มีธรรมเป็นเบรกห้ามล้อไว้บ้าง (หลวงตามหาบัว)

ตอบเมื่อ: 03 ส.ค. 2007, 6:04 pm

หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน
เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด อ.เมือง จ.อุดรธานี
เมื่อวันที่ ๓๑ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๕๐

มีธรรมเป็นเบรกห้ามล้อไว้บ้าง

เมืองไทยเราคนตั้ง ๖๓ ล้านคน ทำอะไรอย่าเหยาะๆ แหยะๆ นะเสียชาติของเราเอง ให้ชาติอื่นเมืองอื่นเขาดูถูกเหยียดหยาม เหมือนคนไทยไม่ใช่คน อย่าให้ใครดูถูกได้ เขาก็คนเราก็คน ให้เทียมหน้าเทียมตากันไปซิ ต่ำกว่าเขาไม่ได้นะ ที่ว่าปี ๒๕๔๐ เป็นจริงๆ นะเรา จะว่ารักชาติสงวนชาติก็ไม่ผิด มันเป็นอยู่ในใจ มันเป็นมาตั้งแต่เป็นฆราวาสนะ หากเป็นไม่มีใครบอกใครสอน พวกผ้านุ่งผ้าห่มนี้ พ่อกับแม่ไปซื้อผ้าผ้านุ่งผ้าอะไร แต่ก่อนเขามีผ้าโสร่งผ้าควบ เมืองไทยเราทอด้วยมือๆ แม้แต่ทอด้วยมือในเมืองไทยเราเองก็ตาม ย่นเข้ามานี่ ถ้าเป็นของแม่ทอเองเอามาใช้หมด นั่น เป็นอย่างนั้นนะนิสัยอันนี้ ไปหาซื้อคนอื่นเราไม่มีฝีมือ บอกแม่ด้วย เอ้า แม่ทอมาทอยังไงทอมาจะนุ่งให้หมดเราว่า คนอื่นทอไม่ใช่มือแม่ แน่ะ มันสงวนขนาดนั้นนะ

แล้วขยายออกไปๆ ถึงเมืองไทยของเรา เอะอะก็เหยียบหัวไปๆ รู้สึกมีอะไรในใจอยู่นะ อย่างปี ๒๕๔๐ เมืองไทยเราจะจมจริงๆ เพราะผู้นำเลว ผู้นำระยะนั้นเลวมาก เลวมาเป็นลำดับมาถึงจุดนี้ ไม่ใช่จะมาเลวแต่ปี ๔๐ อย่างเดียว คือมันเหยียบกันมาๆ ใครมาเป็นผู้ใหญ่ก็มาคดมาโกงมารีดมาไถ กางพุงมาพร้อมมากินกิน หมดตับหมดปอดพี่น้องทั้งหลายแล้วไม่มีแล้ว เอ้า ตั้งขึ้นใหม่มากินใหม่ ตั้งท้องขึ้นมาพร้อม ท้องกางมาพร้อมแล้วจมมาๆ จนกระทั่งถึงปี ๒๕๔๐ นั่นละจะจมจริงๆ ประหนึ่งว่าใบไม้เหลืองไปหมด ในจิตของเรานี้กระเทือนมาก

แต่ก่อนเราไม่เคยสนใจ หน้าที่การงานทางพุทธศาสนาทำให้เต็มเม็ดเต็มหน่วย ทางโลกทางสงสารมอบให้เขา ไม่เคยไปเกี่ยวข้องเลย แต่ทีนี้อยู่ด้วยกัน เสียงทางโน้นเข้ามาเสียงทางนี้เข้ามา เข้ามาหาหูเรานี้แหละ หูอยู่กลางเมืองไทยนี่ เป็นพระก็เป็นพระอยู่กลางเมืองไทย ดังเข้ามาๆ มันจะล่มจะจมจริงๆ อ้าวทำไงกัน ทีนี้เหมือนหนึ่งว่าเป็นภาพพจน์ขึ้นมาในใจ คนไทยทั้งประเทศ หมูหมาเป็ดไก่ หัวจ่อลงไปสู่ทะเลแห่งความล่มจม นี่ละดีดนะ สะเทือนใจมาก เป็นไงปู่ย่าตายายของเราพาถ่อพาพายมา ลูกหลานไทยก็สะดวกสบายมาเป็นลำดับ สมบูรณ์พูนผลไม่เดือดร้อนอะไร แต่มาระยะนี้ลูกหลานไทยมันเป็นยังไง

