Home  • กระดานสนทนา  • สมาธิ  •  สติปัฏฐาน  • กฎแห่งกรรม  • นิทาน  • หนังสือ  •  บทความ  • กวีธรรม  • ข่าวกิจกรรม  • แจ้งปัญหา
คู่มือการใช้คู่มือการใช้  ค้นหาค้นหา   สมัครสมาชิกสมัครสมาชิก   รายชื่อสมาชิกรายชื่อสมาชิก  กลุ่มผู้ใช้กลุ่มผู้ใช้   ข้อมูลส่วนตัวข้อมูลส่วนตัว  เช็คข้อความส่วนตัวเช็คข้อความส่วนตัว  เข้าสู่ระบบ(Log in)เข้าสู่ระบบ(Log in)
 
ได้ทำการย้ายไปเว็บบอร์ดแห่งใหม่แล้ว คลิกที่นี่
www.dhammajak.net/forums
15 ตุลาคม 2551
 ผมเจอคลื่นยักษ์ อ่านหัวข้อถัดไป
อ่านหัวข้อก่อนหน้า
สร้างหัวข้อใหม่ตอบ
ผู้ตั้ง ข้อความ
โอ่
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 30 ธ.ค.2004, 11:11 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

วังวนธุรกิจการท่องเที่ยว



แม้ว่าการเก็บศพยังทำไม่แล้วเสร็จ



การแยกแยะศพอันเป็นงานหนักหน่วงยังเป็นเรื่องจะต้องทำ



การค้นหาในบางส่วนอาจยาวนานออกไปอีก



งานเยียวยาฟื้นฟูจิตใจของผู้คนก็ยังต้องทำ



การส่งเสริมอาชีพให้แก่ผู้คนก็ต้องดูแล



เจ้าของธุรกิจต่างเร่งให้เก็บกวาดชายหาด เพื่อการเข้ามาของนักท่องเที่ยว

ในปีหน้า



ด้านหนึ่งยังเหลือร่องรอย อีกด้านหนึ่งรีบตกแต่ง



สิ่งใหม่ๆอะไรเล่าที่ใหม่อย่างแท้จริงจะเกิดขึ้น หรือจมอยู่ในวังวนเก่าๆ



ความคิดเก่าๆอันเคยวนมาแล้ว ครั้งแล้วครั้งเล่า



ร้านขายเหล้าก็จะเปิด เพลงก็จะแผดเสียงในกลางคืน ผู้คนจะหลงระเริงเต้น



ไปในจังหวะไร้สติแห่งชีวิต



รีบฟื้นฟูการท่องเที่ยวเถอะ เพื่อเงินก็จะมา เพื่อว่าวงจรชีวิตอย่างเดิมๆจะได้ดำเนินกันต่อไป



ลืมความปวดร้าวที่เกิดขึ้น เพราะชีวิตยังต้องเดินไปตามชะตากรรมอย่างที่เคยกันมาแล้ว



เพราะสิ่งที่เราคิดมีอยู่เพียงเท่านี้ ในมันสมองก้อนเล็กๆ เราย่อมไม่ต้องการ

บรรจุอะไรลงไปมากกว่านี้อีกแล้ว



เสียงร้องเรียกให้ฟื้นฟู เพราะกิจการนั้นไม่เคยหยุดนิ่ง และแล้วอีกไม่ช้า

ความขัดแย้ง ความแก่งแย่งก็จะกลับมา ในวันสดใสของท้องฟ้า และน้ำทะเล

กลับมาสู่อึกทึกครึกโครม



ชีวิตเป็นอย่างนั้น กินแล้วเที่ยว เที่ยวแล้วกิน แล้วกลับไปทำงาน เพื่อจะมาอีกครั้ง



ชีวิตเป็นอย่างนั้น หรือว่าโลกไม่เคยสอนอย่างอื่น หรือใครๆไม่เคยสำเหนียกจดจำ เราสอนกันว่าชีวิตเอยเมื่อเกิดมา เจ้าจงไปเพื่อเสพสุข ช่างเป็นความหวัง ช่างเป็นพลัง ลืมวันวานเพื่อวันนี้ ที่จะมีชีวิตแบบเดิมๆ เหมือนวันเก่าก่อน



ชีวิตดำเนินไป ชีวิตไม่มีอะไร เป็นสิ่งเดิม ปัดชายหาด กวาดบ้านใหม่ เร่งหาเงินกันตามเดิม



ธุรกิจการท่องเที่ยว ขายชายหาด ขายทะเล แล้วขายมันไปทุกอย่างที่ขายได้ ชีวิตนี้เพื่อการขาย เป็นวงจรเดิมๆ



โลกเป็นอย่างนี้ โลกน่าเบื่อหน่าย น่าเบื่อหน่ายยิ่งขึ้นทุกที
 
โอ่
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 31 ธ.ค.2004, 5:18 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

วันนี้เป็นวันสิ้นปี



นักท่องเที่ยวที่พักตามโรงแรมในภูเก็ต ที่ตั้งอยู่บนที่สูงหรือบนเชิงเขา ไม่ได้รับความเสียหายจากคลื่นยักษ์ ต่างทะยอยออกจากโรงแรมเพื่อเดินทางกลับประเทศ



คาดว่าไม่เกินสองวันนักท่องเที่ยวที่ยังเหลือตามโรงแรม จะทะยอยออกไปกันเรื่อยๆ ส่วนนักท่องเที่ยวที่จะเดินทางเข้ามาพักในโรงแรมเหล่านั้น แทบจะไม่มีเลย



