อยากเลิกก็เลิกไม่ได้ (สามี)

ผู้เยี่ยมชม

การที่คนเรามีครอบครัว มีสามี มีภรรยา มีลูก แต่แล้วสามีกลับไปมีเมียอีกคน ทั้ง ๆ ที่เมียอีกคนรู้ว่าสามีมีเมียถูกต้องตามกฎหมาย เคยเจอกันแล้วบอกก็เขาก็รักสามีเราเหมือนกัน ซึ่งทุกวันนี้ก็อยู่กันแบบสามคนผัวเมีย แต่อยู่คนละบ้าน แบ่งเวลาให้เท่า ๆ กัน อยากเลิกก็เลิกไม่ได้ เคยคิดว่าการที่เราเลิกกับสามีแล้วเป็นทุกข์ ก็แปลว่าเรายังมีเวรกรรมกันอยู่ เราอยากเลิก แต่ทำอย่างไรไม่ให้ใจเป็นทุกข์ และถ้าเลิกเราขอทรัพย์สินจากสามี เป็นบาปไหม (เคยบอกเรื่องนี้กับสามี สามีกลับบอกว่าต้องการทรัพย์สินมากเลยหรือ พูดแบบไม่ค่อยพอใจ) และเมียอีกคนของสามีบอกว่า การที่เขาเกิดมาเป็นแบบนี้ ก็เพราะเคยทำกรรมร่วมกันมา เกิดมาเพื่อมาทำให้เราเป็นทุกข์ แล้วเมื่อไรเราจะหมดกรรมสักทีละ (ไม่มีลูกกับสามี แต่อีกคนมีลูกด้วยกัน 2 คน) เราเคยคิดว่าเราควรมีเมตตาต่ออีกคนหนึ่งและลูกของเขา ให้อภัยเขาทั้งสามีและอีกคนหนึ่ง จะได้หมดกรรมเร็ว ๆ ไม่ทราบว่าคิดถูกหรือเปล่า

ผู้เยี่ยมชม

ความคิดย่อมทำให้เกิดความโลภ ความโกรธ ความหลง ได้
ความคิดก็ย่อมทำให้เกิดความขจัดซึ่ง ความโลภ ความโกรธ ความหลงได้เช่นกัน
กฎหมายที่มีอยู่ มีต้นแบบมาจากศาสนา ทำผิดกฎหมาย ก็คือ ทำผิดศาสนา
แต่ หากทำตามกฎหมาย ก็เหมือนกับเราได้เข้าถึงศาสนาด้วยเหมือนกัน

ผู้เยี่ยมชม

สบายใจเรา ไม่ผิดกฎหมาย ไม่เดือดร้อนใคร ก็พอแล้วมิใช่ฤา

ผู้เยี่ยมชม

แล้วถ้าเราไม่เอาทรัพย์สินของเขาเราอยู่ด้วยตัวเราได้ไหม ทรัพย์เป็นของนอกกายไม่ตายเราก็น่าจะหาใหม่ได้นี่ ถ้าเราอยากพ้นจากบ่วงเวรบ่วงกรรมอันนี้

ตอบเมื่อ: 24 ก.ย. 2006, 9:42 pm

หมั่นสวดมนต์ แผ่เมตตาให้สามีและผู้หญิงคนนั้นบ่อยๆ ต้องใช้เวลาค่ะ

ตอบเมื่อ: 24 ก.ย. 2006, 11:33 pm

คิดซะว่าเราโชคดีแล้วที่หลุดพ้นจากเขาคนนั้นมาได้ เพราะทางข้างหน้าจะนำพาเราให้พบสิ่งที่ดียิ่งกว่า จงทำวันนี้ให้ดีที่สุดเพราะเราอาจไม่มีวันพรุ่งนี้ให้ทำ จงรักตัวเราเองให้มากกว่าเขาคนนั้น เพราะวันนี้ และวันพรุ่งนี้ตัวเราเองที่ยังอยู่เพื่อตัวของเราเอง ยิ้ม

ผู้เยี่ยมชม

"อยากเลิกก็เลิกไม่ได้ เคยคิดว่าการที่เราเลิกกับสามีแล้วเป็นทุกข์"

ในด้านกฏหมาย ถ้าเรามีหลักฐานเพียงพอ ย่อมสามารถฟ้องหย่าและขอแบ่งทรัพย์สินหลังสมรสได้ครึ่งหนึ่ง

