เหนือเวทนา

ตอบเมื่อ: 15 ก.ย. 2008, 8:57 pm

เหนือเวทนา

จะดับอยาก ต้องละเหตุ แห่งความอยาก
ที่ลำบาก เพราะมัวเพลิน เวทนาสาม
สุกข์ ทุกข์ อุเบกขา จิตเพลินตาม
จึงรุ่มร่าม จิตเกิดทุกข์ ลุกเป็นไฟ

ผัสสะรู้ ดูเห็นคิด จิตกระทบ
ขาดสติ จึงบรรจบ ช่างเฉไฉ
เมื่อเกิดสุข ก็อยากก่อ อยู่ต่อไป
เมื่อเกิดทุกข์ ก็อยากให้ สิ้นสุดลง

เมื่อเกิดเป็น เวทนา อุเบกขา
ก็ไม่มี ปัญญา จึงมัวหลง
จมปลักแห่ง สมุทัย ให้มั่นคง
มิเห็นทาง อันเที่ยงตรง แห่งธรรมวินัย

จะดับอยาก ต้อง...."เหนือเวทนา"
มีปัญญา มีสติ ที่ผ่องใส
จิตเหนือสุข จิตเหนือทุกข์ เหนือปัจจัย
จิตยิ่งใหญ่ เหนือรูปนาม รู้ตามจริง

ไม่ผลักทุกข์ ไม่เอาสุข ไม่มัวหลง
จิตมั่นคง มหาสติ ธรรมอันยิ่ง
"เวทนาปริคหสูตร".... อย่าประวิง
ชวนชายหญิง เร่งศึกษา หาเล่าเรียน

พระศาสดา แสดงไว้ ในคราวนั้น
ขอบูชา ธรรมเฉิดฉัน ด้วยเกล้าเศียร
ในโอกาส อาสาฬหๆ บรรจบเวียน
เชิญเพื่อนพ้อง ทำความเพียร บูชาธรรม

ตรงประเด็น
16 กค 2551

ตอบเมื่อ: 15 ก.ย. 2008, 9:00 pm

อย่าเป็นเซียน

เซียนปริยัติ... เซียนปฏิบัติ... เซียนปฏิเวธ...
ความเป็นเซียน จึงเป็นเหตุ ให้ฟุ้งซ่าน
ความเป็นเซียน พาเวียนวน จนเนิ่นนาน
อุปาทาน เบญจขันธ์ ด้วยตัณหา

ปริยัติ... ปฏิบัติ... ปฏิเวธ...
รวมเป็นเหตุ หลักธรรม อันล้ำค่า
ไม่ต้อง"วุ่น...กับความเป็น" เย็นอุรา
"เอาเป็นว่า...ทุกข์ไม่มี ดีเลิศแล"

หากทุกข์ใจ ปรากฏเป็น ให้เห็นอยู่
ด้วยว่ากู มี-เป็น เห็นจะแย่
ชวนหยุดลอง ตรองไตร่ ในดวงแด
เลิกชะแง้ เป็นเซียน วกเวียนวน

ปริยัติ... ปฏิบัติ.... ปฏิเวธ....
พระพุทธองค์ วางหลักเหตุ ให้หลุดพ้น
ธรรมแสดง แจ้งขจัด สัตว์บุคคล
อย่าสับสน "เลิกเป็น" จักเย็นใจ ๆลๆ

ตรงประเด็น
12 สค 2551

ปล...

ขออัญเชิญ คำกล่าว"เอาเป็นว่า...ทุกข์ไม่มี ดีเลิศแล"ของท่านพุทธทาส มาใช้ครับ

ตอบเมื่อ: 15 ก.ย. 2008, 9:04 pm

สอบอารมณ์

สอบอารมณ์ สอบอะไร ใยต้องสอบ?
พึ่งท่านตอบ จึงประจักษ์ ซึ่งมรรคผล?
หากแม้นสอบ ตนเองได้ ไร้กังวล
แจ้งบัดดล มิพึ่งใคร ให้วุ่นวาย

พึงรู้จิต ของตน ด้วยตนเถิด
เป็นทางเลิศ มหาสติ น่ะสหาย
พุทโธวาท ประกาศเตือน เพื่อนหญิงชาย
จักสบาย พ้นทุกข์ พบสุขจริง

จิตฟุ้งซ่าน ก็รู้ชัด ว่าฟุ้งซ่าน
จิตเดือดดาล เห็นอารมณ์ สติคมยิ่ง
จิตเห็นจิต ปล่อยวางไป ไม่ประวิง
สักแต่ว่า สรรพสิ่ง ใช่อัตตา

สอบอารมณ์ เช่นนี้ ชี้ชอบชัด
เป็นทางลัด ล่วง ราคะ หลง โทสา
เพียรพินิจ จิตตา นุปัสสนา
สุดประเสริฐ เกิดปัญญา สอบอารมณ์