ปีใหม่นี้จึงมีโรงแรมไม่กี่แห่งที่พอมีนักท่องเที่ยวเหลืออยู่บ้าง หลังปีใหม่ผ่านไปแล้ว คาดว่าจำนวนนักท่องเที่ยวจะลดน้อยลงตามลำดับ



ในจังหวัดภูเก็ตเช่นกัน ได้มีการทำความสะอาดถนนหนทางตามชายหาดไปเรียบร้อยแล้วหลายแห่ง เช่นหาดกะตะ หาดกะรน และหาดป่าตอง เส้นทางการจราจรเริ่มสะดวกขึ้นแล้ว การค้นหาศพผู้สูญหายยังเหลืออยู่ไม่กี่จุดในขณะนี้



ในขณะเดียวกันการช่วยเหลือผู้ประสบภัย มีการส่งสิ่งของต่างๆมาทางคาราวาน และทางสนามบินภูเก็ตจำนวนมาก ชุดxxx้ภัยที่มาจากต่างประเทศยังเข้ามาเรื่อยๆ และส่วนใหญ่ก็ไปช่วยที่จังหวัดพังงา เพราะที่จังหวัดภูเก็ตมีคนเข้าไปช่วยเหลือในด้านต่างๆมากมาย และคนภูเก็ตส่วนหนึ่งก็ขับรถไปที่เขาหลักเพื่อช่วยค้นหาศพ และช่วยเหลือด้านต่างๆที่จังหวัดพังงายังต้องการความช่วยเลือหลายด้าน และการจราจรไม่สะดวกเท่าไรนัก



ความช่วยเหลือที่เข้ามามาก ทำให้การจราจรที่มีเส้นทางจราจรถนนสายเดียวมีปัญหา เวลานี้การสนับสนุนบำรุงกำลังแก่ผู้ที่เข้าไปช่วยเหลือผู้ประสบภัยมีความสำคัญ และการช่วยเหลือด้านการเงินมีความจำเป็นทั้งระยะสั้นและระยะยาว
 
โอ่
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 01 ม.ค. 2005, 7:05 am ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

วันนี้เป็นเช้าวันที่ 1 มกราคม 2548

ในวันปีใหม่เช่นนี้ที่จังหวัดภูเก็ตจะจัดงานทำบุญใส่บาตรพรภิกษุหลายร้อยรูป ปีนี้ก็จัดงานทำบุญใส่บาตรเมือนเช่นเดิม



เพียงแต่บางคนได้จากไป และไม่ได้มาร่วมในงานทำบุญนี้เท่านั้น



งานช่วยเลือผู้ประสบภัยจากคลื่นยักษ์นั้น จังหวัดภูเก็ตเป็นศูนย์รวมเก็บสิ่งของ ยา เวชภัณฑ์ต่างๆ ที่จะจัดส่งไปยังเขาหลักจังหวัดพังงา ระยะเวลาผ่านไปหลายวัน หลายคนเริ่มเหนื่อยล้า แต่งานในหน้าที่นั้นจะต้องทำต่อไป เพราะภาระกิจยังไม่เสร็จสิ้น



ถ้าในชีวิตหนึ่ง คนที่มีกำลังจะทุ่มเทการทำงานในการช่วยเหลือได้ ก็ตองทำ ไม่ว่าจะเป็นวันปีใหม่หรือวันอะไร เพราะในสถานการณ์นี้ไม่มีสิ่งที่ควรจะคิดในเรื่องอื่นใด แม้แต่เรื่องส่วนตัวของตนเอง ถ้าสามารถผละจากหนาที่ของตนโดยไม่กระทบต่องานแล้ว ก็ควรจะผละจากงานนั้น แต่ถ้างานนั้นยังมีส่วนสำคัญต่อสังคมในสถานการณ์เช่นนี้ งานนั้นก็มีความสำคัญในหน้าที่ที่จะต้องทำ



ในอนาคตของเมืองท่องเที่ยว ควรจะมีการคิดในเรื่องการออกแบบ เมื่องท่องเที่ยว การฟื้นฟู ควรจะทำอนุสรณ์หรือพิพิธภัณฑ์จากคลื่นยักษ์ ตามหาดต่างๆ เช่น หาดกะรน หาดป่าตอง หาดกมลา เขาหลัก เกาะพีพี



อนุสาวรีย์หรือพิพิธภัณฑ์อาจทำได้วยการทำปฏิมากรรมของการเกิดคลื่นยักษ์ สภาพความเสียหายของอาคาร บ้านเรือน ชีวิตของผู้คน ภาพความเสียหายเหล่านี้ จะทำให้รู้ว่าสถานที่แต่ละแห่งประสบภัยในลักษณะอย่างไร เพื่อให้ผู้มาที่ยวในภายหลังได้ดูเป็นข้อเตือนใจ นวมทั้งการเก็บข้อมูลไว้สำหรับการศึกษาในด้านต่างๆทางประวัติศาสตร์ของภูเก็ตในเวลานั้น



ความเตือนใจนี้ เพื่อจะเป็นการเตือนใจเพื่อความไม่ประมาท เพื่อความมีสติ และเพื่อให้เกิดธรรมสังเวช เกิดความสลดใจในชีวิตชตากรรมของมนุษย์ที่มีความไม่แน่นอน เป็นลักษณะของ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ได้เห็นสภาพที่น้อมใจไปสูความพลัดพรากของมนุษย์ครั้งใหญ่



