Home
•
กระดานสนทนา
•
สมาธิ
•
สติปัฏฐาน
•
กฎแห่งกรรม
•
นิทาน
•
หนังสือ
•
บทความ
•
กวีธรรม
•
ข่าวกิจกรรม
•
แจ้งปัญหา
คู่มือการใช้
ค้นหา
สมัครสมาชิก
รายชื่อสมาชิก
กลุ่มผู้ใช้
ข้อมูลส่วนตัว
เช็คข้อความส่วนตัว
เข้าสู่ระบบ(Log in)
ได้ทำการย้ายไปเว็บบอร์ดแห่งใหม่แล้ว คลิกที่นี่
www.dhammajak.net/forums
15 ตุลาคม 2551
เสียงดัง...จากลูกอ๊อด
อ่านหัวข้อถัดไป
อ่านหัวข้อก่อนหน้า
:: ลานธรรมจักร ::
»
กฎแห่งกรรม
ผู้ตั้ง
ข้อความ
ลูกโป่ง
บัวแก้ว
เข้าร่วม: 01 ส.ค. 2005
ตอบ: 4089
ตอบเมื่อ: 30 ม.ค. 2006, 2:08 am
เสียงดัง...จากลูกอ๊อด
ดิฉันเป็นชาวอีสาน เกิดที่ อ.หนองพอก ร้อยเอ็ด สมัยเมื่อยังเป็นเด็กเล็กๆ ดิฉันได้ก่อกรรมเอาไว้ชนิดไม่รู้ตัวเลย พ่อแม่ก็ไม่เคยบอกว่าเป็นบาป ท่านกลับพาทำและสนับสนุนเสียอีก...
ย่างเข้าหน้าฝน ตามท้องไร่ท้องนาเจิ่งนองไปด้วยน้ำ ลูกกบเขียดหรือที่เรียกกันว่า ลูกอ๊อด (ภาษาอีสานเรียกว่า ฮวก) พากันแหวกว่ายในน้ำอย่างสนุกสนาน แต่สนุกสนานได้ไม่นาน ชาวบ้านก็เอาสวิงมาช้อนไปทำอาหารเสียแล้ว
ดิฉันเป็นอีกคนหนึ่งที่ชอบไปจับ หามาได้ทีละมากๆ ได้มาแล้วก็จัดการบีบท้องลูกอ๊อดให้แตก เพื่อเอาไส้ออกให้เหลือแต่ตัว บางตัวขาหลังกำลังงอก แต่ยังมีหางอยู่ ดิฉันยิ่งชอบบีบมาก พอบีบก็มีเสียงดังยิ่งรู้สึกชอบอกชอบใจ บีบท้องแตกไส้ทะลักออกมาแล้ว มันยังเดินได้อยู่แต่ดิฉันไม่เคยสนใจว่ามันจะเจ็บปวดทรมานแค่ไหน รู้แต่ว่าดิฉันได้แกงหม้อใหญ่ ได้หมกเป็นหม้อใหญ่ก็พอใจแล้ว ทำเรื่อยมาจนโตจึงเลิก
เมื่อต้นปี 2532 ดิฉันเริ่มมีอาการผิดปกติที่ท้อง ดิฉันได้รับความเจ็บปวดทรมานจนต้องไปตรวจ หมอบอกเป็นเนื้องอกในมดลูกต้องผ่าตัด ดิฉันกลัวมากในวันที่จะผ่า จนความดันสูงผิดปกติหลังฟื้นจากการสลบ พอมีสติ ดิฉันรู้ว่ามันเจ็บทรมานมากแทบจะทนความเจ็บปวดนั้นไม่ได้ ต่อมาอีก 2 ปี ดิฉันก็ปวดท้องอีก ปวดมากๆ จนคิดว่าตัวเองจะต้องตายแน่นอน คราวนี้สามีพาไปส่งที่โรงพยาบาล หมอบอกไส้ติ่งอักเสบต้องผ่าตัดด่วน ความกลัวทำให้ดิฉันเกือบสิ้นสติในวินาทีที่หมอบอกจะต้องผ่าตัด ดิฉันยังไม่ลืมความเจ็บในครั้งก่อน แต่จำเป็นต้องผ่าตัด
พอผ่าตัดแล้วจนทุกวันนี้ดิฉันกลายเป็นคนมีโรคประจำตัว คือ ปวดท้อง บางครั้งปวดเอาดื้อๆ ไม่มีสาเหตุ ปวดมากเสียด้วยมันเป็นเพราะผลกรรมที่ดิฉันได้ทำไว้กับลูกอ๊อด คิดว่าอาจตลอดชีวิตนี้ของดิฉัน กรรมนี้ต้องชดใช้ ดิฉันจึงขอฝากบอกเด็กๆ และทุกคนที่นิยมกินลูกอ๊อด ขอให้เลิกก่อกรรมเสียที ไม่เช่นนั้นอาจจะเป็นเหมือนดิฉันที่ทุกข์ทรมานมาก
