บางครั้งก็ท้อ

ตอบเมื่อ: 02 ก.ย. 2008, 6:19 pm

วันนี้หนูไปหาแม่ชีที่วัดมา แต่ไม่พบแม่ชี เค้าบอกว่าแม่ชีไปเมืองนอก ความจริงหนูอยากพบแม่ชี มากเลยค่ะ เพราะหนูมีปัญหาเยอะมากจน1 วันก็เล่าไม่จบ และหนู ก็เป็นคนขี้ลืมเอามากๆ หนูทำไงดีค่ะ หนูมีข้อเสียเยอะ ทั้งพิการทางได้ยินด้วยค่ะ ตอนนี้หนูก็ใครื่องช่วยฟังอยู่ค่ะ แต่ว่าการได้ยินของหนูมันลดน้อยลงทุกที บางครั้งก็ปวดเหมือนใครเอาไม่จิ้มฟันมาจิ้มที่หู และก็เจ็บมากเลยค่ะ ตอนนี้ก็เกือบจะถึงขั้น ใช้เครื่องช่วยฟังไม่ได้ หนูกลัวค่ะ ทุกวันนี้หนูเป็นอะไรก็ไปหาหมอเอง ไม่ก็ไม่ไป และไม่มีเพื่อนด้วย บางครั้งก็น้อยใจว่าทำไม แม่รับปากแล้วตั้งหลายครั้งก็ไม่ไปสักครั้ง เวลาไปไหนกับแม่อยู่กับแม่ก็มีทะเลาะกันบ้าง หนูไม่สบายใจมากเลยค่ะ ว่าทำไมค่ะ ซึ้ง

ตอบเมื่อ: 02 ก.ย. 2008, 7:20 pm

เกิดมาเป็นคนปัญหามีรอบด้านจ้าคุณจิดาภา พึงอดทนทำใจยอมรับกับ

สิ่งที่เราเป็น สิ่งที่เราประสบให้ได้เป็นเบื้องต้นก่อน แล้วค่อยๆแก้

ปัญหาไปเท่าที่เราจะทำได้แก้ได้ ช่วยตนเองให้สุดความสามารถ

หมั่นไปพบหมอตามที่หมอนัดนะครับ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด สู้ สู้

อ้างอิงจาก:

หนูมีปัญหาเยอะมากจน 1 วันก็เล่าไม่จบ

ในเมื่อ 1 วันเล่าไม่จบก็ค่อยๆเล่ามาจนกว่าจะจบนะครับ พี่กรัชกายจะ

ติดตามอ่าน ยิ้ม

ตอบเมื่อ: 02 ก.ย. 2008, 9:12 pm

ขอเป็นกำลังใจให้ น้องจิดาภา นะจ๊ะ อย่าเพิ่งท้อกับเรื่องเพียงแค่นี้ อายุเรายังน้อย อนาคตยังอีกยาวไกล หากเราท้อแท้สิ้นหวังเสียตั้งแต่ตอนนี้แล้วเราจะยืนหยัดอยู่บนโลกใบนี้ได้อย่างไร พยายามคิดในแง่บวกไว้นะ เวลารู้สึกเศร้าใจ ก็ลองคิดหรือมองถึงคนอื่นที่ด้อยโอกาสกว่าเรา อย่างบางคนเกิดมาดวงตาบอดมิด ไม่มีโอกาสมองเห็นโลก เห็นสิ่งที่สวยสดงดงามเหมือนอย่างเรา หรือบางคนเกิดมาพิการเดินไม่ได้ แล้วเราจะรู้สึกดีขึ้น เพราะเราโชคดีกว่าเขาเหล่านั้นนักหนา

ส่วนเรื่องคุณแม่นั้น ท่านคงมีเหตุผลของท่าน หันหน้าเข้าหากันมีอะไรก็เปิดอกคุยกันเสีย อย่าปล่อยทิ้งไว้ มันจะค่อย ๆ สะสมจนเป็นเนื้อร้าย ที่ยากจะรักษา ไม่มีใครหวังดีต่อเราเท่าคุณแม่หรอกค่ะ เวลารู้สึกโกรธท่านขึ้นมา ก็ให้นึกถึงสิ่งดี ๆ ที่ท่านทำให้เรามาตั้งแต่เกิดเถิด มากมายมหาศาลนัก บอกได้เลยว่าแม่คือผู้ที่รักเรา-หวังดีต่อเรา-อดทนกับเรา และอภัยให้เราได้ในทุกเรื่อง เวลาเราทุกข์แม่ของเราจะทุกข์มากกว่าเราหลายเท่านัก ลองสังเกตุดูนะคะ แล้วน้องจะอภัยให้แม่และรักแม่มากขึ้นกว่าเดิมอีก ที่พี่พูดได้เพราะเคยมีประสบการณ์มาก่อน เคยทำไม่ดีกับแม่ จนบางครั้งแม่ร้องไห้(บาปมากถึงตกนรกนะ) จึงอยากให้ทุกคนทำดีกับคุณแม่ให้มาก ๆ ก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้ทำ