อนุสรณ์สถานเป็นสิ่งที่มีประโยชน์และคุณค่าในการดำรงอยู่ทางจิตใจของมนุษย์



เมื่อเมืองต่างๆเหล่านี้ยังเป็นสถานที่ท่องเที่ยวยังมีคนเข้ามาเที่ยว การให้ความรู้ที่เป็นประโยชน์และมีคุณค่าทางจิตใจเป็นสิ่งจำเป็น อันที่จริงแล้วการถ่ายทอดทางวัฒนธรรมคือหลักศาสนาพุทธไปยังนักท่องเที่ยว อาจทำได้ง่ายขึ้น ถ้าอาศัยอนุสรณ์สถานที่อาจจะมีขึ้นในอนาคต และมีการสอนหลักการศาสนาให้มีการใช้สติพิจารณาระลึกในความสลดใจนั้นเป็นอารมณ์ที่ทำให้มีการเกิดสังเวช อันเป็นหลักของการเกิดกุศล ความไม่ประมาทอันเป็นธรรมที่พระพุทธเจ้าสอนมารวมไว้ในความไม่ประมาทอันเป็นธรรมทั้งหมดมารวมไว้
 
โอ่
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 01 ม.ค. 2005, 2:12 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

ในขณะที่พังงายังค้นพบศพเพิ่มอีกเรื่อยๆ



การตรวจสภาพศพทำลำบากมากยิ่งขึ้น ลูกสาวผมที่เป็นทันตแพทย์บอกว่าจะไปชันสูตรศพกับคณะทันตแพทย์ที่มาจากต่างจังหวัด เพราะฟันนั้นยังสามารถจะตรวจสอบได้



แต่ที่ภูเก็ตสภาพพื้นที่กำลังจะเข้าสภาพที่มีความสะอาดสะอ้าน ร่องรอยต่างๆเกือบไม่มีอะไรเหลือ ดังนั้นภูเก็ตในวันปีใหม่จึงมีสภาพแตกต่างจากหลายวันที่ผ่านมา



มีนักท่องเที่ยวจากต่างจังหวัดที่เหมารถมาเที่ยว ไปชมพื้นที่เกิดเหตุ แต่ก็ไม่สามารถเห็นร่องรอยความเสียหายมากนัก เพราะถูกเก็บกวาดค่อนข้างเรียบร้อย



เพราะในภูเก็ตมีผู้คนพร้อมเพรียงกันสละเวลาในการเข้าไปการช่วยเหลือแก้ปัญหาต่างๆ มีการระดมสรรพกำลังของบุคคล ของภาคเอกชน และขององค์กรต่างๆโดยไม่ต้องมีการชักชวน ต่างก็ออกไปช่วยกันแก้ปัญหาทันที ลักษณะความพร้อมเพรียงของชาวภูเก็ตมีลักษณะเช่นนี้มาตลอด



และคนที่เข้ามาทำงานในภูเก็ตก็พร้อมใจกันในการช่วยเหลือแก้ปัญหาต่างๆเหมือนไม่รู้จักเหนื่อย แต่ความเสียสละเช่นนี้ก็เกิดขึ้นทั้งทั่ว

ประเทศ และในต่างประเทศด้วย



ทำให้เห็นว่าความเสียสละไม่เห็นแก่ตัวของคนทั้งหลายเมื่อเกิดพร้อมกัน ทำให้การทำงานใหญ่ๆที่ดูจะมีอุปสรรคมากได้ลุล่วงไปอย่างรวดเร็ว เพราะทุกคนพร้อมเพรียงกันสามัคคีในการทำงาน ถ้าเรารักษาความพร้อมเพรียงและความสามัคคีนี้ไว้ได้ การทำอะไรให้สำเร็จจะเป็นเรื่องไม่ยาก แต่ผู้คนก็มักไม่สามารถจะคงความรู้สึกพร้อมเพรียงหรือสามัคคีนี้ไว้ได้นานๆ แต่ความพร้อมเพรียงจะเกิดขึ้นตามสถานการณ์ที่เกิดขึ้นเท่านั้น



ถ้าความพร้อมเพรียงเกิดขึ้นในวงกว้างในหมู่ประชาชน ปัญหาเดือดร้อนนั้นจะแก้ได้เร็วในวงกว้าง ถ้าความพร้อมเพรียงนั้นคงอยู่ในใจของผู้คนได้นาน ปัญหาต่างๆก็ถูกสะสางได้มากยิ่งขึ้น สังคมได้รับอานิสงส์จากความพร้อมเพรียงหรือความสามัคคีมาก



ถ้าเปรียบความพร้อมเพรียงที่เกิดขึ้นและคงอยู่ในระยะเวลาสั้นๆ ก็คงเปรียบกับขณิกสมาธิ



ถ้าความพร้อมเพรียงคงอยู่นานกว่านั้น คงเปรียบได้กับกำลังของอุปจารสมาธิ



ถ้ากำลังความพร้อมเพรียงนั้นตั้งมั่น คงเปรียบได้กับกำลังของอัปนาสมาธิ



กำลังความพร้อมเพรียงเหล่านี้ย่อมเกิดจากสติที่ระลึกรู้ในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น



ความระลึกรู้นี้ถ้าหยั่งลงให้ลึกได้มาก ธรรมสังเวชต่างๆที่จะเกิดแก่ใจย่อมตั้งมั่นได้มาก และได้อานิสงส์มาก
 
โอ่
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 02 ม.ค. 2005, 6:14 am ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

วันนี้เป็นวันที่ 2 มกราคม 2547 ในจังหวัดภูเก็ตซึ่งเป็นเมืองท่องเที่ยว การฉลองสนุกสนานอย่างไร้สติในวันปีใหม่ของทุกปี จะนนติดต่อกันในวันหยุด จนล่วงพ้นวันปีใหม่ไปแล้ว เป็นทีสนุกสนานของวัยรุ่น แม้ว่าไม่ใช่วัยรุ่นทั้งหมด แต่ก็มีจำนวนมาก ก็เหมือนกับที่อื่นๆ เพราะว่าสังคมนี้ได้มีตัวอย่างความไร้สติอยู่ไม่มกก็น้อย



