ตัดแม่ตัดลูกเพราะความรัก

ตอบเมื่อ: 24 เม.ย.2008, 2:47 pm

๑. มารดาตัดแม่ตัดลูก กราบเรียนคุณแม่ว่าลูกรักคุณแม่มาก ลูกได้นำเงินส่งให้มารดาเสมอ แต่ที่ทำให้ลูกรู้สึกปวดหัวเสมอมา คือ มารดาของลูกมีกิ๊กหนุ่มซึ่งมีอายุรุ่นเดียวกับลูกมาติดพัน และเป็นผู้ซึ่งมาเช่าอาศัยและเป็นชาวต่างชาติ ประเทศอินเดีย ร่วมทั้งมีคนอินเดียมาเช่าบ้านลูกจำนวนหนึ่ง แต่ตัวลูกเองอยู่บ้านไม่ได้ ต้องเช่าบ้านคนอื่นอยู่ ไม่ทราบว่าเพราะอะไร ลูกกับแม่ต้องมีปัญหาทะเลาะกันทุกครั้ง ลูกเสียใจว่าแม่ทำไมมาหึงลูก ทะเลาะกันเรื่องผู้ชาย ซึ่งลูกไม่ได้มีใจด้วยเลย ลูกก็มีรุ่นพี่มาชอบซึ่งนับว่าเป็นแฟน ทุกคนในบ้านรู้หมด แต่แม่กลับมาคิดว่าลูกชอบชายอินเดียคนเดียวกับแม่ ลูกเป็นห่วงแม่จะถูกทำร้ายหรือถูกหลอกลวง บางครั้งลูกขาดสติทะเลาะกับแม่หน้าบ้าน ลูกได้จ้าบจ้วงมารดาซึ่งไม่เคยทำมาก่อนเลย มารดากลับคิดว่าที่ลูกทำเพราะลูกไม่ได้ในชายอินเดียผู้นั้น แต่เจตนาของลูกไม่ได้คิดไม่ดีต่อมารดา แม่คะลูกควรทำอย่างไรดีคะ แม่เคยโมโหลูกโทรมาด่าว่า เรื่องที่ลูกไล่กิ๊กของแม่ออกจากบ้าน เหตุเพราะลูกได้ฟังจากมารดาว่าทำไมลูกสาวยังไม่แต่งงาน (ระวังลูกเจ๊ให้ดีเถอะ จะมาหลงผม) นี้เป็นคำพูดที่มารดากล่าวกับลูกว่ามันคิดด่าว่าลูก ลูกเลยโมโหเอาคลิปมือถือที่แม่เคยให้กิ๊กหนุ่มอินเดียไปใช้ซึ่งเป็นมือถือของพี่ชายลูกที่เสียไปแล้ว ตอนแม่กับกิ๊กทะเลาะกันแม่ก็จะอ้างว่าลูกขอมือถือคืน เมื่อลูกนำมือถือมาเปิดดูก็เห็นรูปมารดากับผู้หญิงอื่นๆที่มีอะไรกับชายผู้นี้ด้วยอาการที่โป๊เปลือย หรือนุ่งผ้าเช็ดตัว แต่พอลูกให้มารดาดู มารดากลับไปให้ชายอินเดียลบออกและบอกว่ามันถ่ายเล่น ลูกทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ บ่อยครั้งที่มารดาทะเลาะกับชายอินเดียเสมอ จนลูกรับเรื่องมาตลอด แต่ลูกเข้าใจว่ามารดารักชายผู้นี้มาก ลูกไม่ควรขัดขวางพวกเขา ลูกควรอยู่เฉยๆ ทุกปีวันเกิดลูก ลูกจะไปกราบมารดาเสมอ แต่ปีนี้ลูกไม่ได้ไปกราบเพราะยังมีเรื่องกันอยู่ ลูกไม่อยากไปจ้าบจ้วงมารดาลูกจึงไม่ไปหาท่านเลย และยังไม่ได้ขอขมาท่านเลย ลูกอยากกลับไปขอขมามารดามาก แต่ลูกก็กลัวว่าจะมีปัญหาอีก แม่คะ ลูกเป็นลูกที่อกตัญญูหรือเปล่าคะ ลูกยินดีอยากให้มารดามีความสุขเสมอ (ปล. ถ้าแม่คิดว่าลูกควรไปขอขมาแม่ลูกก็จะยอมทำคะ ลูกจะยอมทำทุกอย่าง ลูกเพียงให้แม่อ่านและพิจารณา ลูกเคยไปกราบขอขมาแม่อยู่หลายครั้ง แต่เรื่องแม่กับลูกก็ยังไม่ดีขึ้น ลูกเลยท้อมากคะ)

