ประมวลภาพงานศพ “หลวงปู่ทา จารุธัมโม” วัดถ้ำซับมืด

ตอบเมื่อ: 17 มิ.ย.2007, 2:31 pm

ฟังสวดพระอภิธรรมและ พระอาจารย์อุทัย สิรินธโร ขึ้นแสดงพระธรรมเทศนา

องค์ท่านเน้นฆราวาสธรรม เน้นศิล5 การไม่ทานเหล้า แล้วก็เรื่องกาเม ซึ่งกำลังเป็นปัญหาสังคมมากๆ

ตอบเมื่อ: 17 มิ.ย.2007, 2:33 pm

พระอาจารย์อุทัย สิรินธโร ขึ้นแสดงพระธรรมเทศนา

องค์ท่านเน้นฆราวาสธรรม เน้นศิล5 การไม่ทานเหล้า แล้วก็เรื่องกาเม ซึ่งกำลังเป็นปัญหาสังคมมากๆ

ตอบเมื่อ: 17 มิ.ย.2007, 2:36 pm

พระอาจารย์อุทัย สิรินธโร แสดงธรรมเทศนาเสร็จแล้ว ศรัทธาญาติโยมก็มาถวายจตุปัจจัย ในกัณฑ์เทศน์ ได้ปัจจัยประมาณ สองหมื่นกว่าบาท
แต่หลวงพ่ออุทัยท่านไม่รับ ท่านถวายทั้งหมดให้กับถ้ำซับมืด เพื่อใช้ในงานถวายเพลิงศพองค์หลวงปู่ทา ต่อไป

ตอบเมื่อ: 17 มิ.ย.2007, 2:37 pm

มาคราวนี้ได้มีโอกาสเดินสำรวจบริเวณวัด เป็นวัดที่มีถ้ำเล็กถ้ำน้อยเยอะ น่าภาวนามาก
ไว้จาโพสรูปบริเวณวัดให้ชมกันนะครับ

ตอบเมื่อ: 17 มิ.ย.2007, 2:38 pm

เก็บความคิดเห็นที่ 68 : จากคุณ (แก้วสีขาบ)

เป็นคนปากช่องเองคะ แต่น่าเสียดายว่า เหมือนใกล้เกลือกินด่าง เพราะได้ยินมาตั้งแต่เล็กๆว่า มีวัดถ้ำซับมืดอยู่ในอำเภอซึ่งไม่ไกลจากบ้านในตลาดเลย ทว่าในสมัยก่อน ละแวกวัดนั้นเปลี่ยวมากๆๆ แค่ปากทางถนนเข้าวัดนั้น เมื่อเกือบยี่สิบปีก่อน ก็เรียกว่า พระอาทิตย์ตกดิน ก็แทบไม่มีใครย่างกรายเข้าไปแล้ว เพราะมืดมากๆ และเงียบสนิทอย่างน่ากลัว

ทางเข้าวัดเมื่อสมัยก่อนนี้ เป็นถนนแคบๆที่เมื่อฝนตกก็คือโคลนที่จะทำให้รถติดหล่มได้ทุกเมื่อ พอช่วงไม่มีฝน ก็เต็มไปด้วยฝุ่น เรียกว่า ทางรกกันดารแท้ๆ