ในวันนี้เหตุการณ์การเกิดคลื่นยักษ์โถมสู่เกาะนี้และที่อื่นๆของโลกพร้อมกัน ทำให้ปีใหม่ปีนี้เปลี่ยนแปลงไปเป็นอย่างมาก เมื่อคนรู้สึกว่าตนเองร่วมอยู่ในความโศกเศร้าสลดใจ ความรู้สึกอยากรื่นเริงอยากสนุกก็หมดไปเป็นธรรมดา ความสูญเสียเหล่านี้ทำให้ผู้คนพากันได้คิดและมีสติได้ในชั่วขณะหนึ่งแห่งชีวิตโดยพร้อมเพรียงกัน



วันนี้ก็คงมีนักท่องเที่ยวเดินทางทะยอยออกจากโรงแรมต่างๆมากกว่าการเดินทางเข้ามา ความรู้สึกร่วมในเหตุการณ์และชตากรรมของมนุษย์ที่ประสบทุกข์หรือเคราะห์กรรมทำให้คนที่จะมาสนุกกับนักท่องเที่ยวมีน้อย



อย่างไรก็ตามตามหาดบางแห่งก็มีนักท่องเที่ยวเล่นน้ำทะเล การพักผ่อนอันเป็นภาพที่เห็นตามชายหาดนั้นทำให้รู้สึกขัดเขินกับบรรยากาศความเป็นจริง แม้ว่าคนเหล่านั้นจะเป็นเพียงนักท่องเที่ยวที่เดินทางมาเพื่อท่องเที่ยวตากอากาศ การที่จังหวัดภูเก็ตและผู้ประกอบการยังเปิดกิจการเพื่อให้นักท่องเที่ยวมาทำกิจกรรมทางการท่องเที่ยวในยามนี้ ทำให้รู้สึกพิกลๆอยู่ แต่ด้านหนึ่งก็เป็นอาชีพของพวกเขาอย่างหนึ่งในธุรกิจการบริการที่มีอยู่ในเมืองนี้



ในภูเก็ตยังมีโรงแรมมากกว่าสองหมื่นห้องพัก หรืออาจถึงสามหมื่นห้องพักที่จะรองรับนักท่องเที่ยว แต่หลังวันนี้ไปห้องพักของโรงแรมต่างๆอาจถึงร้อยละ 90 โดยเฉลี่ยของจำนวนห้องพักทั้งหมดอาจพบกับความว่างเปล่า ในที่อื่นๆอย่างเขาหลักนั้นอยู่ในสภาพที่เลวร้ายกว่าคืออาจปิดกิจการไปถึง 100 เปอร์เซนต์ ที่นั่นนอกจากสูญเสียนักท่องเที่ยวแล้ว พนักงานโรงแรม ตลอดจนเจ้าของโรงแรมต่างต้องสังเวยชีวิตให้แก่คลื่นยักษ์ไปจำนวนไม่น้อย



กรรมที่คนเหล่านั้นต่างร่วมทำกันมาในอดีตนั้น บันดาลให้ทุกชีวิตมาเกิด และมาใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันบนฝั่งทะเลในวันเกิดเหตุ การบันดาลของกรรมนั้นเป็นเรื่องน่าอัศจรรย์ไม่น้อย มีความถูกต้องแม่นยำไม่ผิดพลาดบกพร่องในความตายและความสูญเสียของแต่ละคน ในระดับมากหรือน้อยของทุกข์โศกอย่างเหมาะสม นี่เป็นสิ่งที่หนีไม่พ้นและต้องเกิดขึ้น หากว่าผลกรรมที่เกิดขึ้นครั้งนี้ทุกคนยังชดใช้ไม่หมดสิ้นและต้องชดใช้ในครั้งต่อไปยังเหลืออยู่ กรรมนี้ก็ยังบันดาลให้ทุกชีวิตนี้วนเวียนมาเกิดในกาลข้างหน้า เพื่อนำไปสู่การรับผลกรรมในครั้งต่อไปอีก การเกิดภัยธรรมชาติเช่นนี้ก็มิได้เป็นเรื่องของอุบัติเหตุหรือเหตุบังเอิญของแต่ละชีวิตที่ต้องมารับผลกรรม แต่เป็นเรื่องของการจัดสรรของกรรมที่เหมาะสมและมีเหตุผลยิ่งนัก อันเป็นสิ่งที่ไม่มีใครสามารถจะหลีกเลี่ยงได้ เว้นแต่จะตัดกระแสโลกเข้าไปสู่กระแสพระนิพพานเสียเท่านั้น



ผลกรรมคราวนี้ยังมีผลกระทบต่อโลกต่อประเทศต่างๆต่อไปอีก เพราะความเสียหายนั้นมีผลต่อการดำเนินชีวิตของคนจำนวนมาก รัฐบาล สถาบันการเงิน ยังต้องเข้ามาช่วยเหลือและเริ่มกันฟื้นฟูในเรื่องต่างๆ เพื่อใชวิตได้ดำเนินไปอีกปลุกธุรกิจการท่องเที่ยวให้ตื่นขึ้นมาใหม่ โลกคงดำเนินไปตามวิถีที่ผู้คนต่างยังข้องอยู่กับโลกประสาของสัตว์โลกทั้งหลาย



แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ ก็อาจมองได้ว่าสิ่งต่างๆที่เรียกว่าอุบัติภัยร้ายแรง ความร่วมใจกันช่วยเลือในยามประสบเหตุการณ์อันไม่คาดฝันนี้จากทุกฝ่ายที่หลั่งไหลสู่พื้นที่ประสบภัย การฟื้นฟูด้านการท่องเที่ยว รปลูสร้างอาคารต่างๆที่จะมีขึ้นนั้น



ก็ล้วนแต่เป็นสิ่งที่จะต้อง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป เป็นส่วนๆ ถ้ามองเหตุการณ์เหล่านั้นโดยเพียงสักแต่ว่ารู้และทำใจอย่าเอาใจเข้าไปเกี่ยววข้องเสียในขณะนั้น ทุกอย่างเหมือนปรากฏอยู่ในสายตา อยู่ในความรู้ของแต่ละปรากฏการณ์ ว่ามันคงเป็นของมันไปเช่นนั้น มิได้เป็นไปเพื่ออย่างอื่นใดอย่างที่ใจของเราอยากเข้าไปปรุงแต่งแล้ว เราก็พอจะมีสติสัมปชัญญะในการมองและการเห็นนั้น แล้วเข้าใจว่าโลกเป็นอย่างนั้น หาได้มีความทุกข์โศกอย่างที่มนุษย์เข้าใจไม่ เราอาจหนีจากการปรุงแต่งทุกข์ปรุงแต่งโศกนั้นออกมาได้ไกล และหมั่นเพียรที่จะทำใจให้อยู่อย่างนั้น เพื่อเห็นว่าชีวิตที่มีอยู่นั้นเป็นเพียงสิ่งธรรมดาที่โคจรไปได้พบเห็นสิ่งหนึ่งสิ่งใด เช่นสิ่งที่เรียกว่า"คลื่นยักษ์" อันเป็นสิ่งธรรมดาของโลกนี้ ที่มีอยู่เหมือนสิ่งธรรมดาอื่นอันมีมากหลายแล้ว โลกนี้ก็มีธรรมดาเหล่านี้เป็นปรกติ แต่เมื่อเรายังเป็นกระต่ายที่ตื่นตูมต่อสิ่งหนึ่งสิ่งใดอันเกิดขึ้นตามธรรมดานี้ ก็เป็นธรรมดาที่เราจะต้องยังปรุงแต่งทุกข์ปรุงแต่งโศกอยู่ร่ำไป



ถ้าเราเกี่ยวข้องที่จะต้องช่วยเหลือ และมีภาระอันหนักอันจะต้องทำในยามเช่นนี้ สิ่งนั้นไม่ควรที่จะให้อำนาจแก่การปรุงแต่งเข้ามาบังคับบัญชาเพื่อให้เกิดความเป็นไป แต่ควรให้อำนาจแห่งหน้าที่อันจะต้องทำและรับผิดชอบของตนๆ เพื่อดำเนินกิจกรรมอันเป็นหน้าที่ที่เหมาะสมในกาลเช่นนั้น
 
โอ่
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 03 ม.ค. 2005, 2:22 am ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

วันพระมาบรรจบอีกครั้งหนึ่งในวันที่ ๔ มกราคม ๔๘

นักท่องเที่ยวตามโรงแรมต่างๆลดจำนวนลงอย่างรวดเร็ว บรรดาโรงแรมต่างๆที่เปิดดำเนินการในช่วงแห่งความยากลำบากเช่นนี้ ได้แจ้งรายชื่อของโรงแรมต่างๆที่เปิดดำเนินการ ประกาศทางโทรทัศน์ว่ามีการดำเนินการอยู่จำนวนมาก ในด้านความเป็นจริงของความเสียหายในเรื่องของการท่องเที่ยวนั้นมิได้มีแต่เฉพาะโรงแรม กิจการร้านอาหาร และร้านค้าก็เสียหายไปทั้งหมด แม้ในโรงแรมเองก็มิได้เป็นแหล่งบริการทางด้านสินค้าแก่นักท่องเที่ยวในเวลานี้ ในความเป็นจริงแม้โรงแรมจะเปิดดำเนินการได้ในขณะนี้ แต่สภาพของการท่องเที่ยวนั้นเปลี่ยนแปลงไปมาก ความสะดวกต่างๆก็ลดลง ในด้านความสงบก็เป็นไปอีกลักษณะหนึ่ง การประเมินข้อดีข้อเสียของการท่องเที่ยวในเวลานี้ย่อมมีทั้งสองด้าน



ช่วงนี้เป็นช่วงความยากลำบากในการทำรายได้ของอาชีพธุรกิจการท่องเที่ยว และผลกระทบไปในบุคคลต่างๆในวงกว้าง ไม่มีใครไม่ได้รับผลกระทบ เราจะทำอย่างไรเมื่อเราได้รับผลกระทบในด้านต่างๆ ผมพูดในฐานะที่เราเป็นประชาชนในเมืองนี้ ก็ไม่สามารถจะหลีกเลี่ยงสิ่งต่างๆได้ สิ่งที่กระทบนั้นก็มิได้เป็นความสุข เพราะมีความเดือดร้อน เราก็ต้องรู้ว่าสิ่งนั้นสิ่งนี้เดือดร้อน มันเหมือนเวลาเราถูกของมีคมบาด มันมีความเจ็บเกิดขึ้นก็ต้องรู้ว่าเจ็บ เพราะหลีกเลี่ยงไปไม่ได้ วิบากให้เป็นไปเช่นนั้น จะทำอย่างไรก็ไม่ได้ มันเป็นยามที่ต้องประสบทุกข์ เราต้องเข้าใจว่าความทุกข์ได้มีแก่เราและได้เกิดขึ้นแก่เรา และแก่คนอื่นๆด้วย มากและน้อยก็แบ่งสันกันไปอันธรรมดาของโลกนี้ มันเป็นเช่นนี้



