ชอลบ

ตอบเมื่อ: 27 ก.ย. 2007, 11:40 am

ขอลบ

ตอบเมื่อ: 27 ก.ย. 2007, 4:26 pm

ต้องตัดใจคิดปลงให้ตกว่าเรามีกรรมทำให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นมา ทำใจให้ได้ว่าทุกเรื่องในโลกนี้เปนเพียงเรื่องสมมุติ ต่างมาเล่นละครกันทั้งนั้น สมมุติว่ามาเป็น สามี ภรรยา ลูก ญาติ ถ้าเราไม่ยึดมั่นถือมั่นมากไปเราก็จะทุกข์น้อยลง อาจทำได้ยากแต่ต้องทำให้ได้คือ ตัดใจให้ได้เพราะไม่ตัดใจเราก็ทุกข์จนตาย ผู้ชายที่ไม่ดีเขาก็สร้างกรรมของเขา วันนึงไม่ว่าในชาตินี้หรือชาติหน้าเขาย่อมได้รับผลกรรมของเขาเอง เราพยายามเอาใจออกจากเขา และเริ่มหาชีวิตใหม่ที่ดีของเรา

พระท่านสอนให้เชื่อเรื่องกรรม เราเกิดมาเพื่อใช้กรรม และสร้างบุญ เวลาที่ทุกข์คือเวลาใช้กรรม ก็ต้องอดทนและต้องรีบสร้างบุญด้วยในขณะเดียวกัน สร้างบุญด้วยการทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา ทำแล้วก็แผ่กุศลให้เจ้ากรรมนายเวรด้วยความตั้งใจ เวลาในโลกมนุษย์ก็ไม่มากนัก ให้คิดว่าสักวันความตายย่อมมาถึงทุกคน จิตใจก็จะปลงวางลง พยายามตัดความคิดที่ทำให้จิตเราเศร้าหมองลงให้ได้ด้วยการสนใจฝึกนั่งสมาธิ เจริญสติ และในที่สุดจะเกิดปัญญาเห็นว่า โลกนี้อยู่ภายใต้กฏพระไตรลักษณ์ คือ ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา ยึดอะไรไม่ได้ทั้งนั้น นอกจากบาปและบุญที่จะติดตัวเราไปได้เท่านั่น.

ตอบเมื่อ: 27 ก.ย. 2007, 7:08 pm

สามีภรรยาอยู่ห่างกันอยู่กันคนละบ้านคนละจังหวัด เดือน 2 เดือนจึงจะพบกันครั้งหนึ่ง ธรรมดาครับที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะเผลอใจ ไม่แต่รถไฟ เรือเมล์ ลิเก ตำรวจ นะครับ เป็นกันได้ทั้งนั้นลักษณะนี้

เมื่อสามียื่นข้อเสนออย่างนั้น คุณลองพูดถึงภาระที่คุณต้องดูแลพ่อแม่สิ...ขอเอาท่านไปอยู่ด้วยกันนะ..เอาไว้อยู่บ้านดูแลหลานๆ เมื่อเราไปทำงานหรือไม่อยู่บ้านกลับมืดๆ ค่ำๆ อีกทั้งเราพ่อแม่ลูกจะได้อยู่พร้อมหน้าเป็นครอบครัวเสียที

ปกติลูกเราก็ร้องหาพ่อคิดถึงพ่อทุกวันเลย...มีอะไรอีกก็พูดไป พูดให้เขาคล้อยตาม...เล่นละครบทเศร้าเคล้าน้ำตาด้วยก็ได้ เคยพูดเรื่องทำนองนี้กับเค้าบ้างหรือยังครับ เสนอดูสิ สามีจะพูดอย่างไร ได้ผลเป็นประการใดโพสถามใหม่อีกครั้งนะครับ

ปัญหามนุษย์มีทั้งปัญหาภายนอก และปัญญาภายใน มีเข้ามาให้แก้กันทุกวัน แยกแยะให้ตรงประเด็นแล้วแก้ให้ตรงจุด ก็พอจะผ่านๆ ไปได้ เพื่อลูกและความเป็นครอบครัวพยายามหน่อย