ในด้านจิตใจ บางครั้งความทุกข์ที่แท้จริงเกิดจากการที่เราไม่ตัดสินใจอะไรสักอย่าง การตัดสินใจเลือกไม่ว่า ให้อภัย หรือ ตัดใจ ต่างมีทั้งข้อดีและข้อเสีย แต่เมื่อตัดสินใจเลือกแล้ว เชื่อว่าทุกอย่างจะชัดเจน จะคลี่คลาย จะทุกข์หรือจะสุขก็ชัดเจน และจะคลี่คลายไปในที่สุด ไม่จำเป็นต้องคิดทำเพื่อใคร ทำเพื่อตัวเราเอง

คนที่มีความรัก ความผูกพันธ์ ย่อมต้องพบกับการพัดพราก การสูญเสีย ไม่ช้าก็เร็ว อย่างแน่นอนทุกคน เป็นสัจธรรม เพียงแค่ในขณะที่เรามีความรัก ขอให้เราจริงใจต่อกัน กระทำในสิ่งที่ดีต่อกัน ให้อภัยซึ่งกันและกัน เมื่อต้องพรากจากกัน จึงคงเหลือไว้แต่ความทรงจำที่ดี ให้ได้ระลึกถึง ก็จะช่วยให้เรามีกำลังใจดำเนินชีวิตต่อไปได้อย่างปกติสุขแล้ว

ขอเป็นกำลังใจให้ครับ

ตอบเมื่อ: 05 ต.ค.2006, 7:06 pm

เป็นผู้หญิงนี่แย่จังค่ะ

เลิกกับเขา เป็นทุกข์
สามคนผัว-เมีย ก็เป็นทุกข์

อย่างไหนทุกข์มากกว่ากัน
ทุกข์อย่างไหนแก้ง่ายกว่ากัน

ลองถาม - ตอบตัวเอง ทุกๆมุม นะคะ คุณจะได้เป็นสุขกับชีวิตที่เหลือน้อยนี้

ตอบเมื่อ: 07 ต.ค.2006, 6:12 am

ถ้าคุณมั่นใจว่าเป๊นเวรกรรมก๊ทนต่อไปเถอะถ้าคุณเชื่ออย่างนั้น
เหมือนชาติสุดท้ายพระสิทธัตถะยังทรมานตนเองอยู่แล้วก๊ทรงรู้ว่าไม่มีประโยชน์ใดๆจึงเลิกทำ
ผมคิดว่าคุณก๊คงมีผลประโยชน์แฝงอยู่(อย่างน้อยความก๊รักความผูกพัน)ไม่งั้นคงไม่ทนมาจนขนาดนี้ใช่ไหมครับ ยอมรับซะเถอะครับตายไปก๊ต่างคนต่างไปตอนอยู่ก๊อยู่อย่างมีความสุขให้กันดีกว่ามั้ยครับ สาธุ

ผู้เยี่ยมชม

การที่จะเเก้ทุกข์ได้ ต้องเเก้ที่เหตุเเห่งทุกข์ ทุกข์เกิดจากตรงไหนก็เเก้ที่ ที่ตรงนั้น
ทุกข์มันเกิดที่ใจ เราก็หาสาเหตุเเห่งทุกข์ที่ใจว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร
ทุกข์ส่วนมากเกิดจากการยึดมั่น ถือมั่น ถือตัว ถือตน อย่างเช่น ถือว่าสิ่งนี้เป็นของ
ของเรา ใครจะพรากจากไปไม่ได้ ในเมื่อสิ่งนี้มันเป็นไปไม่เหมือนอย่างที่เราคาดคิด
คาดหวัง ความรู้สึกที่ใจมันทนทานไม่ได้ มันขัดเคืองใจ ไม่ได้ดั่งใจ ทำอะไรไม่ได้
มันก็เกิดทุกข์ ทุกข์เกิดที่ไหน มันก็เกิดที่ใจ เพราะใจเรามันไปยึดมั่นถือมั่นว่ามันเป็น
ของของเรา (ทั้งๆที่ไม่มีอะไรเป็นของเราจริงๆสักอย่าง) เมื่อคิดไปคิดมาตามวิสัยของ
คนที่ชอบเข้าข้างตนเองอยู่เเล้วมันก็ทุกข์หนัก ยิ่งคิดก็ยิ่งทุกข์เลยเเช่อิ่มความทุกข์เอา
ไว้ เลยจนปัญญาจนหนทาง
จงตั้งสติให้ดี หาเหตุเเห่งทุกข์ที่เกิด แล้วแก้ที่ตรงนั้น

