ตนเอง..เมื่อทำผิด..พูดผิด..คิดผิด ก็ชื่อว่าเป็นพาลเหมือนกัน

ตอบเมื่อ: 21 พ.ย.2006, 7:40 am

คนพาลนั้น อาจจะเป็นคนพาลภายในคือตนเองก็ได้
กล่าวคือ ตนเองนั้นแหละ เมื่อทำผิด พูดผิด คิดผิด
ก็ชื่อว่าเป็นพาลเหมือนกัน
เมื่อเป็นเช่นนี้ ก็ให้พิจารณาดูตนให้เป็นอัตตัญญู
คือรู้ตนว่าเป็นอย่างไร ตนทำผิด พูดผิด คิดผิดหรือไม่
ถ้าปรากฏว่าตนเป็นดังนั้น ก็พึงรู้ว่าตนนั้นแหละเป็นพาล

เมื่อเป็นเช่นนั้น ก็ต้องสละการทำผิด พูดผิด คิดผิดนั้นเสีย
ไม่คบเอาไว้ เมื่อเป็นเช่นนี้ ก็ชื่อว่าไม่คบตนเองที่เป็นพาล
คือสละความเป็นพาลของตนเสีย นี่ก็ชื่อว่าไม่คบคนพาลประการหนึ่งด้วย

ผู้ชนะนั้นมักเข้าใจว่าตนเองเป็นผู้ได้ แต่โดยที่แท้เป็นผู้เสีย
คือเสียไมตรีจิตของอีกฝ่ายหนึ่งไปจนหมดสิ้น
หรือจะเรียกว่าได้ ก็คือได้ก่อเวร
เพราะผู้แพ้ก็จะผูกใจเพื่อจะเอาชนะต่อไป
จึงเป็นอันว่าไม่ได้ความสุขด้วยกันทั้งสองฝ่าย

ส่วนผู้ที่ละได้ทั้งแพ้ทั้งชนะจึงจะได้ความสงบสุข
ทั้งนี้โดยไม่ก่อเรื่องที่จะต้องเกิดมีแพ้ชนะกันขึ้น
แต่เมื่อจะต้องให้มีเรื่องให้แพ้ฝ่ายหนึ่งชนะฝ่ายหนึ่ง
ก็ควรต้องมีใจหนักแหน่นพอที่จะเผชิญผลได้ทุกอย่าง
และสามารถที่จะเห็นความจริงว่า “แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร”
ทั้งนี้ต้องชนะตนเอง คือชนะ “ใจ” ตนเองด้วย

: พระโอวาทธรรม วรคติธรรม พระคติธรรม
: สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก

สาธุ

ตอบเมื่อ: 23 พ.ย.2006, 7:00 pm

ขอบคุณและอนุโมทนาบุญด้วยค่ะ...คุณ Iam

ชัดเจนมากค่ะ...แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร

ขออนุญาตแบ่งปันนะคะ

เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปนะคะ

ธรรมะสวัสดีค่ะ

ยิ้ม

ตอบเมื่อ: 09 ต.ค.2012, 2:13 pm