ปริกุปปสูตร ว่าด้วยบุคคลผู้ต้องไปอบายแก้ไขไม่ได้ ๕ จำพวก

ผู้เยี่ยมชม

พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย ปัญจกนิบาต เล่ม36 หน้าที่ 270

๙. ปริกุปปสูตร ว่าด้วยบุคคลผู้ต้องไปอบายแก้ไขไม่ได้ ๕ จำพวก

[๑๒๙] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย

บุคคล ๕ จำพวกนี้ เป็นผู้ต้องไปอบาย ต้องไปนรก เดือดร้อน แก้ไขไม่ได้

๕ จำพวกเป็นไฉน คือ

บุคคลผู้ฆ่ามารดา ๑

ผู้ฆ่าบิดา ๑

ผู้ฆ่าพระอรหันต์ ๑

ผู้มีจิตประทุษร้ายทำโลหิตของพระตถาคตให้ข้อ ๑

ผู้ทำลายสงฆ์ให้แตกกัน ๑

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย

บุคคล ๕ จำพวกนี้แล เป็นผู้ต้องไปอบาย ต้องไปนรก เดือดร้อน แก้ไขไม่ได้

จบปริกุปปสูตรที่ ๙

อรรถกถาปริกุปปสูตร

บทว่า อเตกิจฺฉา ได้แก่ ใคร ๆ จะทำให้กลับคืนไม่ได้

จบอรรถกถาปริกุปปสูตรที่ ๙

อ่านธรรมะจากพระไตรปิฎกได้จาก

บ้านธัมมะhttp://www.dhammahome.com

บ้านธัมมะ info@dhammahome.com

ผู้เยี่ยมชม

การแก้ไขก็เหมือนการแก้กรรม ทำให้กรรมหนักที่แก้ไขได้ถอยร่นไปให้ผลในภายหลัง ถ้าภายหละงมีโอกาสทำความดีมากขึ้น หรือปฏิบัติธรรมบรรลุธรรมกรรมบาปที่มีอยู่ที่ยังพอแก้ไขได้นั้นให้ผลไม่ทันก็อโหสิกรรมไป ถ้าตกนรกก็ต้องใช้เวลานานในนรกนั้น และพลาดโอกาสที่จะสร้างบุญกุศลในสุคติ

เพราะความดีกับความชั่วที่เราทำนั้นไล่ตามเราเหมือนเงาตลอดเวลา ถ้าเราตั้งใจมั่นลงไปว่าในแต่ละชาติเราจะไม่ทำความชั่ว แม้เป็นสิ่งยากที่มนุษย์จะทำได้ แต่ความตั้งใจมั่นหมายลงไปนั้น เป็นคำอธิษฐานที่ให้ผลได้ ภ้าลองทำไปเรื่อยตั้งใจไม่เปลี่ยนแปลงทุกวัน ทุกชั่วโมง ทุกวินาที มีใจเป็นเช่นนี้อยู่ เราสามารถกำหนดชะตากรรมของเราที่ท่องเที่ยวไปในสังสารวัฏฏ์ได้ด้วยเป็นผู้มีเวรน้อย และมีโอกาสที่จะทำความดีได้โดยอุปนิสัยที่เราสร้างให้แก่ตัวเราเอง เราปรารถนาให้แก่ตัวเราเองได้ ถ้ามีความตั้งใจจริง ชีวิตก็เป็นไปตามเจตน์จำนง เพียงอย่าให้อำนาจของกิเลสมีอำนาจเหนือตน ด้วยการสร้างกำลังใจให้เข้มแข็ง และแม้จะเป็นปุถุชนอยู่ก็ตาม ถ้ารักษาอำนาจใจของตนไว้ได้ ก็พออยู่ในโลกทุกข์ใบนี้ได้