มรดกแมว

ตอบเมื่อ: 26 ม.ค. 2008, 5:39 pm

มรดกแมว

.............๑.............

แมวสามแม่หนึ่งลูกสอง
รักกันปรองดอง
ไร้เรื่องขัดข้องหมองใจ

ความรักเมตตาห่วงใย
แม่เอาใจใส่
ลูบไล้เลียขนเช้าค่ำ

แมวมีมรดกเก็บงำ
ก้อนน้ำอ้อยดำ
ฉ่ำหวานไว้ล้างคาวลิ้น

ใครหิวก็แบ่งกันกิน
อยู่มาชาชิน
สุขจินต์ประสาแมวแมว

วันหนึ่งตะวันพลบแล้ว
แม่ร้องเหมียวแหมว
เรียกสองแก้วตามาพบ

ไม่นานชีพแม่อาจจบ
ชรามาซบ
อายุขัยครบจบแล้ว

ลูกจงปรองดองสองแมว
พี่ขวัญน้องแก้ว
ด้วยใจผ่องแผ้วสดใส

มรดกที่แม่ทิ้งไว้
คือน้ำอ้อยใจ
ฉ่ำหวานด้วยได้กรุณา

ยามหิวให้รู้คุณค่า
กินคนละครา
อย่าผ่าแบ่งซีกปลีกชิ้น

ลูกแมวรับคำตามจินต์
แม่สั่งเสียสิ้น
ก็สิ้นลมลับมรณา

ตอบเมื่อ: 26 ม.ค. 2008, 5:41 pm

..............๒..............

ไม่นานลืมคำสั่งลา
สองแมวเจรจา
ผ่าซีกแบ่งน้ำอ้อยหวาน

แบ่งครึ่งสมควรแก่การ
กติกาผ่าน
ไม่มีร้าวฉานสักนิด

แมวน้องนั่งตรองในจิต
แล้วชวนพี่พิศ
เราแบ่งกันผิดแล้วพี่

พี่ควรคิดดูดีดี
เพราะพี่เป็นพี่
ต้องรักน้องนี้กว่าใด

รักแล้วทำไมทำไม
แบ่งเท่ากันได้
ถือว่าไม่ยุติธรรม

ที่ถูกน้องต้องได้ล้ำ
มากกว่าสักคำ
จึงจะควรค้ำกติกา

แมวพี่หยีตามองหน้า
ยุติธรรมแล้วหนา
อย่ามาเล่นลิ้นลมเลย

พี่น้องปรองดองเปิดเผย
สนิทชิดเชย
อย่าเอ่ยน้ำคำช้ำใจ

ก็แบ่งตามตกลงไว้
เท่ากันแล้วไง
แล้วใยน้องจึงตีรวน

ไม่ได้รวนแต่ถี่ถ้วน
ที่เห็นสมควร
น้องต้องได้มากกว่านะ

ต่างตัวต่างอ้างตรรกะ
ทิฏฐิมานะ
ตามจินตนาตนนึก

ตอบเมื่อ: 26 ม.ค. 2008, 5:43 pm

.............๓.............

พี่น้องสองแมวเปิดศึก
สามัญสำนึก
ตกผลึกมรดกผกผัน

ยื้อแย่งแข่งดีทุกวัน
มิอาจแบ่งปัน
ยุติตามตุลาการ

ลิงหนุ่มเจ้าเล่ห์เหล่ผ่าน
สังเกตเหตุการณ์
แล้วรู้แจ้งในเจตนา

จึงร้องทักทายไปว่า
เฮ้ยนี่สองรา
แม่ว่าให้เจ้าปรองดอง

ใยจึงแย่งชิงหม่นหมอง
แมวพี่แมวน้อง
แบ่งของต้องพิจารณา

เอาความเป็นธรรมเข้าว่า
เปี่ยมด้วยกรุณา
อันไหนมันหนามันบาง

อืม..มันก็เท่ากันไม่ต่าง
ใยจึงบาดหมาง
มันก็ยุติธรรมแล้วหนา

แมวน้องรีบร้องบอกว่า
ตามธรรมดา
พี่ต้องรักน้องกว่าใด

แบ่งปันของกันนั้นไซร้
ผู้น้องต้องได้
มากกว่าพี่เป็นธรรมดา

ตอบเมื่อ: 26 ม.ค. 2008, 5:45 pm

.............๔.............

