ม่านบังใจ

ตอบเมื่อ: 28 ต.ค.2004, 7:44 pm

คราวผิดหวังครั้งใดใจมืดมิด

โทสะปิดดวงตาพาหม่นหมอง

แม้นโลกกว้างสว่างไปด้วยแสงทอง

กลับเพ่งมองแต่รอยดำความช้ำใจ

แล้วอำพรางสร้างฉากฝากเรื่องเศร้า

เพราะใจเขลาย้ำคิดติดนิสัย

เหมือนสีดำซ้ำทาหนาทึบไป

ดังราวไพรรกร้างห่างสมบูรณ์

เปิดม่านไพรเปิดใจให้ไร้ม่าน

เปิดห้วงกาลสู้ใหม่ไม่สิ้นสูญ

เปิดรอยก้าวประสบการณ์เพื่อเพิ่มพูน

เปิดตำนานทวีคูณจากสงคราม

เป็นบทเรียนเพียรฝึกให้นึกรู้

เลือดนักสู้ฆ่าได้ไม่ควรหยาม

หากล้มลงถูกปลงชีพคุกคาม

ดีกว่าความอ่อนแอแพ้ใจตน

ใบไม้ผลัดผลิใหม่ไม่ยอมท้อ

ยังแตกช่อล้อไกวไปทุกหน

ตราบถึงวันสิ้นแรงจะบันดล

คือวันที่สิ้นตนเพราะความตาย

อย่าทำร้ายตัวเองด้วยเพลงเศร้า

อย่าโทษเขาว่ามิใช่มิตรสหาย

อุปสรรคอยู่ที่เราไม่ฟื้นกาย

ทำใจวายด้วยมือตนคนอ่อนแอ

ตอบเมื่อ: 29 ต.ค.2004, 4:25 pm

ตบมือให้หลายแปะเลย

เพราะดีน๊ะค่ะ พี่ ดอกแก้ว

ตอบเมื่อ: 29 ต.ค.2004, 10:30 pm

อ่านแล้วรู้สึกว่า ว่าสร้างกำลังใจได้ดีในยามท้อ นะครับ

ตอบเมื่อ: 01 พ.ย.2004, 6:15 pm

ขอบคุณน้องทั้งสองท่านนะคะ ช่วงนี้งานด้านบทกลอนของพี่ดอกแก้วคงต้องน้อยลงบ้าง และก็ต้องเตรียมเข้าซ่อมสุขภาพอีกหน หากมีโอกาสแล้วจะนำมาให้อ่านอีกนะคะ ...ขอบคุณมากค่ะ