เอาใจช่วยครับ

ตอบเมื่อ: 27 ก.ย. 2007, 9:45 pm

บางครั้งอาจจะเป็นช่วงหนึ่งของชีวิต........เท่าที่อ่านดูเขาไม่น่าจะเป็นผู้ชายที่เลวร้าย...เพียงแต่มีข้อสงสัยบางประการที่อยากสอบถาม
1. เขายังส่งเสียเรื่องเงินให้กับครอบครัวหรือไม่
2. การแยกกันอยู่นั่นทั้งคู่ยินยอมที่จะให้เป็นอย่างนี้หรือไม่
3. คุณแสดงความห่วงใยสามีโดยวิธีไหน หมายถึง มีการโทรคุยกันบ่อยมั๊ย
4. ผมว่า 2 เดือนเจอกันที มันนานไปหรือปล่าว ถ้าเขาไม่มาหา ทำไมคุณไม่ไปหาเขา

อาจจะถามค่อนข้างเยอะนะครับ เพราะความรักของสามีภรรยา มักจะมีปัญหาและส่วนใหญ่
ตัวเองอาจจะไม่รู้ ถ้ารู้ข้อมูลแล้วถึงจะให้คำแนะนำได้ ยิ้ม

ตอบเมื่อ: 28 ก.ย. 2007, 9:03 pm

ความสุขของผู้หญิงติดกับรูปแบบ (ภิกษุณีธัมมนันทา)
http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=11051

ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์
http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=10597

ทุกข์เพราะคนรักหนีจากไป
http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=556

ตอบเมื่อ: 09 ธ.ค.2007, 10:12 am

ผู้ชายเวลาจะมีใหม่ก็มีข้ออ้างสารพัดค่ะ แม้ว่าภรรยาจะดีขนาดไหนก็ตาม อยากให้ลองคุยกันก่อนนะคะ หาทางออกที่ลงตัว อย่างน้อยก็เพื่อลูก ถ้าไม่ได้จริงๆ ก็ปล่อยเขาไปเถอะค่ะ ในเมื่อใจเขาไม่รักไม่ได้อยู่ที่เราแล้ว จะไปรั้งตัวเขาไว้ทำไม รังแต่จะทำให้ทุกคนมีแต่ความทุกข์ เอาใจช่วยนะคะ คิดเสียว่าเรามาใช้กรรมให้เขาแล้ว อย่างน้อยเราก็มีลูกที่ต้องดูแลเอาใจใส่ค่ะ

ตอบเมื่อ: 10 ธ.ค.2007, 2:41 pm

ต้องดูว่าเป็นนิสัยหรือสันดานนะคะ ว่าพอจะเปลี่ยนกันได้ไหม ถ้าเขารักเราเขาก็จะเลือกเรา นี่เขาเป็นถึงพ่อคนแล้ว ไม่น่าจะมีอีก บัวคิดว่าเขาคงเป็นเหมือนสามีของยายบัว เขาก็มีไปเรื่อยๆ เพราะเขาเป็นคนไม่รู้จักพอ แล้วก็กลับมาหายายอีก แล้วก็ไปมีอีกเหมือนกันจนยายทนไม่ไหวต้องเอาลูกคนที่ 3 ออก เขายังเอาเงินยายด้วย คนประเภทนี้เป็นคนไม่แยแสความรู้สึกคนอื่น เอาตัวเองเป็นใหญ่ แฟนคนที่บัวเลิกไปก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน ถ้าต้องเลิก ก็มีวิธีที่จะให้ลืมง่ายๆ คือเอาซีดีธรรมะมาฟัง และก็หายใจเข้าออกพุทธ โธ พอใจย้อนไปคิดถึงอดีตที่ดีๆ ก็ให้รับรู้ว่าเป็นอดีตไปแล้ว และคิดต่อว่าคนดีคนนั้นตายไปแล้ว คนที่เห็นอยู่นี้สักแต่รูปเหมือนเท่านั้น อยู่ด้วยกันก็ไม่ใช่แล้ว คนละคลื่นแล้ว ไม่เป็นไร ถึงจะมีลูกแล้ว เราก็มีใหม่ได้ค่ะ ถ้าเราจักต้องมีคู่อีก และถ้าเป็นคู่เราจริงๆ จะไม่มีเรื่องแบบนี้แน่นอนค่ะ เหมือนพ่อกับแม่ของเราที่ไม่มีเรื่องทำนองนี้นะคะ ควรจักไปถือศีลนะคะ และก็หาอะไรทำอย่าให้จิตว่าง ลองย้อนคิดดูว่า ตอนไม่มีเขาเราอยู่ยังไง