ตอบเมื่อ: 01 ก.ย. 2008, 2:11 am

ควรหันหน้าเข้าปรึกษากัน ดีที่สุดค่ะ ปัญหาทุกอย่างมีทางออกเสมอ แต่เรื่องอย่างนี้ บัวหิมะไม่ถนัด คงต้องรอผู้รู้ท่านอื่นตอบให้นะคะ ธรรมะสวัสดีค่ะ สาธุ

ตอบเมื่อ: 04 ก.ย. 2008, 10:07 am

สิ่งที่ควรทำอย่างยิ่ง คือการเอาคำพูดของเราที่พิมพ์ออกมานี้ไปให้ท่านได้อ่าน และควรเพิ่มคำเข้าไปอีก ว่า ถึงคุณแม่จะไม่ดีในสายตายของลูกแต่คุณแม่ก็เป็นแม่ของลูก ถึงลูกจะไม่ดีในสายตาของคุณแม่ ลูกก็เป็นลูกของคุณแม่ (อย่าลืมเพิ่มคำว่าคุณแม่เข้าไปทุกคำ) จะเป็นอื่นไปไม่ได้เราก็เป็นแม่ลูกกันโดยสายเลือดอยู่ดี คุณแม่จะด่าว่าลูกเลวทรามอย่างไรลูกก็ยังรักคุณแม่ไม่เคยเจือดจาง เป็นแต่เพียงเราไม่เข้าใจกันเท่านั้น เพราะว่าเราจะต้องเป็นแม่ลูกกันไปตลอด ไม่มีใครสามารถมาบอกว่าเราไม่ใช้แม่ลูกกันได้เลย ลูกเลวเขาก็บอกว่าลูกของคุณแม่ ลูกดีเขาก็เรียกว่าลูกของคุณแม่ แม่เลวเขาก็ว่าแม่ของลูก แม่ดีเขาก็ว่าแม่ของลูก จะเป็นอื่นไปไม่ได้ ขอให้ไปขอขมาท่านให้ได้ อย่าปล่อยไว้นาน การขอขมาท่านเป็นหนทางอีกทาหนึ่งที่จะทำให้ทุกสิ่งอย่างลดน้อยถอยลงในที่สุด
Email tanaphom.supashok99@gmail.com
ww.supasok.com

ตอบเมื่อ: 08 ก.ย. 2008, 5:16 pm

คุยกับแม่ตรงๆเลยครับ หากท่านไม่ยอมโตสักทีก็ถึงคราวตัดหางปล่อยวัด คนเราจะหลงจะโง่ก็ปล่อยเขาไป เราเองก็หลงก็โง่แต่เบาบางกว่ามาก ที่ว่าเป็นแม่น่ะจริงแต่จริงด้วยสมมุติ ตายแล้วเกิดใหม่อาจจะเป็นศัตรูคอยเข่นฆ่ากันในชาติต่อไป คนเราเกิดมาเป็นล้านชาติแต่ที่อยู่มาได้ทุกวันนี้ก็เพราะยังไง่ไม่ยอมฉลาดสักที พระพุทธเจ้าสอนให้เราเข้าใจทุกข์แล้วปล่อยวางสิ่งนั้นลงเป็นเรื่องๆไป แต่คนสมัยนี้กลับโลภมากยึดสิ่งนั้นสิ่งนี้อยากให้มันเที่ยงมันคงอยู่ตลอดไป คงไม่ได้โง่แต่ว่าบ้ามากกว่า ลองคิดให้เห้นสภาพเหตุการณ์ตามความเป็นจริง ปล่อยใจให้เป็ฯกลางแล้วเข้าไปเผชิญปัญหาโดยมี สติ ปัญญา นำใจ นำกาย ยึดพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง ตามดูสภาพความคิดที่เกิดขึ้นแล้วดับไปและเกิดใหม่อีก คิดจนวุ่นวายแต่กลับหาทางออกให้ชีวิตไม่ได้ ลุยเลยครับเข้าไปคุยกันตรงๆ เคลียร์ไม่ได้ก็ทางใครทางมัน คนเราไม่ได้เกิดมาชาติเดียวสักหน่อย หากใจยังไม่หายโง่หายอยาก ยังไงซะจิตใจที่ยังหยาบก็ต้องมาเกิดใหม่ แต่ดีชั่วเลือกได้นะ เหนือดีเหนือชั่วก็มี อยู่ที่ว่าเราจะเลือกอะไร จงตรองดู สาธุ