ความรักคือ....

ตอบเมื่อ: 01 ก.พ.2005, 4:24 pm

.....ความรักคือปุยเมฆลอยละล่อง
.....คือละอองฝนชะจิตให้สดใส
.....คือแสงอาทิตย์อุ่นอวลชะโลมใจ
.....คือสายลมแทรกในกายให้ชื่นเย็น

.....เปรียบรสชาติเป็นอย่างไรเรียกว่า "รัก"
.....หวานยิ่งนักดั่งน้ำผึ้งขมยาเส้น
.....บางครั้งเปรี้ยวออกฝาดฝาดรสลึกเร้น
.....บางครั้งเข็ญปนออกเค็มเช่นยาดอง

.....แรกรัก...ลุ่มหลง...วังวน...แห่งรัก
.....ตะเกียกตะกายฟูมฟักรักคล้อง
.....ดั่งดอกไม้แรกแย้มภมรปอง
.....หวังเนื้อน้องครองเกสรกลิ่นเนื้อนาง

.....หากเลือกได้ขอฉันเป็นเช่นสุริยะ
.....สาดแสงอุ่นอวลด้วยรักดุจฟ้ากว้าง
.....แด่ชีวิตแด่สรรพสิ่งละปล่อยวาง
.....มิเคว้งคว้างเปลี่ยนเป็นจันทร์ในราตรี

.....ฝากรักพริ้วล่องลอยลมกระแส
.....แทรกจิตแพร่ขยายอุ่นกรุ่นกายปรี่
.....เหนือพิภพ ณ แห่งใดลมโชยดี
.....รู้น้องพี่ดั่งพระพายกายติดตาม

มณี ปัทมะ ตารา

ตอบเมื่อ: 01 ก.พ.2005, 4:34 pm

หากความรักคือ.....

.....คือยาพิษแปรเปลี่ยนให้รู้ชื่น
.....คือน้ำผึ้งที่หยดลงบนคมมีด
.....คือหยดน้ำปลายกระบี่ที่จะกรีด
.....คือน้ำตาอาบนวลซีดกรีดตน

.....หากจะรักอย่าให้รักมาทำร้าย
.....จงกลับกลายให้แปรเปลี่ยนจิตฝึกฝน
.....เก็บน้ำตาตำนานรักพักสกนธ์
.....เดินหน้าค้นลืมอดีตอย่าจดจำ

แล้วจะให้ความรักอย่างไร.....

.....ให้ความรักจากจิตบริสุทธิ์
.....ให้อาทรอย่าทุกข์เมื่อนึกถึง
.....ให้ความห่วงอย่าห่วงหาพารำพึง
.....ให้คำนึงถึงสติมิคร่ำครวญ

.....ให้อุ่นรักแต่อย่าร้อนจนกลัดกลุ้ม
.....ให้ใจชุ่มชื่นจิตมิคิดหวน
.....ให้ดั่งลมโชยเย็นชื่นในทรวง
.....ใอข้าวรวงอุ่นอวลยามหนาวใจ

.....ดั่งพายุถาโถมอารมณ์พัด
.....หากติดบ่วงห้วงรักน้ำตาไหล
.....รักแล้วให้รักพิเศษย้อนกลับไป
.....ควรลาไกลทุกข์พิเศษละกลับคืน

.....มณี ปัทมะ ตารา.....

ตอบเมื่อ: 01 ก.พ.2005, 4:40 pm

.....ความรัก.....มีหลายแบบ.....แตกต่าง.....หลากหลาย.....บางทีอาจจะไม่ถูกต้องในสายตาคนอื่น.....แต่ว่า.....สรุปตรงคำว่า " รัก ".....หาเหตุผลไม่ได้.....เพราะมันเป็นความรู้สึกตอนนั้นของแต่ละคน.....มั้ง.....

.....รัก หรือ หลง.....คงไม่แตกต่าง.....หากเป็นแค่เพียงการมองแต่รูปการภายนอกหรือทรัพย์ศฤงคารของอีกฝ่าย.....คำเหล่านี้.....พรั่งพรูออกมาแสนง่ายดาย.....ฟังแล้วแทบหลอมละลาย.....แรกๆ นะ.....

.....คงเป็นแค่เพียงความปรารถนา.....หาใช่ความรักที่แท้จริง.....หาใช่ความรักที่กลั่นออกมาจากหัวใจที่บริสุทธิ์ไม่.....นานเข้าคำเหล่านี้ก็จะไม่ปรากฏ.....แม้แต่ความรู้สึก.....

.....มุมมองความรักของฉัน.....ไม่ว่าจะเป็นความรักที่มอบให้แก่ผู้ใด.....สำหรับฉัน.....ไม่จำเป็นต้องเป็นความรักที่มอบให้แด่คนที่เป็นคู่รักเสมอไป.....ความรักของฉัน.....ยินดีมอบให้แด่ทุกรูป ทุกนาม ทุกท่าน.....ไม่ว่าจะปรากฏเป็นกายมนุษย์หรือไม่ก็ตาม.....

.....เคยได้ยินคำกล่าวที่ว่า.....ไม่มีวิธีไหนที่จะเอาตัวเองออกจากบ่วงของความรัก นอกจากผจญกับมัน.....ในที่สุด ฉันก็เข้าใจและรับรู้ถึงความรู้สึกในความหมายของคำว่า " รัก ".....