จนเมื่อสามปีก่อนที่มุ่งมั่นขับรถไปกราบท่านอย่างจริงจัง จำได้ว่า แม้ตอนนั้นจะเริ่มมีโรงงานมาตั้งตรงถนนตรงปากทางเข้าวัดแล้ว แต่ถนนก็ยังมีร่องรอยของความไกลปืนเที่ยงอยู่ดี ขับเข้าไปแล้วก็ต้องให้รถค่อยๆไต่ไป จะสวนรถกันทีก็ต้องเบี่ยงกันเพราะถนนเป็นหลุมเป็นบ่อมาก เคยตื่นมาเพื่อไปใส่บาตรทำบุญเช้าที่วัด ขับไปที่ปากทางตอนหกโมงเช้า ฟ้ามืดถนนเงียบ แม้ไม่ต้องห่วงเรื่องรถสวนไปมา แต่ก็มีความเปลี่ยวสงัดให้กังวลแทน เพราะว่า เป็นผู้หญิงที่ขับรถเข้าไปคนเดียว ส่วนตอนเย็นก็เคยไปทำวัตรเย็นที่นั่น พอออกจากศาลา ฟ้าก็เริ่มมืดแล้ว ยิ่งขับรถออกมาจากวัดก็ยิ่งมืดจนมองอะไรไม่เห็น แต่ในปัจจุบันที่มีสภาพถนนดีอย่างเกินคาดนั้นถือว่า เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วผิดปกติ ซึ่งก็เป็นเพราะบารมีขององค์หลวงปู่โดยแท้ เพราะจริงๆแล้วมีคนมาขอทำทางดีๆเข้าวัดมาตั้งนานแล้ว ท่านไม่เคยอนุญาติเลยจนเมื่อช่วงไม่กี่ปีนี้เอง

จำได้ว่า ตอนเข้าไปครั้งแรก ท่านพึ่งกลับจากโรงพยาบาลประจำอำเภอ ตอนนั้นมีเพียงคนกลุ่มเล็กๆจากกทม.ที่จะเป็นขาประจำของวัดซึ่งไปๆมาๆช่วงเสาร์อาทิตย์ เวลาหลวงปู่ท่านอาพาธ จะได้แพทย์ประจำของรพ.ปากช่องมาเป็นผู้ถวายการดูแลให้องค์ท่าน ที่พักของท่านแต่เดิมจะเป็นศาลาไม้เล็กๆ ส่วนที่ขยายออกมาเป็นห้องที่ก่อด้วยอิฐปูนนั้นพึ่งเกิดขึ้นในช่วง 2-3 ปีหลังนี้เช่นกัน

ตอนนั้นคือช่วงที่เพิ่งมีดำริของการจัดทำรูปถ่ายองค์ท่านแจกจ่ายแก่สาธารณชน ซึ่งก่อนหน้านั้นก็ไม่เคยได้ยินข่าวว่า มี ช่วงเวลานั้น คนวิตกมาก กลัวท่านละสังขาร คนในวัดบ่นให้ฟังว่า บางครั้งท่านฉันน้อยมากๆ บางครั้งก็งดฉันไปเลย ตอนนั้นท่านต้องหายใจโดยใช้สายออกซิเจนด้วย แล้วหูท่านก็ไม่ค่อยได้ยิน ครูบาบางองค์ที่ปรนนิบัติท่านในขณะนั้นบางครั้งต้องใช้วิธีตะโกนคุยกับท่านทั้งๆที่อยู่ข้างๆองค์ท่าน ซึ่งก็จะได้ยินกันแต่ไกล เพราะบริเวณวัดเงียบมาก แต่พอไม่นานท่านก็ได้เครื่องช่วยฟังมาติดที่หู ทำให้การพูดกับท่านนั้นพอจะเบาเสียงลงได้เป็นอย่างดี

ท่านจะใช้เวลาช่วงกลางวันเกือบทั้งหมดอยู่ตรงด้านหน้าบริเวณกุฏิ แม้เวลาอากาศเย็นลงในช่วงใกล้ค่ำของหน้าหนาว ท่านก็อยู่ของท่านตรงนั้น ท่านไม่ได้ลงสวดมนต์ทำวัตรเย็นกับคณะสงฆ์ของวัด เพราะไม่สะดวกเรื่องสังขาร แต่ท่านจะสวดมนต์ขององค์ท่านเองเป็นส่วนตัว