ปู่ย่าตายายก็ล่วงไปๆ แทนที่ลูกหลานไทยเราจะฟื้นต่อมรดกให้สูงส่งขึ้นไป ทำไมเหยียบย่ำทำลายมรดกของปู่ย่าตายายให้ล่มจมอย่างนี้ เป็นอย่างนั้นนะ แล้วทำไง เอาที่นี่ล่มจม ใครทำให้ล่มจม นั่นเอาอีกนะ มันพิจารณา ปู่ย่าตายายไม่ได้พาให้ล่มจม พาถ่อพาพายมา เป็นความสะดวกสบาย ตกมารุ่นลูกหลานไทยเรามันเหยียบย่ำทำลายให้ล่มให้จม คนทั้งประเทศมีแต่ลูกหลานไทยเหยียบประเทศของตนเองให้จมไปหมด หมูหมาเป็ดไก่ก็จะจมไปด้วยกัน ทำไงกัน เราที่คิดอยู่เต็มหัวใจก็เป็นลูกหลานไทยอีกเหมือนกัน เราก็นักปล้นคนหนึ่ง แน่ะ อย่าว่าแต่พี่น้องทั้งหลาย เราก็เป็นนักปล้น ทำไงถึงปล้น

ไม่มีใครมาทำลาย ชาติใหญ่ขนาดไหนก็ตามเขาก็อยู่เป็นสภาพของเขา เขาไม่เคยมารังแกบีบบี้สีไฟให้บ้านเมืองของเราล่มจม ครั้นมองดูแล้วรอบข้างมีแต่คนไทยของเรา รอบข้างนี้เป็นมหาโจรปล้นชาติไทยของเรา ปล้นยังไง ก็คือความไม่รู้จักประมาณ ความฟุ้งเฟ้อเห่อเหิม ความลืมเนื้อลืมตัว นั้นละเป็นมหาโจรเหยียบย่ำเข้ามาๆ เอาแต่ตัวอย่างอันเลวร้ายมาให้ลูกให้หลานสืบต่อกันไป มันก็มีแต่ฟืนแต่ไฟเผาบ้านเผาเมืองเผาชาติของตนเองไม่รู้สึกตัว นั่น เผาเข้ามาๆ สุดท้ายปี ๕๔๐ มองไปที่ไหนเหมือนว่าใบไม้เหลืองไปหมดนะ เอ๊ ยังไงกัน ฟังเสียงมาทางไหนมีแต่เรื่องผลลบๆ รอบตัวมีแต่ผลลบ จนกระทั่งเข้าไปถึงบัญชีใหญ่ในเมืองไทย เราเอาขนาดนั้นนะไม่ใช่ธรรมดา

เป็นพระก็จริงแต่หัวใจเป็นคนของชาติจะว่าไง ก็ต้องห่วงชาติของตัวเองเป็นธรรมดา ตามเข้าไปสืบเสาะถึงเรื่องบัญชีเงินในนั้น ที่นี่ต้นเหตุที่จะเอาใหญ่นะ เงินในบัญชีก็ไม่ค่อยมี มิหนำซ้ำจะรวมบัญชีอีก ที่ว่ารวมบัญชี มันมีบัญชีใหญ่อยู่อันหนึ่ง มันบอกว่ารวมบัญชีคือมันจะเอาอันใหญ่นั่น แต่มันใช้โวหารต้มเฉยๆ ใช้โวหารต้มตับไตประชาชนเรา เรารู้ทันทีเลยที่ว่ารวมบัญชี คือกินหมดๆ แล้วจะเอาบัญชีใหญ่ คือบัญชีนั้นไม่มีใครแตะต้องได้เท่าที่ทราบมาโดยลำดับ ในระยะนั้นจะขอรวมบัญชี ทางนี้ขึ้นเลยทันทีเพราะมันสะเทือนแรง

รวมบัญชีอะไร เงินเหล่านี้ปู่ย่าตายายเราเก็บหอมรอมริบมาไว้เพื่อลูกหลานไทย ทำไมลูกหลานไทยจะเป็นยักษ์เป็นผีเสียเองไปกินเงินในบัญชีใหญ่ ให้รวมๆ อุบายของมันให้รวม มันจะมากิน ไม่ให้รวมขึ้นเลยนะที่นี่ เลยกลายเป็นหลวงตาเกี่ยวกับการบ้านการเมืองไป นี้มันเป็นการส้วมการถาน เราชำระล้างต่างหากนี่ มันว่าเราเป็นการบ้านการเมืองได้ยังไง เราทำอะไรพิจารณาโดยธรรม เราไม่ได้เป็นแบบโลกนี่นะ จะคัดค้านต้านทานอะไรเป็นธรรมทั้งนั้น

เพราะฉะนั้นเวลาออกทางไหนไม่เห็นใครค้านมา ถ้าลงได้ออกแล้วพิจารณาเรียบร้อยแล้ว มันขัดมันขวางมันทำลายกันยังไงบ้าง ทีนี้จะต้านทานกันวิธีไหนมันก็ออกละซิที่นี่ นั่นละเรื่องราวมัน เอา จะช่วย ปรากฏว่าใบไม้เหลืองไปหมดเมืองไทยเราระยะ ๕๔๐ มองดูอะไรไม่มีของดีเลยเพราะต่างคนต่างทำลาย บทเวลามันจะจมมันจมหมดทั้งประเทศซิ คนนั้นทำลายคนนี้ทำลายเงียบๆ บทเวลาจะจมจะจมทั้งประเทศดูได้ไหมล่ะ เดือดร้อนมาก เราจึงได้ประกาศขึ้นมาด้วยความเป็นห่วงเป็นใยชาติไทยของเรา