ผู้เยี่ยมชม

การต้องการเลิกกับสามี ถ้าสามีเอาเปรียบเรามากจริงและทนไม่ได้จริง .......ไม่ใช่การก่อเวรและไม่มีการทำผิดสีล5ข้อใดเลยกับเขาครับ แต่เพราะเราไม่ต้องการทำความผูกพันในฐานะสามีภรรยากับเขาข้ามชาติอีกต่อไป....ย่อมทำได้ เพียงแต่คุณต้องคิดให้ดีว่าคุณจะอยู่แบบโสดและตั้งใจที่จะหาคนไหม่ที่มีคุณธรรมเหมาะสมกับคุณได้ไหม อันนี้คุณต้องกล้าเผชิญกับชีวิตไหม่ด้วยนะครับที่จะต้องไม่ทำให้จิตใจคุณไร้สีลธรรมและแย่ลงง่าย........ ถ้ามันถึงเวลาว่า เราคงไม่ใช่คู่แท้ข้ามชาติของเขา เราก็ต้องดูเรื่อง เขาให้ความยุติธรรมต่อเราแค่ไหนที่มาพัวพันกับเราในชาตินี้ ถ้าเขาจริงใจและให้ความยุติธรรมต่อเรา เรายังอยู่สบาย อีกฝ่ายมาแย่งไม่ได้จริง เราก็ควรพัวพันกับเขาต่อไปได้โดยบอกว่า ขอเป้นภรรยาคุณต่อแค่ชาตินี้เท่านั้นนะ..เรื่องเวรกรรมนั้นการก่อเวรจะเป้นเรื่องของคนไร้สีลธรรมจริงจริงระหว่างกัน ซึ่งมันจะมาเจอกันง่าย มีแรงบ้างเบาบ้างในแต่ละชาติ แต่ตรงนี้ไม่เกี่ยวกับคุณในเรื่องนี้ แต่ถ้าคุณมีใจดีงามกว่าเขาและเมียอีกคน คุณย่อมเจอสังคมไหม่ที่ดีกว่าได้ง่าย โอกาสเจอเขาและเมียอีกคนยากมากในชาติต่อไปอีกหลายชาติ.....เป็นแบบนี้อนิจจังจนกว่าจะทำดีเต็มเข้านิพพานในอนาคตครับ..............แต่คุณต้องเข้มแข็งนะ ไม่ว่าจะเลือกวิธีใด

ตอบเมื่อ: 22 ต.ค.2006, 10:50 pm

1.) ทางธรรมนอกจากปล่อยวาง ทางจิตใจ ซิ่งเป็นหนทางที่ดีที่สุด ก็ยังมี
2.) ทางโลก สามี ( ถูกกฎหมาย โดยจดทะเบียนสมรส ) ไปมีเมียน้อย หรือกฎหมายเรียกว่า สามีอุปการะหรือเลี้ยงดูหญิงอื่นฉันท์สามีภรรยา เป็นเหตุให้ฟ้องหย่าได้ หรือ คู่สมรสอีกฝ่าย จงใจละทิ้งไปเกิน 1 ปี ฟ้องหย่าได้ หรือ คู่สมรสแยกกันอยู่ โดยเหตุไม่สามารถอยู่ร่วมกันเป็นปกติสุข เช่นผัวเมียคู่อื่น ๆ ทั่วไป เกิน 3 ปี ฟ้องหย่าได้ หรือ คู่สมรสไม่ช่วยเหลืออุปการะเราและลูก ๆ ตามสมควร หรือกระทำการเป็นปฏิปักษ์ต่อการเป็นผัวเมียอย่างร้ายแรง เช่น เมามา เตะเช้า เตะเย็น อย่างนี้เป็นเหตุให้ฟ้องหย่าได้ เช่นกัน แต่ถ้าเราให้อภัยในเหตุหย่านั้น ๆ แล้ว ต่อไป จะอ้างเหตุนั้น ไปฟ้องหย่าไม่ได้ ผลเมื่อศาลพิพากษาให้หย่าแล้ว สินสมรสแบ่งครึ่ง
3.) อีกเรื่องที่สำคัญ ที่เราไม่ค่อยนึกถึง คือ การพิจารณาตัวตนเอง หรือ ส่องกระจกเงา สะท้อนตัวเรา ว่า ที่ผ่านมา เราปฏิบัติต่อ สามี ครอบครัว ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ สมกับเป็นแม่บ้าน ภรรยาที่ดีแล้วหรือไม่ ถ้าดีแล้วมันยังไปอีก แสดงว่ามันก็ชั่ว เลว ไม่รู้จักพอ ควรตัดหางปล่อยวัดซะแต่เนิ่น ๆ
4.) สรุปประเด็นนี้ พี่ควรพิจารณาจากข้อ 3 ก่อน แล้วพิจารณาถึงข้ออื่น ๆ โดยคำนึงถึงผลกระทบที่จะเกิดกับลูกเราในอนาคตเป็นสำคัญ เพราะเขาไม่ใช่ผู้ก่อปัญหา
5.) อย่าปล่อยปัญหาไว้นาน จะทำให้มีปัญหาทางจิต แล้วจะทำให้จิตใจ ร่างกาย ไม่แข็งแรง ลูกขาดพ่อไปคน อย่าให้ขาดแม่ไปอีก รักตนเอง และลูกเราก่อนนะครับ ก่อนจะนึกถึงคนอื่นเขา