ทุกวันนี้พอถึงฤดูฝน ดิฉันไปตลาดเห็นลูกอ๊อดที่ถูกบีบท้องเอาไส้ออกแล้วมีแต่ตัว เขานำมาขาย ดิฉันสงสารลูกอ๊อดมาก มันคงจะเจ็บปวดเหมือนที่ดิฉันเป็นอยู่นั่นเอง ดิฉันเลิกทำเลิกกินลูกอ๊อดนานแล้ว แต่วิบากกรรมที่บีบท้องลูกอ๊อด ยังคงตามดิฉันอยู่ไม่รู้สร่างซา
จากผู้ได้รับกรรมจากลูกอ๊อด
คัดลอกจาก:
http://www.mindcyber.com/naturelaw/code/code_1144.php
ผู้เยี่ยมชม
ตอบเมื่อ: 07 ก.พ.2006, 7:49 pm
น่าสงสารมาก
ผู้เยี่ยมชม
ตอบเมื่อ: 07 ก.พ.2006, 7:51 pm
เล่าไปเหมือนกับว่าผมได้เป็นคนจับไปกิน ขอให้ไม่มีใครทำบาปอีกเลย สาธุ
ลูกโป่ง
บัวแก้ว
เข้าร่วม: 01 ส.ค. 2005
ตอบ: 4089
ตอบเมื่อ: 08 ก.พ.2006, 9:05 am
ลูกโป่งเอง ตอนเด็กๆ ก็ดื้อ เล่นสนุกสนาน อยากรู้อยากเห็น
ลูกโป่งแค่อยากรู้ว่า ข้างในลูกอ๊อดเป็นยังไง
เลยจับลูกอ๊อดมาบีบเล่น ตายไปหลายตัว
ตอนนี้ผลกรรมก็เลยสนอง ปวดท้องบ่อยๆ เหมือนกัน
ลูกโป่งอยากนำเรื่องราวมาให้ทุกท่านได้อ่าน เพื่อให้พึงระวังอย่าทำกรรมชั่วอีกเลย
คิดว่าทำชั่วเล็กๆ น้อยๆ กรรมคงไม่หนัก เวรกรรมคงไม่มีจริง
ปัจจุบันลูกโป่งพยายามสวดมนต์ไหว้พระ ขออโหสิกรรม แล้วแผ่เมตตาให้เจ้ากรรมนายเวร
ไม่ฆ่าสัตว์ ตัดชีวิตอีกแล้ว ไม่ว่ายุง มด แมลง หรือสัตว์อื่นๆ
เพราะทุกชีวิตย่อมรักตัวกลัวตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น....
สายลม
บัวเงิน
เข้าร่วม: 30 พ.ค. 2004
ตอบ: 1245
ตอบเมื่อ: 08 ก.พ.2006, 1:32 pm
สาธุ
ส้ม
ผู้เยี่ยมชม
ตอบเมื่อ: 28 ก.พ.2006, 9:02 pm
เชื่อในเรื่องนี้มากๆ ขอแนะนำวิธีแก้กรรมอีกวิธี คือ เวลาทำบุญทำกุศลอะไรก็ตามให้อุทิศส่วนกุศลบุญนั้นๆ ให้เหล่าลูกอ๊อดที่ยังจองเวรคุณอยู่ ตั้งจิตให้เป็นสมาธิแน่วแน่ บอกขอให้เขาอโหสิกรรมให้ ตอนนี้เราได้สำนึกในสิ่งที่เราเคยทำให้เขาเจ็บปวด ส่งผลกุศลให้เขาได้รับเรื่อยๆ เพราะตอนนี้เขาอาจจะยังไม่พ้นทุกข์ที่คุณเคยทำเลยสื่อให้คุณทราบด้วยความเจ็บปวดเช่นกัน และให้ซื้อยาแก้ปวดท้องต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น ยาธาตุ ยากระเพาะ ยาระบายลม และอุปกรณ์การทำแผลต่างๆ เช่น ยาแดง ยาเหลือง แอลกอฮอร์ พลาสเตอร์ติดแผล สำลี จัดเป็นชุดสังฆทานนำไปถวายพระก่อนเพล พร้อมกับกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลให้เหล่าลูกอ๊อด หากทำเช่นนี้สม่ำเสมอ แล้วคุณจะค่อยๆดีขึ้นเอง อนุโมทนาด้วยนะคะ
ไม้อ่อน
บัวพ้นดิน
เข้าร่วม: 09 เม.ย. 2007
ตอบ: 62
ตอบเมื่อ: 06 พ.ค.2007, 10:49 pm