ด้วยความปรารถนาดีค่ะ สาธุ

ตอบเมื่อ: 03 ก.ย. 2008, 12:58 pm

มันคือเวณกรรมของแต จริงๆ เลยใช่มั้ยค่ะ ทุกอย่างที่มีแต่ปัญหาเข้ามาแตก็จะปลอบใจตัวเองว่ามันคือเวณกรรมนะจะเป็นยังไงเราต้องชดใช้ แตคิดแบบนี้ตลอดมาเลย บางครั้งก็อึดอัดเหมือนกันต้องแอบร้องไห้บ่อยๆ มีหลายคนว่า ดูชีวิตของแตคงจะสบายและมีความสุข แต่นั้นภายนอก แตไม่ได้แสดงออกมา เวลามีคนมาเล่า เขาว่าแตแบบนั้นแบบนี้ แตก็หัวเราะออกมา เพื่อนก็บอกว่าดีเนาะที่ไม่โกรธอะไรเลย แต่ความจริงแล้ว แตเองก็เสียใจ ไม่ได้โกรธ แต่บางครั้งก็ระเบิดออกมา ไปด่าไปถาม ร้องไห้ไปด้วย เหมือนคนบ้าเลยค่ะ ใจขอแตอยากจะขอโทษในวันนั้น จนแตฝันว่าแตไปขอโทษเขาแล้ว ทุกวันนี้ก็ไม่ได้ขอโทษ เพราะแตอยู่ตัวคนเดียวมาตลอด ไม่มีกลุ่มไม่มีเพื่อนสนิด และแตก็รู้ตัวเองดีว่าตัวเองเป็นอะไร แม้แต่ครู อาจารย์บางคนยังไม่ชอบแตเลย.
เรื่องหลายเรื่อง แต ไม่สามารถเล่าให้ใครฟังได้ทั้งหมด คิดไม่ออกบ้าง บอกไม่ถูกบ้าง อะไรประมาณนี้

ตอบเมื่อ: 03 ก.ย. 2008, 7:57 pm

อ้างอิงจาก:

มันคือเวรกรรมของแต จริงๆ เลยใช่มั้ยค่ะ

กรรมเก่า คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ (สํ.สฬ.18/217/166)
นี่แปลว่า มนุษย์ที่เกิดมาบนโลกใบนี้มีกรรมเก่ากันทุกคน มีทุกข์ติดมาพร้อมกับการเกิดด้วยกันทั้งสิ้น

จะทำอย่างไรได้ครับเกิดมาแล้วนี่ แต่ก็ไม่โดดเดี่ยวสะทีเดียว ยังพอมีบุญอยู่บ้าง นั่นก็คือว่าเราเกิดมาพบและได้นับถือพระพุทธศาสนา
อย่างน้อยเราก็มีพุทโธในใจ วันไหนเวลาใดรู้สึกอ้างว้าง ก็นึกถึงพระพุทธเจ้านึกถึงพุทโธ

หรือไปสนทนากับแม่ชีที่วัดอย่างที่บอกก็ได้ มีโอกาสก็เข้าไปในโบสถ์ไหว้พระประธานอธิษฐานให้จิตใจสบายๆ

บ้านคุณจิดาภาคงอยู่ใกล้วัดกระมัง เป็นไงบ้างวัดร่มรื่นไหม มีต้นไม้บ้างหรือเปล่า

อ้อหรือว่าวัดในกทม. แบบนี้คงหาต้นไม้ยาก ไม่เหมือนวัดต่างจังหวัดซึ่งมีต้นไม้ร่มรื่นบรรยากาศเงียบสงบดีใช่ไหมครับ ยิ้ม

สิ่งใดๆ ผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านๆไปนะครับ เก็บมาคิดทำให้ไม่สบายใจเปล่า ๆ ไม่พึงย้ำนึกน้อยเนื้อต่ำใจในชีวิตในวาสนาตนเองที่เป็นอย่างนั้น สู้ต่อไปนะครับแล้ววันหนึ่งคงเป็นของเรา