ศาสนาก็อยู่ในเมืองไทย สุรุ่ยสุร่ายๆ ก็อยู่ในเมืองไทย ยักษ์ใหญ่ความสุรุ่ยสุร่ายอยู่ในเมืองไทย ก็เอาธรรมเข้าไปชะล้างละซิ ศาสนาก็อยู่ในเมืองไทยนี่นะ รู้จักประมาณ นั่นละจึงได้ช่วยพี่น้องทั้งหลาย พี่น้องทั้งหลายเราก็ชมเชยนะ พอว่า เอา จะช่วยเท่านั้นก็พรึบ ต่างคนต่างช่วยกันไม่ได้นอนใจ ทองคำนี้เราได้ตั้ง ๑๑,๕๔๙ กิโล ฟังซิ ทองคำที่ช่วยชาติคราวนี้ได้ ๑๑,๕๔๙ กิโล ของง่ายเมื่อไร ไปหาที่ไหนได้ง่ายๆ หาจากเมืองไทยเราตัวเก่งๆ สุรุ่ยสุร่าย ไปหยิบกระเป๋ามันฉีกออกมาค้นหาเงินหาทองได้มาโกยออกมาเข้าคลังหลวง มันเป็นยังไงนัก นั่นละเรื่องราว

เราได้ทองคำมาตั้ง ๑๑,๕๔๙ กิโล หาที่ไหนได้ ก็เด่นขึ้นมาแล้ว เมืองไทยเป็นผู้ทำลาย เมืองไทยเป็นผู้ยกตัวเองขึ้นก็สมเหตุสมผลแล้ว เวลานี้เมืองไทยกำลังยกตัวเองขึ้น ทองคำก็ได้ ๑๑,๕๔๙ กิโล ยังจะได้อีกนะเรายังไม่ปิดปาก จะรบกวนออดอ้อนขอพี่น้องทั้งหลายเข้าสู่เมืองไทยเรา ทองคำเป็นหัวใจของชาติ เป็นเครื่องประดับชาติทั้งประเทศ ขอให้มีทองคำอยู่ภายในประเทศของเรา หลักใหญ่อยู่ตรงนี้

ตอบเมื่อ: 03 ส.ค. 2007, 6:05 pm

ต่อ........

ธรรมะคิดละเอียด อย่ามาว่าชุ่ยๆ ไม่ได้นะ ไม่เป็นเรา เอาธรรมมากลั่นกรองๆ มันบกพร่องตรงไหนๆ ตามแก้ตามไข นั่นละที่พาพี่น้องทั้งหลายเดิน จึงได้ทองคำฟื้นขึ้นมาอีกตั้ง ๑๑,๕๔๙ กิโล ยังจะได้ ๕๐ กิโลอีกนะ ๑๑,๕๕๐ กิโล จวนแล้ว เอามานะแถวนี้อย่ามานอนใจ กระเป๋าไหนมีทองคำเอามาฉีกดู ต้องอย่างนั้นซิ เด็ดอย่างนั้นจะเป็นอะไร เสียหายอะไร เด็ดคือว่าฉีกกระเป๋าเอาทองคำเข้าสู่คลังหลวง มันเสียหายที่ตรงไหน กระเป๋าไหนมีทองคำเอามาดู เราจะฉีกเอาทองคำแล้วโยนกระเป๋าเข้าป่า ทองคำเอาเข้าคลังหลวงจะว่าไง ก็ได้มากตั้ง ๑๑,๕๔๙ กิโล เด่นไหมล่ะทองคำเรา ทองคำจำนวนนี้มีค่าเท่าไร มีน้ำหนักเท่าไร เข้มแข็งขนาดไหน ซึ่งต้านทานชาติไทยของตนไว้ได้

ใครจะมาค้ามาขายอะไร เขาเห็นทองคำเปิดอ้ารับเอาไว้เป็นเครื่องรับรองชาติของตัวเอง ทางมันก็กว้างออกละซิ การทำมาค้าขายก็สะดวกขึ้น ส่วนดอลลาร์เรายอมรับ ได้เพียง ๑๐ ล้านสองแสนกว่า ที่เข้าคลังหลวงเรียบร้อยแล้ว ส่วนทองคำนี้ใครแตะไม่ได้ เราไม่เหมือนใคร เพราะช่วยพี่น้องชาวไทยเราด้วยความเป็นธรรมและเมตตาครอบตลอดเวลา บาทหนึ่งเราไม่เคยแตะฟังซิน่ะ ท่านจะไปหาที่ไหนผู้นำบริสุทธิ์ขนาดนี้ ทองคำมีเท่าไรๆ เข้าหมดไม่ให้แยกให้แยะ