ตอบเมื่อ: 26 ต.ค.2006, 1:25 pm

ขออนุโมทนาสาธุกับทุกท่านครับ
เรื่องของกรรมไม่มีใครลิขิต หากแต่เป็นตัวเราที่กระทำมันขึ้นมาเอง
เรื่องของคุณนั้น
1. คุณกับสามี กับภรรยาใหม่ของเค้า เรา 3 คนมีกรรมผูกพันกันมาแต่ปางก่อน
2. ปัจจุบันคุณเป็นทุกข์ใจ
3. คุณอยากหาทางออกที่มันนิ่มนวลและถูกต้อง
กรรมปางก่อนเป็นเช่นไรเราไม่สามารถรู้ได้ บางทีชาติก่อนเราเคยไปแย่งสามีเค้ามาก็ได้
พอมาปัจจุบันเค้ามาแย่งสามีเรา คุณลองคิดถึงใจเขาใจเราเป็นอันดับแรกก่อน
ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง คุณรู้สึกอย่างไร
ทีนี้ลองมาคิดดูว่าพระพุทธองค์ทรงสอนให้เราพยายามคิดอยู่เสมอในเรื่องใดๆ ก็ตามว่า
มันเกิดขึ้น มันตั้งอยู่ระยะหนึ่ง แล้วมันก็ดับไป เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ไม่เฉพาะเรื่องสามีเท่านั้น เรื่องร่างกาย เรื่องพ่อแม่พี่น้องเราด้วย ทุกคนต้องเกิด เกิดแล้วอยู่กับเรา แต่พอระยะหนึ่งเค้าก็ต้องไปตามทางของเขา หรือตายจากเราไป
ให้คุณพยายามสวดมนต์ไหว้พระ ทำสมาธิ แผ่เมตตาให้กับทั้งคู่ให้มากๆ เพื่อจะได้เป็นอานิสงส์ส่งเสริมให้คุณพบแต่สิ่งดี ดี ต่อไป ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแล้วแต่ไม่ไช่ของของเรา ไม่ไช่ตัวตนของเรา เป็นแต่เพียงส่วนต่างๆ มาประกอบกันให้เราผูกพันธ์เท่านั้นเอง แม้วันนี้สามีคุณไม่จากไป แต่สักวันหนึ่ง เค้าก็ต้องล้มหายตายจากคุณไปเช่นเดิม คุณก็ต้องอยู่ตัวคนเดียว ให้คุณฝึกสมาธิให้มาก แผ่เมตตาให้มาก สวดมนต์ให้มาก และหาหนังสือธรรมะ หรือฟังเรื่องเกี่ยวกับธรรมะ การปฏิบัติจิตให้มาก แล้วคุณจะพบว่าคุณไม่ได้พบกับความทุกข์ใดๆ เลยในช่วงที่ผ่านมา
พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า
การได้เกิดมาเป็นมนุษย์เป็นของยาก
การที่พระพุทธเจ้าเสด็จมาประสูติเป็นของยาก
การที่พระธรรมคำสอนของพระพุทธองค์จะทรงเจริญอยู่ในโลกมนุษย์เป็นของยาก
เราได้ความเป็นมนุษย์แล้ว พระพุทธองค์ทรงบังเกิดขึ้นแล้ว และพระองค์ทรงตรัสสอนไว้ดีแล้ว
คุณเพียงแต่ปฏิบัติตามคำสอนของพระพุทธองค์เท่านั้นก็สุขใจแล้วครับ
ขออนุโมทนาบุญ และขอขอบคุณครับ

