ช่วยแนะนำวิธีแก้กรรมที่เผชิญนี้ด้วยค่ะ

ตอบเมื่อ: 05 เม.ย.2008, 4:02 pm

ตั้งแต่เกิดมาดิฉันไม่รู้ว่าเวรกรรมเป็นอย่างไร มารู้จักก็ตอนที่ดิฉันแต่งงานกับผู้ชายคนหนึ่ง ที่เดิมเขามีแต่ความสุขสบายมาตลอดตอนอยู่กับแม่เขา และเมื่อเขามาอยู่กับภรรยาคนแรก ซึ่งดิฉันเป็นคนที่สอง ซึ่งก่อนหน้านี้เขามีลูกด้วยกันและมีปัญหามาตลอดเขาอ้างว่าโดนภรรยาคนแรกทิ้งโทษภรรยาคนแรกว่าไม่ดีมาตลอด ซึ่งดิฉันก็เชื่อเขาหลังจากที่เขาเลิกกับภรรยาคนแรก และมาแต่งงานกับดิฉัน แต่พออยู่มาด้วยกันลายเขาเริ่มออก เขาเอาแต่ใจตัวเอง ไม่ค่อยรับผิดชอบครอบครัว และมักดุด่าดิฉัน บางทีก็ถึงขั้นทุบตีดิฉันหลายครั้ง หลังจากนั้นเขาก็มาขอโทษดิฉันว่าไม่ได้ตั้งใจ และเขาเป็นคนชอบเอาแต่สบายไม่ค่อยช่วยดิฉันทำงานบ้านเลย แถมช่วงหลังไม่ค่อยรับผิดชอบค่าใช้จ่ายภายในบ้าน และชอบบังคับดิฉันให้ทำตามที่เขาต้องการทุกอย่าง ไม่ได้ดั่งใจก็ดุด่าแบบหยาบ ๆ คาย ๆ ดิฉันเกิดมาไม่เคยเจอคนประเภทนี้มาก่อนเลย แต่เขาดีอย่างที่เขารักลูกเขาที่ติดมากับภรรยาคนแรก ซึ่งตอนนี้อยู่กับปู่ย่า และทางครอบครัวเขาก็ไม่ค่อยอีนังขังขอบกับดิฉันสักเท่าไหร่ ซึ่งดิฉันต้องหาเลี้ยงดูตัวเอง ไหนต้องมาดูประคบประหงมสามีดุดดั่งลูก เพราะเขาไม่ทำอะไรเลยดิฉันได้แต่ต้องก้มหน้ารับกรรมและใช้หนี้เวรหนี้กรรมไป รอจนกว่าเวรกรรมจะหมดไป ขณะนี้ดิฉันต้องเริ่มหันหน้าเร่งทำบุญให้มากขึ้น เพื่อจะพ้นทุกข์ ดิฉันก็ไม่ทราบว่าจะทำอย่างไรดี เหมือนผงเข้าตา ซึ่งตอนนี้ดิฉันต้องทนหวานอมข่มกลืนไปจนกว่าอะไร ๆ มันจะดีขึ้น ใจหนึ่งดิฉันอยากทิ้งเขาไป แต่ก็นึกสงสารเขาที่เขาเหมือนคนมีกรรม เวลาดื่มเหล้าเมาเหมือนคนไม่มีสติในตัวเองเลย

ตอบเมื่อ: 05 เม.ย.2008, 4:30 pm

คงจะแนะนำให้แยกทางกันคงไม่ได้ เพราะไม่ได้อยู่ในฐานะหรือมีสิทธิ์แนะนำอย่างนั้นได้ อีกอย่างกับแยกทางกัน อาจจะจบกันในระหว่างคนสองคน แต่คนที่จะผลกระทบคือลูก (ก็ไม่ทราบว่ามีหรือเปล่า?)