โชคดีที่เป็นคน ไม่ชอบในการฆ่าสัตว์ตัดชีวิต อยู่สึกหวาดเสียว และไม่กล้าฆ่ามัน เคยฆ่าแมลงสาบ ฆ่าเท่าใดไม่ตายทำให้รู้สึกไม่ดีเลย เพราะมันต้องเจ็บกว่าจะตายหรือไม่ก็เป็นพิการไป ที่ฆ่ามากจะมีมด กับยุง ฆ่าจนรู้สึกแย่เลยที่ฆ่าโดยไม่ตั้งใจก็เป็นปลา นำมาเลี้ยงแล้วตายหมด จนตอนนี้ไม่คิดเลี้ยงเลย เพราะกลัวมันจะตาย
เคยไปซื้อหมาที่ สวยจตุจักร หมาตัวหนึ่งยังเล็กน่ารักกว่าตัวอื่น เราเห็นมันซึมๆ และไม่คิดซื้อ แต่เพื่อนมันเชียร์ให้ซื้อพร้อมช่วยออกตังค์ และแล้วก็เป็นอย่างที่เราคิด มันมีโรคเพียบเลย พยายามรักษากันนะ ไม่ได้ปล่อยมันตาย
แต่ที่สุดมันเป็นหลายโรคมากรักษาชีวิตไว้ไม่ได้เนื่องจากเล็กเหลือเกิน มันก็ตาย เพื่อนเรา อาบน้ำให้มันบ่อย แถมให้กินนม แล้วก็อนุญาติให้มันนอนในที่เปียกๆ ชื้นๆ จนมันเป็นปอดบวมร่วมด้วยกับอีกหลายโรค
เพื่อนมันรู้สึกผิด จึงไปทำสังฆทานให้หมากัน เชื่อไหม ว่าตกเย็น กลิ่นมันตามาเลย ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ จากชั้นสองที่โปร่งๆ ไม่เคยมีกลิ่นอะไรมาถึงกลับได้กลิ่นหมาน้อย มันมีลักษณะพิเศษ กลิ่นนั้นไม่ใช่กลิ่นหมดอย่างเดียว แต่เป็นกลิ่น ช้ำเลือดช้ำหนอง มันทั้งอ้วก และถ่ายเป็นพยาธิ เลือดคงตกด้วย ก็เป็นกลิ่นอย่างนั้นเลย แถมไม่ได้อยู่นาน มาวนๆ แล้วก็ไป เหมือนมาขอบคุณ
คนไม่อยู่ในเหตุการ์ณจะคิดไปว่าคงเป็นเรื่องบังเอิญกลิ่นอะไรโชยมา แต่เรอยู่ในเหตุการณ์แล้วรู้เลยว่ามันมาแน่ เพราะ เพื่อนเราอยู่ตรงระเบียงแล้วได้กลิ่น เรายังไม่เชื่อคิดว่าอุปทาน สุดท้ายกลิ่นนั้น ตามเข้าห้องมาหาเรา วนสักรอบ แล้วออกไปที่ระเบียงอีก เพราะเพื่อนเรากลับได้กลิ่นอีกครั้ง เรื่องนี้ สนับสนุนให้เราเชื่อเรื่องวิญณาณ และกันกลับชาติมาเกิดพอควรเลยทีเดียวนึกขอบใจเจ้าหมอน้อยอุตส่าห์มาขอบคุณ และมาบอกว่าวิญณาณมีจริง ขออนุโมทนาแก่เรื่องที่เล่าสู่กันฟังนี้ด้วยค่ะ
_________________
22
ผู้เยี่ยมชม
ตอบเมื่อ: 26 พ.ค.2007, 12:09 pm
สงสารลูกอ๊อดมากค่ะ
Rabbit16102525
บัวใต้ดิน
เข้าร่วม: 19 ม.ค. 2007
ตอบ: 18
ตอบเมื่อ: 28 ก.ค.2007, 12:42 pm
ตอนเป็นเด็ก เราก็เคยเอาเบ็ดเกี่ยวท้องลูกอ๊อด เพื่อเป็นเหยื่อล่อปลา 3-4 ตัวมั๊งถ้าจำไม่ผิด เรารู้แต่ว่า ความรู้สึกหลังทำตอนนั้น รู้สึกผิดนิดๆ พอโตขึ้นมา วันที่ 14 เมษายน 2544 เพราะความประมาทของเรา ทำเอามือไปเกี่ยวโดนเบ็ดที่ปักไว้ในหนังสือพิมพ์เข้า ราว 3-4 อัน ถอนออกจากมือได้หมด ยกเว้นเบ็ดอันหนึ่งที่เกี่ยวมือเราลึก เลยต้องไปหาหมอให้หมอผ่าเอาออกให้ แล้วได้ฉีดยากันบาดทะยักไปแล้วเข็มหนึ่ง