สิ่งที่ต้องน้อมเข้ามาภายในในตอนนี้ก็คือขันติที่แปลว่าความอดกลั้น ก็คืออดกลั้นต่อสภาพแห่งความทุกข์นั้นๆที่เข้ามาในชีวิต เรื่องที่จะคิดว่าไม่ทุกข์เลยก็คงจะเป็นไปไม่ได้ และเป็นสิ่งน่าจะพิจารณาให้มาก เพราะว่าสิ่งเหล่านี้ได้เกิดขึ้นแก่เราทำให้ได้สิ่งมาพิจารณา เราได้เห็นในสิ่งที่เราเข้าไปยึดมั่นถือมั่นไว้ แล้วจะมีปัญญาในการคลี่คลายสิ่งต่างๆได้ดีเพียงใดหรือไม่ด้วย



การเก็บกวาดให้สภาพเมืองเข้าสู่ความเรียบร้อยแม้จะเป็นไปโดยเร็ว แต่ไม่สามารถดึงดูดนักท่องเที่ยวเข้ามาภูเก็ตในช่วงนี้ เข้าใจว่าจะต้องมีการลดราคาห้องพักกันอย่างขนานใหญ่ จึงสามารถจะดึงนักท่องเที่ยวเข้ามา และการตัดสินใจเรื่องนี้ควรทำอย่างรวดเร็วไม่ควรรีรอ ถ้านักธุรกิจต้องการให้นักท่องเที่ยวเข้ามา เพื่อพยุงอาชีพของตนเองไว้ไม่ให้ทรุดหนักยาวนาน



เมื่อหลายวันก่อนตามชายหาดที่เป็นเมืองท่องเที่ยว พิจารณาดูเหมือนพิจารณากายคตาสติ เพราะเมืองนั้นแยกออกเป็นส่วนๆ เป็นขยะ เป็นซากตึกอาคาร ซากรถที่ถูกน้ำพัดพาไปกองตามที่ต่างๆ ซากศพของผู้คนที่เสียชีวิต และความปรักหักพัง เราจะเห็นว่าเมืองที่ประกอบกันเป็นเมืองท่องเที่ยวเมื่อถูกแยกออกโดยแรงของคลื่นยักษ์ ทำให้ส่วนต่างๆขององคาพยพ กระจัดกระจายเต็มไปหมด เห็นแต่ส่วนและองค์ประกอบต่างๆ สิ่งที่เราเรียกว่าเมืองท่องเที่ยวนั้นถูกทำลายไปโดยสิ้นเชิง หาส่วนของความเป็นเมืองนั้นไม่ได้ ไม่ว่าในที่ใด สิ่งเหล่านี้เป็นอนิจจัง สิ่งที่เป็นของเราทั้งหลายก็สูญเสียสลายไป เอาอะไรมาไม่ได้ เป็นอนิจจังเช่นเดียวกัน



ถ้าเมื่อก่อนนั้นเราเห็นว่าทุกอย่างเคยเป็นของเรามาก่อน คลื่นยักษ์ก็ได้ทำให้เห็นว่าไม่มีอะไรที่เป็นของเราได้ เราควรจะทำให้ความจริงนี้ปรากฏแก่ใจ ถ้าไม่ปรากฏก็ใช้ความพยายามน้อมมาที่ใจ เพื่อให้เกิดเป็นอุปนิสัยในการพิจารณาความจริงในภายหน้า เพื่อความเกิดปัญญาอันยิ่งยวดในการเห็นความจริงนี้จะมีแก่เราในกาลข้างหน้า เราควรมองสิ่งเหล่านี้แล้วน้อมใจไปในทางสละโลกนี้ลงสักเล็กน้อย ให้ชีวิตอยู่ในความพอดีที่จะดำรงอยู่ต่อไป เพราะว่าสิ่งเหล่านั้นไม่น่าในการขวนขวายเพื่อให้ได้มา เป็นสิ่งไม่คงทน ไม่มีความแน่นอน เป็นความประมาทถ้าเรามุ่งอยู่แต่การทำธุรกิจแล้วทำให้มันขยายออกไปเรื่อยๆ นักธุรกิจทำอย่างนั้นขยายจำนวนโรงแรมออกไปเรื่อยๆ เขาใช้ชีวิตยุ่งอยู่กับธุรกิจมากเกินไปจนแทบไม่เหลียวแลชีวิตว่ามีสิ่งอื่นอันใดบ้างที่ควรจะทำ เวลานี้ต่างคิดปรุงแต่งว่าจะสร้างเมืองขึ้นมาอย่างนั้นอย่างนี้ ภูเก็ตกำลังเป็นความขัดแย้งของคนที่มีรายได้จากการท่องเที่ยวโดยตรงสองจำพวก พวกแรกคือเจ้าของโรงแรม พวกที่สองคือผู้หากินตามชายหาด คือพวกให้เช่าเก้าอี้ เตียงผ้าใบ ร่ม พวกหมอนวดตามชายหาด และกลุ่มขับรถรับจ้างประเภทต่างๆ ทางกลุ่มโรงแรมต้องการจัดระเบียบชายหาดคือจัดกลุ่มคนเหล่านี้ว่าควรจะเข้าไปทำกิจกรรมอาชีพบนชายหาดหรือไม่ สิ่งเหล่านี้ถ้าทำอย่างไม่เข้าใจ ไม่เหมาะสมก็จะทำให้เกิดความขัดแย้งทางสังคมนั้นๆขึ้น