เวรกรรมนั้นเป็นเรื่องซับซ้อน ถ้าเราเชื่อก็ช่วยให้เราเข้าใจเรื่องกรรมได้มากขึ้น
ถ้าเราเชื่อว่าเป็นเวรกรรมของเราเอง แล้วก็ยอมรับสภาพ ก็จะช่วยให้จิตใจสบายขึ้น แต่ก็ขึ้นกับความอดทนของเราด้วย ถ้าเราอดทนและมีสติแล้วค่อยๆ แก้ปัญหา คือพยายามปรับความเข้าใจ
ให้เขาปรับปรุงตัวเอง ถ้าทำได้อย่างนี้ ความทุกข์ที่เคยมีก็จะค่อยลดลง

ก็ขอให้มีสติค่อยๆ คิดวางแผนแก้ไขปัญหาน่ะ

ยิ้ม

ตอบเมื่อ: 30 เม.ย.2008, 9:43 pm

คุณมีลูกด้วยกันไหม ถ้าไม่มีการตัดสินใจจะง่ายขึ้น

คุณลองมองดูแล้วกันว่าระหว่างมีเค้า กับไม่มีเค้า ความทุกข์ต่างกันไหม ไม่มีเค้า คุณอาจจะแค่เหงา แต่ถ้ามีเค้า นอกจากกระทบกระเทือนเรื่องจิตใจแล้วยังเจ็บตัวอีก คุ้มกันไหม

อย่าคิดว่าเป็นเวรกรรมต้องชดใช้กัน เวรกรรมมีระบบของมันเอง ไม่จำเป็นที่คุณจะต้องเอาตัวเองไปทนๆๆๆ โดนใครสักคน (ที่ไม่ใช่กระทั่งพ่อแม่) ทุบตีทำร้าย ใครสักคนที่ไม่ได้ช่วยคุณหาเลี้ยงครอบครัว ทั้งที่มันเป็นหน้าที่คนสองคนช่วยกันสร้าง
สติ ปัญญา เป็นสิ่งที่ควรนำมาใช้ในการแก้ปัญหาอย่างถาวร ไม่ใช่หลับหูหลับตาทำบุญแล้วก็ไม่มองหาทางแก้ไขนะคะ
ก่อนแต่งงานคุณคงรู้จักเค้าพอควรแล้ว คุยกับเค้าดูว่าเราจะไปกันยังไง ถ้ายังตบตีกันอยู่นี่ก็...จะทนอยู่ก็กระไรอยู่ค่ะ เลี่ยงออกมาเสีย ผู้หญิงในโลกเรามีไม่น้อยเลยที่เจอปัญหานี้และรอดพ้นมาได้ คุณเองก็ต้องรอดพ้นได้สักวันค่ะ

ตอบเมื่อ: 29 ก.ย. 2008, 10:38 pm

เห็นด้วยกับคุณriny อย่างยิ่งอย่าทนให้เขาทุบตีเลยคะ ระยะเวลาความทุกข์จริงๆอาจไม่ยาว แต่คุณนั่นแหละทำให้มันยาว มันเกิดขึ้นแล้ว และยังตั้งอยู่ เพียงต่อรอให้คุณทำให้มันดับไป บางทีคนเราก็มักตัดสินกันง่ายๆว่าเป็นเวรกรรมในอดีต ฉันต้องทนชดใช้หนี้กรรมกันเสียทุกเรื่องไป มนุษย์เราสามารถลิขิตชะตาชีวิตเองได้ในอนาคตจากการกระทำในปัจจุบัน โลกนี้ไม่โหดร้ายเกินไปหรอกคะ ยังมีช่องว่างให้เราเลือกด้วยตัวเอง สุดแท้แต่คุณจะให้โอกาสตัวเองหรือเปล่า
ถ้าคุณกำหนดชีวิตว่าฉันจะไม่ทนอยู่กับผู้ชายคนนี้ต่อไป ลูกคุณก็ไม่ต้องมาเห็นแม่นั่งร้องไห้ทุกวัน เด็กอาจมีปมด้อยและพกพาความเครียด โตขึ้นอาจมีพฤติกรรมที่เบี่ยงเบน ถึงแม้อยู่กันคนละบ้าน พ่อ ลูกก็ยังหาเวลามาพบกันได้อยู่ เมือคุณสุขภาพจิตดี ความสุขก็ตกมาถึงลูกคุณด้วย

ตอบเมื่อ: 01 ต.ค.2008, 4:12 pm

กระแสจิต
ความคิด
เมตตา

ซึ้ง