ก่อนหน้านี้เราก็มีอาการปวดท้องอย่างรุนแรงมากๆ เลย แต่ไม่บ่อย นานๆ ปวดที จนถึงทุกวันนี้ก็ยังปวดอยู่เลย แต่นานๆๆ มากๆ กว่าจะปวดที ใช่โรคกระเพาะอะป่าว แต่เราไม่แน่ใจว่าที่เราปวดท้องนี้เกี่ยวข้องกับเวรกรรมที่เราก่อขึ้นอะเปล่า รู้แต่ว่าตอนปวดท้องทรมานมากเลย แทบขาดใจ ตอนปวดท้องใจเราตอนนั้นไม่ต้องการอะไรเลย ขอเพียงแต่ให้หายปวดท้องก็พอ
ขออโหสิกรรมแด่ลูกอ๊อดทุกตัวที่เคยยฆ่า ณ ที่นี้ด้วยเถิด
_________________
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น
แสดงเฉพาะข้อความที่ตอบในระยะเวลา:
แสดงทั้งหมด
1 วัน
7 วัน
2 สัปดาห์
1 เดือน
3 เดือน
6 เดือน
1 ปี
เรียงจากเก่า-ใหม่
เรียงจากใหม่-เก่า
:: ลานธรรมจักร ::
»
กฎแห่งกรรม
ไปที่:
เลือกกลุ่ม บอร์ด
กลุ่มสนทนา
----------------
สนทนาธรรมทั่วไป
แนะนำตัว
กฎแห่งกรรม
สมาธิ
ฝึกสติ
การสวดมนต์
การรักษาศีล-การบวช
ความรัก-ผูกพัน-พลัดพลาก
กลุ่มข่าวสาร-ติดต่อ
----------------
ข่าวประชาสัมพันธ์
ธรรมทาน
รูปภาพ-ประมวลภาพกิจกรรมต่างๆ
สำหรับนักเรียน นักศึกษา ขอความรู้ทำรายงาน
แจ้งปัญหา
รูปภาพในบอร์ด
กลุ่มสาระธรรม
----------------
หนังสือธรรมะ
บทความธรรมะ
นิทาน-การ์ตูน
กวีธรรม
นานาสาระ
ต้นไม้ในพุทธประวัติ
วิทยุธรรมะ
ศาสนสถานและศาสนพิธี
----------------
สถานที่ปฏิบัติธรรม
วัดและศาสนสถาน
พิธีกรรมทางศาสนา
พุทธศาสนบุคคล
----------------
พระพุทธเจ้า
ประวัติพระอสีติมหาสาวก
ประวัติเอตทัคคะ (ภิกษุณี, อุบาสก, อุบาสิกา)
สมเด็จพระสังฆราชไทย
ประวัติและปฏิปทาของครูบาอาจารย์
ในหลวงกับพระสุปฏิปันโน
อ่านหัวข้อถัดไป
อ่านหัวข้อก่อนหน้า
คุณ
ไม่สามารถ
สร้างหัวข้อใหม่
คุณ
ไม่สามารถ
พิมพ์ตอบ
คุณ
ไม่สามารถ
แก้ไขข้อความของคุณ
คุณ
ไม่สามารถ
ลบข้อความของคุณ
คุณ
ไม่สามารถ
ลงคะแนน
คุณ
สามารถ
แนบไฟล์ในกระดานข่าวนี้
คุณ
สามารถ
ดาวน์โหลดไฟล์ในกระดานข่าวนี้
เลือกบอร์ด •
กระดานสนทนา
•
สมาธิ
•
สติปัฏฐาน
•
กฎแห่งกรรม
•
นิทานธรรมะ
•
หนังสือธรรมะ
•
บทความ
•
กวีธรรม
•
สถานที่ปฏิบัติธรรม
•
ข่าวกิจกรรม
นานาสาระ
•
วิทยุธรรมะ
•
เสียงธรรม
•
เสียงสวดมนต์
•
ประวัติพระพุทธเจ้า
•
ประวัติมหาสาวก
•
ประวัติเอตทัคคะ
•
ประวัติพระสงฆ์
•
ธรรมทาน
•
แจ้งปัญหา
จัดทำโดย กลุ่มเผยแผ่หลักคำสอนทางพระพุทธศาสนา ธรรมจักรดอทเน็ต
เพื่อส่งเสริมคุณธรรม และจริยธรรมในสังคม
เมื่อวันที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2546
ติดต่อ
webmaster@dhammajak.net
Powered by
phpBB
© 2001, 2002 phpBB Group :: ปรับเวลา GMT + 7 ชั่วโมง
www.Stats.in.th