ชีวิต คือความไม่แน่นอน
ก็เหมือนละครในแต่ละตอนที่เปลี่ยนไป
สุขได้ไม่นาน เดี๋ยวมันก็ทุกข์ใจ
มียิ้มมีร้องไห้มีปวดร้าว

ขาดเขาแต่เราก็ต้องอยู่
ถึงแม้ว่าเขาไม่รับไม่รู้ก็ช่างเขา
แค่คนไม่รักจริง ทิ้งกันลงใช่รึป่าว
แล้วจะแคร์แต่เขาไปทำไม

ไม่เห็นต้องโทษตัวเอง ไม่มีใครสมน้ำหน้า
วันนี้แค่เสียน้ำตา เดี๋ยวไม่ช้าก็หาย
อย่างน้อยที่เรายังเจ็บ แปลว่าเรายังหายใจ
ยังมีวันเริ่มต้นใหม่ได้ทุกวัน

ชีวิตยังเป็นของ ของเรา
ที่ไม่มีใครมาพรากออกไปได้ทั้งนั้น
ใครเขาไม่รักเรา ไม่ต้องกลัว ไม่ต้องหวั่น
พรุ่งนี้จะยิ้มให้ตัวเราเอง

ไม่เห็นต้องโทษตัวเอง ไม่มีใครสมน้ำหน้า
วันนี้แค่เสียน้ำตา เดี๋ยวไม่ช้าก็หาย
อย่างน้อยที่เรายังเจ็บ แปลว่าเรายังหายใจ
ยังมีวันเริ่มต้นใหม่ได้ทุกวัน

ชีวิตยังเป็นของ ของเรา
ที่ไม่มีใครมาพรากออกไปได้ทั้งนั้น
ใครเขาไม่รักเรา ไม่ต้องกลัว ไม่ต้องหวั่น
พรุ่งนี้จะยิ้มให้ตัวเราเอง

ใครเขาไม่รักเรา ไม่ต้องกลัว ไม่ต้องหวั่น
พรุ่งนี้จะยิ้มให้ตัวเราเอง

---------------------------------------------------------------------------------------

ตอบเมื่อ: 01 ก.ย. 2008, 2:28 am

ตอบเมื่อ: 25 ก.ย. 2008, 9:24 pm

ตอบเมื่อ: 26 ก.ย. 2008, 12:22 am

เห็นด้วยกับคุณเสกสรรค์นะค่ะ เรื่องอย่างนี้ต้องดูทั้ง สองฝ่าย บางทีคุณอาจลืมบริหารเสน่ห์และทำตัวห่างเหินโดยไม่ได้ตั้งใจกับสามีก็ได้เพราะมั่วยุ่งกับลูกๆและงาน ลองโทรหาเขา พาลูกๆไปเยี่ยมและ ทำอาหารจานโปรดให้เขาดูสิคะ ถ้าเขายังทำหน้าที่พ่อที่ดีและมีความดีที่ยึดเหนี่ยวใจคุณอยู่บ้าง คุณก็ควรจะถนอมใจเขาไว้นะคะ อย่าคิดว่าเขาเป็นของตายและอย่าให้เขาคิดว่าคุณเป็นของตายเช่นกัน ลองทำตัวให้รู้สึกว่าคุณกำลังเพิ่งหลงรักเขาใหม่ๆ เพราะเวลาผู้หญิงเรารู้สึกอย่างนั้นเราจะลุกขึ้นมาแต่งสวยและ ทำตัวให้รู้สึกเซ็กซี่
โชคดีค่ะ
สู้ สู้