ดอลลาร์ทีแรกก็เข้า ครั้นต่อมานี้เงินไทยเราไม่พอใช้ เนื่องจากว่าเราหยุดการเทศน์ช่วยชาติแล้วเงินไทยก็ร่อยหรอลง รายได้จากการเทศน์ไม่ค่อยมี แต่คนที่มาขอร้องความช่วยเหลือมันเต็มบ้านเต็มเมือง ขนให้ๆ ที่สุดเงินไทยก็จะไม่มี ก็เลยไปคว้าเอาเงินดอลลาร์เข้ามาช่วยกัน เดี๋ยวนี้ดอลลาร์เข้ามาหาเงินไทยนะ รวมเข้ามาหาเงินไทยเพื่อช่วยชาติของเรานั่นแหละ มันของง่ายๆ หรือ อกจะแตกถ้าพูดธรรมดาแบบโลกๆ เราช่วยโลกนะ แต่เราช่วยด้วยความเมตตา ไม่มีอะไรที่เราจะแตะ แม้บาทหนึ่งเราไม่มี ขนาดนั้นละผู้นำของท่านทั้งหลายด้วยความเป็นธรรม ธรรมนำโลกนำอย่างนั้น ถ้าโลกนำโลกจมๆ ไปเท่าไรไหลไปทางนั้นไหลไปทางนี้ แตกซึมไปหมด หมดไม่มีเหลือ พอจะเข้าโอ่งเหลือเท่ากำเดียว นอกนั้นกระจายไปหมด ของเราไม่มี มีเท่าไรเข้าหมดๆ

เราเป็นคนสั่งการเอง ใครเคลื่อนไม่ได้ พูดอย่างนั้นนะ ทองคำเหมือนกันทุกบาททุกสตางค์จะเข้าหมด เก็บได้ที่ไหนก็เอามา คนที่มาเกี่ยวข้องกับทองคำต้องเป็นหัวใจเดียวกับเรา เป็นอื่นไปไม่ได้ คนนั้นถ้าลงเราได้จับได้แล้วไล่ออกเลย ไม่ให้เข้าใกล้นะ เราไม่มีใกล้มีไกลมีญาติมีมิตร มีธรรมอย่างเดียวเป็นญาติมิตรพึ่งเป็นพึ่งตายได้ทั่วโลก เราเอาอันนี้มาปฏิบัติ เราทำอย่างจริงจังทุกอย่าง ทองคำเราก็ได้ถึงขนาดนั้นแล้ว ก็เด่นแล้วทองคำเรา ดอลลาร์ก็หนุนกันเข้าไป นอกจากนั้นเงินไทยเราออกช่วยสิ่งก่อสร้างต่างๆ ทั่วประเทศไทย

เวลานี้ที่ยังจุดใหญ่ๆ ก็คือภูเขียว ๑๑ ล้าน โรงพยาบาลนะ โรงพยาบาลภูเขียว ๑๑ ล้าน โรงพยาบาลแวงน้อย ๑๑,๕๕๐,๐๐๐ บาท ทางอำเภอคำม่วงนี้ ๘ ล้าน สร้างที่ว่าการอำเภอให้เขาทั้งหลังเลย เพราะเขาไปหาเราเอง คือเราไปนั้นเขานิมนต์เราไป เราก็ได้ไปดู เขาเล่าให้ฟังสภาพของที่ว่าการอำเภอ ชำรุดทรุดโทรมมากแล้วอยู่ลึกๆ เขาให้ขยายออกมาที่กลางแจ้งให้คนเข้าออกได้เป็นทางส่วนรวม เข้าหาที่ว่าการอำเภอได้ง่าย ประชาชนเข้าได้ง่าย อันนั้นเข้าไปลึกๆ เขาจะมาสร้างที่ใหม่นี้

ตอนที่เขาสร้างเขาก็ไม่บอก ให้เขาเลือกเองเราว่างั้น เขาก็มาเลือกเอานี้เป็นทำเลที่เหมาะสมมาก พอสร้างขึ้นมาแล้วเกิดเรื่องราวขึ้นมา เขาก็แก้เก่ง เอาเราเป็นหลักฐานพยาน เป็นตัวอำนาจก็ได้ไม่ผิด ว่าไม่ค่อยลงกัน คนหนึ่งให้สร้างที่เก่า คนหนึ่งให้สร้างที่ใหม่ เลยยุ่งกัน นายอำเภอเพื่อปลดเปลื้องมลทินก็ต้องเอาเราไปเป็นตัวประกัน นิมนต์เราไปดู ประชาชนเขาว่าอย่างนั้น คนนั้นว่างั้น คนนี้ว่างี้ แล้วทางอำเภอส่วนใหญ่จะสร้างจุดนี้ ทีนี้เมื่อมันมีขัดแย้งข้องกันอยู่ก็เหมือนก้างขวางคอ กลืนไม่สะดวกแหละ เราก็ต้องไป

