อมรำลึก
ธารณีตรึกแจ้งในจิตพินิจหนา
ออหลีเยองค์อริยะกราบบูชา
มูลฐานพาสรรพธรรมค้ำชูตน

..........

ผ่อลูกิตตี...จิตนี้ที่ควรเห็น
สิ่งที่เร้นรอรับความช่วยเหลือ
ซอปอลา...พาอิสระจะจุนเจือ
เย...น้อมเกื้อคารวะนมัสการ

..........

ผู่ที...นี้แจ้งสู่ผู้ได้รู้
สัตตอ...ดูอณูจิตพิศแจ่มใส
ผ่อเย...น้อมธรรมะเข้ากายใน
ระลึกใฝ่ให้แจ้งแจงในธรรม

ขอธรรมะคุ้มครองคุรุผู้ประเสริฐ คุรุผู้เมตตาธรรมทุกท่าน
ขอธรรมะคุ้มครองสรรพสัตว์ทุกชีวิตในโลกมายามนุษย์นี้ด้วยเถิดหนา สวัสดี

มณี ปัทมะ ตารา
07/09/2004-00:20

ผู้เยี่ยมชม

..จอมยุทธธรรม..
..นับถือ..นับถือ..
..ขอติดตามไปชมบารมีเรื่อยๆนะคะ.....
..สาธุๆๆ..ค่ะ.. ...

ตอบเมื่อ: 19 เม.ย.2005, 2:50 pm

สาธุครับคุณปุ๋ย

ผู้เยี่ยมชม

สาธุจ้า

ตอบเมื่อ: 03 ธ.ค.2006, 8:22 pm

ไพเราะจับจิตยิ่งนัก ขอคารวะด้วยใจจริง

ตอบเมื่อ: 08 ก.พ.2007, 10:41 pm

เดือนดับลับลาดวงดาว
ห้วงหาวหมองมืดมัวหม่น
ดุจดังดวงจิตของคน
หมองหม่นเมื่อขาดสติครอง

โลภะโทสะโมหะ
อมตะครอบจิตคนผอง
คนควรพิจารณ์ไต่ตรอง
สติต้องติดตามเตือนตน

อย่าตกเป็นทาสกิเลสชัก
เดี๋ยวจักพาใจหมองหม่น
สติดุจเดือนเตือนกมล
พาตนผ่านพ้นบ่วงมาร

สิริมงคล

ผู้เยี่ยมชม

ยังมอง...จันทร์ไม่เห็นจันทร์เห็นสิ่งใด
ยังมอง...สุริยันยังยืนยันผูกพันอันนัย
ยังมอง...เจ้าเฝ้าหวั่นวันวันร่วงไป
ยังมอง...จ้องส่องแสงส่งไปให้ถึงกัน

เห็น...เจ้าจากจิตพิศมัย
เห็น...สายใยเชื่อมผสานนานไสว
เห็น...กัลยาณมิตรสนิทใจ
เห็น...ใจห่วงใจให้อาวรณ์

เจ้า...ยังอบอุ่นกรุ่นกายสบายฤา
เจ้า...ยังฝึกปรือถือจิตวิจิตรไหม
เจ้า...ยังห่วงหารักษาทุกผู้อยู่หรือไร
เจ้า...ฤา..ลืมละ'พระจันทร์ยิ้ม'ได้ พริ้มพรายมา

ในจิต...ข้ายังระลึกถึงเสมอ
ในจิต...บ้างพลั้งเผลอเบลอสับสน
ในจิต...รู้ล้วนเปลี่ยนแปลงแสร้งวกวน
ในจิต...ตนพ้นแล้ว..ล้วนสัจธรรม

ตอบเมื่อ: 09 มี.ค.2007, 1:38 am

มอง...ยังมองจ้องจองดูจันทร์แจ่ม
มอง...ยังมองคืนแรมเพียงเดือนเสี้ยว
มอง...ยังมองไม่หวั่นไหวเพื่อดวงเดียว
มอง...ยังมองมิวางเหลียวเกี่ยวจิตตาม

เย็นกระทบกระเพื่อมลิ่วพริ้วกายไหว
ระลึกในสลับจิตรู้ซาบหวาม
สติชัดพลันกอดอกเช่นจันทร์งาม
กระแสตามทรามวัยใครคือเธอ

ใครคือเธอ เธอคือฉัน ไม่มีสอง
ธาตุปรองดองครองประสานสมานเสมอ
เธอกอดอก ฉันกอดอก จริงนะเออ
จิตยิ้มฉันคือยิ้มเธอมิเผลอเลย

มิเคยลืม...สายชลที่หลั่งหลาก
มิเคยลืม...คุรุปราบปรับดับเฉย
มิเคยลืม...สภาวะถึงจิตเชย
มิเคยลืม...ลมรำเพยเย็นถึงทรวง

อยากยินเสียง...ตามสายคลายทุกข์โศก
อยากยินเสียง...กล่าวโศลกพ้นโลกล่วง
อยากยินเสียง...แต่มิกล้าละลาบล้วง
อยากยินเสียง...เจ้าจันทร์จวงห่วงยิ้มเอย

ขอธรรมะคุ้มครองคุรุผู้ประเสริฐ คุรุผู้เมตตาธรรม...คุรุรักษ์เซน...คุรุแห่งมณี

มณี ปัทมะ ตารา

ผีเสื้อ

ผู้เยี่ยมชม

แสงแดดส่องผ่านมา..ยามเช้านี้

เศษฝุ่นไรปลิวว่อนตามลำแสง

เงียบสงบอบอุ่นผ่อนคลาย

หมุนแผ่นเสียงเพลงครูเอื้อ....."น่าเพลินใจ"

จิบกาแฟร่วมบรรเลงเพลง...."กวีธรรม"

ตอบเมื่อ: 12 มี.ค.2007, 12:18 am

คืนงานเลี้ยงพร้อมเพรียงมิตรสหาย
นั่งสบายฟังดนตรีเครื่องดีดสี
ไวโอลิน เปียโน โอ้..เพราะดี
ไม่หลบลี้มีสติสดับไป

แนวบรรเลงเพลงคำร้องของครูเอื้อ
ไพเราะเหลือเกื้อหนุนรู้สึกใส
ช่างเย็นจิตตามอารมณ์ระลึกใน
สลับใฝ่ยินตรงหูคือกายการณ์

จิตตรงจิตทราบได้คือเราเขา
แลคลายเบาไร้เจตนามาประสาน
มหาสติแห่งสุญญตาจ้าเบิกบาน
คุรุขานรู้ได้เช่นเดียวกัน

ขอธรรมะคุ้มครองคุรุผู้ประเสริฐ คุรุผู้เมตตาธรรม คุรุรักษ์เซน...คุรุแห่งมณี

มณี ปัทมะ ตารา

ผีเสื้อ

ตอบเมื่อ: 25 ส.ค. 2008, 10:29 pm

ไม่อาจจะบรรยาย ขอคารวะทุกท่าน สาธุ