ลานเทวา 3

ผู้เยี่ยมชม

ม่านราตรี แห่งเหงา ทอดเงาผ่าน

วัฎฎกาล เวียนวน ในค้นหา

สรรพสิ่ง ทิ้งหน บนทางมา

มอบปัญญา ใดสู่ เพื่อรู้จริง เศร้า

รติกาล แห่งใจ ไร้แสงเจิด

การกำเนิด จึงมืดมน บนทุกสิ่ง

ยังแต่เพียง เปลือกนอก ที่หลอกจริง

คอยประวิง ปัญญา บังตาใจ ตกใจ

พอตะวันสีทอง ส่องทาง ระหว่างจิต

เห็นทางทิศ พราวพร่าง กระจ่างใส

อรุณรุ่ง ปรุงฟ้า เปิดตาใจ

รู้รับใน แสงธรรม น้อมนำพา ตื่นเต้น

เพียงอารมณ์ แห่งเหงา ทอดเงาผ่าน

วัฎฎกาล เวียนวน ให้ค้นหา

สรรพสิ่ง ทิ้งวาง บนทางมา

ลานเทวา ค้นพบ สงบใจ สาธุ

ตอบเมื่อ: 14 เม.ย.2006, 1:56 am

ม่านราตรีแห่งเหงาทอดเงาผ่าน

ล้วนไร้กาลไร้เวลาน่าฉงน

เพียงธรรมชาติไหลเรื่อยวกเวียนวน

สมมติพ้นค้นพิจารณาสัจจธรรม

สงบ ด้วยจิตนิ่งดิ่งสงบ

สว่าง พบลบความมืดหมอกคลายคล้ำ

สะอาด ศีลหนุนเนื่องดีแห่งกรรม

สดับ ฟังพระธรรมชาติกระจ่างใจ

ธรรมะสวัสดี

มณี ปัทมะ ตารา พระอาทิตย์