ไหนที่เก่าสร้างที่ไหน ที่ใหม่จะสร้างที่ไหน เขาก็บอกว่าที่ใหม่จะเอาตรงนี้ ที่เก่าเป็นอย่างนั้นๆ เราก็ดูทั้งทางนั้นทางนี้ เอาที่นี่ นั่นเราชี้เลย ที่นี่เป็นศูนย์รวม ทางเข้ามาที่นี่ก็เข้ามาที่ว่าการอำเภอ นั้นไม่มีทางเข้า เอาตรงนี้แหละ พอเราพูดคำเดียวล้มเลย ใครเป็นคนค้านเดี๋ยวนี้ มันเก่งมาจากไหน ไล่เบี้ยคนค้าน เงียบ วิ่งเข้าป่าหมดเลย อย่างนั้นละเรามา คือนายอำเภอเอาเรามาเป็นตัวประกัน เขารู้ เข้าใจไหม เพื่อเปลื้องมลทินของเขา พอเราไปพูดคำเดียววากๆ มันก็แตกละซิ หนีหมด เอา สร้างตรงนี้ เท่านั้นพอ พวกนั้นล้มไปหมด นี่ละอะไรก็ต้องเอาเราเป็นตัวประกัน มันก็เหมาะสมจริงๆ ที่เขาจะสร้างอำเภอใหม่ เหมาะสมแล้ว เอาตรงนี้ เอา ใครค้านค้านมาเวลาหลวงตาบัวยังอยู่นี้ จะตีปากมันเสียวันนี้ มือก็เอามาด้วยจะฟาดปากคน เราว่า เงียบเลย ปากเขาก็เก็บเงียบไม่พูดอีกเลย ก็เลยสร้างขึ้นมา อย่างนั้นละช่วยโลก

ที่อื่นที่ใดขอเต็มหมด เราพักเอาไว้ๆ ยังไม่ให้เข้ามาในวงการจำเป็นที่เรากำลังสร้างอยู่ เมื่อเสร็จเรียบร้อยแล้วรายไหนที่เป็นอันดับหนึ่ง ซึ่งมีความจำเป็นควรจะได้ก่อนเพื่อนก็เอารายนี้เข้ามา อันดับสอง อันดับสามเข้ามาอย่างนี้เรื่อยๆ ไม่ใช่จะสุ่มสี่สุ่มห้าให้ไป เราต้องเรียงลำดับความจำเป็นอันดับหนึ่ง อันดับสอง ทำอย่างนั้นเรื่อยมา สร้างโรงพยาบาลตึกไหนๆ ก็แบบเดียวกัน โรงพยาบาลไหนที่จำเป็นมากกว่าเพื่อน เอาโรงนั้นๆ เรื่อย ทั่วประเทศไทย ไม่ใช่เขามาขอก็ให้ๆ เราไล่เบี้ยถึงเหตุถึงผลก่อนที่จะให้ๆ เพราะเงินทองเหล่านี้ออกมาจากหัวใจประชาชนที่รักแสนรัก เขายังลากออกมาให้เราออกช่วยชาติบ้านเมือง เราก็ต้องพิจารณาซิ นี่ละเรื่องราวเป็นอย่างนั้น

นี่ก็เข้าพรรษาแล้ว บรรดาพี่น้องชาวพุทธเราทุกคนให้ตั้งหน้าตั้งตาเข้าใกล้ชิดติดพันกับธรรมนะ อย่ามีแต่โลกสกปรกล้วนๆ กินไม่พอกินไม่อิ่มตายทิ้งเปล่าๆ นะ ให้มีอรรถมีธรรมเป็นเบรกห้ามล้อไว้บ้าง ควรจะเร่งก็ธรรมพาเร่ง ควรจะเป็นเบรกห้ามล้อก็ธรรมพาห้ามไม่เสียหาย ถ้าให้กิเลสเดินแล้วเรียบหมดเลยไม่มีเหลือละ ให้ธรรมพาไปธรรมจะมีความรู้จักประมาณ ให้พากันปฏิบัติหน้าที่การงานของตนอย่าขี้เกียจขี้คร้านท้อแท้อ่อนแอ อย่าเป็นคนสุรุ่ยสุร่ายใช้จ่ายไม่หยุดไม่ถอย