.....ความรักที่แท้จริง.....หาใช่ความปรารถนาที่มาจากแรงราคะ ตัณหา ไม่.....ความรักของฉัน.....ไม่มีคำอธิบาย.....รักของฉัน.....แลกได้ด้วยดวงจิตดวงใจซึ่งกันและกัน.....แลกเปลี่ยนดวงมาลย์ซึ่งกันและกัน.....และสถิตย์ในดวงจิตซึ่งกันและกัน.....

จารไว้เมื่อ...14/02/2004-10:10 ...

ขอธรรมะคุ้มครองคุรุผู้ประเสริฐ คุรุผู้เมตตาธรรมทุกท่าน
ขอธรรมะคุ้มครองสรรพสัตว์ทุกชีวิตในโลกมายามนุษย์นี้ด้วยเถิดหนา สวัสดี

มณี ปัทมะ ตารา

ผู้เยี่ยมชม

ผู้เยี่ยมชม

ความรักดั่งบิดามารดา ห่วงหาอาทรบุตร
เป็น "สุขา ทุกโข โย สะขา" ในสามีภรรยา
เป็น "จาคะ" อันให้ไปในหมู่มนุษย์
เป็นเมตตาสุดประมาณได้ในสรรพสัตว์

ผู้เยี่ยมชม

สมัยเป็นนิสิต เคยฟังอาจารย์วิทยากรสองท่านมาให้ข้อคิดเรื่องธรรมะกันนะครับ
คนที่หนึ่ง ค่อนข้างเป็นวัยรุ่นใกล้เคียงกับนิสิต เขาบอกว่า "อกหักดีกว่ารักไม่เป็น"
คนที่สอง บอกว่าเป็นศิษย์ท่านพุทธทาส อายุสูงวัยขึ้นมาหน่อย แต่เขาพูดได้จับใจผมมากครับ

เขาบอกว่า "ถ้ารักเป็นแล้ว อกไม่หัก"

ผู้เยี่ยมชม

....................................รักในวัยเรียน.....................................

............... เป็นวัยรุ่น.......ควรวุ่นเรียน..........ไม่วุ่นรัก............

.................ต้องรู้จัก............หักห้ามจิต............คิดก่อนสาย.......

..............รักแล้วเรียน.......เรียนแล้วรัก........ชักหนักใจ.........

........ถ้าเลือกได้..........เรียนจบก่อน.....แล้วค่อยรัก......ไม่หนักเลย......

ตอบเมื่อ: 04 ก.พ.2005, 10:28 am

ไม่มีใคร รักคนอื่นมากกว่าตัวเอง ไม่เชื่อลองนั่งคู่กันแล้วเอาถ่านไฟวางลงบนศีรษะพร้อมกัน ดูสิว่าทั้งสองคนนั้นจะปัดถ่านไฟบนศีรษะใครก่อน

ผู้เยี่ยมชม

ผู้เยี่ยมชม

ฉันไม่เคยรักใคร

และใครก็ไม่เคยรักฉัน
ฉันจึงไม่รู้ว่าความรักคืออะไร
หวานหอมขื่นขมตรมไฉน
มิเคยสัมผัสด้วยใจจึงไม่รู้

หากใครถาม
ฉันคงตามถามคืนสู่
บอกฉันก่อนพอเป็นครู
มิกล้าตู่ ว่า ..ความรักคือ
ความจริงใจ

สิริมงคล ธรรมสวัสดิ์ ครับ

ตอบเมื่อ: 05 พ.ค.2007, 12:48 am

ถามฉันพลันตอบปลอบขวัญ
จำนรรจ์หวั่นจิตคิดเผลอ
รักแท้แน่ใจใฝ่เจอ
ละเมอเพ้อพกอกตรม

เหนื่อยหน่ายคลายเถิดเลิศมนุษย์
สุดสุดหลุดปากพรากขม
หน้าไหนใครบ้างห่างระทม
เจอปมอมทุกข์รุกราน

จริงจังขังขึงพึงพิศ
เพียงจิตคิดวาดปรารถนา
คู่ไหนใฝ่รู้สู่ปัญญา
จงศึกษาพาธรรมค้ำจรรโลง

จึ่งกล่าวป่าวร้องครองแท้
หาแลแปรอื่นกลืนโคล้ง
ลิ้นลวงห่วงจุกทุกโมง
ห้อยโยงโผงติดคิดนาน

ธรรมะสวัสดี

มณี ปัทมะ ตารา

ผีเสื้อ

ตอบเมื่อ: 25 ส.ค. 2008, 10:21 pm

รักอะไร ก็ไม่เท่า รักของแม่
ช่างเที่ยงแท้ มั่นคง ดั่งขุนเขา
ต่อใครเอา สิ่งใดแลก แม่ของเรา
อย่าหมายเฝ้า สูญเปล่า เราไม่ยอม

เขียนสด ๆ เลยนะนี่ จากนักกลอนนอนดึก

ฝากเนื้อฝากตัวด้วยท่านพี่ทั้งหลาย ขอคารวะ สาธุ