ตรงประเด็น

11 กย 51

ตอบเมื่อ: 17 ก.ย. 2008, 11:19 pm

ตอบเมื่อ: 24 ก.ย. 2008, 4:38 pm

ตายดี

ตายเฉียบพลัน สะเทือนใจ ภัยพิบัติ
กรรมเก่าตัด ตามระราน ผลาญชีวิต
สิ้นชะตา ลาลับ จึงดับจิต
สู่สถิตย์ ยังภพหน้า แสนอาวรณ์

อุบัติเหตุ ฆาตกรรม นำสิ้นชีพ
บุพกรรม ตามบีบ ผลยอกย้อน
ผู้ที่อยู่ เบื้องหลัง ยังร้าวรอน
ปรากฏเป็น อุทาหรณ์ สอนเตือนใจ

อันตายดี นั้นหาใช่ ตายช้าช้า
หากแต่ว่า คราชีพยัง สร้างบุญไว้
คนทำดี ต้องมีดี เป็นที่ไป
อย่าระแวง สงสัย ในกรรมดี

ตลอดชีพ มุ่งศีลทาน การกุศล
บุญบันดล จักบังเกิด ประเสริฐศรี
ตายอย่างไร ตายเมื่อใด ไม่พาที
สิ้นชีวี ย่อมสู่สรวง ล่วงทุกข์เอย

ตรงประเด็น

24 กย 2551

ตอบเมื่อ: 24 ก.ย. 2008, 4:48 pm

สัมมาทิฏฐิ ๑๖
ความรู้จักเวทนา *

สมเด็จพระญาณสังวร
สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
วัดบวรนิเวศวิหาร

ดังที่มีเรื่องเล่าถึงพระนางสามาวดีที่ถูกไฟครอกสิ้นพระชนม์ในปราสาท โดยที่มีผู้ริษยาจุดไฟเผาปราสาทที่พระนางได้ประทับอยู่ และปิดกั้นประตูมิให้ออกได้ ได้มีแสดงว่าพระนางได้เจริญ เวทนาปริคคหกรรมฐาน คือกรรมฐานที่กำหนดเวทนา กำหนดดูเวทนาที่เกิดขึ้นในขณะที่ถูกไฟเผาร่างกาย และเมื่อได้ตั้งใจกำหนดดูจริงๆ ก็จะมีความแยกระหว่างกาย กับผู้ดูผู้รู้ คือผู้ที่กำหนดเวทนานั้นชื่อว่าเป็นผู้ดูผู้รู้ สิ่งที่ถูกกำหนดดูก็คือกาย และเมื่อแยกออกจากกันได้ อันหมายความว่าสติที่กำหนดดูกำหนดรู้นั้นมีกำลัง ( เริ่ม ๕๘/๑ ) เวทนาที่เป็นทุกข์จึงอยู่แค่กาย คืออยู่ที่กาย มิใช่อยู่ที่จิตใจ หรือมิใช่อยู่ที่ผู้กำหนดดูกำหนดรู้ เมื่อเป็นดั่งนี้ จึงชื่อว่าแยกกายออกจากใจได้ เมื่อแยกกายออกจากใจได้ ใจก็ไม่ต้องรับเป็นทุกขเวทนาทางใจ ทุกขเวทนาก็เป็นทุกขเวทนาของกาย แต่ว่าไม่เป็นทุกขเวทนาของใจ สติที่กำหนดดูกำหนดรู้เวทนานี้จึงแยกได้ดั่งนี้ และแม้จะได้รับทุกขเวทนาอย่างอื่น หรือแม้ได้รับสุขเวทนาก็ตาม เมื่อตั้งสติกำหนดดูกำหนดรู้ให้เป็น เวทนาปริคคหกรรมฐาน กรรมฐานที่กำหนดเวทนาอยู่ เมื่อสติที่กำหนดมีกำลังก็ย่อมจะแยกได้เช่นเดียวกัน สำหรับเวทนาที่เป็นทางกายนั้น เมื่อตั้งสติหัดปฏิบัติกำหนดดูกำหนดรู้อยู่บ่อยๆ จนมีความชำนาญ ย่อมอาจจะแยกได้ง่ายกว่าเวทนาทางใจ เพราะเวทนาทางใจนั้นอยู่ที่ใจเอง แต่เวทนาทางกายนั้นอยู่ที่กาย ถ้าใจไม่ไปยึดไม่ไปถือ เวทนาทางกายก็อยู่แค่กาย ไม่เข้าถึงใจ แต่ที่เวทนาเข้าถึงใจนั้น คือใจเป็นทุกข์ไปด้วยกับกาย ก็เพราะว่ายังแยกกันมิได้ เวทนาปริคคหกรรมฐาน กรรมฐานที่กำหนดเวทนานี้แหละที่จะแยกได้ แต่ว่าจะต้องตั้งสติกำหนดให้มีกำลัง