เงินทองไม่ใช่น้ำมหาสมุทรทะเลนะ หมดได้ หมดก็คือเรานั่นละเป็นยักษ์เป็นผีกินสมบัติของตน คนนั้นก็สมบัติของตน คนนี้สมบัติของตน สมบัติของชาติมันก็จมไปได้ ต่างคนต่างเอาไฟเผาเข้าไปๆ ให้พากันประหยัดมัธยัสถ์ อย่าเป็นบ้ากับชาติอื่นเมืองอื่นเขา เห็นเขาเอาอะไรมาคว้ามับๆ ใช้ไม่ได้นะ เราเป็นชาติไทยของเราทั้งชาติต้องรู้จักตัวเองเป็นเนื้อเป็นหนังของตัวเอง อะไรจะควรยึดมาเป็นคติมาเป็นแบบเป็นฉบับเอามา ไม่ใช่ว่าเอาสุ่มสี่สุ่มห้า อันใดควรซื้อค่อยซื้อ อันใดไม่ควรซื้ออย่าไปซื้อสุ่มสี่สุ่มห้านะ เห็นอะไรตกเข้ามาซื้อๆ

เมืองไทยเราเป็นนักฟุ้งเฟ้อเห่มเหิม เพราะเคยสมบูรณ์พูลผลมาตั้งแต่ปู่ย่าตายายไม่เคยอดอยากขาดแคลน แต่เวลาเหตุการณ์รอบด้านเข้ามาอย่างปัจจุบันทันด่วนนี้แก้ไม่ตกแก้ไม่ทันมันก็เสียละซิตรงนี้ เมื่อแก้ไม่ทันเราก็ต้องจมเป็นฝ่ายเสียหาย ต้องให้พากันพิจารณาให้ดี วันเข้าพรรษาแล้วก็ให้พากันตั้งหน้าตั้งตา ให้มีความสัตย์ความจริงต่อตนเอง อย่างน้อยในสามเดือนนี้ เอา ใครจะทำยังไงให้ทำอย่าให้ขาด การทำบุญใส่บาตรแม้แต่รายเดียวคนเดียวก็เอา ได้ใส่บาตรวันหนึ่งองค์เดียวก็เอา ไม่ให้ขาดการให้ทานในวันนี้ๆ แล้วงานอะไรที่มันเกี่ยวข้องกับเราอันเป็นความเสียหาย กินเหล้าเมาสุราการพนันขันต่อเหล่านี้ให้ปัดออกๆ ให้หมด เพราะเหล่านี้เป็นสิ่งทำลาย ได้มาด้วยความเพลิดเพลิน เสียไปเป็นเงินเป็นทองใช้ไม่ได้นะ ให้พากันคิดกันอ่านบ้าง

ตอบเมื่อ: 03 ส.ค. 2007, 6:06 pm

ต่อ..........

ไม่มีใครจะรู้จักประมาณยิ่งกว่าศาสนา ไอ้ที่มันเลอะๆ เทอะๆ มันกาฝากมหาภัยเข้ามาแฝงศาสนาต่างหาก เรื่องศาสนานี้แน่นหนามั่นคงมาก ดังที่เราได้คัดค้านต้านทานในวงศาสนาด้วยกัน คนอื่นไม่มีใครละที่จะคัดค้านต้านทาน ก็มีหลวงตาบัวคนเดียว จะมาจากที่ไหนรอบด้านในเมืองไทยของเรา เข้ามาอะไรถ้าขัดต่อหลักธรรมหลักวินัยหลักศาสนาเราจะออกรับทันที ต้านทานกันเลย อันไหนเป็นคุณเราก็ไม่ว่า เพราะเราก็หาคุณอยู่แล้ว ถ้าอะไรที่เป็นโทษเป็นภัยต่อชาติบ้านเมืองต่อศาสนาเราคัดค้านเลย คัดค้านมาตลอดก็ไม่เห็นมีใครมาค้านเรา

ก็มีตั้งแต่จะลักลอบมาฆ่าเรา ไปจ้างผู้จ้างคนจ้างใครบริษัทบริวารของเขา หนึ่งให้เรายอมรับเขา ให้เป็นไปตามฝ่ายเขา สองอย่าคัดค้านเขาอันหนึ่ง ให้เป็นไปตามฝ่ายเขา ถ้าไม่เป็นแล้วทำไง เอ้า จัดการเอาหลวงตาบัวมาฆ่าเสียพวกเราจะได้ดำเนินสะดวก ตกลงกันจะมาฆ่าเรา ทีนี้เวลามาประชุมกัน ลูกน้องบริษัทบริวารมาประชุมกัน ครั้นเวลาประชุมแล้วบริษัทบริวารคนดีก็มีคนชั่วก็มี รวมกันแล้วสุดท้ายพวกบริษัทบริวารทางคนดีมีอยู่มากค้านขึ้นมา โอ้ นี่คือร่มโพธิ์ร่มไทร หลวงตามหาบัวเป็นร่มโพธิ์ร่มไทร พูดคำไหนเด็ดขาดๆ เพื่อชาติบ้านเมืองเพื่อศาสนาทั้งนั้นไม่มีอะไรเสียหาย ถ้ามาทำลายต้นโพธิ์ต้นนี้แล้วเมืองไทยเราจมทั้งชาติทั้งศาสนา นั่น ทำไม่ได้ค้านกันมาอย่างนั้น มีอย่างนั้นแหละ

