รู้แจ้งโลก (หลวงพ่อชา สุภัทโท)

ตอบเมื่อ: 14 มี.ค.2008, 8:26 am

จะปฏิบัติธรรมอย่างไร คนเราไม่รู้จัก นึกว่าการเดินจงกรม นึกว่าการฟังธรรม นึกว่าการนั่งสมาธิ เป็นการปฏิบัติ นั่นเป็นส่วนน้อย ก็จริงอยู่ แต่มันเป็นเปลือกของมัน การปฏิบัติจริงๆ ก็ปฏิบัติเมื่อประสบอารมณ์ นั่นแหละการปฏิบัติ แล้วที่มันประสบอารมณ์อยู่นั้น เช่นมีอะไร

มีคนมาพูดไม่ถูกใจนะ เราเป็นทุกข์ขึ้นมา
ถ้าคนพูดให้ถูกใจเรา เราก็เป็นสุข

ตรงนี้แหละตรงที่จะปฏิบัติ เราจะปฏิบัติอย่างไร อันนี้สำคัญ
ถ้าเราไปวิ่งกับสุข ไปวิ่งกับทุกข์
มัวไปวิ่งกับสุข ไปวิ่งกับทุกข์อยู่นั่น
จะวิ่งตลอดจนถึงวันตายก็ไม่พบธรรมะนี่
ก็อยู่ไม่ได้ เมื่อรู้จักสุขทุกข์ทั้งสองนี้ขึ้นมาเมื่อไร
เราจะแก้ไขปัญหาอย่างไรโดยธรรมะ นี่คือการปฏิบัติ

โดยมากคนที่ได้ของที่ไม่ชอบใจ ไม่อยากจะพิจารณานะ
อย่างคนนินทาว่าเรา อย่ามาว่าฉัน มาว่าฉันทำไม
นี่คือคนปิดตัวไว้ ตรงนั้นแหละต้องปฏิบัติ

ถ้าเขาว่าเราไม่ดี เขานินทาเรานี่ควรฟัง
เขาว่าถูกหรือผิดอะไรหนอ ไม่ดีตรงไหน
เราควรรับฟัง ไม่ต้องปิด ปล่อยเข้ามาให้ดูไว้

บางทีก็มีนะที่เราไม่ดีนั่นน่ะ เขาว่าถูกยังไปโทษเขาอีกนี่
ทีนี้เรามาดูตัวเรา เราเห็นที่ไหนมันไม่ค่อยดี
เราก็เขี่ยมันออกเสีย เขี่ยโดยไม่ให้ใครรู้จักนั่นแหละ
เขี่ยสิ่งที่ไม่ดีออกเสีย มันก็ดีขึ้นมาอีก นี่คือคนมีปัญญา

สิ่งที่มันวุ่นวาย สิ่งที่มันไม่สงบอยู่ ตรงนั้นแหละ มันเป็นเหตุ สิ่งที่สงบอยู่ก็ตรงนั้นเอง เราเอามันแทนที่เข้าไปที่มันไม่สงบนั่นไง

นี่บางคนไม่รับฟัง ทิฏฐิมันแรง เราทำอย่างนั้นจริงๆ ก็ไปเถียงเขาอีกนะ ยิ่งกับลูกเราแล้ว ความเป็นจริงบางอย่างมันถูกของเขา แต่เราเข้าใจว่าเราเป็นแม่เขาไม่ยอมมัน อย่างนี้ก็มี

อย่างเราเป็นครูคนนี่ บางทีลูกศิษย์นะ เขาพูดถูกแต่ว่าเราไม่ยอมมันทำไม เพราะว่าเราเป็นครูเขา เขาจะเถียงเราได้อย่างไร นี่คิดอย่างนี้มันคิดไม่ถูก

: รู้แจ้งโลก หลวงพ่อชา สุภัทโท
http://www.watnongpahpong.org/

สาธุ

..สวัสดียามเช้าครับ..

ตอบเมื่อ: 14 มี.ค.2008, 11:44 am

อนุโมทนาสาธุค่ะ...คุณ I am

ธรรมะสวัสดีวันพระค่ะ

ยิ้ม

ตอบเมื่อ: 15 มี.ค.2008, 8:15 pm

ถ้าเราไปวิ่งกับสุข ไปวิ่งกับทุกข์
มัวไปวิ่งกับสุข ไปวิ่งกับทุกข์อยู่นั่น
จะวิ่งตลอดจนถึงวันตายก็ไม่พบธรรมะนี่

อนุโมทนาสาธุด้วยนะคะคุณ I am

ตอบเมื่อ: 13 มี.ค.2012, 4:01 pm