ช่วงนั้นไปกราบท่านอยู่บ่อยมาก จึงได้เห็นว่า ท่านเองก็พยายามเมตตาญาติโยมอย่างเต็มที่ พอท่านอาการดีขึ้นพอทรงตัวได้มากเท่าใด ท่านก็จะพยายามให้โอกาศญาติโยมได้เข้าไปกราบไหว้อย่างใกล้ชิด ยิ่งคนไหนที่สนใจถามธรรมะ ท่านจะให้ไปตรงหน้าท่านอย่างใกล้ๆเพื่อจะได้ถามตอบให้ได้ยินชัดเจน ท่าทีของท่านจะตั้งใจฟังปัญหาของผู้ปฏิบัติด้วยความใส่ใจ โดยส่วนตัวแล้วได้สังเกตุเห็นเพิ่มเติมว่า ท่านดูมีความพึงพอใจอย่างเห็นได้ชัด หากว่าผู้ที่มาพบท่านนั้น จะไม่เพียงแค่มากราบท่านเฉยๆ แต่มากราบรายงานความคืบหน้าในการภาวนาต่างๆแก่ท่านทราบ

ตอนที่ไปเรียนท่านครั้งแรกว่า บ้านอยู่ปากช่องนี้เองเจ้าคะ ท่านบอกว่า "เราอยู่ตรงนี้มาตั้งนาน ทำไมไม่มาหาเรา" เท่านั้นเองที่ใจมันตื้นตันขึ้นมา จึงเรียนท่านว่า ต้องกราบขอขมา เพราะความไม่รู้จึงพึ่งมาเอาตอนป่านนี้ และได้นิมนต์ท่านว่า ขอให้หลวงปู่รักษาธาตุขันธุ์เอาไว้ก่อน ท่านก็นิ่งเฉย แต่พอเรียนถามท่านเรื่องภาวนา ท่านบอกว่า ให้เอาพุทโธอย่างเดียวเลย อะไรๆก็ให้พุทโธเท่านั้น พอเรียนท่านเรื่องความติดขัดในการภาวนา ท่านนิ่งสักครู่แล้วก็บอกว่า ก็เพราะขี้เกียจหนะสิ ในภายหลังเมื่อมีโอกาสไปกราบท่านอีกพร้อมกับสามี ท่านก็อนุญาติให้ขึ้นไปดูบริเวณถ้ำผาด้านหลัง ซึ่งเป็นที่ปฏิบัติภาวนาของภิกษุสงฆ์

เมื่อเดินไปดูลาดเลาแถวนั้น ได้เห็นเลยว่า พระที่นั่นคงมีการปฏิบัติเอาจริงเอาจังกันไม่น้อย มีหลืบถ้ำให้ร่มเงาและเงียบสงบดี สามารถปลีกตัวภาวนาอยู่ใกล้ๆกันได้ โดยไม่รบกวนกันเพราะมีมุมมีเหลี่ยมผาเล็กๆให้พอดีเฉพาะคนอยู่พอสมควร

อย่างไรก็ดี พอต้องไปอยู่ต่างประเทศระยะหนึ่ง ช่วงนั้นคือช่วงที่ห่างไกลครูบาอาจารย์โดยแท้ บางครั้งเกิดความท้อแท้เหนื่อยหน่าย แต่ทุกครั้งที่พอนึกถึงอานิสงค์ที่เคยทำอาหารถวายท่าน ก็พบว่า พลังใจจะกลับมา ความเบิกบานใจจะฟื้นคืนกลับขึ้นมา และทำให้ลุกขึ้นมาทำกิจการงานได้ต่อไป.. ตอนนี้เองที่ประจักษ์ใจในเรื่องของกุศลอันเนื่องมาจากการทำบุญ ซึ่งพบว่า ไม่ต้องรอในชาติหน้าเลย ได้ชาตินี้แหละ แม้ปัจจุบันก็อิ่มใจทุกครั้งที่นึกถึงวันนั้น วันที่ท่านได้ฉันให้ในอาหารที่เราถวาย