ไอ้เรานี้เฉย เราไม่มีอะไรกับใคร เขาจะฆ่าก็ตายหลวงตาบัวตายทั้งองค์ ยังอยู่หลวงตาบัวทั้งองค์ทำความดีตลอด เราไม่เคยสนใจกับเรื่องความเป็นความตาย ใครจะมาจองกรรมจองเวรกับเราก็ไม่มี เราไม่มีกรรมมีเวรกับใคร เราทำประโยชน์ให้โลกเท่านั้น แล้วเรื่องเหล่านี้ก็ค่อยสงบไป อยู่ที่ลึกๆ ก็มี มีเราก็เฉย ไม่มีเราก็เฉย เราไม่มีอะไรกับใคร เอา ฆ่าก็ฆ่าไปซิเราไม่มีอะไรกับใคร คนบริสุทธิ์ตายมันก็ตายด้วยความบริสุทธิ์ คนชั่วยังมีชีวิตอยู่มันก็ชั่ว ตายไปมันก็ชั่ว อันนี้มีชีวิตอยู่ก็ทำความดีตลอดมา ตายไปแล้วก็ไปทางดีตลอด หรือจะไปทางไหนไม่ต้องมาตัดสินให้เรา เราบอกแล้วว่าเราตัดสินของเราเองแล้วตั้งแต่วันที่ ๑๕ พฤษภาคม ๒๔๙๓ ฟาดกิเลสตัวเป็นภัยต่อเราเองขาดสะบั้นลงไป ตั้งแต่นั้นไม่มีอะไรเข้ามาเกี่ยวข้อง มีแต่ทำประโยชน์ให้ชาติบ้านเมืองเท่านั้น ให้ท่านทั้งหลายจำเอา

เราทำอยู่ทุกวันนี้เราไม่ได้ทำเพื่อเรานะ เราทำเพื่อโลกทั้งนั้นละ บาทหนึ่งเราไม่เคยแตะ จึงเรียกว่าทำประโยชน์เพื่อโลกนั่นเอง เขาจึงเขียนติดไว้นั้น ก็เพราะเห็นการกระทำของเรา มีมามาเท่าไรมา ไหลเข้ามานี้ก็ไหลออกพร้อมๆ กัน เราไม่เก็บสำหรับวัดนี้ นี่เราไปกรุงเทพได้ ๒๐ วันหรือเท่าไร พวกโรงพยาบาลเขามาขอตั้งเกือบ ๕๐ โรง ฟังซิน่ะ โรงพยาบาลแต่ละโรงๆ มาเอาของในโกดังนี้เกือบ ๕๐ โรง ตอนที่เราไปกรุงเทพเพียง ๒๐ กว่าวันเท่านั้น โรงพยาบาลมาขอตั้งเกือบ ๕๐ โรง เรามาเมื่อวานเราเข้าไปอ่าน เป็นยังไงตอนที่เราไปกรุงเทพกลับมานี้มีใครมาเกี่ยวข้องกับโกดังที่เราเก็บของไว้มากน้อยเพียงไร เราก็ไปดู ไปดูทางโรงพยาบาลมาขอนี้เกือบ ๕๐ โรง ฟังซิน่ะ ๒๑-๒๒ วันเราไปกรุงเทพ โรงพยาบาลมาตั้งเกือบ ๕๐ โรง นั่นเห็นไหม

เราอยู่นี้ก็มา แต่เราก็ไม่ค่อยนัก แต่เวลาเราไปแล้วเป็นเวลาเท่านั้นเท่านี้แล้วกลับมาเป็นยังไงบ้าง นี่เขาก็มาติดต่อขอจากนี้ วัดพระเป็นผู้จัดการทางโรงไฟทางครัวทางศาลาเป็นผู้จัดการให้ องค์ใดมาอยู่รับหน้าที่นี้หมดเลย จัดให้ๆ เสมอหน้ากันหมด เวลาจะไปก็เติมน้ำมันรถให้ทุกคัน นี่เราก็มีปั้มน้ำมันเอาไว้ จะหาความสะดวกจากไหน ในวัดต่างๆ เราอยากยกนิ้วได้เลย วัดไหนเอามาแข่งวัดป่าบ้านตาดที่เป็นนักเสียสละน่ะ เสียสละทุกด้านทุกทางไม่มีความเสียดาย มีแต่ความเมตตาครอบไปหมดเลย เอาหมดเป็นหมดยังเป็นยัง