ตอบเมื่อ: 01 พ.ย.2006, 6:04 pm

ถ้าเราจะคิดในทางที่ดีเพื่อให้เราสบายใจขึ้นคุณนับว่าโชคดีที่มีผู้หญิงอีกคนหนึ่งมารับภาระแทนคุณในการปฏิบัติดูแลสามีแทนคุณสมัยครั้งพุทธกาลมีอุบาสิกาหลายท่านที่ใจบุญท่านไม่มีเวลาไปวัดทำบุญหรือฟังธรรมเพราะมัวยุ่งอยู่กับหน้าที่แม่บ้านและปฏิบัติบำรุงสามีอุบาสิกาท่านนี้เลยไปจ้างหญิงชาวบ้านมาดูแลบำเรอสามีแทนเพื่อที่นางจะได้มีเวลาและโอกาสไปทำบุญและฟังธรรมขอให้ท่านใช้เวลาที่เหลืออยู่บำเพ็ญกุศลให้มากๆเกิดชาติหน้าจะได้สบายขอเป็นกำลังใจให้

ตอบเมื่อ: 16 พ.ย.2006, 9:03 pm

ถามตัวคุณเองว่าจะเอาอย่างไร ถ้าอยากมีชีวิตอิสระก็เลิกกับเขา เพราะอยู่ไปก็ไม่มีความสุข ถ้าคุณคิดว่าอยู่กันได้ เป็นพี่น้องร่วมโลกกัน ก็รักใคร่ปรองดองกัน ไม่ต้องแยกบ้านก็ได้ ไม่ต้องหึงหวง หัดทำใจก็ได้ธรรมะ สละของรักได้ บางคนอยากปฏิบัติธรรมหาภรรยาเด็กๆให้สามีก็มี เขาก็ลอยลำจะไปวัดไหนค้างกี่วันกี่คืนก็ได้ หากัลยาณมิตรได้อีกแยะ อาจดีกว่าสามีอีก เรื่องทรัพย์สินก็ว่ากันตามกฏหมาย คนถ้าไม่รักกันก็ไม่ควรอยู่ด้วยกัน ถ้าเขายังรักและดูแลเราดีเหมือนเดิม เพียงเขามีเรี่ยวแรงมีเมียอีกคนก็ช่างเขา ก็อยู่กันไป อิสลามมีได้ตั้ง4คน แต่ทุกคนต้องยอมรับผู้มาใหม่ สรุปคุณเอาตัวเองเข้าว่า ว่าแบบไหนชีวิตคุณจะพัฒนาธรรมะได้ดีกว่ากัน เพราะชีวิตไม่นานก็ตาย แต่จิตวิญญาณในสังสารวัติ ต้องเดินทางอีกไกล เตรียมอริยทรัพย์ไว้เดินทางไกลดีกว่า ไปงี่เง่าเรื่องโลกีย์น้ำ เน่า เสียเวลาเสียชาติเกิด เห็นทุกข์จากความรักที่เห็นแก่ตัว เลิกรัก ก็เลิกทุกข์ ฟันธง เลิกดีก่า สบายๆ

ตอบเมื่อ: 23 พ.ย.2006, 8:41 am

เราก็เหมือนกันเจ้าค่ะ สงสัยเป็นเวรกรรมแต่ปางก่อน ขอให้กำลังใจนะคะ นั่งสมาธิแผ่เมตตาให้พวกเค๊าเถอะ อย่าลืมอโหสิกรรมให้กันและกันด้วย คุณจะได้หมดเวรต่อกันในภพนี้ชาตินี้

ตอบเมื่อ: 19 มี.ค.2008, 9:05 pm