เจ้าลิงเจ้าเล่ห์เหล่ตา
คว้าน้ำอ้อยพี่มา
กัดกินนิดว่าแค่นี้พอไหม

แมวน้องลำพองดีใจ
ถูกต้องเลยไง
ฉันได้มากกว่าพี่แล้ว

แมวพี่หรี่ตาใจแป้ว
มันเกินไปแล้ว
ได้มากกว่าฉันตั้งเยอะ

ลิงจ๋อบอกว่าพอเถอะ
อย่าเถียงเลอะเทอะ
เดี๋ยวเปรอะความยุติธรรม

ว่าแล้วคว้าน้ำอ้อยกำ
ของน้องมากล้ำ
ไม่ยากเดี๋ยวจ๋อจัดการ

กัดกินผ่านลิ้นลิ้มหวาน
พอไหมสองท่าน
แมวพี่บอกพอดีเลย

น้องแมวบอกว่าอ้าวเฮ้ย
เท่ากันเหมือนเคย
มันเลยไร้ความยุติธรรม

ลิงจ๋อฉอเลาะลึกล้ำ
พี่คำน้องคำ
ลิ้มหวานอิ่มหนำแล้วจากลา

น้ำอ้อยน้ำใจไร้ค่า
สองแมวมองตา
กว่าจะรู้ค่าก็สายแล้ว.....

สิริมงคล.....๒๖/๐๑/๕๑

ตอบเมื่อ: 07 ก.พ.2008, 8:09 pm

ใครหนอ แต่งกระทู้นี้ ช่างกินใจข้าพเจ้าเหลือเกิน ว่างๆ ก็แต่งมาอีกน่ะ ร้องไห้

ตอบเมื่อ: 07 ก.พ.2008, 8:14 pm

ชอบแมว รักแมว แต่ไม่มีเวลาเลี้ยงแมว

ตอบเมื่อ: 15 ก.พ.2008, 11:26 pm

ขอบคุณครับ คุณ เบญจมาศ (เรียกคำแปลก็แล้วกัน) ที่ชมครับ นิทานเรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า อย่าริค้าคดีความกัน ระหว่างพี่น้อง เพราะคนที่ได้รับผลประโยชน์ไปเต็ม ๆ คือ ทนายความ ครับ

ตอบเมื่อ: 16 ก.พ.2008, 3:56 pm

อยากได้หนังสือเล่มนี้ค่ะ

ลักขณา สุวรรณชาตรี
9/69 ม.3 โกลเด้นคอนโดทาวน์
ถ.รังสิต-นครนายก
ต.ประชาธิปัตย์
อ.ธัญบุรี
จ.ปทุมธานี
12130

ตอบเมื่อ: 21 ก.พ.2008, 7:28 pm

ขอบคุณครับคุณลักขณา ที่สนใจนิทานเรื่องนี้ แต่ยังไม่ได้ทำเป็นหนังสือครับ ต้องขออภัย ยังไงก็อ่าน และ ชวนเพื่อนมาอ่านหน่อยครับ เพื่อเป็นกำลังใจให้คนเขียน

สิริมงคล

ตอบเมื่อ: 03 เม.ย.2008, 8:49 pm

ตอบเมื่อ: 10 มิ.ย.2008, 11:55 am

ดีมากเลยครับ

ตอบเมื่อ: 15 ก.ย. 2008, 7:38 am

ขอบคุณครับท่าน suvitjak