คลื่นยักษ์ 2 ลูก

ผู้เยี่ยมชม

หากว่าคุณเปิดหน้าต่างแห่งชีวิตให้กว้าง ท่านก้จะมองเห็นความเป็นจริงนอกหน้าต่างนั้นอย่างชัดเจนและครอบคลุม ความแตกแยกของเปลือกโลก ก่อให้เกิดคลื่นยัก tsunami ถล่มทำลายความศิวิไร ที่มนุษย์สร้างขึ้น เหลือใว้เพียงเสาไม้หักพัง และรอยน้ำตาที่แทบจะหลั่งไหลมาพร้อมๆกันของชาวโลก ภัยพิบัตินี้มันเกิดขึ้นมาจากการแตกออกของเปลือกโลก

โลกที่ศิวิไรนี้ ประสบกับภัยพิบัติอย่างต่อเนื่องจากการแตกแยกโดยมีจุดศูนย์กลางคือ " ฉัน " ครอบครัวของฉัน ครอบครัวของคุณ ประเทศของฉัน ประเทศของคุณ ศาสนาของฉัน ศาสนาของคุณ " ฉัน " คือคลื่นยักษ์แห่งชีวิตที่ถาโถมอยู่ในจิตใจ " ฉันเป็นชาวพุทธ " เมื่อบอกเช่นนี้ "ฉัน" ไม่ได้แบ่งแยกออกจากคนที่ไม่ใช่ชาวพุทธหรอกหรือ " ฉัน " เป็นชาวอิสลาม " "ฉัน" ไม่ได้แบ่งแยกตนเองออกจากคนที่ไม่ได้เป็นอิสลามหรอกหรือ น่าเศร้า ที่มนุษย์ยอมรับว่า tsunami คลื่นใต้จิต เป็นวิถีแห่งชีวิตเสียแล้ว คุณจะทำอย่างไรกับคลื่นลูกนี้

ผู้เยี่ยมชม

ไม่มีสิ่งใดจะเปิดกว้างหรือไม่กว้าง ในด้านความคิดไม่มีสิ่งคับแคบหรือเปิดกว้างดังที่เขาใจเลย แต่มีว่าเป็นสิ่งสมมุติหรือไปติดยึดเท่านั้น ไม่มีอะไรมากไปกว่านี้เลย เราไปทำให้มันมีมากขึ้นแล้วก็มองอย่างสับสนไม่เข้าใจต่อสมมุติเท่านั้น

ทั้งหมดที่ปรากฏเป็นเพียงสิ่งที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ไม่มีอะไรเลย

ตอบเมื่อ: 03 ม.ค. 2005, 12:04 pm

เราเปิดหน้าต่าง มองเห็นความเป็นจริงนอกหน้าต่าง แต่เราก็คงยืนอยู่ในบ้าน หรือในโลกนี้อยู่ พิจารณาว่า หากยืนอยู่ท่ามกลางคลื่นtsunami ซิ คุณยอมรับได้มั้ยว่า คุณจะไม่ดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดแห่งชีวิตคุณ

แต่การดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดของคุณ คุณมีสติแค่ไหน เมื่อทางรอดแห่งชีวิตปรากฏแก่คุณ ผลพวงต่อการรอดชีวิตครั้งนี้ มีผลต่อการดำเนินชีวิตของตัวคุณอย่างไร

คลื่นใต้จิตก็เหมือนกัน มีสภาพไม่แตกต่างจากtsunami อยู่ที่ว่าจะนำมาใช้ให้เกิดประโยชน์ในทางสร้างสรรค์ หรือจะปล่อยให้เป็นคลื่นที่คอยทำลายล้างมวลมนุษย์ชาติอยู่ตลอดไป

มณี ปัทมะ ตารา

ผู้เยี่ยมชม

ในร้ายมีดี

หากมองอีกแง่หนึ่ง คลื่นซูนามิ ทำให้ความสามัคคีของคนในชาติกลับคืนมาอีกครั้ง น้ำใจหลั่งไหลมาจากทุกมุมโลก ทั้งการให้สิ่งของเป็นทาน การบริจาคเลือดเป็นทาน พระภิกษุสงฆ์ให้วัดเป็นกองอำนวยการ บางรูปเดินทางไปปลอบใจชนทั้งหลายว่าเป็นเพราะกฏแห่งกรรม ให้เริ่มต้นใหม่ อีกทั้งการเฉลิมฉลอง Count Down ต่างๆ ก็เลิกไปโดยปริยาย ซึ่งก็หมายความว่าอบายมุขที่เฉลิมฉลองในช่วงนั้นก็เลิกไปโดยปริยายเช่นกัน อาจจะมีอยู่บ้างแต่ไม่มากเท่ากับวันปีใหม่ทุกๆ ปีที่ผ่านมา เช่น เพื่อนข้างบ้านผม เตรียมเงินก้อนหนึ่งไว้ฉลองปีใหม่ แต่พอเกิดเหตุการณ์นี้ ก็นำเงินนั้น พร้อมพรรคพวก ที่เดิมจะมาฉลองกัน แต่เปลี่ยนใจเดินทางไปช่วยภาคใต้

หลายคนเริ่มกลับมามองชีวิตอีกครั้งว่า สมบัติกลายเป็นวิบัติในพริบตา นั้นเป็นเพราะเหตุใด มีทางใดจะป้องกันได้บ้างในอนาคต นั่นคือ เริ่มมาศึกษากฏแห่งกรรม ออกแบบชีวิตของตนเองใหม่ในอนาคต เริ่มรู้ว่าชีวิตเรา ออกแบบได้ เราอยากให้เป็นอย่างไร ถ้าเรารู้กติกานั้น เราก็ออกแบบได้

นี้จะทำให้สิ่งดีๆ ทั้งหลายกลับคืนมาครับ