ตอบเมื่อ: 03 ก.ย. 2008, 10:06 pm

ท้อ...เป็นเรื่อง ธรรมดา

แต่ ต้องไม่ท้อแท้

คือ ต้อง ท้อไม่แท้ คือ ท้อได้บ้างเป็นบางครั้งบางคราว....และ ต้องลุกขึ้นยืนได้

หนูบอก บางครั้งก็ท้อ ก็เป็นเรื่องที่ดีแล้ว
ยิ่งศึกษา และ ปฏิบัติธรรม ความท้อจะยิ่งน้อยลงๆ

เป็นกำลังใจ สู้ สู้

ลองไปหา คลิปวิดีโอ ของ สมจิตร จงจอหอ นักชกเหรียญทองโอลิมปิกมาดูสิ
เขาขนาด เคยร้องไห้โฮ ออกทางทีวี.... แต่ เขาสู้ไม่ถอย สุดท้ายก็มีวันที่สมหวัง

เอากลอนมาฝาก
อาชอบแต่งกลอนจ๊ะ

ต้นยาง โดนกรีด ยังยืนหยัด

ตระหง่านชัด ไม่ยอมแพ้ แก่ฟ้าฝน

บอกนัย งดงาม ความอดทน

จึงผ่านพ้น เภทภัย ได้ทุกครา

ยามคนเรา ยุ่งใจ ในชีวิต

จึงอย่าคิด ท้อแท้ และอ่อนล้า

ลุกหยัดยืน ขืนข้อ ต่อชะตา

ประกาศกล้า อดทน เยี่ยงคนจริง

ตอบเมื่อ: 04 ก.ย. 2008, 7:12 pm

ทุกสิ่ง ทุกอย่าง มันเป็นกรรมจริง ๆ นะคะ ไม่มีใครหนี่กฎของกรรม
ได้หรอก ในอดีตชาติเราทุกคนก็เคยสุข สมหวังมาทุกอย่าง
แต่เวลานี้มันเป็นปัจจุบัน เราอาจอยู่ในความทุกข์ มันก็สลับกันไป

แม้แต่พระพุทธเจ้า ยังหนีกฎของกรรมไม่พ้นเลย
แล้วคนธรรมดาอย่างเรา ๆ จะหนีได้อย่างไร

ทำใจยอมรับน่ะดีที่สุดค่ะ

ทำบุญไปเรื่อย ๆ อ่านธรรมะบ่อยๆ

แล้วเราจะดีขึ้น

เป็นกำลังใจนะคะ สู้ สู้

ตอบเมื่อ: 09 ก.ย. 2008, 9:23 pm

ปัญหาชีวิต ร้องไห้

ชีวิตหรือ คืออาการ แก้ปัญหา
เราต้องกล้าเผชิญหน้าอย่าเมินหนี
ควรศึกษา ปัญหานั้น ให้ดี
เพราะไม่มี ปัญหาใด ยิ่งใหญ่เกิน
เมื่อชีวิต ผิดหวัง อย่านั่งท้อ
จงคิดต่อ สู้เถิด จะเกิดผล
ผิดเป็นครู รู้แก้ ให้แก่ตน
เกิดเป็นคน ต้องต่อสู้ จึงอยู่ดี
ชีวิตนี้ ทุกวันนี้ ล้วนปัญหา
ช่วยปัญญา ช่วยคิด วินิจฉัย
มีสติ คอยยับยั้ง ระวังใจ
มีขันติ ควบคุมไว้สบายใจเอย
แลบลิ้น

เราต้องสู้ แลบลิ้น

ก้าวต่อไป ก้าวต่อไป อย่าได้หยุด
แม้สะดุด ล้มลงไป อย่าใจฝ่อ
เป็นนักสู้ ต้องสู้สิ อย่ารีรอ
อย่าย่อท้อ หนทางยาว จงก้าวไป
โน้นจุดหมาย ปลายทาง อยู่ข้างหน้า
จะเหิรฟ้า ข้ามเขา เอาให้ได้
มิหวั่นพลาด มิหวั่นแพ้ มิแคร์ภัย
มิหวั่นใจ มิหวั่นจิต สักนิดเดียว
เกิดเป็นคน อย่ายากจน กตัญญู
ควรต้องรู้ บุญคุณ ที่หนุนเกื้อ
พ่อแม่ครู อาจารย์ ท่านเอื้อเฟื้อ
อีกบุคคล ที่ช่วยเหลือ เกื้อหนุนเรา

