รักษ์เซน

ตอบเมื่อ: 21 เม.ย.2005, 4:47 pm

แสงจันทร์สาดส่องไร้จุดหมาย
สายลมโชยแผ่วมาแล้วจากไป
ต้นไผ่ยังโอนเอนพริ้วไหวไปมา
เสียงขลุ่ยไผ่ยามนี้มีผู้ใดสดับฟัง
ราตรีเงียบสงัดจิตใจกลับดังก้อง
ยิ่งดังก้องยิ่งไร้ศรัทธาไร้เหตุผล
หนทางช่างไกลแสนไกลเหลือเกิน
ไม่ว่าภายนอกหรือภายใน...ฤา ไร้จุดจบ

...คุรุรักษ์...
11/11/2004-19:51

ตอบเมื่อ: 21 เม.ย.2005, 4:50 pm

จันทร์งามยามสาดรัศมีส่อง
พิศมองตรองไร้หมอกเมฆาหมาย
สว่างทั่วท้องนภาราตรีกาย
คืนนี้ไม่เต็มดวงห่วงชื่นชม

ดุจดั่งแรงดูดดึงพึงชวนพิศ
ซับดวงจิตติดตรึงอยู่มิรู้หาย
มิแปรเปลี่ยนเวียนสลับไม่กลับกลาย
จันทร์ส่งหมายให้รู้ตลอดกาล

ลมโบกโบยโชยชื่นรื่นดวงจิต
กระแสชิดติดแนวแถวสันหลัง
รักษ์อวลเย็นเซนซาบอาบพลัง
กระซิบดังดั่งแนบข้างมิห่างกาย

พัดคราใดใยจับกระแสผ่าน
นานเท่านานปราณคงดำรงหมาย
กระแสคลื่นกลืนเกลียวเดียวมิคลาย
แทรกในกายสลายรูปพลังครอง

ไผ่โอนพริ้วลิ่วพรมลมแรงไหว
ทั้งนอกในไวรับจับกระแส
สัมผัสพื้นยืนรากไผ่ไม่ผันแปร
ยินขลุ่ยแลกระแสใกล้ไกลแต่กาย

มณี ปัทมะ ตารา
11/11/2004-19:51

ตอบเมื่อ: 21 เม.ย.2005, 4:52 pm

รักษ์คอยเติมเสริมต่อถอทักสาย
อมฤตในหลั่งหลากมากล้นเหลือ
รักษ์เมตตากรุณาพาเอื้อเฟื้อ
รักษ์จุนเจือเกื้อจิตติดตรึงใจ

.....

ขลุ่ยรักษ์สลักจิต
ตามติตจิตทอ
กรอสายใยไหม
หลุดล่องลอยไป
ปุยฝ้ายลิ่วลม

.....

วางวางว่างเปล่า
ถึงคราวดับสูญ
คลื่นยังคงคูณ
เพิ่มพูนปัญญา

.....

จากใจในจิตพิศตรึก
ตรองลึกกึกก้องพ้องหา
แดดร้อนผ่อนคลายกายพา
ไล่ล้าคราจิตวางครอง

ขอธรรมะคุ้มครองคุรุผู้ประเสริฐ
คุรุผู้เมตตาธรรม...คุรุรักษ์เซน...คุรุแห่งมณี

มณี ปัทมะ ตารา
11/11/2004-19:51

ตอบเมื่อ: 21 เม.ย.2005, 4:55 pm

ยามนี้ฟ้าหม่นฤาใจตนหม่นฟ้า
หนาวกายาดั่งหาลมมาห่มจิต
ใบไผ่ร่วงหล่นแล้วล่วงชีวิต
เทพสถิตย์รับไว้ให้ทรงธรรม

วางวางว่างเปล่าคราวดับจิต
สงบแล้วคลื่นชีวิตคิดถาโถม
เสียงขลุ่ยผิวพริ้วไหวในสายลม
ข้าขอโน้มประโลมสุขทุกวิญญา

คุณ.........................
16/01/2005-00:37

ตอบเมื่อ: 25 ส.ค. 2008, 10:38 pm

หนูไม่รู้จัก เซน รู้จักแต่เซ็นต์ ขออภัยนะจ๊ะ สาธุ

ตอบเมื่อ: 20 ก.ย. 2008, 11:45 pm