พอกลับมาจากต่างประเทศ ก็เห็นว่า ผู้คนไปกราบท่านมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด สภาพถนนและบริเวณวัดก็มีการเปลี่ยนแปลง ครั้งสุดท้ายที่ได้กราบท่านชนิดยังได้เห็นหน้าองค์ท่านอยู่ก็คือเมื่อไม่กี่เดือนมานี้เอง ตอนนั้นได้เห็นว่า การดูแลปรนนิบัติท่าน จากที่เคยมีพระอุปัฎฐากรับใช้เพียงหนึ่งองค์ที่อยู่ใกล้ๆองค์ท่านก็เพิ่มเป็นจำนวน 2 องค์ ในใจก็ยังลิงโลดอยู่ว่า เมื่ออะไรๆได้สร้างความสะดวกแก่ธาตุขันต์ของท่านเพิ่มขึ้นแล้วอย่างนี้ องค์ท่านก็คงจะพอประคองอายุให้อยู่ยาวนานขึ้นได้อีกมากพอควร แม้ว่าท่านจะต้องพักอยู่ในกุฏิซึ่งไม่ได้ออกมานั่งตรงด้านหน้าเหมือนอย่างเคยก็คงไม่เป็นไร

จนเมื่อหนึ่งอาทิตย์ก่อนท่านมรณภาพ ก็ยังได้พาเพื่อนไปกราบท่าน หนนี้ที่เอะใจว่า ได้กราบเพียงรูปของท่านเท่านั้น ซึ่งไม่เคยมาก่อนเลย คือ รู้ว่า ท่านอาจจะละสังขารได้ทุกเมื่อ แต่ว่าความเป็นปุถุชนที่กิเลสหนาปัญญาหยาบก็ยังต้องร้องไห้ทุกครั้งที่นึกขึ้นมาว่า วันนี้พระเถระผู้ใหญ่ที่ทรงคุณธรรมสูงสุดองค์หนึ่งอย่างองค์ท่านได้จากไปแล้วจริงๆ

ถ้าเพื่อนสมาชิกสงสัยว่า ที่เล่ามาทั้งหมดนี้เพื่ออะไร ก็คงบอกได้เพียงว่า เพียงอยากแบ่งปันความรู้สึกส่วนตัวว่า หลวงปู่ทา เป็นพระแท้ที่นั่งอยู่ในใจของใครหลายๆคนรวมทั้งตัวเองด้วย แม้เวลาที่ได้กราบไหว้และท่านเมตตาให้โอวาทธรรมจะมีน้อย แต่จริยาวัตรอันงดงามขององค์ท่านนั้นซาบซึ้งกินใจ ท่านเป็นพระสุปฏิปันโนที่ควรแก่การกราบไหว้อย่างแท้จริง ซึ่งที่เล่ามานี้ก็เป็นเพียงบางส่วนเท่านั้น

.....กราบขอขมาหลวงปู่ทาด้วยความเคารพอย่างสูงยิ่ง กรรมอันใดที่เคยล่วงเกินในองค์ท่านด้วยกาย วาจาใจก็ดี ด้วยเจตนาหรือไม่ก็ดี ขอโอกาสหลวงปู่เมตตางดซึ่งโทษในการเหล่านั้นด้วยเถิด .

ตอบเมื่อ: 17 มิ.ย.2007, 2:41 pm

เก็บความคิดเห็นที่ 72 : จากคุณ (โชติปาละ)

ผมเพิ่งได้รับซีดีภาพงานหลวงปู่ทา ที่มีคณะไปถ่ายรูปกัน เมื่อวันเสาร์ที่ 16 มิถุนายนครับ คณะที่ไปถ่ายรูปกัน มีช่างภาพ 4 คน คือ พี่ชายจากชมรมพุทธ AIA, วีระวงศ์, น้องชายที่ทำงานด้านโฆษณา และผม
เราได้รับความช่วยเหลือจากพี่คนหนึ่งที่ได้ติดต่อของบัตร กรรมการอำนวยการ ให้เพื่อที่จะได้บันทึกภาพ ซึ่งพวกเราตั้งใจกันว่า ภาพที่ถ่ายนี้จะเป็นธรรมทาน ถวายวัดถ้ำซับมืดกัน
เราแบ่งกันถ่ายตามจุดต่าง ๆ โดย
- พี่ชายจากชมรมพุทธ AIA จะถ่ายบริเวณเต็นท์กลาง ที่หลวงตานั่งแสดงธรรม
- วีระวงศ์จะไปถ่ายตามกุฏิที่พระเถระผู้ใหญ่พัก และตามหลวงตามหาบัวเป็นหลัก
- ผมจะถ่ายอยู่บนลาน และจิตกาธาน(เมรุ)ของหลวงปู่ทา
- น้องชายอีกคน ถ่ายบริเวณทั่วไป