เกิดเป็นคน อย่ายากจน กตัญญู
ควรต้องรู้ บุญคุณ ประเทศชาติ
ทหารตำรวจ วีรชน คนใจกล้า
พลีกายา เพื่อพสุธาประชาไทย
ซึ้ง

ต้องไม่ลืม ฮิฮิฮิ

ตอบเมื่อ: 13 ก.ย. 2008, 4:15 pm

เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ
สู้ๆ

ตอบเมื่อ: 13 ก.ย. 2008, 4:24 pm

ตอบเมื่อ: 19 ก.ย. 2008, 11:13 am

สู้ๆครับ
สู้ๆโชคชะตาไป
จำเรื่องพระมหาชนกเป็น สติเตือนไว้ครับ
เป็นกำลังใจให้ครับ
จ.ม. มาหรือ โทร 0897374513
บุญชัย คุณสินสมบัติ
บมจ. ซินเน็กซ์ ไทย ห.ญ.
38,40 ถ.โชติวิทยะกุล3
อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา 90110 จะตอบอย่าง ละเอียดเข้าใจ

ตอบเมื่อ: 26 ก.ย. 2008, 3:34 pm

น้องแตคะ อย่ามัวคิดน้อยใจในชะตาชีวิตและมองว่าทุกสิ่งทุกอย่างรอบๆตัวกำลังเลวร้ายไปทุกทีเพราะมันเป็นการทำลายสุขภาพจิตตัวเองอย่างมาก อย่ามัวแต่บอกตัวเองว่ามันเป็นกรรมของเราที่เกิดมาเป็นคนนี้และเป็นแบบนี้ พี่เองถ้าย้อนอดีตชาติกลับไปได้พี่ก็อยากเปลี่ยนแปลงอะไรๆหลายอย่างเหมือนกัน แต่ความเป็นจริงไม่มีใครทำได้ ขอให้น้องมีชีวิตอยู่เพื่อวันนี้ ทำวันนี้ให้ดีที่สุดทางกายกรรม มโนกรรม และวจีกรรม เพราะสิ่งที่น้องทำในวันนี้ไม่ว่าดีหรือเลวมันจะปรากฎในอนาคต และน้องจะไม่ต้องมานั่งเสียใจอีกในภายหลัง น้องแตคะลองมองดูรอบๆตัวอีกครั้งด้วยสติซิคะ น้องจะพบว่าโลกนี้ไม่โหดร้ายกับทุกคนหรอกเพียงแต่ใจเราหาสิ่งดีๆที่ธรรมชาติชดเชยให้เราไม่ได้ต่างหาก

เมื่อ17ปีที่แล้วมีผู้หญิงคนนึงคิดว่าโลกนี้ช่างโหดร้ายเหลือเกิน เวรกรรมอะไรหนอทำให้ พ่อ แม่ ยาย ต้องมาเสียชีวิตพร้อมกัน กรรม อันใดหนอที่ทำให้เราต้องมีชีวิตต่อสู้อย่างโดดเดียวลำพัง ตอนนี้ผู้หญิงคนนนั้เธอมองย้อนกลับไปและขอบคุณความลำบากเหลือเกินที่เป็นวัคซีนให้เธอรู้จักเรียนรู้ที่จะมีชีวิตอยู่ด้วยตนเองจนมานั่งตอบกระทู้น้องตอนนี้

น้องแตหยุดทำลายจิตใจตัวเองด้วยความคิดที่ไม่ดีของตัวเอง เช็ดกระจกในใจของน้องให้สะอาดแล้วน้องจะพบว่าไม่ได้มีน้องคนเดียวที่โชคร้าย ไม่ว่าอะไรเกิดขึ้นน้องยังมีคุณแม่ มีคนให้อาศัยอกอุ่นๆ และสิ่งดีๆในตัวน้องที่รอน้องค้นหาอยู่ ใช้เวลาที่จะนั่งน้อยใจในชีวิตไปหากลัยาณมิตรที่ดี ไปช่วยคนพิการทางการคนอื่นตามความสมมารถของเรา แล้วน้องจะพบว่าน้องเป็นคนมีคุณค่าเพราะน้องสามารถช่วยคนอื่นได้

พี่เป็นกำลังใจให้คะ ขอให้น้องถนอมน้ำใจคุณแม่ไว้ก่อนที่น้องจะหมดโอกาสเหมือนพี่

สู้ สู้