ลิงกับคนหาปลา...พันเอก (พิเศษ) นวม สงวนทรัพย์

ตอบเมื่อ: 17 พ.ย.2004, 4:26 pm

ลิงกับคนหาปลา
โดย พันเอก (พิเศษ) นวม สงวนทรัพย์

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

ชาวบ้านคนหนึ่ง พายเรือล่องมาตามแม่น้ำ มองมาทางฝั่งขวาของแม่น้ำ เห็นต้นหว้าใหญ่ขึ้นอยู่ริมฝั่งแม่น้ำด้านขวามือ

“ตรงจุดที่ต้นหว้าขึ้น คงเป็นทำเลทอดแหที่ดีมาก” ชาวบ้านบอกตนเอง

ครั้นจอดเรือเรียบร้อยแล้ว ชาวบ้านยืนทอดแหบนเรือ โชคดียิ่งนัก ตรงที่จอดเรือทอดแห มีปลาและกุ้งชุมมาก ทอดแหแต่ละครั้ง จะได้ปลาและกุ้งติดมาทุกครั้ง ครั้นยกแหขึ้นมาบนเรือ

ขณะที่ชาวบ้านง่วนอยู่กับการทอดแห เขาหารู้ไม่ว่า บนต้นหว้าใหญ่ มีลิงตัวหนึ่งกำลังปลิดลูกหว้ากิน ครั้นลิงเห็นชาวบ้านทอดแหลงในแม่น้ำ ก็มีปลากุ้งติดร่างแหมา ลิงเกิดความรู้สึกประหลาดใจ กับพฤติการณ์ของชาวบ้านยิ่งนัก

เนื่องจากชาวบ้านพายเรือ มาทอดแหแต่เวลาเช้ามือ ยังมิได้กินข้าวเช้ามา ทอดแหจนเพลินลืมเรื่องกินข้าวเช้า ครั้นตกสาย ชาวบ้านรู้สึกว่าหิวข้าว ได้ผูกเรือกับโคนต้นหว้าใหญ่ กองแหไว้บนเรือ ขึ้นจากเรือรีบเดินกลับบ้านเพื่อกินข้าวเช้า

“วันนี้โชคดีแต่เช้า ได้ปลาและกุ้งจำนวนมาก คงขายได้ราคาดีในตลาด” ชาวบ้านเดินกลับบ้าน รำพึงกับตนเองไปด้วย

“กินข้าวแล้วจะรีบกลับมาทอดแหต่ออีก”

เมื่อชาวบ้านเดินจากไปเป็นเวลานานพอสมควร ลิงไต่ลงมาจากต้นหว้าใหญ่ ปีนลงไปยืนบนเรือ มองซ้าย มองขวา ไม่เห็นผู้คน ลิงตรงเข้าไปจับแห ลากแหมายืนข้างแคมเรือ ทำท่าทางทอดแหดุจชาวบ้านที่ตนเคยเห็นเขาทำ

เนื่องจากว่าแหกว้างใหญ่กว่าตัวลิงมากนัก จึงพันมือพันตีนลิงยุ่งเหยิงไปหมด ลิงพยายามดิ้นให้หลุดจากแห แหกลับพันตัวลิงยิ่งมากเข้าไปอีก

ในที่สุดลิงดิ้นจนพลัดตกจากแคมเรือลงไปจมน้ำ พร้อมกับแหที่พันตัวอยู่ ลิงตะเกียกตะกายดิ้นรน เพื่อรอดชีวิตจากการจมน้ำตาย

“เจ้าลิงหน้าโง่ สมน้ำหน้าเจ้าแล้วที่ต้องตายในสภาพเช่นนี้ เพราะเจ้าชอบสู่รู้” ลิงตะโกนด่าตนเองก่อนจะหมดแรงดิ้นและจมน้ำตาย !

นิทานคติ

“จะทำการสิ่งใดพึงรู้ประมาณ อย่าหลงตนไปว่าเมื่อคนอื่นเขาทำได้ เราย่อมทำได้เช่นกัน”

.............................. เอวัง ..............................

สาธุ

ตอบเมื่อ: 06 ส.ค. 2006, 2:25 am

สา...........ธุ

ตอบเมื่อ: 24 มิ.ย.2008, 3:06 pm

ชอบมากเลยครับ