พ่อฉันเป็นชาวนา

ตอบเมื่อ: 06 ธ.ค.2007, 3:39 pm

พ่อฉันเป็นชาวนา

กล่าววลีกวีกาญจน์
นมัสการบังคมคุณ
บิดาผู้การุณ
ช่วยค้ำจุนชีวิตมา

ให้ลูกได้เติบโต
ใต้ร่มโพธิ์กรุณา
ต่อสู้ภัยนานา
ปกป้องลูกให้เติบตน

ส่งเสียให้เล่าเรียน
รู้พากเพียรวิญญูชน
สำเร็จเผล็ตผล
สาธุชนของสังคม

แม้พ่อเป็นชาวนา
แต่คุณค่าท่านน่าชม
อุดมการณ์ท่านอุดม
ไม่เคยคิดจะโกงใคร

พ่อฉันเพียรทำนา
จากต้นกล้าระบำใบ
เป็นรวงทองไสว
ร้อยรวงใจในเจตน์จินต์

ร้อยกรองแทนน้อมกราบ
สิรราบธรณิน
ตักพ่อก่อกายิน
อยู่ไกลเกินจะกราบกาย

บุญคุณพ่อใหญ่กว้าง
เกินกว่ากว้างจะเทียบสาย
พ่อแม่คุณมากมาย
ลูกน้อมนบไว้เหนือเศียร

สิริมงคล ๐๖/๑๒/๕๐

ตอบเมื่อ: 13 ธ.ค.2007, 10:14 pm

สาธุ

ตอบเมื่อ: 13 ธ.ค.2007, 10:43 pm

พ่อฉันท่านก่อกองไฟ
ก่อนรุ่งวันใหม่
แล้วปลุกฉันไปนั่งผิง

แม่ฉันปั้นข้าวเหนียวปิ้ง
ทาไข่เหลืองพริ้ง
อังอิงผิงไฟอวนหอม

กินข้าวเหนียวนั่งพรั่งพร้อม
ล้อมควันไฟกล่อม
มุ่นย้อมม้วนสายปลายฟ้า

ฟ้าสางรุ่งรางเยือนมา
แม่ถือตะกร้า
พ่อคว้าเคียวโค้งเหน็บหลัง

ฉันปีนขึ้นหลังควายนั่ง
พ่อสำทับสั่ง
อย่ามัวรั้งรอเดี๋ยวสาย

แม่พ่อเดินล้อหยอกควาย
ตัดรุ่งมุ่งหมาย
สู่ปลายทุ่งทองรองเหลือง

เกี่ยวข้าวเช้าสายบ่ายเรือง
เรียงฟ่อนข้าวเหลือง
เป็นเรื่องชาวนาพาฝัน

ภายใต้สายหนาวคืนวัน
รวงข้าวรวงนั้น
คือฝันสูงค่าคณานับ

สิริมงคล ๑๓/๑๒/๕๐

ตอบเมื่อ: 19 ธ.ค.2007, 11:26 pm

ปี่ซังรำพึง

เด็ดซังข้าวมากรีดเป็นปี่เป่า
เอื้อนเสียงเว้าวอนวอนอ่อนระโหย
แผ่วผิวผ่านจากปล้องล่องบีบโบย
เป็นเพลงโผยถึงทุกข์ปลุกปลอบใจ

ฉันผู้เป็นกระดูกสันหลังผุ
ที่ถูกเก็บเข้ากรุทุกสมัย
ให้เป็นผู้อยู่หลังสังคมไทย
ผลผลิตสร้างได้ไร้คนชม

ไม่น้อยเนื้อต่ำใจเท่าไรหรอก
ถึงจะถูกย้ำตอกให้ขื่นขม
ทั้งนาแล้งนาล่มน้ำจ่อมจม
เจ็บระบมแต่ก็พอทานทน

ทนทุกข์ท้นให้คนเขาเปรียบ
ทนให้คนย่ำเหยียบต่างถนน
ทนเป็นเครื่องมือให้ใครบางคน
เอาไปพ่นพูดอ้างทางการเมือง

ไม่เสียใจถือว่าเป็นปกติ
เกิดก็พบอย่างนี้อยู่เนืองเนื่อง
ไม่อยากคิดมากมายให้เปล่าเปลือง
เพราะเป็นเรื่องธรรมดามานมนาน

เป่าปี่ซังรำพึงถึงตรงนี้
ขอจบปี่เป่าพร่ำจำนรรขาน
แต่ก่อนจากฝากเสียงพร่ำเป็นตำนาน
ให้ทุกท่านได้ซึ้งถึงซังครวญ

สิริมงคล ๑๙/๑๒/๕๐

ตอบเมื่อ: 24 ธ.ค.2007, 8:31 pm

พ่อฉันเป็นชาวนา....

จวบจนตะวันจะลับ
ดวงแดงแวงวับ
คล้ายจะจับต้องได้ที่ปลายโค้ง

เสียงพระตีกลองฆ้องโมง
ตุงตุงทุ้งโปง
สัญญาณโยงบอกย่ำค่ำแล้ว

เอี้ยงดำเอี้ยงด่างแซงแซว
กระตั้วแต้วแร้ว
นกกวักนกแก้วต่างเข้ารัง

โพล้เพล้แดดส่องกอซัง
ฉันปีนขึ้นนั่ง
หลังควายพาไปกินน้ำ

พ่อฉันบิดเอวงึมงำ
ปวดเหน็บเจ็บล้ำ
บั้นเอวหลังไหล่ไล่ล้า

ได้ฤกษ์เลิกแล้วงานนา
แม่ถือตะกร้า
พ่อคว้าเคียวโค้งเหน็บหลัง

ฉันคืนเรือนนกคืนรัง
พ่อสำทับสั่ง
อย่ามัวรั้งรอค่ำแล้ว

ควายเดินเคี้ยวเอื้องเยื้องแนว
หลุมหล่มถมแถว
ข้างแนวคุ้งคลองร่องคด

เหลือบริ้นยุงไรไชผด
ตอมไต่ไม่ลด
ทั่วหมดหูหัวตัวหาง

กระตุกเชือกเข้าสู่เส้นทาง
ตัดกอซังร้าง
ถึงบ้านเมื่อตะวันลับแล้ว

สิริมงคล ๒๔/๑๒/๕๐

ตอบเมื่อ: 19 ส.ค. 2008, 8:40 pm

เจริญในธรรม ท่านสิริมงคล สาธุ