บางทีเขาผู้ที่เก็บเงิน เราสั่งจ่ายนั้นจ่ายนี้ เอาไปเอามาเงินหมดแล้ว หือ หมดแล้วหรือ เอา พักไว้ก่อน สักเดี๋ยวเอาอีกไม่คำนึงเงินว่าหมดว่ายังนะ เอาอีกๆ เรื่อยอยู่อย่างนั้นละ เราไม่เอาอะไรนี่ ตั้งหน้าตั้งตาทำด้วยความเมตตาต่อโลก คิดดูไปตามถนนหนทางเขามาขายดอกไม้ มีดอกไม้ไหมดูซิน่ะ นั่น ไฟเขียวไฟแดงเขาจะมาขายดอกไม้ ไม่ให้มากละ ให้คนละเล็กละน้อยเฉลี่ยกันไป ให้คนละสามร้อยๆ ที่เขามาขายดอกไม้ ดอกไม้เขาขายพวงละ ๑๐ บาท เวลาเราให้ให้คนละสามร้อยๆ อย่างนี้ตลอดเลย เป็นอย่างนั้น ไปที่ไหนเขาทราบหมด รถหลวงตาบัวไปที่ไหนเขาทราบกันทั้งนั้น เหมือนเอาเงินหว่านไปเลย นี่ละอำนาจความเมตตา

เราจะไปทางไหน เช่นอย่างเราไปกรุงเทพกลับมานี้ พวกตำรวจพวกอะไรที่เขาไปรอรับ เขาไปถึงขอนแก่นนู่นน่ะเขาไปรับเรา รถเราก็มีอยู่แล้วรถนำเรา เราไม่ต้องการบอกว่าไม่ให้ยุ่งเหล่านี้เขาก็ไม่ฟัง พวก ต.ช.ด. เขาจัดคนของเขามาตั้งเท่าไร ร่วม ๒๐ ละมังพวก ต.ช.ด. รักษาวัดนี้นะ เขาทำของเขาเอง เราบอกเท่าไรเขาไม่ฟัง เขาฟังนายเขา นายเขาสั่งไว้อย่างนั้นเขาก็ทำตามนายเขา เขาไม่ได้ทำตามเรา เราก็ไม่ทราบว่าไง หมดอำนาจก็ปล่อยเลย นี้เขาก็รักษา ทีนี้เวลาเราไปไหนมาไหนเขาไปรอรับที่ขอนก่งขอนแก่นนู่นนะ น้อยเมื่อไร รถเราก็มีรถนำเรา แต่เขาไม่สนใจรถนำ เขาไปของเขาต่างหาก พอไปแล้วคนนั้นเท่านั้นคนนี้เท่านี้ๆ หมดเลย เป็นอย่างนั้นนะเรา แล้วใครจะไม่อยากไป

อำนาจความเมตตา หมดเป็นหมดยังเป็นยัง เราไปที่ไหนเราทำประโยชน์ทั้งนั้น เอา หมดก็หมดเพื่อประโยชน์ทางนั้น หมดก็หมดเพื่อประโยชน์ทางนี้ ยังไว้อยู่ก็ยังไว้เพื่อประโยชน์ แน่ะ เราไม่ได้มีการเก็บนี่ เอาเท่านั้นละพูดวันนี้.พากันตั้งอกตั้งใจนะเข้าพรรษา ให้ต่างคนต่างมีจิตมีใจใกล้ชิดติดพันกับอรรถกับธรรมกับบุญกับกุศล มีความสัตย์ความจริงมัดตัวเองนะ ถ้าปล่อยให้กิเลสแล้วหมดเลย หมดเนื้อหมดตัวไม่มีสมบัติอันดีงามเข้าสู่ใจ จะมีแต่พุงกางไว้กินๆ ไปแล้วตายแล้วเน่าเฟะไม่เกิดประโยชน์ บุญกุศลไม่ได้ทางใจแล้วฉิบหายนะ ไม่มีเครื่องสืบต่ออันดีงาม

กินลงไปมันแค่พุง พอตายแล้วพุงพังพังไปด้วยกันหมดไม่มีเหลือ แต่บุญกุศลนี้เข้าสู่ใจ ใจไม่ตาย ใจไม่เน่าไม่เฟะ ขออันนี้เข้าส่งเสริมอุดหนุนจิตใจ จิตใจจะมีความสง่างามในภพชาติต่อไป พากันจำเอานะ คำนี้เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้านะไม่ใช่คำหลอกลวงโลก เอาละพอ

รับชมและรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th

และสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM 103.25 MHz

และเครือข่ายทั่วประเทศ

** ท่านผู้เข้าชมทุกท่านโปรดทราบ
เนื่องจากกัณฑ์เทศน์บางกัณฑ์มีความยาวค่อนข้างมาก ซึ่งจะส่งผลต่อความเร็วในการเปิดเว็บไซต์ ขอแนะนำให้ทุกท่านได้อ่านเนื้อหากัณฑ์เทศน์บางส่วนจากเว็บไซต์ และให้ทำการดาวน์โหลดไฟล์กัณฑ์เทศน์ที่มีนามสกุล .pdf ไปเก็บไว้ในเครื่องของท่านแทนการอ่านเนื้อหาทั้งหมดจากเว็บไซต์

ที่มา
http://www.luangta.com/thamma/thamma_talk_text.php?ID=4561&CatID=0