เพราะการท่องเที่ยวไม่ได้มีความพอดี มันมีมุมมองหลายมุมมอง มีผลประโยชน์หลายด้าน และเต็มไปด้วยความต้องการที่แตกต่างกัน ความทุกข์จึงอยู่ตรงนี้ อยู่กับสิ่งที่มีลักษณะอย่างนี้ หรือสิ่งที่เรียกว่าผลประโยชน์ ถ้าเราพิจารณาก็เห็นว่าความเป็นเมืองการท่องเที่ยว คือการเกิดขึ้นของความทุกข์ มีการแก่งแย่งอันเป็นโลภะของมนุษย์เกิดขึ้น คนที่มาเที่ยวก็แสวงหาความสุขคือการกิน การแสวงหาความสำราญในด้านต่างๆ เป็นการแสวงหาความพอใจให้แก่ตนเอง และคิดว่าความต้องการเช่นนี้เป็นสิ่งอันเลิศของชีวิต เราก็ต้องเสนอขายสิ่งแบบนี้แก่นักท่องเที่ยว แต่เมื่อพิจารณาว่าสิ่งที่กระทำไปนี้มีค่ามากหรือไม่เพียงใด เพราะสิ่งเหล่านี้จะเรียกอย่างอื่นไม่ได้ นอกจากกามสุข



ตอนเกิดคลื่นยักษ์นั้นเราสูญเสียกามสุข เกิดความสลดใจสังเวช มีความสุขจากการช่วยเหลือกัน มีการให้ พอการให้ผ่านพ้นไป การฟื้นฟูก็ทำให้แนวโน้มการแก่งแย่งนั้นกลับมา เพราะหลังความโศกสลดจะจางไป ความต้องการกามสุขกำลังกลับคืนมา เมื่อต้องการกามสุขเกิดขึ้นเมื่อใด การแก่งแย่งก็ตามมาอีก อันนี้เป็นวัฏสงสารของการท่องเที่ยว

 
โอ่
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 03 ม.ค. 2005, 2:24 am ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

ขออภัยครับ พ.ศ.2548 ยังพิมพ์ผิดตามความเคยชินว่า พ.ศ. 2547 ทั้งที่ปีใหม่แล้ว ยังหลงเป็นปีเก่า
 
โอ
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 03 ม.ค. 2005, 5:09 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

วันนี้ผมได้เข้าไปที่โรงแรมแห่งหนึ่ง เป็นโรงแรมที่รับเฉพาะแขกระดับ วี ไอ พี ค่าห้องพักในช่วงปีใหม่นี้ตามปรกติของทุกปี จะมีราคาห้องพักต่ำสุดคืนละ 70,000 บาท (เจ็ดหมื่นบาท) โรงแรมระดับนี้มีอยู่แห่งเดียวที่ภูเก็ต และปลอดภัยจากคลื่นยักษ์ สองสามวันที่ผ่านมานักท่องเที่ยวเข้ามาเต็ม แต่วันนี้ผมได้รับการบอกเล่าจากพนักงานว่ามีนักท่องเที่ยวทยอยกันออกจากโรงแรมแล้ว



เหตุผลของเขาก็คือนักท่องเที่ยวกลัวว่าจะติดเชื้อจากการเล่นน้ำทะเล เพราะมีศพเสียชีวิตในทะเล อาจทำให้เกิดมีเชื้อต่างๆได้ ความตื่นตัวนี้ยังแพร่ไปหลายโรงแรม อาจจะมีการเตือนจากประเทศของนักท่องเที่ยวเหล่านั้นให้ระวังเรื่องนี้ก็ได้ ทำให้นักท่องเที่ยวพากันกลับประเทศเพิ่มขึ้น



เพื่อนผมคนหนึ่งที่สนิทกันมาก เขาต้องการคุยกับผมหลายวันแล้ว แต่ไม่มีโอกาสได้โทร.มาบอกเล่าให้ฟังว่ามีเรื่องค่อนข้างแปลกเกิดขึ้นก่อนวันเกิดคลื่นยักษ์



เขาเล่าว่าเพื่อนคนหนึ่งของเขา (ผมไม่รู้จัก)อยู่ในเรือใกล้แหลมพรหมเทพก่อนวันเกิดคลื่นยักษ์ เป็นเวลาใกล้ค่ำ เขาเห็นดวงไฟสามดวงกลมขนาดใหญ่กว่ารถบัสลอยขึ้นมาจากทะเลช้าๆ เป็นดวงไฟสีแดง เมื่อดวงไฟนั้นลอยขึ้นถึงยอดตาลก็หายไป เรื่องดวงไฟในทะเล หรือดวงไฟขนาดต่างๆที่ลอยในท้องฟ้าในระดับเตี้ยๆ เป็นสิ่งที่คนทั่วไปมักเห็นกันเสมอในแถบนี้ และคนมักหวาดกลัว ยิ่งในทะเลยิ่งเห็นกันมาก เมื่อเห็นคนบอกว่าให้ดูเฉยๆ



เมื่อดวงไฟดับไปแล้ว ทันใดนั้นในทะเลเหมือนมีน้ำวนขนาดใหญ่ เป็นวงสีดำและมีควันลอยขึ้นมาเหนือผิวน้ำ คนที่เห็นนั้นรู้สึกสพรึงกลัว เขาคิดว่าคงจะต้องเกิดเหตุอะไรร้ายแรง เขาจึงโทรศัพท์เข้าหาผู้ว่าราชการจังหวัดภูเก็ต ทั้งที่เขาไม่รู้จักกับผู้ว่าราชการจังหวัดเลย และเล่าให้ผู้ว่าราชการจังหวัดฟังถึงสิ่งที่เขาเห็น ผู้ว่าราชการจังหวัดปลอบเขาว่าไม่มีอะไรหรอกสิ่งที่คุณเห็นเป็นนิมิตดี



