ไกล

ตอบเมื่อ: 08 มิ.ย.2007, 1:30 pm

ไกล

ไกลสุดไกลแสนไกล
ไกลเกินเกินไกลปลายฟ้า
พร่ำเพรียกเรียกหา
เธอจ๋า เธอได้ยินไหม เธอได้ยินไหม

น้องสาว
ยินข่าวจากใจพี่ไหม
พี่ฝากส่งสายลมไป
สู่ใจของน้องคนงาม

ยินไหม
นั่นไงเสียงใจพี่พร่ำ
บอกคิดถึงน้องทุกยาม
เช้าค่ำร่ำร้องพิไร

คิดถึง
วันซึ่งเราเคยชิดใกล้
สองเราแอบอิงอุ่นไอ
สองใจสองเราล่องลอย

พบพานแล้วพริ้วผ่าน
เบิกบานแล้วเหงาหงอย
เราต่างมีหน้าที่คอย
จึงถูกรอยเวลาเลือน

น้องจ๋า
คำลาแม้เรามิเอ่ยเอื้อน
ใจกลับสัมผัสรหัสเตือน
ไกลเกินกายจะเยือนเยี่ยมกันแล้ว

น้องจ๋า
จึงเวลาที่ลมพัดแผ่วแผ่ว
นั่นคือพี่เองนะน้องแก้ว
พี่มาเยี่ยมเจ้าแล้วได้เพียงใจ

แด่เธอผู้จากไปสู่ปรโลกขอเธอจงไปสู่สุคติภพตามใจปรารถนาเทอญฯ
สิริมงคล๐๕/๐๖/๕๐

ผู้เยี่ยมชม

รักกันอยู่ขอบฟ้า เขาเขียว
เสมออยู่หอแห่งเดียว ร่วมห้อง
ชังกันบ่แลเหลียว ตาต่อกันนา
เหมือนแมกไม้มาป้อง ป่าไม้มาบัง

โลกนิติ คำโคลง ถ้าผิดที่มาและเนื้อหาบางส่วนขออภัย จำไว้นานแล้ว

ผู้เยี่ยมชม

ตัดบ้างก็ดีนะ

ฟ้ากว้างทางไกลใจคิด
ถูกผิดรับรู้พอได้
คิดถึงคิดถึงทำไม
มันผ่านเลยไปแสนนาน

อดีตก็ผ่านไปแล้ว
อนาคตยังไม่แผ่วผ่าน
จิตจับปัจจุบันกาล
วิเคราะห์วิจารณ์หัวใจ

ใครใครก็ล้วนเป็นทุกข์
เจ็บจุกรักรักใคร่ใคร่
ไฟโลกย์เผาโลกบรรลัย
จึงต้องเข้าใจสถานการ

ไกลแสนไกลที่ไหลล่วง
ห่วงแสนห่วงที่ไหลผ่าน
ปลิโพธกังวลกาล
ตัดรานลงบ้างก็ดีนะ

สาธุ คะ
ไพเราะนะคะ

ผู้เยี่ยมชม

ตอบเมื่อ: 25 มิ.ย.2007, 11:20 am

ขอแก้ คุณkikkok

รักกันอยู่ขอบฟ้า เขาเขียว
เสมือนอยู่หอแห่งเดียว ร่วมห้อง
ชังกันบ่แลเหลียว ตาต่อ กันนา
เหมือนภูเขามาป้อง ป่าไม้ มาบัง

รัก
อิสระ ชีวา
กลุ่มวรรณกรรมอีสานใต้-น้ำยืน

ตอบเมื่อ: 25 มิ.ย.2007, 9:06 pm

บรมครูนักปราชญ์แต่งไว้นานแล้วครับบทนี้
ที่ถูก คือ

รักกันอยู่ขอบฟ้า เขาเขียว
เสมออยู่หอแห่งเดียว ร่วมห้อง
ชังกันบ่แลเหลียว ตาต่อ กันนา
เหมือนขอบฟ้ามาป้อง ป่าไม้มาบัง

ขอบคุณครับทุกท่านที่ติชมและให้ความเห็น
ธรรมสวัสดี สิริมงคล

ตอบเมื่อ: 26 มิ.ย.2007, 10:29 pm

ไกลอย่างไรเหมือนใกล้คล้ายกายห่าง
ดูอ้างว้างวางปล่อยค่อยเติมเสริม
รอบลมเอื่อยเรื่อยรู้ดูเหมือนเดิม
สติเริ่มเพิ่มเต็มตื่นคืนเบิกบาน

ลมเจ้าเอยเปรยไว้ไร้เช่นฉัน
มิร้างกันผันพัดชัดเย็นสาน
ธาตุนอกในใสสดปลดละนาน
อย่าเลยผ่านสลับดูรู้กายใจ

เจริญในธรรม

มณี ปัทมะ ตารา

ผีเสื้อ