ขอลงภาพในกระทู้นี้แล้วกันนะครับ เพราะเห็นว่า มีภาพทั้งการสรงน้ำหลวงปู่ทา ตั้งแต่เริ่มแรกเลย มีคำสอน เพื่อให้รวมกันอยู่ในกระทู้เดียวกัน ไม่ต้องตั้งกระทู้ใหม่ให้มีกระทู้งานหลวงปู่ทามากเกินความจำเป็นครับ

ขออนุญาตนะครับ พี่โยมปานะ

-----------------------------------------------------------------

ขออนุโมทนาภาพกับคุณโชติปาละกับคณะญาติธรรมทุกคนนะครับ.......สาธุๆๆ

ตอบเมื่อ: 17 มิ.ย.2007, 2:42 pm

ในศาลาใหญ่วัดถ้ำซับมืด ที่เคยด้านหน้าวัด มีการเตรียมเจดีย์ และโถบรรจุอัฐิธาตุของหลวงปู่ไว้ที่พระประธานในศาลาครับ

ตอบเมื่อ: 17 มิ.ย.2007, 2:43 pm

เจดีย์ และโถเตรียมบรรจุอัฐิธาตุของหลวงปู่ทา จารุธัมโม กับพระพุทธรูปในศาลา รูปวาดพระข้างหลังพระพุทธรูป คือ หลวงปู่มี ญาณมุนี (ศิษย์หลวงปู่เสาร์ ,หลวงปู่มั่น)

ตอบเมื่อ: 17 มิ.ย.2007, 2:44 pm

ภาพที่กุฏิหลวงปู่ทา จารุธัมโม เคยพักจำพรรษาในวัดถ้ำซับมืด

ตอบเมื่อ: 17 มิ.ย.2007, 2:45 pm

กุฏิหลวงปู่ทาหลังจากหลวงปู่ทาสิ้นแล้ว ถ่ายให้ดูกัน ที่ตรงนี้หลวงปู่ทาเคยนั่งให้พวกเราหลายคนได้กราบ และแสดงธรรมให้พวกเราฟัง

ตอบเมื่อ: 17 มิ.ย.2007, 2:46 pm

รูปภาพหลวงปู่ทั้ง 3 ของวัดถ้ำซับมืด ปัจจุบันนี้
หลวงปู่สุพีร์ สุสัญโม เป็นหัวหน้าสงฆ์วัดถ้ำซับมืดต่อจากหลวงปู่ทาครับ

ตอบเมื่อ: 17 มิ.ย.2007, 2:47 pm

ศาลพระเจ้าตาก ที่วัดถ้ำซับมืด

ตอบเมื่อ: 17 มิ.ย.2007, 2:47 pm

อันตัวพ่อ ชื่อว่า พระยาตาก
ทนทุกข์ยาก กู้ชาติ พระศาสนา
ถวายแผ่นดิน ให้เป็น พุทธบูชา
แด่พระศาสนา สมณะ พระพุทธโคดม
ให้ยืนยง คงถ้วน ห้าพันปี
สมณะพราหมณ์ชี ปฏิบัติ ให้พอสม
เจริญสมถะ วิปัสสนา พ่อชื่นชม
ถวายบังคม รอยบาท พระศาสดา
คิดถึงพ่อ พ่ออยู่ คู่กับเจ้า
ชาติของเรา คงอยู่ คู่พระศาสนา
พุทธศาสนา อยู่ยง คู่องค์กษัตรา
พระศาสดา ฝากไว้ ให้คู่กัน