จริงๆแล้วผู้ว่าราชการจังหวัดรู้ก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรเหมือนกัน ใครๆก็ต้องพูดเช่นนั้น เพื่อนคนนั้นพยายามถามผมว่าที่เกิดขึ้นมันคืออะไร ผมบอกว่าผมไม่ทราบเหมือนกัน แต่บอกว่าเมื่อผมนึกว่าดวงไฟนั้นเป็นอะไร แล้วเกิดขนลุกทั้งตัวแค่นั้น เพื่อนผมบอกว่าเมื่อเพื่อนคนนั้นเล่าเรื่องนี้เขาก็เกิดขนลุกอย่างรุนแรงเช่นกัน แต่เรื่องแปลกๆเหล่านี้ก็เป็นเรื่องธรรมดา อันนี้ก็เพียงแต่เล่าไม่มีเจตนาจะให้ไปเชื่อหรือเข้าใจไปในทางหนึ่งทางใด
 
โอ่
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 04 ม.ค. 2005, 2:06 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

ขอแก้ไขข้อความข้างบน เรื่องเพื่อนของเพื่อนที่เห็นดวงไฟสีแดงลอยเหนือผิวน้ำในทะเลที่แหลมพรหมเทพ เพื่อนของเพื่อน คนนี้มิได้อยู่ในเรือนขณะมองเห็นดวงไฟดังกล่าว แต่อยู่ที่ร้านค้าที่หาดในหาน ผู้ที่เห็นนี้เป็นผู้หญิและเป็นผู้ปฏิบัติธรรม และผมทราบรายละเอียดเพียงแค่นี้



ที่จังหวัดภูเก็ตพรุ่งนี้( 5 ม.ค.) จะมีพระสงฆ์ 1,000 รูปทำพิธีสวด ผมเข้าใจว่าเป็นการสวดให้เกิดมงคล เช่นสวดพระปริต และสวดมนต์บทอื่นๆด้วย ที่จริงน่าจะมีการใส่บาตรพระจำนวนมากร่วมกันของชาวภูเก็ต เพื่อให้บรรดาญาติของผู้เสียชีวิตได้ร่วมในการทำทานครั้งใหญ่
 
เกียรติ
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 06 ม.ค. 2005, 4:15 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

ไม่แน่ใจว่ามีการใส่บาตรหรือเปล่านะครับ แต่มีการถวายผ้าบังสกุลกันด้วยครับ และพระภิกษุสงฆ์นั้น ท่านมาจากทุกวัดใน 14 จังหวัดภาคใต้เลยครับ
 
โอ่
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 06 ม.ค. 2005, 10:16 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

ผมไปเพื่อจะเข้าพิธีแล้ว แต่เขาจัดให้นักเรียน และให้ไอทีวีถ่ายทอด และมีการพูดกล่าวถึงรัฐมนตรี ผู้เกี่ยวข้องกับนักการเมืองค่อนข้างมากก่อนเวลาห้าโมงเย็น และสร้างภาพดูแปลกๆพิกล ผมเลยกลับไปภาวนาที่วัดซึ่งมีทุกวันหกโมงถึงสองทุ่ม ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์นี้ในวันดังกล่าว ไม่ได้ใส่บาตรเพราะเป็นเวลาเย็น ผมดูแล้วทำพิธีสงฆ์เพื่อจะถ่ายทอดทีวีมากกว่า แต่ก็ได้บุญกุศล ประชาชนเข้าไปร่วมน้อยมีคนของพรรคการเมืองไปร่วมกันมากเลย งานนี้จึงดูแปลกๆ ผมคงจะไม่เขียนอะไรเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่อง

คลื่นยักษ์ แต่เขียนบทความลงในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นไปเรื่อยๆ เกี่ยวกับการฟื้นฟู ระบบเตือนภัย
 
แสดงเฉพาะข้อความที่ตอบในระยะเวลา:      
สร้างหัวข้อใหม่ตอบ
 


 ไปที่:   


อ่านหัวข้อถัดไป
อ่านหัวข้อก่อนหน้า
คุณไม่สามารถสร้างหัวข้อใหม่
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
คุณไม่สามารถแก้ไขข้อความของคุณ
คุณไม่สามารถลบข้อความของคุณ
คุณไม่สามารถลงคะแนน
คุณ ไม่สามารถ แนบไฟล์ในกระดานข่าวนี้
คุณ ไม่สามารถ ดาวน์โหลดไฟล์ในกระดานข่าวนี้


 
 
เลือกบอร์ด  • กระดานสนทนา  • สมาธิ  • สติปัฏฐาน  • กฎแห่งกรรม  • นิทานธรรมะ  • หนังสือธรรมะ  • บทความ  • กวีธรรม  • สถานที่ปฏิบัติธรรม  • ข่าวกิจกรรม
นานาสาระ  • วิทยุธรรมะ  • เสียงธรรม  • เสียงสวดมนต์  • ประวัติพระพุทธเจ้า  • ประวัติมหาสาวก  • ประวัติเอตทัคคะ  • ประวัติพระสงฆ์  • ธรรมทาน  • แจ้งปัญหา

จัดทำโดย  กลุ่มเผยแผ่หลักคำสอนทางพระพุทธศาสนา ธรรมจักรดอทเน็ต
เพื่อส่งเสริมคุณธรรม และจริยธรรมในสังคม
เมื่อวันที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2546
ติดต่อ webmaster@dhammajak.net
Powered by phpBB © 2001, 2002 phpBB Group :: ปรับเวลา GMT + 7 ชั่วโมง