ตอบเมื่อ: 07 ต.ค.2008, 5:20 pm

การอยู่กินกันเป็นสามีภรรยา หากฝ่ายหนึ่งรุ้จักอภัยแต่ฝ่ายตรงข้ามไม่ เราจงคิดแค่อภัยเถิดจ้า เพราะเวรกรรมนั้นมีจริงอาจไม่เห็นวันนี้ก้อเห็นว้นหน้าแต่เป็นที่ชาตินี้แหละผู้หญิงที่แย่งสามีคุณเค้าอาจจะเหมาะกับผู้ชายประเภทนี้ก้อได้แล้วตอนนี้เค้าอาจจะทุกข์กว่าคุณ(เค้าย่อมได้รับผลกรรมที่เค้าก่อแน่ๆเพราะพี่เห็นคนอื่นที่รับกรรมแบบนี้)กรรมของคุณอาจจะหมดจากเขาก้อได้แต่ต้องถามใจคุณก่อนว่ายังรักเค้าอยู่ไม๊และเราจะแย่งหัวใจเค้ากลับมาได้ไม๊ด้วยวิธีใด เราทำดีให้เค้าเห็นความดีของเราแค่ไหนและเราอภัยในสิ่งที่เค้าทำกับเราได้ไม๊ แม้มันจะยากก้อตามถ้าเรารักตัวเราเองพอ จงปล่อยเค้าไปเถิดเมื่อเขามาเราดีตอบสนองเขาไปแล้ววันหนึ่งความดีของเราย่อมปรากฎให้เขาเห็น แต่การที่เราจะดูแลและสร้างความดีให้เขาเห็นได้นั้นมันต้องเกิดจากความใกล้ชิด แล้วเราห่างเขาขนาดนั้นมันนานเกินไปไม่มีความผูกพันธ์เท่าไร ทางนั้นใกล้ชิดกันมากกว่าเพราะอยู่ที่เดียวกัน คุณต้องมาอยู่กับเขาเท่านั้น แล้วคุณจะทำได้ไม๊ คุณควรปรึกษาคุณพ่อคุณแม่ของคุณน่ะ หากท่านรักคุณจริงควรปล่อยคุณไปให้อยู่ร่วมกัน แต่เป็นที่ใจคุณแล้วก้อขึ้นอยู่ที่ตัวคุณ(ไม่ได้บอกให้เนรคุณ)แต่พูดตามความเป็นจริงของชีวิต เมื่อเกิดมาเป็นคู่ชีวิตต่อกันควรมีความภักดี ซื่อสัตย์ต่อกันทำหน้าที่ของกันและกันให้ดีทำหน้าที่สามี ทำหน้าที่ภรรยาและทำหน้าที่พ่อแม่ แล้วคุณจะพบสัจธรรม แล้วพี่จะเล่าเรื่องพื่ให้ฟังว่านรกเป็นไงอยู่กันฉันท์สามีภรรยาที่มีพ่อแม่สามีพี่น้องสามีและเมียน้อยที่ข่มเหงเป็นไงแต่เราก้อต้องยืนหยัดเพื่อตัวเราเองเพื่อลูกของเราเพราะเราไม่ได้มีเราคนเดียวมีลูกที่ต้องเลี้ยงดูมีหน้าที่หากเรารักตัวเองน่ะค่ะ เชื่อเถิดค่ะว่าเวรกรรมมี่จริงและที่สำคัญสามีของเราแล้วเราก้อรักทำดีต่อเขาอย่าปล่อยเขาไป แต่เมื่อถึงที่สุดแล้วใจเขาไม่ได้อยู่กับเราก็ปล่อยเขาไป รับรองไม่นานเขาต้องกลับมาหาคุณ นรกมีจริงน่ะค่ะเค้าอาจมองเป็นสวรรค์แต่ไม่นานเค้าจะเห็นนรกกันทั้งคู่เองค่ะ หรือเราเองอาจเจอคนที่ดีกว่าเขาก้อได้ที่เห็นใจเราและลูกก้อได้ แต่คุณควรมีงานทำน่ะค่ะจะได้มีค่าเพิ่มคุณค่าของเรา โชคดีค่ะ อายหน้าแดง

ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน เพราะอาจมีชีวิตอยู่กันได้ไม่นานก็ได้ อภัยกันได้ตอนนี้อาจไม่ต้องเสียใจทีหลัง