คำจารึก ในศาลพระเจ้าตากสินมหาราช พระเจ้ากรุงธนบุรี ณ วัดอรุณราชวราราม

ตอบเมื่อ: 17 มิ.ย.2007, 2:49 pm

มีคณะโรงทานต่างๆมากมายมาเปิดในงานหลวงปู่ทา เปิดให้บริการฟรี เกือบตลอด 24 ชั่วโมง รูปที่เห็นนี้เป็นพี่ชายคนหนึ่ง เป็นอาจารย์ในมหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งของไทยที่รู้จักสนิทกัน ไปเปิดโรงทานหอยทอด ชวนพวกเราให้ทานแล้วลงมือทำเองเลย มีช่างกล้องคนหนึ่งในคณะไปยืนชมด้วย

ตอบเมื่อ: 17 มิ.ย.2007, 2:50 pm

พอพวกเราทานอาหารกันอิ่มแล้ว ก็เริ่มทำหน้าที่ แบ่งงานกัน กระจายกันไปถ่ายรูปตามที่ตกลงกันไว้

ระหว่างทางเดินขึ้นสู่จิตกาธาน ผ่านโบสถ์ ซึ่งในงานนี้เป็นที่พักของพระ มีกุฏิที่พระเถระพักอยู่รอบ ๆ ผมถ่ายที่โบสถ์ก่อน ส่วนวีรวงศ์แยกไปตามกุฏิพระเถระ

ตอบเมื่อ: 17 มิ.ย.2007, 2:52 pm

เนื่องจากทั้งพระเถระ พระติดตาม พระที่ทราบข่าวก็มากันมา ที่พักจึงเต็ม ทุกอาคาร ทุกกุฏิถูกใช้เป็นที่พักรับรองพระกันหมด อาคารทรง 8 เหลี่ยมที่เห็น ก็เป็นที่พักของพระด้วยเช่นกัน

สิงห์ที่เห็นหน้าทางเข้าโบสถ์ ติดหลอดไฟสีแดงที่ตาด้วย ตอนกลางคืน จะเปิดไฟ กลางคืนกลายเป็นสิงห์ฟ้าตาแดง

-------------------------------------

หน้าทางเข้าโบสถ์ ก็มีสิงห์ แต่เป็นสิงห์อีกแบบ ในวันงาน โบสถ์หลังนี้ใช้เป็นที่พักของพระ จึงห้ามฆราวาสเข้าโดยเด็ดขาด ส่วนเต็นท์ที่อยู่รอบ ๆ เป็นที่หลบร้อนได้ ด้านหนึ่งพระภิกษุใช้ อีกด้านหนึ่งฆราวาสใช้

ตอบเมื่อ: 17 มิ.ย.2007, 2:53 pm

นาคที่บันไดโบสถ์ รองเท้าสีเหลืองที่เห็นนั้น คือ รองเท้าพระ ปกติพระจะใช้แบบหนีบ เพราะถูกวินัย ตราที่ทำแล้วพระชอบใช้กันมาก ๆ มักมีขายตามต่างจังหวัด คือ ดาวเทียม ทนมาก

ตอบเมื่อ: 17 มิ.ย.2007, 2:55 pm

นาคที่บันไดโบสถ์ รองเท้าสีเหลืองที่เห็นนั้น คือ รองเท้าพระ ปกติพระจะใช้แบบหนีบ เพราะถูกวินัย ตราที่ทำแล้วพระชอบใช้กันมาก ๆ มักมีขายตามต่างจังหวัด คือ ดาวเทียม ทนมาก

ตอบเมื่อ: 17 มิ.ย.2007, 2:57 pm

วิวรอบ ๆ จิตตกาธาน
แหล่งน้ำที่เห็นไกล ๆ นั้น คือ ลำตะคอง

ตอบเมื่อ: 17 มิ.ย.2007, 2:58 pm

วันนั้นแดดแรงมาก จิตตกาธานก็ตั้งอยู่บนยอดเขา ผู้สูงอายุไปกันมาก ต้องนั่งในเต็นท์ตอนกลางวันที่แดดร้อนมาก เดินขึ้นเขาท่ามกลางแดดร้อนกันรับแดดเต็ม ๆ กันเลย จึงมีทั้งรถพยาบาล ยาดม ผ้าเย็น น้ำเย็นไว้บริการข้างบนด้วย

------------------------------------------